Μία μικρή μας μαθήτρια με κλάματα μας εξηγεί ότι ένα δόντι της κουνιέται. Μοιάζει τόσο τρομοκρατημένη και το πρόσωπό της έχει γεμίσει δάκρυα. Της εξηγούμε ότι το δοντάκι αυτό κουνιέται γιατί ένα άλλο θα φυτρώσει στη θέση του. Ησυχάζει μα όταν ακούει τα άλλα παιδιά ότι υπάρχει αίμα στο στόμα της πανικοβάλλεται για μία ακόμα φορά. Πηγαίνει στη βρύση το ξεπλένει και μας ρωτά με αγωνία αν σταμάτησε το αίμα. Ησυχάζει με την απάντησή μας αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να ξεριζώσει το δόντι που κρέμεται από μία κλωστή. Κούνα – κούνα περήφανη λίγο πριν την ώρα του φαγητού μας ανακοινώνει ότι το έβγαλε και το δείχνει με περηφάνια. Πλησιάζει και μου λέει : Κυρία θα μου τυλίξεις το δόντι για να το βάλω στο μαξιλάρι μου το βράδυ για να έρθει η νεράιδα των δοντιών και να το πάρει; Θα μου αφήσει στη θέση του ένα δώρο. Τα υπόλοιπα παιδιά ζητούν να δουν το δόντι και τους υπόσχομαι ότι θα το παρατηρήσουμε όταν τελειώσουν το φαγητό τους.
Κύριο θέμα συζήτησης την ώρα του φαγητού η νεράιδα των δοντιών και τα παιδιά διαφωνούν σχετικά με το τι αφήνει στη θέση του δώρο ή χρήματα; Κι εγώ σκέφτομαι πόσο έχουν αλλάξει τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας έχοντας στη διάθεσή μας την πληθώρα πληροφοριών από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Τη στιγμή εκείνη καταφθάνει στην τάξη η καθαρίστρια του σχολείου μας και τη ρωτώ αν θυμάται τι έκανε εκείνη όταν ήταν μικρή και έβγαινε ένα δόντι. Εκείνη λοιπόν ξεκινά και λέει στα παιδιά: όταν βγάζαμε ένα δόντι το πετούσαμε στα κεραμίδια του σπιτιού και λέγαμε Πάρε κουρούνα κόκκαλο και δώσ’ μου σιδερένιο να ροκανίζω κόκκαλα να τρώω σιδερένια.
Τα παιδιά αν και άκουσαν προσεκτικά ξαναρχίζουν τη συζήτηση σχετικά με τη νεράιδα των δοντιών και η διαφωνία τους φουντώνει και πάλι. Απευθύνονται σε μένα μα τους απαντώ ότι εγώ όταν μικρή δεν υπήρχε η νεράιδα των δοντιών αλλά έκανα αυτό που σας είπε πριν λίγο η κα Σωτηρία.
Τηρώντας την υπόσχεση που τους είχα δώσει δείχνω το δόντι κι εκείνα παρατηρούν το μέγεθος, το χρώμα, ψάχνουν με τη γλώσσα τους τα δικά τους δόντια και παρατηρούν ότι τα δόντια στο στόμα μας είναι διαφορετικά. Κυρία γιατί δεν έχουν τα δόντια μας το ίδιο σχήμα; Τους ζητώ να κρατήσουν ένα ψεύτικο μήλο και να το δαγκώσουν. Ποια δόντια χρησιμοποιήσατε για να δαγκώσετε το μήλο; Τα μπροστινά, απαντούν. Ποια δόντια σας χρησιμοποιήσατε να μασήσετε το μήλο; Τα πίσω. Γιατί λοιπόν λέτε να έχουν διαφορετικό σχήμα; Κυρία γιατί με κάποια κόβουμε την τροφή μας και με κάποια άλλα τη μασάμε.
Παρουσιάζω στα παιδιά την ψεύτικη μασέλα που έχουμε στο σχολείο μας κι εκείνα παρατηρούν το σχήμα των δοντιών και πως δεν έχουν στο δικό τους στόμα τόσα δόντια όσο έχει η μασέλα.
Δείχνουν χρησιμοποιώντας την οδοντόβουρτσα τον τρόπο με τον οποίο περιποιούνται τα δόντια κι ανακαλύπτουν ότι κάποια παιδιά βουρτσίζουν και τη γλώσσα τους. Τα ρωτούν γιατί το κάνουν κι εκείνα απαντούν πως μπορεί να υπάρχουν επάνω της μικρά κομμάτια τροφής που θα πάει στα δόντια μας και θα τα καταστρέψουν.
Παιδιά φροντίζετε τα δόντια σας; Πώς; Τα βουρτσίζουμε κάθε βράδυ και το πρωί. Πρέπει να μην τρώμε πολλά γλυκά αλλά τρώμε πολλά φρούτα και φαγητό υγιεινό. Γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό τι θα συμβεί; Κυρία εγώ σήμερα θα πάω στον οδοντίατρο γιατί ένα δόντι μου έχει μαυρίσει και η μαμά μου μου είπε πως ο οδοντίατρος θα το καθαρίσει και μετά θα το σφραγίσει.
Διαβάζουμε το παραμύθι « Ο Σοκολάκης και η Ζαχαρούλα Τρυποδόντι» της Άννας Ράσελμαν.
https://www.youtube.com/watch?v=hQsWfxbHzJM
Αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε ψεύτικα δόντια χρησιμοποιώντας εφημερίδες και χαρτοταινία. Ντύνουμε τα δόντια με ένα μείγμα αφρού ξυρίσματος και κόλλας. Τα παιδιά γοητεύονται από την υφή του μείγματος και το παρομοιάζουν με σλάιμ μα δουλεύουν αφοσιωμένα προσπαθώντας να κάνουν το δόντι τους κατάλευκο.
Επιτέλους έφθασε η μέρα να μεταμορφώσουμε τα δόντια μας σε κούκλες προσθέτοντας στόμα και μάτια και να της χρησιμοποιήσουμε για να μιλήσουμε γι αυτά.
