Η μελισσούλα για άλλη μία φορά κάνει την εμφάνισή της αλλά τώρα θα πρέπει να μαζέψει γράμματα. Ζητώ από τα παιδιά να κοιτάξουν την αλφαβήτα και να προσπαθήσουν να βρουν γράμματα που φωνάζουν δυνατά. Επιλέγουν τα φωνήεντα τα οποία και καταγράφουμε στον πίνακα και κάποιο παιδί ρωτά κυρία το Δ δε φωνάζει δυνατά; Θα ήθελες να προσπαθήσεις να το πεις ψιθυριστά και σιγά – σιγά να δυναμώνεις τη φωνή σου; Δοκιμάζει μα όσο και αν προσπαθεί είναι αδύνατον να δυναμώσει η φωνή του. Τι θα λέγατε να δοκιμάσουμε με τα άλλα που φωνάζουν δυνατά; Τα παιδιά ενθουσιάζονται με το εύρος της φωνητικής μας δύναμης. Ξεκινάμε ψιθυριστά και ανεβαίνουμε ή το αντίστροφο από δυνατά μέχρι ψιθυριστά.
Στη συνέχεια το παιδί καταγράφει το γράμμα που δε φωνάζει δυνατά και ένα άλλο δίπλα του βάζει ένα γράμμα που φωνάζει δυνατά.
Επαναλαμβάνουμε τους ήχους των γραμμάτων και προσπαθούμε να μαντέψουμε τι ήχο θα βγάλουν και τα δύο μαζί. Επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά μέχρι να ακουστεί η φωνή.
Καταγράφουμε τα γράμματα σε καρτελάκια και τα τοποθετούμε στην πίστα. Ποιο θα πρέπει να μαζέψει πρώτο και ποιο μετά; Ξεκινούν τον προγραμματισμό της μελισσούλας. Δοκιμάζουν αν ο προγραμματισμός που έκαναν θα οδηγήσει τη μελισσούλα στα γράμματα με τη σειρά που πρέπει. Τα παιδιά όταν η μελισσούλα δε φθάνει στο στόχο της λένε: τρελάθηκε η μελισσούλα. Γιατί άραγε οδηγήθηκε σε λάθος δρόμο; Μήπως κάτι εμείς πρέπει να αλλάξουμε; Εντοπίζουν αυτό που πρέπει να αλλάξει και συνεχίζουν.
Με προβληματίζει η σκέψη του παιδιού που τοποθετώντας τα γράμματα στην πίστα έχει μάλλον προγραμματίσει και στο μυαλουδάκι του τη διαδρομή που θα πρέπει να κάνει η μελισσούλα. Έτσι λοιπόν προτείνει να αλλάξει τη θέση των γραμμάτων, να τοποθετήσει πρώτα το σύμφωνο και μετά το φωνήεν. Στην ερώτησή μου ” μήπως μπορεί να ακολουθήσει μια διαφορετική διαδρομή και να μην αλλάξεις θέση στα γράμματα; ” Όχι απαντά πρώτα πρέπει να μπει το γράμμα που δε φωνάζει δυνατά και μετά να μπει το γράμμα που φωνάζει δυνατά” Συνεχίζω ρωτώντας τα παιδιά αν θα ήθελε κάποιο να δοκιμάσει οδηγώντας τη μελισσούλα στα γράμματα όπως τα έχει το παιδί αυτή τη στιγμή;” Σηκώνει ένα παιδί το χέρι, φωτογραφίζουμε τη θέση των γραμμάτων στην πίστα και συνεχίζουμε με το παιδί που ήδη έχει αλλάξει τη θέση των γραμμάτων. Τελειώνει με επιτυχία και δοκιμάζουμε εκ νέου με την αρχική θέση των γραμμάτων. Δηλώνει πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Παρακολουθεί με περιέργεια και αγωνία να δει αν η μελισσούλα θα κατορθώσει το στόχο της με το νέο προγραμματισμό και η έκπληξή της αποτυπωμένη στο πρόσωπό της όταν βλέπει τη μελισσούλα να τα καταφέρνει και τα παιδιά ξεσπούν σε χειροκροτήματα.