Πολυτίμη

Τελικά είναι η αγάπη παντοτινή;

Ένα είναι το σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό είναι:  Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή;

Η αγάπη γεννιέται αρχικά από ένα δυνατό συναίσθημα που νιώθεις απέναντι στο άτομο που σου αρέσει. Αυτό το συναίσθημα είναι μοναδικό αισθάνεσαι συνεχώς πως η ζωή είναι ωραία, ξεχνάς ό,τι κακό συμβαίνει και κοιτάς τα πάντα με την θετική τους πλευρά. Η αγωνία, το άγχος που αισθάνεσαι όταν συναντάς τον άνθρωπό σου είναι ανεπανάληπτη. Καθημερινά χτίζεται και ένα νέο συναίσθημα που σας ενώνει, αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη που είναι ότι πιο σημαντικό. Υπάρχει όμως και η αρνητική πλευρά, δεν είναι όλα όπως τις ταινίες με πάντα ένα χαρούμενο τέλος, μερικές φορές οι συνθήκες δεν σε αφήνουν να γίνει η αγάπη παντοτινή και το χειρότερο σε όλο αυτό είναι να προσπαθείς να γεμίσεις αυτό το κενό που μένει μέσα στην καρδία σου όταν το άτομο που αγάπησες ξαφνικά φεύγει.

Σοφία Λίτσιου

Α

Και είχε το εξής ερώτημα  η καθηγήτρια ,

“Και τι προσφέρει ο έρωτας στην ζωή παιδιά;”

Σκέφτηκα…

Είναι ένα συναίσθημα περίεργο,

που σου προσφέρει χαρα,

παράλληλα όμως δάκρυα πολλά. 

Μα τι θα ήταν η ζωή χωρίς τον έρωτα τελικά;

Μια ζωή στάσιμη,

χωρίς ενδιαφέρον,

γιατί όταν σε γνώρισα,

στα μάτια σου είδα μέλλον.

Β

Ε πήγα στον γιατρό

να μου δώσει ενα χάπι, 

μα μ’ έδιωξε γοργά 

χωρίς να βγάλω άχτι.

Και τι ήθελα ο καημένος;

Ένα χαπι για την αγαπη,

που με εχει φαει περισσοτερο 

και απο τους πόνους στο στομαχι.

Φιλιώ

Ο Έρωτας είναι ένα συναίσθημα το οποίο νιώθουμε όλοι στην ζωή μας έστω και μία φορά. Είτε είναι για το αντίθετο φύλο είτε για το ίδιο δεν έχει καμία σημασία. Μας κάνει να νιώθουμε ωραία και διαφορετικά γιατί δεν μπορούν πολλοί άνθρωποι να μας κάνουν να νιώθουμε έτσι. Αυτό το ένα άτομο που σου γυρίσει τον κόσμο ανάποδα, φέρνει τα πάνω κάτω, αλλά με την καλή έννοια, σε κάνει να νιώθεις τόσο ευτυχισμένος/η που δεν θα σ’ αφήσει να σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Υπάρχουν άτομα που φοβούνται να είναι ειλικρινής με τον εαυτό τους και με τα συναισθήματά τους για κάποιο άτομο επειδή φοβούνται την απόρριψη. Αλλά για πόσο ακόμα θα φοβάσαι να το αποδεχτείς; Δοκίμασε. Και που ξέρεις, μπορεί τελικά να μην σε απορρίψουν και να νιώσεις τι θα πει να αγαπάς και να σ’ αγαπούν. Αν πάλι όχι, θα μάθεις να το ξεπερνάς και θα μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα απ’ όλα και μετά το συναίσθημα θα είναι ακόμα πιο καλύτερο. Αξίζει και αξίζουν όλα όσα περνάμε για τον Έρωτα (μέχρι ένα σημείο βέβαια).

ΜΑΡΙΑ

Τι είναι για εσάς ο έρωτας και τι η αγάπη ? Αυτή η ερώτηση δόθηκε από την υπεύθυνη της λέσχης ως ένα θέμα ανάπτυξης με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Οι περισσότερες τρομάξαμε ακούγοντας αυτή την ερώτηση από την στιγμή που σε αυτήν την ηλικία ακόμα δεν έχουμε καταλάβει ακριβώς τι μας συμβαίνει στον τομέα των συναισθημάτων. Για τον καθένα είναι διαφορετικός ο έρωτας και αυτός είναι ο λόγο που δίστασα να γράψω για αυτό το θέμα. Νιώθω ότι θα κριθώ που για μένα ο έρωτας είναι  τόσο διαφορετικός από ότι για άλλους. Για μένα ο έρωτας είναι πάνω από όλα η ειρωνία διότι μαζί της δημιουργείται ένταση, κάτι το οποίο με εξιτάρει αρκετά και γενικώς την κυνηγάω στην ζωή μου. Νιώθω ότι χωρίς ένταση δεν υπάρχει ουσία στην σχέση, για αυτόν τον λόγο για μένα είναι από τα βασικά στοιχεία για να ερωτευτώ κάποιον εφόσον ξέρω ότι θα είναι δύσκολο να βαρεθώ μαζί του. Αυτό γιατί με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται και το πάθος για τον άλλον , ο «εθισμός»για τον άλλον. Μου αρέσει το έντονο , το απαγορευμένο, το ασυνήθιστο , αυτό με το οποίο θα «τα ακούσω» από τις φίλες μου. Πιστεύω ότι ζώντας το διαφορετικό προκύπτει μια καινούργια ενέργεια για να ζήσεις όσο περισσότερα μπορείς με τον άλλον. Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα πιο δυνατό από την αγάπη για μένα γιατί ναι μεν είναι εύκολο να ερωτευτείς αλλά δύσκολο να σταματήσεις να το κανείς. Με την αγάπη νιώθεις στοργή για τον άλλον, την ανάγκη να τον κανείς χαρούμενο και να μπορείς να τον βοηθάς όπως μπορείς. Αγαπάς αντικείμενα. Αγαπάς τους γονείς σου. Αγαπάς το κατοικίδιο σου. Αγαπάς τον φίλο σου που αυτό σημαίνει ότι τον νοιάζεσαι όχι ότι απαραίτητα θες να δημιουργηθεί η ένταση που σε εξιτάρει όταν πρόκειται για κάτι ερωτικό. Δεν παύεις να αγαπάς ποτέ, ακόμα και αν τσακωθείς με τον άλλον πιάνεις κάποιες φορές τον εαυτό σου να τον σκέφτεται. Απλά θες να ξέρεις τι κάνει και πως είναι. Ενώ με τον έρωτα είναι αλλιώς, θες τον άλλον μόνο δικό σου. Δύσκολα αποδέχεσαι ότι πλέον δεν θα μπορεί να είναι εκείνος με τον οποίο θα υπάρχει αυτή η χημεία-ένταση που ήταν η πηγή της σχέσης σας. 

Μαρία Τσαμπουράκη

Ποτέ δεν συναντιούνται…

Ο έρωτας και η λογική είναι

σαν το ανοιχτό και το κλειστό κύκλωμα

δεν μπορούν να  συνυπάρξουν 

σαν τον ήλιο και το φεγγάρι,

όταν το ένα ανατέλλει το άλλο δύει  

σαν τις αδελφές χρωματιδες

κατά την διάρκεια της ανάφασης, που απομακρύνονται

σαν να κουνιούνται σε ράγες τρένου σε αντίθετες κατευθύνσεις 

σαν τη βροχή και το ουράνιο τόξο,

όταν τελειώνει το ένα, εμφανίζεται το άλλο 

και στην τελική στον έρωτα δεν χωράει λογική.

Μαρκέλλα

Ο έρωτας για εμένα είναι πολύ σημαντικός στην ζωή μου, μου δίνει μια αίσθηση χαράς και ελπίδας, έναν λόγο να ζω. Μετά από έναν άσχημο χωρισμό που είχα νόμιζα ότι όλα τελείωσαν, πίστευα πως θα πεθάνω, τώρα που έχει περάσει λίγος καιρός από τότε αναθεώρησα κάποια πράγματα και είδα  ότι η ζωή συνεχίζεται όσο και να πληγωθείς  όλα ξεπερνιούνται με τον χρόνο και συνεχίζω μα πιστεύω στον έρωτα γιατί έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις.

Νίκη

Ἔρως  

  Τί να ‘ναι άραγε αυτός ο έρωτας; Πώς αντιλαμβάνεται κανείς πως έχει “πέσει μέσα στα δίχτυα” του έρωτα; Ας υποθέσουμε πως το καταλαβαίνει, γιατί μη γελιόμαστε, ο έρωτας, είναι έντονος, πολύ έντονος όταν είναι αληθινός. Και μετά; Τί γίνεται μετά, αφού είσαι ερωτευμένος; Αλλάζει κάτι στη ζωή σου; Αν ναι τί; Είναι όλα ωραία μετά, όπως μας τα παρουσιάζουν στις ταινίες ή ο έρωτας έχει και αυτός τις δυσκολίες του; Τελικά τί είναι το σωστό να ερωτευτείς ή να μην ερωτευτείς; 

  Ο έρωτας από το παρελθόν ακόμα, είχε τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων. Στα μεσαιωνικά χρόνια, εμφανίζεται ο λεγόμενος “ιπποτικός έρωτας”, που οι άνδρες αναδείκνυαν την αρρενωπότητά τους, με τις ιπποτικές τους πράξεις προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια μιας δεσποινίδος. Από αυτή την εποχή έχουμε ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα όταν αναφερόμαστε στο πόσο έντονο είναι αυτό το συναίσθημα. Το πασίγνωστο έργο του Σαίξπηρ “ Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα”. Τί πιο ρομαντικό; Παρά την έχθρα – τη “ βεντέτα” όπως θα λέγαμε εμείς – ανάμεσα στις οικογένειες τους, αυτοί αποφασίζουν να παντρευτούν κρυφά. Όμως οι γονείς τους σκόπευαν να τους βρουν άλλα ταίρια και εκείνοι δεν το άντεξαν. Η Ιουλιέτα αποφάσισε να ξεγελάσει τους δικούς της, παίρνοντας ένα δηλητήριο που θα έμοιαζε για νεκρή μονάχα για μερικές ώρες με σκοπό να “κλεφτεί” με τον Ρωμαίο.  Τα νέα αυτά ωστόσο, δεν έφτασαν ποτέ στα αυτιά του δύσμοιρου του Ρωμαίου και ο ίδιος αυτοκτονεί. 

   Άρα ναι, όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι μόνο άσπρα, ή μόνο μαύρα έτσι και ο έρωτας, δεν έχει μονάχα μια όψη. Ο έρωτας, στο απόγειό του, σε κάνει να νιώθεις ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο, πως βρίσκεσαι στον παράδεισο. Και αναρωτιέσαι μετά ξανά και ξανά, μα γιατί, γιατί να μην είχες ανακαλύψει το συναίσθημα αυτό πιο νωρίς στη ζωή σου.Μα γιατί να μην είχες ενδώσει σε αυτό το αίσθημα; Μα τί έκανες όλα αυτά τα χρόνια; Μα, μα, μα … 

  Έρωτας είναι ιδιοτελής. Στον έρωτα γίνεσαι κτητικός και η ύπαρξη του άλλου θες να στρέφεται γύρω από εσένα, μόνο από εσένα. Έρωτας είναι να ξυπνάς να ετοιμάζεσαι, να πας με όρεξη στο σχολείο μονάχα για να δεις τον άλλον το πολύ δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Αλλά εσένα αυτά τα δεκαπέντε δευτερόλεπτα σου αρκούν. Ζεις και αναπνέεις για αυτά τα δεκαπέντε δευτερόλεπτα της μέρας σου. Το σκέφτεσαι συνέχεια, αποπροσανατολίζεσαι από το μάθημα, μιλάς ασταμάτητα στα κοντινά σου πρόσωπα για εκείνη τη στιγμή. Και ενώ όλοι σου λένε πως δεν σημαίνει κάτι, πως μπορεί τα μάτια σας να διασταυρώθηκαν τυχαία για αυτά τα δευτερόλεπτα, εσύ δεν το ακούς, είτε γιατί δεν θέλεις καν να ακούσεις αυτό το ενδεχόμενο, είτε γιατί δεν θες να σταματήσεις αυτή τη μαγεία που σου δίνει τροφή για να ζεις… 

 Έρωτας είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι, ή έστω μονάχα να αγαπάς. Γιατί στα συναισθήματά σου δεν μπορείς να βάλεις σίδερα, ούτε να τα φυλακίσεις. Έρωτας είναι να ξυπνάς και να είναι η πρώτη σου σκέψη , να κοιμάσαι και να είναι η τελευταία. Έρωτας είναι η αληθινή, η πραγματική αγάπη, που ακόμα και αν ξέρεις πως είναι λάθος, πως “δεν πρέπει” να το νιώθεις αυτό, εσύ το νιώθεις και έχεις και τύψεις. Αλλά να σου πω και κάτι; Ποιος ορίζει ποιον θα ερωτευτείς και ποιον δεν θα ερωτευτείς εσύ ο ίδιος; Κανένας, μα κανένας άλλος. Μονάχα εσύ.  

  Ο έρωτας όμως, κατά πάσα πιθανότητα είναι δυνατόν να μείνει και ανεκπλήρωτος. Γιατί ποιες οι πιθανότητες, το άτομο που ερωτευτήκαμε, να τρέφει και εκείνο τα ίδια συναισθήματα; Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα στην πραγματική ζωή, είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Ο έρωτας εκεί που είναι στην ακμή του μπορεί να σε αφήσει ολομόναχο. Να φύγει, να πάει ταξίδι, έτσι απλά να σε εγκαταλείψει. Και εσύ; Τί μπορείς μετά να κάνεις εσύ; Είσαι συντετριμμένος και το σκέφτεσαι συνέχεια. 

   Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν αληθινοί έρωτες στις μέρες μας, απλά μονάχα ο ρομαντισμός δεν είναι τόσο έντονος πια. Ίσως για καλό ίσως για κακό, κανείς δεν ξέρει, μα είναι αλήθεια, στο σήμερα ούτε ιππότες υπάρχουν, ούτε οι άνθρωποι εκφράζουν τα συναισθήματά τους τόσο εύκολα όσο παλιά. Η πρώτη εικόνα των περισσότερων ανθρώπων για τον έρωτα είναι  πως τον βλέπουν μέσα στην οικογένειά τους. Όλοι μας, σε μια μικρότερη ηλικία θέλαμε έναν έρωτα όπως αυτόν των γονιών μας, μας φαινόταν σαν το πιο όμορφο πράγμα σε ολόκληρο τον κόσμο, το πόσο δυνατή είναι η αγάπη τους. Πως αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί και είναι βέβαιοι πως έκαναν την σωστή επιλογή. Και ακόμα και αν η μοίρα τους έκανε να πρέπει να πάρουν διαφορετικούς δρόμους, αυτοί δεν παύουν να αγαπιούνται και να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. 

  Έρωτας λοιπόν, για εμένα, είναι αυτό. Έρωτας είναι πως παρά τις διαφορές, τις προστριβές, τα νεύρα που σίγουρα θα υπάρξουν σε μία σχέση, να βλέπεις τις ομοιότητες σου με τον άλλον, να είστε ίδιοι. Όχι εσείς σαν άνθρωποι να είστε ίδιοι, μα η ψυχή σας. Παρά τις αντιθέσεις που θα βγαίνουν προς τα έξω, εσύ να ξέρεις πως είσαι ερωτευμένος για κάποιο λόγο. Γιατί κατά μια έννοια, βλέπεις τον εαυτό σου, όχι μέσα από έναν καθρέφτη αλλά από την ψυχή του ανθρώπου που εσύ θα θες να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου μαζί του… 

  Και αν κάτι είναι αυτό που ξέρουμε σίγουρα όλοι από το μάθημα της Φυσικής, είναι ένα. Ότι τα ετερώνυμα δεν απωθούνται, αλλά έλκονται. 

Ανωνύμου

Μικροδιήγημα

ερχεται η γιορτη του ερωτα, ο δικος μου ομως δεν αξιζει να γιορταστει, συμφωνα με αυτους.

Μου λενε καθημερινα ποιον πρεπει να αγαπαω. 

Δεν υπαρχουν συμπτωσεις σε αυτη τη ζωη, ο Θεος εφτιαξε τον Αδαμ και την Ευα, τον αντρα και την γυναικα. Υπαρχει λογος για αυτο.

Μην εισαι αχαριστη. Εχει ο,τι ονειρευεται καθε κοριτσι. Τι αλλο θες;

Προσπαθω να φανταστω τον εαυτο μου μαζι του. Το γυμνασμενο του σωμα στραμμενο σε εμενα, τα μεγαλα του δυνατα χερια να κρατουν τα δικα μου. Ο,τι ονειρευεται καθε κοριτσι. Ομως κατι ειναι λαθος. Τα χερια του, τα δικα του στα δικα μου. Τα δαχτυλα του πολυ μεγαλα για να χωρεσουν αναμεσα στα δικα μου, πολυ δυνατα που θα μου τα σπασουν. Και στην καρδια μου δεν υπαρχει χωρος για τα μεγαλα του χερια. Εκει η φιγουρα εχει πιο λεπτα και κομψα, με ξεβαμμενο μανο στα νυχια. Αυτα κουμπωνουν τελεια στα δικα μου. Το σωμα του σκληρο σαν πετρα στο αγγιγμα, το δικο της μια φιλοξενη ζεστη αγκαλια.

Μου λενε καθημερινα ποιον πρεπει να αγαπαω. 

Ειναι λαθος, αμαρτια, ανωμαλια. Ομως δεν υπαρχουν συμπτωσεις σε αυτη τη ζωη, και τα χερια της κουμπωνουν τελεια στα δικα μου. Υπάρχει λογος για αυτο.

Δέσποινα

Για εμένα, έρωτας είναι να βλέπεις τον άλλο σαν να είναι ο πιο τέλειος άνθρωπος του κόσμου! Να μην εντοπίζεις κανένα του ελάττωμα, να μην βρίσκεις κάτι άσχημο, όσο και να είναι εμφανές στους άλλους. Αγαπάς το χαμόγελο του, την φωνή του, το βλέμμα του, το γέλιο του και ο,τι αποτελεί εκείνον. Ξυπνάς και κοιμάσαι με την σκέψη του, το μόνο που θες είναι να είστε συνέχεια μαζί. Θες να τον βλέπεις κάθε μέρα, ακόμα και αν ήσασταν μαζί πριν 5 λεπτά. Όταν τον συναντάς η καρδιά σου χτυπάει τόσο δυνατά που κοντεύει να σπάσει και το στομάχι σου γίνεται κόμπος. Αναρωτιέσαι αν σε σκέφτεται όσο τον σκέφτεσαι εσύ και μετράς αντίστροφα τις ώρες μέχρι να βρεθείτε ξανά . Όλα γύρω σου χάνουν το ενδιαφέρον τους, τίποτα δεν σε γεμίζει όσο εκείνος. Θέλεις να είναι και να παραμείνει ένα κομμάτι της ζωής σου. 

Εύη

Έρωτας… Και ποιος δεν έχει ασχοληθεί μαζί του… Από πού να αρχίσω; Ο έρωτας έχει απασχολήσει τους πιο λαμπρούς λογοτέχνες της ιστορίας μας, αλλά ταυτόχρονα βασανίζει και έναν μαθητή λυκείου που γράφει στιχάκια στον τοίχο του σχολείου του. Έχει ασχοληθεί μαζί του ο κινηματογράφος, προβάλλοντας τις πιο ρομαντικές και συγκινητικές σκηνές, αλλά ταυτόχρονα και η επιστήμη που προσπαθεί να τον αποκωδικοποιήσει με την νευροχημεία. Ο έρωτας απεικονίζεται μέσα από τα πιο συναρπαστικά έργα τέχνης σε κάποιο πολυφημισμένο μουσείο, κι όμως φαίνεται επίσης μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που κοιτάζει τον αγαπημένο του όταν αυτός δεν βλέπει. Είμαι σίγουρη ότι για όλους αυτούς ο έρωτας έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Εγώ, όμως, γράφω για να σας πω τι σημαίνει για μένα αυτός ο πολυπόθητος έρωτας. Για μένα λοιπόν, έρωτας είναι το χαμόγελο που δεν μπορείς να κρύψεις από το πρόσωπο σου όσες προσπάθειες κι αν καταβάλλεις. Έρωτας είναι η πεταλουδίτσα στο στομάχι σου που κάνει παρτι όταν σου στέλνει μήνυμα. Έρωτας είναι οι σκέψεις που κάνεις το βράδυ πριν αποκοιμηθείς. Έρωτας είναι όταν βλέπει το καλύτερο σε σένα, στην χειρότερη σου στιγμή. Έρωτας είναι η προσπάθεια σου να μην αναφέρεις το όνομα του σε κάθε συζήτηση με τις φίλες σου, η οποία ωστόσο καταλήγει σε παταγώδη αποτυχία. Έρωτας είναι τα βράδια που δεν κοιμάσαι για να του μιλήσεις. Έρωτας είναι όταν επικοινωνείτε με τα μάτια, ενώ κανείς γύρω σας δεν καταλαβαίνει. Έρωτας είναι να σου λείπει ένα συγκεκριμένο άτομο ακόμη και αν βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο γεμάτο από ανθρώπους. Έρωτας είναι να μην βρίσκεις λογική στα συναισθήματα σου, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Γενικά, ο έρωτας είναι ένα μονοπάτι που έχει και ανηφόρες και κατηφόρες. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι τέλειος. Αλλά ποιος ψάχνει το τέλειο όταν μπορεί να βρει το αληθινό; 

Κορίνα

Αν με ρωτούσες, εγώ θα σου έλεγα πως φοβάμαι να ερωτευτώ. Θεωρώ πως ο έρωτας είναι το πιο μοναδικό και το πιο ομορφο συναίσθημα. Νοιάζεσαι για κάποιον όσο και για τον εαυτό σου ή και περισσότερο. Τον φροντίζεις, τον σέβεσαι, του συμπαραστέκεσαι. Είσαι πάντα εκεί. Περνάτε χρόνο μαζί, δημιουργείτε αναμνήσεις. Η καρδιά σου χτυπά πιο δυνατα όταν τον βλέπεις. Ποτέ δεν φεύγει από το μυαλό σου. Ακόμη και το βράδυ όταν κοιμάσαι τον ονειρεύεσαι. Το αίσθημα του άγχους κυριαρχεί. Που θα είναι σήμερα να περάσω «τυχαία» να τον δω; Που θα βγει το βράδυ να πάω και εγώ σε εκείνο το μαγαζί; Θα προλάβω να τον δω; Πρέπει να κανονίσω έτσι τις υποχρεώσεις μου ώστε να μου μείνει χρόνος για εκείνον, έστω και 10 λεπτά……

Και όταν τα συναισθήματα είναι αμοιβαία ολα βαίνουν καλώς. Τι θα έλεγε κανείς όμως για τους πλατωνικούς ερωτες; Για τις μονόπλευρες προσπάθειες; Για τους ερωτες που ποτέ δεν ευδοκιμησαν; Τεράστιο ψυχολογικό πλήγμα για το άτομο που τα δίνει ολα αλλά δεν βλέπει καμία αντίδραση. Ποσό πονάει άραγε να έχεις Φανταστεί ολη την συνέχεια της ζωής σου με κάποιον, να θες να είστε συνέχεια μαζί, να είναι το μόνο άτομο που σε ενδιαφέρει όμως εκείνος να μην δίνει δεκάρα για εσένα. Τα ξέρει ολα αυτά αλλά δεν τον νοιάζει. Γιατί η καρδιά του και το δικό του μυαλό ανήκει άλλου. Ακόμα χειρότερα υπάρχουν και οι περίπτωσεις που ο άλλος γνωρίζει τα συναισθήματα που τρέφεις για εκεινον, δεν νιώθει τα ίδια αλλά τα εκμεταλλεύεται για δικά του συμφέροντα.

Και ας πούμε ότι ολα αυτά δεν υπάρχουν. Υπαρχει ένας έρωτας και από τις δυο πλευρές. Δημιουργείτε  μια σχέση με αμοιβαία συναισθήματα. Ο χρόνος κυλάει και όμορφες στιγμές περιβάλλουν την σχέση. Όταν όμως τελειώσει; Γιατί ο έρωτας αν δεν περνάει σίγουρα ξεθωριάζει. Τότε τι θα γίνει; Όταν πρέπει τα πρόσωπα να αποχαιρετήθουν είτε γιατί δεν συμφωνούν οι χαρακτήρες τους πια είτε επειδή τα συναισθήματα δεν είναι τόσο έντονα πλέον. Εάν ένας από τους δυο πρέπει να φύγει σε άλλη πόλη, άλλη χώρα; Τι θα γίνει τότε; Ο πονος θα είναι τεράστιος. Οι επίμονες προσπάθειες για επανασύνδεση μέχρι τα πρόσωπα να καταλαβαίνουν πως δεν βγαίνει κάπου. Η άπομακρυνση μας από το υπολοιπο κοινωνικό σύνολο και η άρνηση μας να γνωρίσουμε καινούργιους ανθρωπους. Η εσωστρέφεια και η στεναχώρια επικρατούν μέχρι να είναι πια αδύνατο αυτά τα δυο άτομα να είναι μαζί. Ποιος θα μπορούσε λοιπόν να ειναι έτοιμος για ολα αυτά που συνοδεύουν και ακολουθούν έναν έρωτα;

Τα παιδιά της Λέσχης Φιλαναγνωσίας – και όχι μόνο – με αφορμή τα βιβλία που διαβάσαμε αλλά και την ημέρα των ερωτευμένων, συζητούν, εμπνέονται και γράφουν για την αγάπη και τα πάθη του έρωτα.

A.M.

Μου είπαν να γράψω για τον έρωτα με αφορμή την “ημέρα των ερωτευμένων”. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πω! Τι είναι έρωτας; Πολλοί άνθρωποι θεωρούν οτι κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι σχεδόν αδύνατον κάποιος να ερωτευτεί. Άλλοι λένε πως είναι η κατεξοχήν περίοδος για τον απόλυτο έρωτα. Όπως και να χει όμως, τον παρουσιάζουν ως ένα πολυ δυνατό συναίσθημα. Παρ’ όλα αυτά στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό έχει εξασθενήσει. Οι νέοι συχνά καταφεύγουν στο “εύκολο” και στο “γρήγορο” για να περάσουν καλά. Έχουν πάψει να προσπαθούν και να είναι υπομονετικοί ώστε να βιώσουν κάτι πιο δυνατό.

 Όσον αφορά εμένα, θα ήθελα να βιώσω τον έρωτα. Τον έρωτα όπως ακριβώς παρουσιάζεται στις ταινίες, με ανάμειξη την αγάπη. Έναν έρωτα αλλιώτικο, διαφορετικο απο την πραγματικότητα την οποία βιώνουμε… Να νιώθεις οτι κάποιος νοιάζεται ειλικρινά για σένα και οτι δεν αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση προσωπικών του συμφερόντων. Να τον κοιτάς και να λιώνεις, να κοιτάς την ψυχή του κι εκείνος το ίδιο αντίστοιχα. Να μην σε νοιάζει το που βρίσκεσαι αρκεί να είσαι μαζι του! Να νιώθεις τις λεγόμενες «πεταλούδες» στο στομάχι όταν τον βλέπεις και το χαμόγελο σου να φτάνει μέχρι τα αυτιά. Σκέφτεσαι το άλλο άτομο όλη την μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, δεν μπορείς να κάνεις πραγματικά τίποτα χωρίς να τον σκεφτείς. Αλλά και όταν βρίσκεσαι μαζί του να ξεχνάς όλα τα προβλήματα σου, ο,τι κι αν σε απασχολεί και να ζεις την στιγμή με αυτό το άτομο. Αλλά και όταν δεν βρίσκεσαι μαζί του τα βλέπεις όλα με άλλη όψη, θετικά, χαμογελάς πιο εύκολα και είσαι συνεχώς χαρούμενη, αναιρείς συνεχώς όλα σου τα προβλήματα. 

Λένε ότι ο έρωτας τυφλώνει, γιατί άραγε; μήπως γιατί όντως τυφλώνεται κάνεις απο τον έρωτα; Μα αφού όταν ερωτεύεσαι δεν μπορείς να δεις τίποτα αρνητικό, ούτε τα εμφανή αρνητικά στοιχεία του άλλου, τίποτα. Ίσως να κάνεις πως δεν τα βλέπεις επειδή δεν θες απλά να τα αποδεχτείς. 

Ένα ακόμη ερώτημα που με απασχολεί, τελευταίο. Μετά τον έρωτα έρχεται η αγάπη; Η αγάπη προϋποθέτει τον έρωτα ή ο έρωτας την αγάπη; Έχω ακούσει διάφορες απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα. Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε τι είναι έρωτας και τι αγάπη. Ο έρωτας είναι κάτι περιστασιακό ενώ η αγάπη ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Στον έρωτα δεν θες ο άνθρωπος σου να κοιτάει άλλες, θες να σου αφιερώνει όλο τον χρονο που διαθέτει. Αντίθετα, στην αγάπη δεν σε νοιάζει τίποτα αρκεί να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Ακόμη, κι αν είναι μακριά σου με ένα τρίτο άτομο, ίσως πονάς λίγο, αλλά το γεγονός οτι είναι καλά σε παρηγορεί. Τελικά; Μπορούν αυτά τα δύο να συνυπάρξουν;

Αναστασία

Έρωτας είναι…

Ξαφνικά ένα συναίσθημα ευαλωτοτητας αρχίζει να σε πνίγει, η καρδιά σου χτυπάει ασταμάτητα με τεράστια ταχύτητα, νιώθεις το χρόνο να κυλάει τόσο γρήγορα και αφηρημένα που δε σου περνάει από το μυαλό και μέσα σ’ αυτό το χάος αναρωτιέσαι «τι είναι αυτό;» ,έρωτας είναι…

Ανακαλείς αναμνήσεις από την τελευταία φορά που τον είδες και μόνο στην ιδέα, κολλάς και νιώθεις να αιωρείσαι σε ένα σύννεφο αγαλλίασής μόνο στη σκέψη εκείνου. Μόνο στο άκουσμα του ονόματος του στο πρόσωπό σου ζωγραφίζετέ ένα χαμόγελο που νιώθεις ότι διαρκεί για πάντα, μιλάς και τον σκέφτεσαι για ώρες και νιώθεις ότι δεν είναι αρκετές οι λέξεις για τον περιγράψεις. Είσαι μαζί του και θέλεις ο χρόνος να παγώσει για παντα εκεί, δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι εφικτό…

Μιλάτε για σήματα πράγματα που όταν τα συζητάτε μαζί φαίνονται τόσο σημαντικά που δεν θέλεις να σταματήσετε. Πλέον τα μικρά πράγματα μαζί του σου φαίνονται τεράστια μόνο και μόνο γιατί περιέχουν και εκείνον μέσα. Δε σε νοιάζουν τα δώρα είτε ακριβά είτε όχι αλλά είναι σημαντικά όταν γίνονται για σένα αφού είναι από εκείνον.

Προσπαθεις να είσαι μαζί του όσο πιο πολύ μπορείς και ας γνωρίζεις ότι δεν θα σου φτάνει, σαν να μην θες να τον αποχωριστείς ποτέ.

Ανώνυμου

Έρωτας είναι να χτυπάει η καρδιά σαν τρελή, λες και θα βγει έξω από το σώμα από τον ενθουσιασμό, το στομάχι να γεμίζει εκατομμύρια μικρές πεταλουδίτσες μονο στην σκέψη του. Έρωτας είναι να αγωνιάς να τον δεις όταν είστε μακριά, και όταν πια βρεθείτε να σου λείπει μόνο στην σκέψη ότι θα χωριστείτε ξανά σύντομα. Η αγάπη όμως είναι ένα συναίσθημα μακράν δυνατότερο από τον έρωτα. Η αγάπη δεν είναι ο τρελός χτύπος της καρδιάς ή οι πεταλούδες στο στομάχι. Είναι η ζεστασιά που νιώθεις σε όλο σου το σώμα, ένα συναίσθημα που νιώθεις ανάλαφρος, χαλαρός. Ειναι το αίσθημα ασφάλειας που σου προσφέρει αυτός ο άνθρωπος όση απόσταση και αν υπάρχει ανάμεσα σας. Γιατί στον έρωτα έρχεσαι κοντά με τον άνθρωπο, ενώ στην αγάπη έρχεσαι κοντά με την ψυχή του. Τον αγαπάς όχι για το έξω, αλλά για το μέσα, το κομμάτι που το φυλάει μονάχα για εσένα. Ο έρωτας είναι σαν το καλοκαίρι, με τον ερχομό του φέρνει χαρά και ενθουσιασμό αλλά δυστυχώς κρατάει για λίγο. Η αγάπη όμως δεν φεύγει ποτε. Μένει πάντα, ακόμα και αν ο καθένας έχει επιλέξει διαφορετικό δρόμο στη ζωή του .