Η δουλειά του χτίστη (πετράς) ήταν δύσκολη. Μεγαλύτερη δυσκολία υπάρχει στην ξερολιθιά, στο χτίσιμο δηλαδή της πέτρας χωρίς συνδετικό υλικό (λάσπη). Το δέσιμο της πέτρας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η πέτρα πρέπει να σταυρώνει με τις άλλες πέτρες, να θηλυκώνει, δηλαδή το κέντρο της να ακουμπά στο σημείο που ενώνονται οι άλλες. Όπου μπαίνει η πέτρα πρέπει να εφαρμόζει, να μην κουνιέται. Γι’ αυτό ο χτίστης χτυπά αν χρειαστεί την πέτρα που πρέπει να τοποθετήσει με σφυρί και τη διαμορφώνει έτσι, ώστε να ταιριάζει, να δένει και να σταυρώνει με τις υπόλοιπες πέτρες.
Πηγή: «Ξεχασμένα παραδοσιακά επαγγέλματα στη Νάξο», Γιάννης Σ. Βερώνης, έκδοση: Σύλλογος Δαμαλιωτών Νάξου, 2002