Μέταλλα
Τα μέταλλα είναι στερεά σώματα, έχουν γενικά αργυρόλευκο χρώμα και “μεταλλική” λάμψη ενώ είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας και του ηλεκτρισμού.
Ιδιότητες των μετάλλων
- Έχουν μεγάλες πυκνότητες.
- Έχουν υψηλά σημεία τήξης.
- Έχουν υψηλά σημεία βρασμού.
- Είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας.
- Είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού.
- Είναι ελατά (μπορούν να δώσουν ελάσματα)
- Είναι όλκιμα (μπορούν να δώσουν σύρματα)
Κράματα
Κράματα είναι τα υλικά που αποτελούνται από δύο ή περισσότερα στοιχεία, από τα οποία το ένα τουλάχιστον είναι μέταλλο, κι εμφανίζουν τις ιδιότητες των μετάλλων.
Ορισμένα κράματα
|
Ονομασία κράματος |
Συστατικά |
Χρήσεις |
|
Al – Cu – Mg – Mn |
αεροναυπηγική |
|
|
Fe με 0,2 – 1,8% w/w C |
Ελατήρια, ρουλεμάν |
|
|
Cu – Sn |
Αγάλματα, καμπάνες |
|
|
Cu –Zn |
Αγάλματα |
|
|
Hg – Ag – Sn – Zn |
οδοντιατρική |
Σήμερα σπάνια κατασκευάζουμε αντικείμενα από καθαρά μέταλλα αλλά δημιουργούμε υλικά με την κατάλληλη ανάμειξη ώστε να έχουν τις ιδιότητες που επιθυμούμε (μεγάλη σκληρότητα, αντοχή στη διάβρωση και τη σκουριά κτλ.)
Αντίδραση μετάλλων με οξέα
Όταν προσθέσουμε ρινίσματα ενός μετάλλου (Mg, Al, Fe, Cu) σε διάλυμα ενός οξέος (π.χ. HCl) που βρίσκεται σε δοκιμαστικό σωλήνα, παρατηρούμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις (ανάλογα το μέταλλο) εμφανίζονται φυσαλίδες ενώ ο σωλήνας θερμαίνεται.
Το αέριο που εκλύεται είναι υδρογόνο (H2) κι αυτό συμβαίνει γιατί τα περισσότερα μέταλλα είναι πιο δραστικά από το υδρογόνο οπότε “διώχνουν” τα ιόντα υδρογόνου που βρίσκονται στο διάλυμα και παίρνουν τη θέση του.
Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης εκλύεται θερμότητα (για τον λόγο αυτό θερμαίνεται ο σωλήνας) και για αυτό οι αντιδράσεις αυτές ονομάζονται εξώθερμες.
Αν θέλαμε να γράψουμε τι συμβαίνει μέσα στο σωλήνα με τη μορφή αντίδρασης αυτό θα ήταν κάπως έτσι:
![\[ 2 HCl + Mg \longrightarrow MgCl_{2} + H_{2}\uparrow \]](https://blogs.sch.gr/koutenp/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-0d708916c9b516d6414bb6d8db92717d_l3.png?x27523 "Rendered by QuickLaTeX.com")
![\[ 6 HCl + 2 Al \longrightarrow 2AlCl_{3} + 3H_{2}\uparrow \]](https://blogs.sch.gr/koutenp/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-cbbf754e4d524bed9d80fbe2215e3531_l3.png?x27523 "Rendered by QuickLaTeX.com")
![\[ 2 HCl + Fe \longrightarrow FeCl_{2} + H_{2}\uparrow \]](https://blogs.sch.gr/koutenp/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-8267f964d00c952cd69cb4e798ae1280_l3.png?x27523 "Rendered by QuickLaTeX.com")
![\[ HCl + Cu \longrightarrow \delta\epsilon\nu \hspace{2mm} \pi\rho\alpha\gamma\mu\alpha\tau o\pi o \iota \epsilon \acute{\iota} \tau \alpha \iota \]](https://blogs.sch.gr/koutenp/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-f6f19f13692268af56257d9f0f66d013_l3.png?x27523 "Rendered by QuickLaTeX.com")
Επειδή η παραγωγή φυσαλίδων καθώς και το πόσο θερμαίνεται ο σωλήνας δεν είναι το ίδιο για κάθε μέταλλο ( το μαγνήσιο αντιδρά εντονότερα σε σχέση με το αργίλιο κι αυτό περισσότερο σε σχέση με τον σίδηρο, ενώ ο χαλκός δεν αντιδρά καθόλου) λέμε ότι το μαγνήσιο είναι δραστικότερο από το αργίλιο κι αυτό δραστικότερο από τον σίδηρο, ενώ το υδρογόνο είναι δραστικότερο από το χαλκό και για αυτό δεν αντιδρά.
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.
Άρθρα (RSS)