Μήνας: Νοέμβριος 2023
Ο Αριθμός 1
Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο!!!…..
Μπαίνοντας στη μηχανή του χρόνου, κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν, ταξιδέψαμε στον Νοέμβρη του 1973 για να ζήσουμε από κοντά τα γεγονότα ….Οι μαθητές μας προσπάθησαν να φανταστούν, να αναπαραστήσουν, να περιγράψουν και να εκφραστούν κινητικά και εικαστικά, προσεγγίζοντας παράλληλα τις έννοιες Δημοκρατία, Ελευθερία, Δικτατορία, Ψωμί, Παιδεία, Διαδήλωση, Εκλογές.
Δημιουργήσαμε τη δική μας ιστορία
Μια φορά και έναν καιρό…
-Ήταν ένα μεγάλο σπίτι
-Ωραίο σπίτι
-Όχι, είναι σχολείο
-Έχει μεγάλα παιδιά στην αυλή
Φωτογραφία
Μια μέρα όμως …
Κάτι τους τρομάζει
-Και αρχίζουν να φωνάζουν
-και να κάνουν φασαρία
-Είναι μεγάλα παιδιά, δεν είναι σαν και εμάς……
Προβολή σε μεγάλη οθόνη (Αξιοποίηση ΤΠΕ)
Ομαδικές Εργασίες
ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ
ΦΑΚΙΝΟΥ ΕΥΓEΝΙΑ
Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ’ αυτή, τι… άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ’ ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να ‘χουν την ησυχία τους. 1Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.
Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα…
Φύλλα Εργασία
Κατασκευές
Το σώμα μου και ο Joan Miro
Στην θεματική ενότητα « Το σώμα – ο εαυτός μου» εντάξαμε πίνακες του Joan Miro που απεικονίζουν ανθρώπινα σώματα.
Στην αρχή της δραστηριότητας παρουσιάστηκαν οι πίνακες σε ηλεκτρονική μορφή, σε μεγάλη οθόνη στην τάξη μας.
Στη συνέχεια ζητήθηκε από τα παιδιά να παρατηρήσουν τι δεν είχε ζωγραφίσει – τι είχε «ξεχάσει» ο ζωγράφος να φτιάξει στα ανθρώπινα σώματα. Οι μαθητές μας αφού χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ξεκίνησαν χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολάζ να διαμορφώνουν τους πίνακες του Joan Miro όπως τους φαντάζονταν. Πρόσθεσαν μαλλιά, μάτια, χέρια, κουμπιά….
Στο τέλος της μέρα χόρεψαν και διασκέδασαν με το Χόκι – Πόκι