Science & Education

Ο οργανισμός μας για να προστατευτεί από τους παθογόνους μικροοργανισμούς έχει αναπτύξει κάποιους αμυντικούς μηχανισμούς. Αυτοί διακρίνονται σε :

• Εξωτερικούς: Έχουν στόχο να εμποδίσουν την είσοδο των παθογόνων μικροοργανισμών στον οργανισμό.
  • Δέρμα: Εμποδίζει την είσοδο των μικροβίων.
  • Σάλιο: Περιέχει ένζυμα που καταστρέφουν αρκετά μικρόβια που βρίσκονται στις τροφές.
  • Ιδρώτας: Περιέχει ένζυμα που καταστρέφουν μικρόβια που βρίσκονται στο δέρμα μας.
  • Βλεννογόνο: Είναι τύπος επιθηλιακού ιστού που βρίσκεται στις κοιλότητες του σώματος (μύτη, βλέφαρα, στόμα, γεννητικά όργανα) ο οποίος εκκρίνει βλέννα που παγιδεύει τα μικρόβια.
  • Πεπτικός σωλήνας: Ξεκινάει από το στόμα και καταλήγει στον πρωκτό. Όσα μικρόβια αντέξουν το σάλιο, καταλήγουν στο στομάχι όπου υπάρχει ένα πολύ όξινο περιβάλλον όπου τα περισσότερα μικρόβια καταστρέφονται. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια μικρόβια που είναι ανθεκτικά και μπορούν να παραμείνουν στον οργανισμό και τον προσβάλλουν.
• Εσωτερικούς: Έχουν στόχο να καταπολεμήσουν τους εισβολείς σε περίπτωση που καταφέρουν να εισέλθουν στον οργανισμό. Χωρίζονται σε:
  • Γενικούς: Έχουν κοινή δράση για όλους τους μικροοργανισμούς.
    1. Φλεγμονή: Εμφανίζεται όταν έχουμε καταστροφή ιστών. Συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας, πρήξιμο, πόνος και κοκκίνισμα
    2. Πυρετός: Άνοδος της θερμοκρασίας μετά από γενικευμένη μόλυνση που εμποδίζει την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των παθογόνων μικροοργανσιμών.
    3. Ουσίες με αντιμικροβιακή δράση (ιντερφερόνες): Πρωτεΐνες που παράγονται από τον οργανισμό και δρουν ενάντια στους ιούς.
    4. Φαγοκυττάρωση: Τα φαγοκύτταρα (ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων) καταστρέφουν τα μικρόβια που εισέρχονται στον οργανισμό.

  • Ειδικούς: Έχουν εξειδικευμένη δράση, διαφορετική για κάθε μικροοργανισμό κι ενεργοποιούνται όταν δεν καταφέρουν οι γενικοί μηχανισμοί να καταστρέψουν τους εισβολείς
    1. Αρχικά αναγνωρίζονται οι εισβολείς (μικρόβια ή ουσίες) που ονομάζονται αντιγόνα.
    2. Η αναγνώριση προκαλεί μια σειρά αντιδράσεων που ονομάζεται ανοσολογική απόκριση.
    3. Ειδικά λευκοκύτταρα παράγουν τα αντισώματα. Τα αντισώματα είναι πρωτεΐνες που ταιριάζουν κάθε φορά με το συγκεκριμένο αντιγόνο και το εξουδετερώνουν.

    4. Επειδή χρειάζεται χρόνος για την αναγνώριση και την παραγωγή αντισωμάτων, σε αυτό το διάστημα μπορεί ο ξενιστής να παρουσιάσει συμπτώματα της ασθένειας.
    5. Καθώς αντιμετωπίζεται ο εισβολέας, ο οργανισμός παράγει ειδικά κύτταρα «μνήμης» τα οποία, σε περίπτωση που ο οργανισμός επαναπροβληθεί από το ίδιο αντιγόνο, ενεργοποιούνται άμεσα και παράγονται πολύ πιο γρήγορα τα αντισώματα. Σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε εμφάνιση συμπτωμάτων και λέμε ότι ο οργανισμός έχει ανοσία στο συγκεκριμένο αντιγόνο.
  • Μελετώντας τον μηχανισμό αυτό, διαπιστώθηκε πως ο οργανισμός αντιδρά ακριβώς το ίδιο ακόμη κι αν σε αυτόν εισέλθει ένα νεκρό αντιγόνο ή τμήμα αυτού. Έτσι οι επιστήμονες, ανέπτυξαν τα εμβόλια, με τα οποία εισάγεται στον οργανισμό μία μικρή ποσότητα νεκρών ή ανενεργών μικροοργανισμών με σκοπό την ενεργοποίηση του αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού και την δημιουργία αντισωμάτων και κυττάρων «μνήμης» ώστε να αποκτήσει ανοσία οργανισμό.
  • Σε περίπτωση που ο οργανισμός προσβληθεί από κάποιο παθογόνο μικροοργανισμό στον οποίο δεν έχει ανοσία, τότε μπορεί να προστατευθεί άμεσα ο οργανισμός με την χορήγηση ορού που είναι έτοιμα αντισώματα που έχουν ληφθεί από κάποιον άλλο ζωικό οργανισμό που είχε μολυνθεί από τον ίδιο παθογόνο μικροοργανισμό.

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015 στις 20:36 στην κατηγορία Βιολογία Β' Γυμνασίου. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια και τα pings δεν επιτρέπονται.