8:00 και τα παιδιά χαμογελαστά γεμάτα ενέργεια καταφθάνουν στο Νηπιαγωγείο. Ανυπομονούν για τη στιγμή που το εκδρομικό θα φτάσει για να ξεκινήσει η δική μας περιπέτεια.
8:30 και η κα Ασημίνα Καλογήρου Προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου Μύτικα με την κα Ανδρονίκη Πιανά να καλημερίζουν τους μικρούς ταξιδιώτες καθώς και τις μητέρες που με κινητά ανά χείρας αποθανατίζουν τη στιγμή.
8:40 η αρχή μιας υπέροχης περιπέτειας για όλους μας. Ταξιδεύουμε δίπλα στο βασιλιά του Ληλάντιου πεδίου, το Λήλαντα ποταμό. Δίχως νερό, δίχως ζωή. Χρώματα γήινα μπλεγμένα με το πράσινο της ελπίδας – της αναγέννησης. Η ματιά ηρεμεί, η ψυχή ισορροπεί κι η αρμονία διαταράσσεται στην όψη των καμένων δέντρων που όμως εξακολουθούν να παραμένουν όρθια κι αγέρωχα ελπίζοντας πως η αναγέννηση της φύσης θα κάνει κι εκείνα να αποκτήσουν ανάσα ζωής. Πηγαινοέρχομαι στο διάδρομο του λεωφορείου παρατηρώντας τα παιδιά, γνωρίζοντας τους νέους φίλους της παρέας μας.
9:15 κι η εγκάρδια υποδοχή της κας Χαράς Ζιάκα σβήνει τις δικές μας ανησυχίες. Μας οδηγεί στη μεγάλη αυλή του σχολικού κτιρίου , τη στέγη του ΚΕΠΕΑ ΔΙΡΦΥΩΝ ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ. Βελανίδια, κουκουναριά, πεύκο και αγριογκορτζιά οι μόνιμοι κάτοικοι της μαζί με τη μαύρη γατούλα που συνεχώς νιαουρίζει, επιζητώντας την προσοχή μας. Ένας μεγάλος κύκλος στην αυλή που γέμισε φωνές παιδιών μετά από χρόνια, ένα μεγάλο κουκουνάρι και το παιχνίδι γνωριμίας μικρών και μεγάλων ξεκινά.
9:25 στην γεμάτη καρέκλες αίθουσα του ΚΕΠΕΑ ξεκινά η γνωριμία με το αισθητικό δάσος της περιοχής τα είδη φυτών και ζώων. Αισθητικό γιατί είναι όμορφο, προστατευόμενο από το δίκτυο natura 2000. Στο αισθητικό αυτό δάσος ζει η νεράιδα Ξυλάνθη που κάθε μέρα φτιάχνει το μαγικό φίλτρο προστασίας του δάσους. Τα υλικά προσφέρουν απλόχερα εκείνοι που πήραν την απόφαση να περιπλανηθούν στο δάσος απολαμβάνοντας το κελάηδισμα των μελωδικών πτηνών, το φτερούγισμα των αρπακτικών, το χοροπήδημα των αγριοκάτσικων, το χορό των σκίουρων που ψάχνουν για τροφή………… σε ένα δάσος που αγαπούν και σέβονται όλοι γιατί ανακυκλώνουν, γιατί σκέφτονται πριν αγοράσουν και πριν πετάξουν. Κι ο μπλε κάδος στην οθόνη διηγείται στα παιδιά, που ήδη έχουν ξεκινήσει να μελετούν την ανακύκλωση με τις εκπαιδευτικούς, τα μυστικά του.
10:00 απολαμβάνουμε το κολατσιό μας στην αυλή του σχολείου κι η Δίρφυς καμαρώνει για τους μικρούς της επισκέπτες. Τα σκουπίδια μας τοποθετημένα στη μικρή μας σακούλα, η γατούλα χορτασμένη από τα κεράσματα των παιδιών και το ταξίδι στο φαράγγι της Αγάλης το επόμενο βήμα του προγράμματος.
10:30 κρουασάν χυμοί και νερά κερασμένα από το ΚΕΠΕΑ φορτώνονται στο Λεωφορείο επιβιβάζονται κι οι μαθητές και το ταξίδι συνεχίζεται.
10: 40 περπατάμε στο μονοπάτι . Τα χρώματα του φθινοπώρου σύντροφοι σε κάθε μας βήμα. Οι σκιές των πανύψηλων δέντρων το δικό μας καπέλο για τον ήλιο. Το κελάϊδισμα των πτηνών το εμβατήριο της πεζοπορίας μας κι η κα Χαρά ο διευθυντής της μοναδικής μας ορχήστρας. Το βάδισμά μας ο ήχος των ντραμς. Δυνατό στιβαρό κάθε φορά που βλάπτουμε το δάσος, αέρινο ελαφρύ κάθε φορά που το προστατεύουμε.
11:00 και η στάση απαραίτητη για όλους μας. Και τα παιδιά μελετούν την πυξίδα, συλλέγουν υλικά που ζητάει το φύλλο εργασίας, υποδύονται τους ντεντέκτιβ με τους μεγεθυντικούς φακούς, μεταμορφώνονται σε επιστήμονες όταν στο μικροσκόπιο παρατηρούν τα μικρά στόματα των φύλλων που προσφέρουν το βασικό συστατικό της ζωής στην ατμόσφαιρα, το οξυγόνο.
11:20 διασχίζουμε τη γέφυρα του ποταμού και στο μικρό θεατράκι των βράχων ξεκινά το παραμύθι. Τα παιδιά απολαμβάνουν την επαφή με τη φύση. Το μικρό ξύλο, ο παράξενος μαρκαδόρος, το χώμα το διαφορετικό χαρτί και κάθε τους κίνηση μια πινελιά στο κάδρο της φύσης.
12:15 επιστροφή. Δύσκολη μιας και όλοι μας είμαστε κουρασμένοι. Ναι περήφανες όλες μας για τους μικρούς μας μαθητές. Κάποια πολύ κουρασμένα κλείνουν τα μάτια, κάποια έχουν αποκτήσει ένα καινούριο φίλο, κάποια ίσως ανυπομονούν για ένα καινούριο ταξίδι.
12: 45 το λεωφορείο ανοίγει τις πόρτες και το ταξίδι της επιστροφής ξεκινά.
Σας ευχαριστούμε που μας εμπιστευτήκατε, σας ευχαριστούμε για την υπέροχη συνεργασία
