Πηγή και αρχική ανάρτηση.
Χρήσιμες συμβουλές για την προφύλαξη και προστασία των ανηλίκων στο διαδίκτυο μας δίνει ο Νικόλαος Σταματογιάννης, ψυχολόγος και υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο παιδόφιλος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, νέος ή ηλικιωμένος, πλούσιος ή φτωχός, μορφωμένος ή αγράμματος, άνεργος ή επιτυχημένος επαγγελματίας, οποιουδήποτε φύλου, εθνικότητας, χρώματος ή κοινωνικής τάξης. Εντούτοις, οι παιδόφιλοι συνήθως παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία αποτελούν ενδείξεις πιθανής σεξουαλικής προτίμησης σε ανήλικους, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι κάθε τέτοιο χαρακτηριστικό συνιστά απόδειξη ότι κάποιος είναι παιδόφιλος. Σε συνδυασμό με οποιαδήποτε «περίεργη» συμπεριφορά όμως, πρέπει να μας υποψιάσουν.
Ο παιδόφιλος είναι συνήθως άντρας,άνω των 30 ετών, ελεύθερος, με λίγους φίλους της ηλικίας του. Αν είναι παντρεμένος, πιθανότατα έχει περιορισμένη ή και καθόλου ερωτική ζωή με τη σύντροφό του. Συχνά είναι αξιοσέβαστο και γνωστό μέλος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. Πολλές φορές συμβαίνει να έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά και ο ίδιος ως παιδί και τα θύματά του είναι της ίδιας περίπου ηλικίας που είχε αυτός όταν κακοποιήθηκε. Επίσης, παρά τις κοινές περί του αντιθέτου πεποιθήσεις, ο παιδόφιλος ανήκει συνήθως στο περιβάλλον του παιδιού ή και της οικογένειας. Μπορεί να είναι ο δάσκαλος, ο προπονητής, ο γείτονας, ο θείος, ο πατριός ή κάποιο άλλο άτομο «υπεράνω πάσης υποψίας».
Συχνάζει σε χώρους με παιδιά, όπως παιδικές χαρές, εμπορικά κέντρα, internet café και προτιμά παιδικές ενασχολήσεις και παιχνίδια. Χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, myspace, κλπ.), προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε παιδιά και παίζει παιχνίδια με παιδιά στο διαδίκτυο. Αναφέρεται στην αγνότητα και αθωότητα των παιδιών με τρόπο υπερβολικό και υπερτονίζει αυτά τα χαρακτηριστικά τους.
Εργάζεται με παιδιά ή σε χώρους που συχνάζουν αυτά, όπως σχολεία, αθλητικά κέντρα, παιδότοποι κ.λπ. Αν είναι άνεργος μπορεί να προσφέρει εθελοντικά σε τέτοια μέρη σαν υπεύθυνος φύλαξης ή επιστάτης, προκειμένου να έχει άμεση πρόσβαση στα παιδιά και μάλιστα από θέση ισχύος.
Στοχεύει σε συγκεκριμένες ηλικίες και φύλο, κατά περίπτωση. Συνήθως είναι παιδιά 
προεφηβικής ηλικίας, όταν δηλαδή δεν έχουν ακόμα σεξουαλικές εμπειρίες, αλλά βρίσκονται στη φάση της εξερεύνησης και ανακάλυψης της σεξουαλικότητάς τους. Επιλέγει συνήθως παιδιά του αντίθετου φύλου και είναι λιγότερο συχνές οι περιπτώσεις ομοφυλόφιλων. Ο παιδόφιλος είναι πιθανό να έχει διακοσμήσει το σπίτι του ή ένα δωμάτιο αυτού με τρόπο που θα άρεσε σε ένα παιδί του φύλου και της ηλικίας που στοχεύει.
Επιλέγει παιδιά ντροπαλά, συνεσταλμένα και ευάλωτα, που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες ή οικογένειες με μειωμένους πόρους. Επίσης οικογένειες που οι γονείς εργάζονται σκληρά και λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι. Κερδίζει την εμπιστοσύνη των παιδιών, αλλά και της οικογένειας πολλές φορές.
Συχνά πλησιάζει μονογονεϊκές οικογένειες και αναπτύσσει σχέση με το γονέα για να είναι κοντά στο παιδί. Αφού αποκτήσει πρόσβαση στο σπίτι και οικειότητα, έχει την ευκαιρία να πλησιάσει το παιδί κυρίως αν οι γονείς λείπουν από το σπίτι.
Προσπαθεί να γίνει φίλος με το παιδί και ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. Λέει στα παιδιά ότι είναι σπουδαία ή πολύ ώριμα, στοχεύει στην ανάγκη τους να ακουστούν και να βρεθεί κάποιος που τα καταλαβαίνει.
Δρα μεθοδικά και με υπομονή. Αρχικά μπορεί να χρησιμοποιεί τσιμπήματα, γαργαλητά, χάδια, να ζητάει από το παιδί να τον φιλάει και προχωρά ανάλογα με τις αντιδράσεις του παιδιού. Αν βρει πρόσφορο έδαφος προσπαθεί να εμπλέξει τα παιδιά σε σεξουαλικού περιεχομένου δραστηριότητες, όπως την παρακολούθηση ερωτικών εικόνων και ταινιών για ενηλίκους.
Περιβάλλει τα παιδιά με στοργή και προσοχή, τους προσφέρει δώρα, υπόσχεται διακρίσεις, τα πηγαίνει σε μέρη που τους αρέσουν και τους προσφέρει τη δυνατότητα να ασχοληθούν με δραστηριότητες που επιθυμούν.
Μπορεί να προσφέρει ναρκωτικά ή αλκοόλ στο παιδί, προκειμένου να μειώσει τις αντιστάσεις του ή τη δυνατότητά του να θυμηθεί όσα συμβαίνουν.
Πολλές φορές το παιδί αναπτύσσει το λεγόμενο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»(ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται συνήθως σε θύματα ομηρίας, κατά την οποία το θύμα αναπτύσσει και παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής, υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και «αγάπης» απέναντι στο θύτη). Το παιδί δικαιολογεί τη συμπεριφορά του δράστη, επιθυμεί την αποδοχή και την εκτίμησή του και ενδιαφέρεται για το καλό του. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά παιδιά υπομένουν την κακοποίηση, χωρίς να την καταγγέλουν.
Η παιδοφιλία ανήκει στις παραφιλίες και αποτελεί ψυχική διαταραχή, η οποία περιγράφεται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV), με σαφή διαγνωστικά κριτήρια.
Παιδιά και εθισμός στο διαδίκτυο
Ένα στα 3 παιδιά του νηπιαγωγείου έχουν σελίδα στο Facebook, λένε οι πρόσφατες έρευνες.
Περισσότερες από 600 κλήσεις τον χρόνο δέχεται η Γραμμή Βοήθειας του Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου καθώς όλα και περισσότερα ελληνόπουλα χάνονται στο διαδίκτυο και δεν ζουν στην πραγματικότητα.
Το 33% των Ελλήνων είναι ψηφιακά αναλφάβητο, για αυτό και είναι πολλές οι περιπτώσεις των γονιών που δεν μπορούν να έχουν εικόνα των κινήσεων των παιδιών τους στο web. Οι Έλληνες, λόγω των προβλημάτων που έχει φέρει η οικονομική κρίση, δείχνουν κουρασμένοι και στρεσαρισμένοι μέσα στο σπίτι, οπότε δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν την εικόνα ενός παιδιού να είναι καθηλωμένο με τις ώρες στο διαδίκτυο.
Στο video ο υπεύθυνος της Γραμμής Βοήθειας του Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, Γιώργος Κορμάς, εξηγεί τους λόγους που τα παιδιά εθίζονται από μικρά στο διαδίκτυο.
