Περί του ρήματος…………………

το ρήμα παιδιά αποτελεί μια ξεχωριστή οντότητα, έχει σαν να λέμε τη δική του προσωπικότητα. Κάθε ρήμα κλίνεται με ένα ιδιαίτερο, συγκεκριμένο τρόπο, όπως ακριβώς παρουσιάζεται στα βιβλία της Γραμματικής μας. Ο τρόπος αυτός κλίσης του ρήματος που συγχρονίζεται με το σχέδιο στο τετράδιο των Γλωσσικών μας… συνάδει και με τη διαχείριση του ρήματος στις επόμενες βαθμίδες εκπαίδευσης, αφού καμιά βαθμίδα εκπαίδευσης δεν αποτελεί ανεξάρτητη της προηγούμενης της ή της επόμενης αλλά αυτόνομη αυτών στα πλαίσια της εκπαιδευτικής πολιτικής που ενίοτε διαμορφώνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα…

Κάθε ρήμα της Νεοελληνικής προέρχεται από την αρχαία με ίδιο τρόπο χρήσης και καμία φορά εκφοράς και συντασσόμενο να αποδίδει το ίδιο νοηματικά αποτέλεσμα μέσα στο γλωσσικό του περιβάλλον, αυτό της πρότασης. Κάθε ρήμα δηλ, έχει οντότητα μόνο μέσα στο γλωσσικό περιβάλλον της πρότασης. Εμείς το απομονώνουμε για να μάθουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα τις άλλες μορφές και τύπους του.

Συμπερασματικά, κάθε ρήμα έχει τη δική του φωνή, εγκλίσεις ( μόνον η οριστική έχει 8 χρόνους, η υποτακτική 3 και η προστακτική 2) τα πρόσωπα και τους αριθμούς του, άρα επειδή εμείς συνήθως γράφουμε το ρήμα στην οριστική δεν μπορούμε να μπερδεύουμε φωνές, εγκλίσεις ….ακόμα και αν είμαστε σίγουροι ότι τις διαχειριζόμαστε καλά διότι κάποια στιγμή θα μπερδευτούμε όταν θελήσουμε να κλίνουμε έναν συγκεκριμένο τύπο-μορφή ρήματος στο σύνολό του.

Άλλωστε μια μπερδεμένη συμπεριφορά οδηγεί και σε στάσεις -συμπεριφορές του τύπου: έλα καλέ και τι πειράζει που τα γράφω ανακατεμένα, τα ξέρω και άμα έρθει ή ώρα θα τα διορθώσω…

που προεκτείνεται στη στάση-συμπεριφορά: έλα καλέ σήμερα δε διάβασα ή ξέχασα το τετράδιο μου, και τι πειράζει θα διαβάσω αύριο και θα καλύψω το κενό, για μια μέρα δεν τρέχει κάτι ή θα γράψω στο πρόχειρο…

και πολύ χειρότερα στη στάση- συμπεριφορά: έλα καλέ σήμερα σκούντησα το συμμαθητή μου και τι πειράζει δε θα παίξω μαζί του στο διάλειμμα και όλα μέλι γάλα….

ΤΟ λίγο λίγο γίνεται πολύ και αυτή ακριβώς είναι η παγίδα που πρέπει να αποφύγουμε…

Πάμε όλοι μαζί: Θεός,  Δάσκαλοι,Παιδιά, Γονείς, Αδέλφια, Ξαδέλφια, Φίλοι, και όποιος άλλος καλός το επιθυμεί να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ξεκολλήσει από το σημείο που βρίσκεται τώρα και να πάμε ένα βήμα παρακάτω , ένα βήμα πιο πέρα….

Είναι υποχρέωση μας να βελτιώσουμε τον εαυτό μας ένα βήμα παραπέρα

Είναι δικαίωμά μας να χαρούμε με απέραντη χαρά την ικανοποίηση της βελτίωσης αυτής του εαυτού μας

εν αναμονή, λοιπόν, του ρήματος συνέχεια…..