Την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2024 το σχολείο μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στα Καλάβρυτα, με τη συμμετοχή των μαθητών και μαθητριών των τριών τάξεων του ΓΕ.Λ. Κομποτίου με συνοδούς εκπαιδευτικούς τους/τις κκ. Μαρία Γλάβα (ΠΕ06), Διευθύντρια του σχολείου, Βασίλειο Παππά (ΠΕ03), Σοφία Σαπρίκη (ΠΕ04.01), Λαμπρινή Πάτση (ΠΕ06) και Παναγιώτα Ρούσσα (ΠΕ80).
Με αφετηρία το Κομπότι, πρώτος σταθμός ήταν το Διακοπτό, όπου επιβιβαστήκαμε στο τρένο του Οδοντωτού Σιδηρόδρομου με προορισμό τον μαρτυρικό τόπο των Καλαβρύτων. Η διαδρομή μέσα από το Φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού ήταν μαγευτική με τη θέα να κόβει την ανάσα και ταυτόχρονα να αποζημιώνει τους ταξιδιώτες.
Με την άφιξή μας στα Καλάβρυτα αρχικά επισκεφτήκαμε τον τόπο θυσίας των Καλαβρυτινών ανδρών, τον ματωμένο λόφο του Καππή, που βρίσκεται 500 μέτρα από το κέντρο. Εκεί, στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οδηγήθηκαν από τους Γερμανούς όλοι οι άνδρες από 14 ετών και πάνω, όπου και εκτελέστηκαν. Σήμερα, στη ράχη του λόφου βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των εκτελεσθέντων.
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Μουσείο Ολοκαυτώματος που στεγάζεται στο κτήριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου. Σ’ αυτό το συμβολικό κτήριο οι κάτοικοι της πόλης των Καλαβρύτων γνώρισαν και υπέστησαν τη βαναυσότητα της ναζιστικής θηριωδίας: υπήρξε ο κατά τρόπο παραπλανητικό χώρος της συγκέντρωσής τους, του απάνθρωπου διαχωρισμού των οικογενειών, του οδυνηρού αποχωρισμού, του φρικτού εγκλεισμού των γυναικόπαιδων και του βίαιου απεγκλωβισμού τους. Η κεντρική πόρτα του κτιρίου παραμένει από τότε κλειστή, ως ένδειξη τιμής στη μνήμη των θυμάτων. Στην τελευταία αίθουσα του Μουσείου, το πάνθεον των Καλαβρυτινών ηρώων δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Μετά από μικρή περιήγηση στην πόλη και αφού γευτήκαμε και τις τοπικές νοστιμιές, επισκεφτήκαμε την Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου η οποία προκαλεί δέος, καθώς βρίσκεται στη σκιά απόκρημνου βράχου σε υψόμετρο 940 μ. Πήρε το όνομά της από το κάθετο βραχώδες συγκρότημα του Χελμού, επάνω στο οποίο είναι κτισμένη η Μονή. Κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας, επειδή ήταν κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών, δέχτηκε πολλές επιθέσεις, αλλά ποτέ δεν κατακτήθηκε. Μόνο κατά την κατοχή (Δεκέμβριος 1943) η Μονή λεηλατήθηκε και οι μοναχοί πλήρωσαν τη θηριωδία των Ναζί, ριφθέντες σε απόκρημνο βράχο, όπου και φονεύθηκαν.
Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με σύντομη βόλτα στο κέντρο της χριστουγεννιάτικα στολισμένης Πάτρας και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής γεμάτοι από εικόνες, συγκινήσεις και όμορφες στιγμές.
