Έχοντας καταγράψει τις απόψεις των παιδιών σχετικά με τα όσα κάνουν οι γονείς μας για εμάς συνεχίζουμε. Αφιερωμένη η επόμενη ενότητα στον μπαμπά.
- Φέρνει φαγητά
- Κοιμόμαστε μαζί
- Μας φροντίζει
- Παίζουμε μαζί
- Αν σβήσουν τα φώτα μας προσέχει
- Μας ετοιμάζει τα ρούχα για να πάμε σχολείο
- Πηγαίνω μαζί του στο ζωολογικό κήπο
- Με παίρνει κάποιες φορές στη δουλειά και με αφήνει να τον βοηθάω
- Διαβάζουμε μαζί βιβλία και παραμύθια
- Πηγαίνουμε βόλτες
- Μαζί του πηγαίνω στο super market και στο μπακάλικο
- Όταν λείπει η μαμά μας προσέχει
- Όταν λείπει η μαμά μας βάζει φαγητό
- Πηγαίνουμε για ψάρεμα
- Κολυμπάμε μαζί στη θάλασσα
- Μου μαθαίνει αριθμούς
- Τραγουδάω μαζί του
Κυρία εγώ καμιά φορά τον μπαμπά μου τον φωνάζω και daddy, εγώ πάλι τον λέω μπαμπά, εγώ μπαμπάκα, κυρία εγώ τον λέω και father κι εγώ papa.
Ποίημα
Σαν περπατώ σαν τρέχω σαν παίζω κάποιος για μένα πάντα κρυφά καρδιοχτυπά
Στη ζέστη στο λιοπύρι στο χιόνι στη βροχή για μένα όλο δουλεύει δε σταματάει στιγμή
Σαν με κρατά από το χέρι στα πόδια έχω φτερά τίποτε δε φοβάμαι κι έχω κρυφή χαρά
Πως θέλω να του μοιάσω να γίνω όπως αυτός γεμάτος καλοσύνη ψηλός και δυνατός
Διαβάσαμε το ποίημα και αφού εξηγήσαμε στα παιδιά τις λέξεις που δεν ήξεραν. (καρδιοχτύπι και λιοπύρι) ζητήσαμε να μας πουν για ποιον μιλάει το ποίημα. Μετά από λίγα λεπτά ένα παιδάκι σήκωσε το χέρι και είπε:
- μιλάει για το μπαμπά
- μα πως το κατάλαβες;
- κυρία λέει να του μοιάσω λέει ακόμα ψηλός και δυνατός
- πολύ ωραία.
Διαβάζουμε ένα ένα το στίχο του ποιήματος και ρωτάμε:
- γιατί καρδιοχτυπά;
- κυρία τρέχουμε παίζουμε και φοβάται ότι θα χτυπήσουμε αλλά δε μας το δείχνει
- γιατί;
- μα κυρία αν μας δείχνει ότι φοβάται εμείς δεν θα τρέχουμε ούτε παίζουμε
Διαβάζουμε το δεύτερο στίχο και ζητάμε να μας τον εξηγήσουν
- κυρία ο μπαμπάς δουλεύει πάντα ότι καιρό και να κάνει πηγαίνει στη δουλειά για να φέρνει χρήματα
- μία μαμά μπορεί και να μην δουλεύει
- ο μπαμπάς δουλεύει πάντα
- Ποιες εποχές άραγε δουλεύει ο μπαμπάς;
- Κυρία δουλεύει το καλοκαίρι γιατί λέει λιοπύρι
- Δουλεύει το φθινόπωρο γιατί λέει ζέστη
- Μπορεί όμως να είναι και η άνοιξη με τη λέξη ζέστη
- σίγουρα όμως το χιόνι είναι ο χειμώνας
- κυρία νιώθω σίγουρη όταν με κρατά από το χέρι και μπορώ να κάνω τα πάντα
- νιώθω ότι με προστατεύει κι γι΄ αυτό δε φοβάμαι
Φθάνοντας στον τελευταίο στίχο τα παιδιά απαντούν πριν ακόμα προλάβουμε να ρωτήσουμε
- θέλω όταν μεγαλώσω να γίνω σαν κι εκείνον
- να είμαι δυνατός
- να είμαι καλός
Το παιχνίδι ξεκινά και τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες. Γίνονται 3 ομάδες και εμείς διαβάζουμε τους στίχους κι εκείνα χρησιμοποιώντας μη λεκτική επικοινωνία δημιουργούν εικόνες . Οι ομάδες παρουσιάζουν τον κάθε στίχο εναλλάξ κι εμείς απλώς στεκόμαστε παρακολουθώντας την ευρηματικότητά τους, το κέφι τους τη φαντασία τους. Αν και δουλεύουν τον ίδιο στίχο είναι τόσο διαφορετικές οι εικόνες που δημιουργούν, είναι τόσο όμορφες τόσο γεμάτες μελωδία, τόσο γεμάτες κίνηση. Αποδίδουν υπέροχα τις λέξεις με τα κρυφά νοήματα “καρδιοχτυπά”, ” κρυφή ματιά”.