Έχοντας καταγράψει τις απόψεις των παιδιών σχετικά με τα όσα κάνουν οι γονείς μας για εμάς συνεχίζουμε. Αφιερωμένη η επόμενη ενότητα στον μπαμπά.
- Φέρνει φαγητά
- Κοιμόμαστε μαζί
- Μας φροντίζει
- Παίζουμε μαζί
- Αν σβήσουν τα φώτα μας προσέχει
- Μας ετοιμάζει τα ρούχα για να πάμε σχολείο
- Πηγαίνω μαζί του στο ζωολογικό κήπο
- Με παίρνει κάποιες φορές στη δουλειά και με αφήνει να τον βοηθάω
- Διαβάζουμε μαζί βιβλία και παραμύθια
- Πηγαίνουμε βόλτες
- Μαζί του πηγαίνω στο super market και στο μπακάλικο
- Όταν λείπει η μαμά μας προσέχει
- Όταν λείπει η μαμά μας βάζει φαγητό
- Πηγαίνουμε για ψάρεμα
- Κολυμπάμε μαζί στη θάλασσα
- Μου μαθαίνει αριθμούς
- Τραγουδάω μαζί του
Κυρία εγώ καμιά φορά τον μπαμπά μου τον φωνάζω και daddy, εγώ πάλι τον λέω μπαμπά, εγώ μπαμπάκα, κυρία εγώ τον λέω και father κι εγώ papa.
Ποίημα
Σαν περπατώ σαν τρέχω σαν παίζω κάποιος για μένα πάντα κρυφά καρδιοχτυπά
Στη ζέστη στο λιοπύρι στο χιόνι στη βροχή για μένα όλο δουλεύει δε σταματάει στιγμή
Σαν με κρατά από το χέρι στα πόδια έχω φτερά τίποτε δε φοβάμαι κι έχω κρυφή χαρά
Πως θέλω να του μοιάσω να γίνω όπως αυτός γεμάτος καλοσύνη ψηλός και δυνατός
Διαβάσαμε το ποίημα και αφού εξηγήσαμε στα παιδιά τις λέξεις που δεν ήξεραν. (καρδιοχτύπι και λιοπύρι) ζητήσαμε να μας πουν για ποιον μιλάει το ποίημα. Μετά από λίγα λεπτά ένα παιδάκι σήκωσε το χέρι και είπε:
- μιλάει για το μπαμπά
- μα πως το κατάλαβες;
- κυρία λέει να του μοιάσω λέει ακόμα ψηλός και δυνατός
- πολύ ωραία.
Διαβάζουμε ένα ένα το στίχο του ποιήματος και ρωτάμε:
- γιατί καρδιοχτυπά;
- κυρία τρέχουμε παίζουμε και φοβάται ότι θα χτυπήσουμε αλλά δε μας το δείχνει
- γιατί;
- μα κυρία αν μας δείχνει ότι φοβάται εμείς δεν θα τρέχουμε ούτε παίζουμε
Διαβάζουμε το δεύτερο στίχο και ζητάμε να μας τον εξηγήσουν
- κυρία ο μπαμπάς δουλεύει πάντα ότι καιρό και να κάνει πηγαίνει στη δουλειά για να φέρνει χρήματα
- μία μαμά μπορεί και να μην δουλεύει
- ο μπαμπάς δουλεύει πάντα
- Ποιες εποχές άραγε δουλεύει ο μπαμπάς;
- Κυρία δουλεύει το καλοκαίρι γιατί λέει λιοπύρι
- Δουλεύει το φθινόπωρο γιατί λέει ζέστη
- Μπορεί όμως να είναι και η άνοιξη με τη λέξη ζέστη
- σίγουρα όμως το χιόνι είναι ο χειμώνας
Συνεχίζουμε με τον τρίτο στίχο και ζητάμε τη γνώμη τους σχετικά με “στα πόδια έχω φτερά”
- κυρία νιώθω σίγουρη όταν με κρατά από το χέρι και μπορώ να κάνω τα πάντα
- νιώθω ότι με προστατεύει κι γι΄ αυτό δε φοβάμαι
Φθάνοντας στον τελευταίο στίχο τα παιδιά απαντούν πριν ακόμα προλάβουμε να ρωτήσουμε
- θέλω όταν μεγαλώσω να γίνω σαν κι εκείνον
- να είμαι δυνατός
- να είμαι καλός
Το παιχνίδι ξεκινά και τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες. Γίνονται 3 ομάδες και εμείς διαβάζουμε τους στίχους κι εκείνα χρησιμοποιώντας μη λεκτική επικοινωνία δημιουργούν εικόνες . Οι ομάδες παρουσιάζουν τον κάθε στίχο εναλλάξ κι εμείς απλώς στεκόμαστε παρακολουθώντας την ευρηματικότητά τους, το κέφι τους τη φαντασία τους. Αν και δουλεύουν τον ίδιο στίχο είναι τόσο διαφορετικές οι εικόνες που δημιουργούν, είναι τόσο όμορφες τόσο γεμάτες μελωδία, τόσο γεμάτες κίνηση. Αποδίδουν υπέροχα τις λέξεις με τα κρυφά νοήματα “καρδιοχτυπά”, ” κρυφή ματιά”.
Οι ρόλοι αντιστρέφονται και τα παιδιά βάζουν λόγια στη δική μας μη λεκτική επικοινωνία και τι όμορφο να ακούς να χρησιμοποιούν σχεδόν ατόφιους τους στίχους του ποιήματος. ή ακόμα ομορφότερο να τα ακούς να συμπληρώνουν με δικά τους λόγια τις δικές μας κινήσεις.
Μπράβο σας παιδιά σήμερα νιώσαμε τόσοοο περήφανες .
Μα οι εκπλήξεις εκ μέρους τους συνεχίστηκαν και στην επόμενη δραστηριότητά μας όπου τα παιδιά μιλούν για τους πίνακες ζωγραφικής που τους παρουσιάζουμε.
Κυρία αγκαλιάζονται αλλά γιατί έχει κάνει τόσο μεγάλα τα χέρια του παιδιού και του πατέρα;
– Μήπως για να δείξει ότι είναι πολύ μεγάλη η αγκαλιά;
– Μήπως γιατί όταν μας έχουν αγκαλιά νιώθουμε όμορφα;
– Έχουν τα μάτια τους κλειστά και είναι ευτυχισμένοι
-Τα χρώματα είναι λαμπερά
– Κυρία κουβαλάει το παιδί του στους ώμους.
– Τα χρώματα είναι σκούρα αλλά υπάρχει και κόκκινο
– Τον κρατάει για να μην πέσει
– Νιώθουν ευτυχισμένοι χαρούμενοι
– Κάθονται δίπλα δίπλα
– Σαν να σκέφτονται
– Το παιδί δε φοράει μπλούζα κι ο πατέρας φοράει κοντομάνικο
– Μάλλον είναι καλοκαίρι
– Βρίσκονται στην εξοχή γιατί βλέπω δέντρα
– Τα χρώματα είναι όμορφα
– Είναι μία κόρη και ένας μπαμπάς
– Φοράνε καπέλο και είναι καλοκαίρι
– Κάτι του δίνει
– Μάλλον φαγητό
Μας προβλημάτισε ιδιαίτερα το τι είναι αυτό που κρατά ο μπαμπάς και το παιδί βάζει μέσα το χέρι του.
– Μπορεί να είναι ένα κλουβί και να βάζει το χέρι του για να πιάσει ένα πουλί
– Ο μπαμπάς τη χαϊδεύει στο κεφάλι με το χέρι
– Είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες.
– έχει ακόμα και στο πρόσωπο χρώματα
– Κρατάει το μωρό του αγκαλιά
– Το πρόσωπό του είναι σαν να υπάρχει φως από τη μία μεριά ενώ από την άλλη όχι
– Νιώθουν ευτυχισμένοι
– Λείπουν αυτά τα στρογγυλά που έχουμε στα μάτια μας
Γιατί άραγε;
– Μάλλον τα έχει κλειστά.
Μία τελείως διαφορετική εικόνα με τα χρώματα τόσο αχνά προβλημάτισε ιδιαίτερα τα παιδιά.
– Αγκαλιάζονται
– Είναι μία μαμά με το παιδί της
– έχει μαλλιά και ο άλλος όχι
– Μάλλον είναι μία γυναίκα με το παιδί της
– Ποια είναι η γυναίκα;
– Αυτή αριστερά και το παιδί είναι δεξιά
Τους προτείνουμε να παρατηρήσουν το μέγεθος του παιδιού.
-Κυρία δεν μπορεί να είναι παιδί μικρό
– Είναι ένας παππούς που αγκαλιάζει το παιδί του
Κυρία ο μπαμπάς βοηθάει το παιδί του να κάνει ποδήλατο.
– Το βοηθάει να μάθει ποδήλατο
– Βρίσκονται στην εξοχή
– Έχει πολλά δέντρα
