Στο βιντεοπαιχνίδι «1453 – 1821: Η Ώρα της Απελευθέρωσης» ο χρήστης αναλαμβάνει το ρόλο του αρχηγού της Επανάστασης, ο οποίος «ορίζει κάθε κίνηση, στρατιωτική, πολιτική, διπλωματική, οικονομική και εμπορική, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των συμπατριωτών του και να αποκτήσει το μέγιστο ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία».
Όλα ξεκίνησαν πριν από λίγα χρόνια… Δυο ξαδέλφια, πρωτοετείς φοιτητές τότε και φανατικοί φίλοι των βιντεοπαιχνιδιών, αποφάσισαν μεταξύ σοβαρού και αστείου να φτιάξουν ένα δικό τους παιχνίδι. Κι αφού τους άρεσαν ιδιαίτερα τα παιχνίδια στρατηγικής, είπαν να φτιάξουν ένα παρόμοιο. Συνδυάζοντας τις γνώσεις τους και τις ειδικότητές τους (μηχανικός ο ένας, γραφίστας ο άλλος) στρώθηκαν στη δουλειά, για να δημιουργήσουν με απλά «εργαλεία» στην αρχή, τις πρώτες εικόνες σε δυο διαστάσεις (2D). Σχεδίαζαν στον υπολογιστή τους σπίτια, αντικείμενα και μορφές κι άρχισαν να τους δίνουν κίνηση.
Το διασκέδαζαν και περνούσαν καλά. Το παιχνίδι τους αποφάσισαν να είναι turn base strategy, δηλαδή με επιλογή του επόμενου γύρου από τον παίκτη, και να έχει σαν θέμα την Ελληνική Επανάσταση. Έπειτα από ένα χρόνο δουλειάς τόλμησαν να το δείξουν σε φίλους και γνωστούς, ακούγοντας προσεκτικά τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους. Διόρθωναν και προχωρούσαν, όμως, όσο περνούσε ο καιρός, τόσο ένιωθαν ότι είχαν ξεκινήσει κάτι σημαντικό, αλλά τους έλειπαν οι κατάλληλες δεξιότητες. Η απόφαση για εμπορική αξιοποίηση της δουλειάς τους συνοδεύτηκε εξ ανάγκης από τη διεύρυνση της δημιουργικής ομάδας. Ήρθαν ένας μουσικός κι ένας σεναριογράφος, βελτιώθηκαν σημαντικά οι αλγόριθμοι, προστέθηκαν ήχοι και θόρυβοι που έδωσαν ζωντάνια στις μάχες. Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2008, το παιχνίδι ήταν σχεδόν έτοιμο. Επιλέχθηκε ο τρόπος διάθεσης – με πώληση μέσω καταστημάτων, αντί για online, που σκέφτονταν αρχικά- έγιναν οι αναγκαίες επαφές και βρέθηκε η κατάλληλη (Centric Multimedia) εταιρία διανομής.
Στις 9 Μαΐου 2008, τα πρώτα «κουτιά» ήταν στα ράφια. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία. ‘Η, μάλλον, κάπως έτσι η ιστορία έγινε βιντεοπαιχνίδι.
Η ώρα της επιτυχίας…
Στον ένα χρόνο της κυκλοφορίας του, το παιχνίδι της Επανάστασης έγινε best seller – για τα ελληνικά δεδομένα, τουλάχιστον – σημειώνοντας καλύτερες πωλήσεις από πολλά εισαγόμενα, με πολλαπλάσιο προϋπολογισμό (πιο σωστά, ασύγκριτα πολλαπλάσιο, αφού εδώ το κόστος δεν ξεπέρασε τις λίγες εκατοντάδες ευρώ – συν άπειρες ώρες προσωπικής δουλειάς, βέβαια).
Μια πρώτη έρευνα ανεβάζει σε πάνω από 7000 τα «τεμάχια» που πωλήθηκαν (σε Ελλάδα και Κύπρο, κυρίως, συν ένα μικρό αριθμό στο εξωτερικό, για την ομογένεια), νούμερο αξιόλογο, αυτό καθαυτό. Θες το θέμα του, θες η ελληνική προέλευσή του, θες το ενδιαφέρον που συντηρούν οι μάχες, θες η ιστορία που έμμεσα περνάει με τα βιογραφικά και τα κείμενα, γενικά τα πήγε καλά, όπως αποδεικνύει και η κίνηση στο forum των χρηστών του παιχνιδιού, με πάνω από 3000 επισκέψεις το μήνα στην αρχή και αρκετά καλά λόγια εκ μέρους τους.
Έντονο ήταν και το ενδιαφέρον της κοινότητας των παικτών, όμως, εκεί τα σχόλια – όσο κι αν κάποιοι αναγνώριζαν το σημαντικό της προσπάθειας, για τα ελληνικά δεδομένα, και έβρισκαν ελαφρυντικά για τους νέους δημιουργούς – ήταν στην πλειοψηφία τους επικριτικά. Το αποτέλεσμα φάνηκε καθαρά πως τους απογοήτευσε, καθώς λαχταρούσαν πολύ περισσότερα από τη μικρή ελληνική ομάδα…
Σίγουρα, «Η Ώρα της Απελευθέρωσης» δεν θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί στο Age of Empires – άλλωστε, η τεχνολογία που χρησιμοποιεί είναι «παλαιάς κοπής», όπως παραδέχονται κι οι ίδιοι οι δημιουργοί του. Όμως, αυτό ήταν λογικό και αναμενόμενο, καθώς δεν υπάρχει σύγκριση από πλευράς προϋπολογισμού, στελέχωσης, τεχνογνωσίας και υποδομής με τα «άλλα».
Πάντως, με στόχο να γίνουν κάποιες απαραίτητες διορθώσεις και να προστεθεί ένας ακόμα ήρωας από την πλευρά των Ελλήνων (ο Καραϊσκάκης, δίπλα στους «παλαιότερους» Παπαφλέσσα και Κολοκοτρώνη), κυκλοφόρησε στις 25 Μαρτίου (προφανής ο συμβολισμός…) μια προσθήκη, που διατίθεται δωρεάν, online, στους χρήστες του παιχνιδιού «έτσι, σαν ένα ευχαριστώ για την υποστήριξή τους, από την πλευρά μας», όπως μας είπαν απλά οι δημιουργοί του.
…και η ώρα της κρίσης
Τώρα που «κάθησε η σκόνη» και μπορούμε να κρίνουμε τα πράγματα με περισσότερη ψυχραιμία, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι πολύ συνηθισμένο να αποτελεί «αποκάλυψη» το πρωτόλειο μιας ομάδας νεαρών παιδιών, όταν ουσιαστικά δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους σ’ ένα χώρο όπου εκ των πραγμάτων όχι μόνο δεν υπάρχει βάθος, στη χώρα μας, αλλά η βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Μ’ αυτό το κριτήριο, η «Ώρα της Απελευθέρωσης» μπορεί να θεωρηθεί σαν ελπιδοφόρο ξεκίνημα (το μεράκι κανείς δεν μπορεί να τους το αρνηθεί) και σαν πρώτο βήμα για την επόμενη ημέρα… Η πραγματική ώρα της κρίσης για την ομάδα – που αυξάνει και πληθαίνει, καθώς στα τέσσερα αρχικά μέλη της προστίθενται πλέον άλλα τρία, μαζί με κάποιους εξωτερικούς συνεργάτες – ξεκινάει από εδώ και πέρα.
Τα σχέδιά τους για το μέλλον είναι αρκετά φιλόδοξα: από την εγκατάσταση σε πραγματικά γραφεία αντί για τα σπίτια τους ως τη δημιουργία της δικής τους 3D engine, την οποία παλεύουν πολύ καιρό και βρίσκεται πλέον στα τελικά της στάδια, κι από την παρουσίαση του καινούριου διαφορετικού πονήματός τους (ενός football manager σε παγκόσμια διανομή, με ιδιαίτερα προηγμένα γραφικά, δεκάδες μεταβλητούς παράγοντες και δράση σε πολλά γήπεδα, που θα παίζεται online αντί μικρής συνδρομής) ως την ενίσχυση της παρουσίας τους στην κοινότητα των χρηστών.
Ψηλότερα πλέον ο πήχης
Στα τρία χρόνια που πέρασαν από την έναρξη της προσπάθειάς τους, οι νεαροί δημιουργοί – τελειόφοιτοι, πια – μεγάλωσαν, ωρίμασαν, γνώρισαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να στήνεις μια ομόρρυθμη εταιρία, ξεπέρασαν προβλήματα, απέκτησαν εμπειρίες κι αυτό γίνεται αμέσως φανερό, όταν κουβεντιάζεις μαζί τους. Θα κάνουν κι άλλα λάθη, αυτό είναι σίγουρο, όμως μάλλον θα είναι λιγότερα το πιθανότερο είναι ότι τα πρώιμα παθήματα θα τους γίνουν μαθήματα και θα τους βοηθήσουν να περάσουν σε άλλο, ανώτερο επίπεδο από πλευράς στόχων, σχεδιασμού και επιδόσεων. Ο πήχης έχει τοποθετηθεί πλέον ψηλά.
Κι ίσως – με λίγη τύχη, που κι αυτή είναι απαραίτητη – να καταφέρουν να γίνουν η «μαγιά» για τη δημιουργία και στη χώρα μας μιας «βιοτεχνίας» που με μυαλό (το οποίο, γενικά, δεν μας λείπει) και σωστές επιλογές (εδώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή) μπορεί να διεκδικήσει μια θέση αξιοπρόσεκτου περιφερειακού παίκτη, στην ιδιαίτερα προσοδοφόρα διεθνή αγορά βιντεοπαιχνιδιών.
1453-1821 Η ώρα της Απελευθέρωσης: Η υπόθεση και οι συντελεστές του παιχνιδιού
Τα γεγονότα εξελίσσονται στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης και στόχος του χρήστη είναι να επανακτήσει τις σκλαβωμένες περιοχές (20 συνολικά) της ελληνικής επικράτειας, που εμφανίζονται στο χάρτη. Στο ξεκίνημα (με τη μάχη της Καλαμάτας, όπως έγινε και στην πραγματικότητα), οι πρώτες δυνάμεις εξοπλίζονται από τη Φιλική Εταιρία, όμως, στη συνέχεια, σε κάθε γύρο, ο χρήστης πρέπει να παίρνει αγαθά από τις πόλεις που κατέχει και να τα εξάγει, ώστε με τα έσοδα να συγκροτεί στρατό (άνδρες με γιαταγάνια, κουμπούρια και καριοφίλια), ο οποίος θα πολεμάει τον κατακτητή.
Κομβικά σημεία στις εξελίξεις, τα διπλωματικά έγγραφα, η δράση των φιλελλήνων (βλέπε, εξωτερική βοήθεια), τα δάνεια ανεξαρτησίας (έντοκα, φυσικά…), οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και οι διαφορετικές τακτικές επίθεσης. Σε όλη τη διάρκεια, ο χρήστης μπορεί να παρακολουθήσει, με την κατάλληλη επιλογή, τα σημαντικότερα γεγονότα και να διαβάσει τα βιογραφικά των ανθρώπων που καθόρισαν τις πραγματικές εξελίξεις και την πορεία του απελευθερωτικού αγώνα.
Κι όπως θα περίμενε κανείς, απώτερος στόχος είναι η απελευθέρωση όλων των σκλαβωμένων περιοχών, έστω κι αν στην πορεία τύχει να σκοτωθεί ένας ή και δυο οπλαρχηγοί σε μάχες. Αν βέβαια, σκοτωθούν και οι τρεις, το παιχνίδι πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή.
Οι βασικοί συντελεστές του βιντεοπαιχνιδιού είναι οι Αργύρης Προσίλης (προγραμματισμός), Αργύρης Χατζητοφής (3D animation), Παναγιώτης Παπαθανασίου (σενάριο) και Γώργος Παππάς (μουσική επιμέλεια ήχοι). Ιδιαίτερη σημαντική, όπως μας τόνισαν οι ίδιοι, ήταν η βοήθεια των Λάμπρου Κριτσιμά και Λεωνίδα Πετρόπουλου, των MI Studios.
Πηγή: pathfinder
