Οι ψυχές μίλησαν…
Ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του, ένα κεφάλαιο κλείνει. Θα ανοιχτούν όμως μπροστά σας νέοι ορίζοντες, νέοι δρόμοι… έχετε να κάνετε ακόμα περισσότερα ταξίδια, να πάρετε και να δώσετε πολλά σε αυτό τον κόσμο.
Εύχομαι το βιβλίο της ζωής σας να γεμίσει με κεφάλαια σαν κι αυτό που γράψαμε όλοι μαζί. Να δημιουργείτε κόσμους πλασμένους με αγάπη, κατανόηση, σεβασμό, αλληλεγγύη, συμπόνοια, ενσυναίσθηση κι ευαισθησία. Να έχετε υπομονή, εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, να στηρίζετε και να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως κάνετε ήδη.
Να γίνεστε πάντα παράδειγμα προς μίμηση κι όχι παράδειγμα προς αποφυγή.
Μέσα σε αυτούς τους τρεις μήνες που δουλεύαμε αυτό το θεατρικό δρώμενο εξελιχθήκατε, ανακαλύψατε τις δυνάμεις και τις δυνατότητές σας, γίνατε ακόμα καλύτεροι άνθρωποι. Πιστέψατε στον εαυτό σας και ο ένας στον άλλο, μάθατε να μην το βάζετε κάτω, να μην τα παρατάτε όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες.
Μάθατε να βλέπετε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως τα ΑΜΕΑ με τα μάτια της ψυχής σας… κι αυτό παιδάκια μου είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που σας αφήνουμε.
Πήρατε τα λόγια μου και τα κάνατε κομμάτι της ψυχής σας, αφήσατε το αποτύπωμά σας και μεταδώσατε το μήνυμα δυνατά, με περηφάνεια, με αγάπη… του δώσατε πολύ από το φως και τη χρυσόσκονή σας, του δώσατε ώθηση να ταξιδέψει πέρα από τα σύνορα αυτού του νησιού.
Νατάσα, Ιλιάνα, Λίλια και Λευτέρη, δε θα μπορούσα να έχω καλύτερους συνταξιδιώτες.
Ήταν μεγάλη μου τιμή και υπερηφάνεια που έκανα αυτό το ταξίδι μαζί σας.
Η καθηγήτρια και φίλη σας,
Στεργιανή Τσαγγοπούλου
