21 Μαρτίου:Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης δημιουργήσαμε την παρακάτω αφίσα

Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού

Η 6η Μαρτίου ,όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα www.sansimera.gr, έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Ακολουθεί το άκρως διαφωτιστικό και πάντα επίκαιρο άρθρο του Άγγελου Τσιγκρή που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα  ΤΟ ΒΗΜΑ στις 06-03-2012 με τίτλο: Νεανική παραβατικότητα και σχολική βία.

Πολυετείς επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι οι οικογένειες, των νεαρών παραβατών έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Το ένα χαρακτηριστικό είναι, ότι συνήθως πρόκειται για φτωχές οικογένειες. Ωστόσο, δεν είναι μόνον η φτώχεια που προκαλεί την εγκληματικότητα. Πολύ συχνά η φτώχεια ωθεί τους νέους να ξεπεράσουν άλλους συνομηλίκους τους από εύπορες οικογένειες και να μεγαλουργήσουν.

Για να υπάρξει η πιθανότητα τέλεσης εγκληματικών πράξεων, πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός φτώχειας, εγκληματικού παρελθόντος της ίδιας της οικογένειας και έλλειψης ελέγχου των γονέων προς το παιδί. Πρέπει, δηλαδή, να συμπέσουν ταυτόχρονα τρεις παράγοντες προκειμένου να υπάρξει σοβαρή πιθανότητα να εκδηλώσει κάποιος ανήλικος παραβατική συμπεριφορά.

Οι ανήλικοι με παραβατικό ιστορικό (π.χ. τέλεση κλοπών, πρόκληση επεισοδίων στα γήπεδα και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας), παρουσιάζουν αντίστοιχα προβλήματα στην οικογένεια και το σχολείο, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε παραβατικές ομάδες, προκειμένου να αναπληρώσουν εκεί την ανθρώπινη επικοινωνία και την αναγνώριση που τους λείπει.

Έχει αποδειχθεί ότι ο χαλαρός έλεγχος στο πλαίσιο της οικογένειας και η έλλειψη επικοινωνίας, ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί, ευνοούν την παραβατικότητα. Εάν λείπει αυτό το στοιχείο της επικοινωνίας με τους γονείς, αντίστοιχα το παιδί αδιαφορεί για το σχολείο και εμπλέκεται σε ομάδες άλλων νεαρών, που μπορεί να εκδηλώσουν παραβατική συμπεριφορά.

Η εγκληματολογική έρευνα, αναφορικά με τους έφηβους παραβάτες στα σχολεία, έχει αποδείξει ότι πρόκειται κυρίως για αγόρια, μέσης ηλικίας. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους εμφανίζεται γενικά να είναι αρκετά καλή, καθώς εργάζονται συνήθως και οι μητέρες τους, αλλά περιστασιακά και οι ίδιοι.

Οι παραβατικές παρέες των νέων σχολικής ηλικίας είναι σχετικά πολυμελείς και στελεχώνονται κυρίως με άτομα του ιδίου φύλου. Τα μέλη της παρέας προέρχονται κυρίως από το σχολείο, αλλά επίσης από τη γειτονιά, το χώρο εργασίας και τους τόπους νυκτερινής διασκέδασης. Στην παρέα μετέχουν συνήθως για να βρουν φίλους, χωρίς να έχουν συνήθως κάποιον αρχηγό ή ιεραρχική δομή, ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για «συμμορίες ανηλίκων».
Οι έφηβοι παραβάτες επιδίδονται συχνά σε αντισυμβατικές ενέργειες, όπως αγορά, πώληση και χρήση ναρκωτικών ουσιών, πρόκληση ζημιών σε σχολικό χώρο, κλοπές σε κατάστημα, επεισόδια στο γήπεδο, συμπλοκές με τρίτους, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, κλοπές χρήσης ή εξαρτημάτων μεταφορικού μέσου, απειλές κατά συνομηλίκων, διαρρήξεις κατοικιών και αυτοκινήτων, πώληση κλοπιμαίων, κλπ.

Για να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της παραβατικότητας των ανηλίκων πρέπει -μεταξύ άλλων- να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να μειωθεί η ανεργία, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου και να οικοδομηθεί μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης. Μια δίκαιη και ανοιχτή κοινωνία για όλους.
____________________
Ο Άγγελος Τσιγκρής έχει διατελέσει εκπρόσωπος της χώρας μας στο Δίκτυο Πρόληψης της Εγκληματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Μόνιμη Αντιπροσωπία του ΟΗΕ για την Πρόληψη του Εγκλήματος και την Ποινική Δικαιοσύνη.

Η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού στο σχολείο μας.

H Δευτέρα 3 Οκτωβρίου ορίσθηκε από το υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού με σύνθημα:«Νοιώσε τη  χαρά  της  άθλησης  χωρίς το άγχος της  νίκης και το φόβο της αποτυχίας: Αθλητισμός- Δικαίωμα για όλους».

Το σχολείο μας υλοποίησε σειρά δράσεων.Δείτε φωτογραφικό υλικό.

Η Γιορτή του Πατέρα.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

Η Μέρα του Πατέρα σήμερα. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!! Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από την ιστοσελίδα  www.vassiasarantopoulou.blogspot.gr με τίτλο: Η σημασία του να είσαι πατέρας
Για πολλούς αιώνες, η εξουσία του πατέρα ήταν η πρωταρχική αρχή της οικογένειας. Ο λόγος του ήταν αδιαμφισβήτητος, η απόφασή του οριστική και αμετάκλητη, η επιρροή του κυρίαρχη σε όλα τα θέματα που αφορούν την οικογένεια.

Ο κόσμος άρχισε να αλλάξει ριζικά με τις κοινωνικές, οικονομικές και τεχνολογικές αλλαγές του 20ου αιώνα και, με αυτές τις αλλαγές, ήρθε μια βασική αλλαγή στη δομή και τη λειτουργία της οικογένειας – με συνέπεια την αλλαγή στην εξουσία του πατέρα. Η επιρροή του ήταν όλο και περισσότερο ήσσονος σημασίας, ακόμα και αμελητέα, και η σημασία του ορίστηκε από το πόσο καλά παρείχε τα προς το ζην στην οικογένεια.

Ένας άλλος παράγοντας για την υποβάθμιση του ρόλου του πατέρα ήταν ένα νέο πεδίο της ψυχολογίας. Στην πραγματικότητα, η ψυχολογία έγινε μέρος του προβλήματος. Οι ερευνητικές μελέτες δεν είχαν τοποθετήσει μεγάλη σημασία στο ρόλο του πατέρα, και η επιρροή του στην ανάπτυξη του παιδιού του, αναφερόταν ως «ασήμαντη». Η οποιαδήποτε αναφορά στο γονέα ισοδυναμούσε με αναφορά στη μητέρα. Μόνο ένας μικρός αριθμός μελετών της σχέσης γονέα-παιδιού μελέτες διερευνούσε το ρόλο του πατέρα, και οι λίγες μελέτες που έγιναν εκείνη την περίοδο επικεντρώνονταν στην εμπλοκή του πατέρα, όπως αυτή αναφερόταν από τη μητέρα. Για παράδειγμα, σε μια σειρά από μελέτες που χρησιμοποίησαν πάνω από 2.000 γονείς, για να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με την ανατροφή των παιδιών, ούτε ένας πατέρας δεν συμμετείχε στις συνεντεύξεις. Ένα έμμεσο αποτέλεσμα της έλλειψης ερευνητικών δεδομένων σχετικά με τους πατέρες ήταν η σιωπηρή παραδοχή ότι οι πατέρες δεν ενδιαφέρονται για την πατρότητα.

Το εκκρεμές σιγά-σιγά άρχισε να ταλαντεύεται τη δεκαετία του 1970 με τις πρόσφατα σχεδιασμένες μελέτες να αρχίζουν να μελετούν την επιρροή των πατέρων.

Τα επιστημονικά περιοδικά, καθώς και το Διαδίκτυο, αρχίζουν να επιβεβαιώνουν τη σημασία του πατέρα.

Τι λένε οι σύγχρονες έρευνες;

Σύμφωνα με μια έκθεση στο άρθρο «Πατέρες και η επιρροή τους στην ευζωία των παιδιών”:

«Ακόμα και από τη γέννησή τους, τα παιδιά που έχουν πατέρα που συμμετέχει στην ανατροφή τους είναι πιο πιθανό να είναισυναισθηματικά ασφαλή, να νιώθουν σίγουρα για να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους, και, καθώς μεγαλώνουν, να έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις.

Ο τρόπος που οι πατέρες παίζουν με τα παιδιά τους, έχει επίσης σημαντικό αντίκτυπο στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Οι πατέρες δαπανούν μεγαλύτερο ποσοστό σε διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις τους με τα βρέφη και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στην έντονη δραστηριότητα μέσα από το παιχνίδι από ό, τι οι μητέρες. Από αυτές τις αλληλεπιδράσεις, τα παιδιά μαθαίνουν πώς να ρυθμίζουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους.

Τα παιδιά με ενεργούς, στοργικούς  πατέρες έχουν καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Η επίδραση της συμμετοχής του πατέρα επεκτείνεται στην εφηβεία και την ενηλικίωση. Πολυάριθμες μελέτες διαπιστώνουν ότι η ενεργός συμμετοχή του πατέρα συνδέεται μεκαλύτερη λεκτικές δεξιότητες, αυξημένη πνευματική λειτουργία, και υψηλή ακαδημαϊκή επίδοση μεταξύ των εφήβων.»

Ποια είναι η σύγχρονη πραγματικότητα;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι πατέρες παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους. Ότι η πλειοψηφία των μελετών επιβεβαιώνουν ότι ένας πατέρας που συμμετέχει μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, ιδίως στην γνωστική, τη συμπεριφορική και τη γενική υγεία καθώς και την ευημερία ενός παιδιού. Ότι το να υπάρχει ένα θετικό αρσενικό πρότυπο βοηθά ένα έφηβο αγόρι να αναπτύξει θετικά χαρακτηριστικά του φύλου του. Ότι τα κορίτσια στην εφηβεία είναι πιο πιθανό να σχηματίσουν θετική γνώμη για τους άνδρες και να σχηματίσουν πιο υγιείς σχέσεις με αυτούς, αν έχουν μεγαλώσει πλάι σε έναν πατέρα που συμμετείχε στην ανατροφή τους. Ότι είναι γενικά αποδεκτό, στις περισσότερες περιπτώσεις, η παρουσία και η συμμετοχή του πατέρα μπορεί να είναι τόσο ζωτικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού, όσο και της μητέρας του. Και ότι το να βιώνουν την επικύρωση της σημασίας τους στην ανατροφή των παιδιών έχει κάνει τους πατέρες να συνειδητοποιήσουν την αξία τους και, στη συνέχεια, να θέλουν ακόμα περισσότερο να συμμετέχουν.

Είτε είστε κοντά του ή όχι, αν ήταν ένα σταθερό μέρος της ζωής σας ή όχι, σίγουρα έπαιξε ρόλο στο ποιος είστε σήμερα, καθώς ήταν ένα σημαντικό μέρος της ζωής σας.

Γιορτάστε την Ημέρα του Πατέρα!!!

Πηγή :www.vassiasarantopoulou.blogspot.gr/

Αφιέρωμα στην ημέρα (Γιορτή) του πατέρα (2)

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στον Πατέρα με την συμπλήρωση του αλφάβητου του γονιού της νέας εποχής που είδαμε στηνιστοσελίδα www.newagemama.gr.

Σήμερα τα γράμματα από το το Ν έως το Ω

Νιώσε τα συναισθήματά σου, όποια κι αν είναι, χωρίς να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου. Μετά απελευθερώσου, συγχωρώντας τον εαυτό σου και τους άλλους και …απλά προχώρα παρακάτω!

Ξεβολέψου για τα καλά όταν πρόκειται να μάθεις στα παιδιά σου, έμπρακτα  με την ίδια σου τη στάση, μια δεξιότητα ή συμπεριφορά που θα τα βοηθήσει στην πορεία της ζωής τους. Αν θέλεις να πιστέψουν στα οφέλη της γυμναστικής, σήκω από τον καναπέ και γυμνάσου πρώτος εσύ. Αν θέλεις να γίνουν δημιουργικά και δραστήρια, πρώτος εσύ κλείσε την τηλεόραση και κάνε κάτι δημιουργικό!

Οραματίσου την οικογενειακή ζωή όπως θα ήθελες να είναι και μετά σήκωσε τα μανίκια για να κάνεις τη φαντασία σου πραγματικότητα!

Πάρε τα μαθήματα που σου φέρνει η ζωή και τα ίδια σου τα παιδιά, ακόμα κι αν ο εγωϊσμός σου κλονίζεται. Παραδέξου τα λάθη σου, ζήτα συγγνώμη,  άλλαξε συμπεριφορά  και συνέχισε τη ζωή ανανεωμένος!

Ρύθμισε με μαεστρία το χρόνο σου για να προσφέρεις αποκλειστικά στον εαυτό σου μερικές στιγμές μοναχικότητας και ηρεμίας μέσα στην καθημερινότητα: λίγες βαθιές αναπνοές, ένα κομμάτι από την αγαπημένη σου σοκολάτα, μια βολτίστα…

Συνδέσου οπωσδήποτε με ανθρώπους που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και ανησυχίες με σένα, γίνε μέλος σε ένα ευρύτερο δίκτυο (φυσικό και ψηφιακό) και – βεβαίως – γίνε συνδρομητής στο Newagemama.com και στη σελίδα μας στο fb. Είναι δωρεάν και σε βοηθούν να  κρατάς ανοιχτή την πύλη προς το καινούργιο και το καλύτερο!

Ταξίδεψε όπου μπορείς με τα παιδιά, για να γνωρίσετε μαζί τη χαρά της περιπέτειας και της ανακάλυψης του καινούργιου!

Υπερασπίσου ενεργά, όπου χρειάζεται, τα δικαιώματα των παιδιών σου, έμπρακτα και μπροστά τους. Θα θυμούνται πάντα ότι η οικογένειά τους τα υποστηρίζει.

Φρόντισε τον εαυτό σου με αγάπη και  σεβασμό όπως φροντίζεις και τα παιδιά σου. Μέρος της φροντίδας είναι και η  αποδοχή πως δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς!

Χόρεψε με τα παιδιά και το σύντροφό σου μέχρι που να βγεί στην επιφάνεια χαρούμενο και ευχαριστημένο το παιδί που κρύβεις μέσα σου!

Ψάξε να βρεις την άκρη σε ό,τι σε απασχολεί, αντλώντας πληροφορίες από πηγές, ρωτώντας τους κατάλληλους ανθρώπους, αναπτύσσοντας δραστηριότητα για να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου! Με τη στάση σου αυτή μαθαίνεις στα παιδιά να είναι δραστήρια και δυναμικά και όχι παθητικά και μεμψίμοιρα.

Ωθησε τα παιδιά σου προς την ανεξαρτησία και την προσωπική τους ολοκλήρωση, ακόμα κι αν δεν συμφωνείς με τις επιλογές τους. Αυτή είναι η πιο ακλόνητη απόδειξη σεβασμού προς την προσωπικότητά τους!

Αφιέρωμα στην ημέρα (Γιορτή) του πατέρα (1)

Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα www.sansimera.gr η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με δώρα απ’ όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.

Φέτος γιορτάζεται την Κυριακή 19/06 /2016

Προεόρτια σήμερα με την αφιέρωση στον πατέρα του αλφάβητου του γονιού της νέας εποχής . Είδαμε αυτήν την ανάρτηση στην ιστοσελίδα www.newagemama.gr μια ιστοσελίδα όχι μόνο για μαμάδες πλήρους φάσματος αλλά για όλους εκείνους που κρατούν ανοικτούς τους λογαριασμούς τους με την ζωή, που μεγαλώνουν αρμονικά τα παιδιά τους που παραμένουν και γονείς και ελεύθερες προσωπικότητες .

Διαβάστε σήμερα τα γράμματα από το το Α έως το Μ

Aποφάσισε  τώρα, συνειδητά, πως η ζωή με τα παιδιά είναι ωραία!

Βασίσου στη διαίσθησή σου, σ΄ αυτή την εσωτερική φωνή που ξέρει καλύτερα από κάθε ειδικό τι είναι καλύτερο για σένα και  την οικογένειά σου.

Γέλα όσο πιο συχνά μπορείς, με κάθε αφορμή, ακόμα κι αν χρειάζεται να διαβάζεις ανέκδοτα ή να βλέπεις κωμωδίες. Το γέλιο είναι βάλσαμο!

Δώσε την ενέργειά σου σε ό,τι αληθινά επιθυμείς (και όχι σε ό,τι σε φοβίζει, σε αδειάζει, σε κλείνει στο καβούκι σου)!

Επικεντρώσου στα θετικά χαρακτηριστικά και επιτεύγματα των παιδιών σου, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές νίκες τους. Mε τον τρόπο αυτό τα βοηθάς να βρουν τη δική τους θέση στον ήλιο!

Ζήτα βοήθεια! Υπάρχουν γύρω σου φίλοι, συγγενείς, ειδικοί, επαγγελματίες, συνάδελφοι, άνθρωποι που μπορούν να συνεισφέρουν αρκεί να το ζητήσεις όταν χρειάζεται.

Ηρέμησε συνειδητά το νου σου όταν φλυαρεί και ρίχνει λάδι στη φωτιά των χειρότερων φόβων σου. Συνειδητοποίησε πόσο συχνά τρομοκρατείς τον εαυτό σου βομβαρδίζοντάς τον με σενάρια καταστροφής κάθε είδους. Η καλλιέργεια του φόβου είναι μια ακόμα παγίδα και δεν έχει σχέση με την πραγματικά ρεαλιστική δράση και προετοιμασία.

Θυμήσου ποια/ποιος ήσουν πριν γίνεις μαμά/μπαμπάς και ποια/ποιος πραγματικά είσαι πέρα  από το να είσαι γονιός.

Ισορρόπησε την ανάγκη σου να ελέγχεις τα παιδιά και τις καταστάσεις στην οικογενειακή ζωή με μια γερή δόση χιούμορ και αυτοσαρκασμού!

Κράτα  ζωντανή τη φλόγα του έρωτα ανάμεσα σε σένα και στο σύντροφό σου. Eίναι το καλύτερο δώρο για τα παιδιά σου. Aν είσαι μόνος ή μόνη δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να ερωτευθεί ξανά!

Λύσε χωρίς ενδοιασμούς τα δεσμά που σε κρατούν ακινητοποιημένο σε αρνητικές πεποιθήσεις, καταστάσεις από το  παρελθόν, παρωχημένα στερεότυπα, «πρέπει» και αντιλήψεις ξένες προς τις αρχές και τις αξίες σου.

Μείνε σταθερός στο λόγο σου. Το «όχι» σου να είναι πραγματικό «όχι», όπως και το «ναι» σου να είναι πραγματικό «ναι». Τα παιδιά θα λατρέψουν τη σταθερότητα και την αξιοπιστία σου ακόμα κι αν διαφωνούν μαζί σου.

8 Μάρτη: Ψωμί και Τριαντάφυλλα

Μέρα της γυναίκας σήμερα.

Της γυναίκας που αγωνίζεται, της γυναίκας που διεκδικεί.

Με ψυχή και συναίσθημα.

Στη γυναίκα ,αφιερώνουμε σήμερα το ποίημα της Χιλιανής ποιήτριας GABRIELA MISTRAL  με τίτλο: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ.

Το ποίημα περιγράφει τις αγωνίες,τους αγώνες, τις ευαισθησίες και τη δύναμη ψυχής της    μαχόμενης στην σχολική αίθουσα δασκάλας.  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Κύριε! Εσύ που δίδαξες, συγχώρα με που διδάσκω·
που φέρω το όνομα της δασκάλας,
που Εσύ έφερες όταν ήσουν στη Γη.

Δώσε μου την μοναδική αγάπη για το σχολειό μου·
που ούτε το κάψιμο της ομορφιάς να είναι ικανό
να κλέψει την τρυφεράδα μου απ’ όλες τις στιγμές.

Δάσκαλε, κάνε ακατάπαυστο τον ενθουσιασμό μου
και περαστική την απογοήτευση.
Βγάλε από μέσα μου αυτό τον ακάθαρτο πόθο
για δικαιοσύνη που εξακολουθεί να με ταράζει,
το γελοίο απομεινάρι της διαμαρτυρίας
που βγαίνει από μέσα μου όταν με πληγώνουν.
Να μην πονάει η αγνόηση και να μην θλίβομαι
για την λήθη αυτών που μας δίδαξαν.

Κάνε με να είμαι πιο μάνα από τις μάνες,
για να μπορέσω ν’ αγαπήσω
και να υπερασπίσω όπως αυτές,
αυτό που δεν είναι σάρκα της σάρκας μου.
Βόηθά με να πετύχω να κάνω για καθένα
απ’ τα παιδιά μου τον στίχο μου τέλειο
και να σου αφήσω αυτή την άφωνη,
την πιο δυνατή μου μελωδία,
για όταν τα χείλη μου δεν θα τραγουδούν πια.

Δείξε μου τη δύναμη του Ευαγγελίου σου έγκαιρα,
για να μην εγκαταλείψω τη μάχη της κάθε μέρας
και της κάθε ώρας γι αυτό.

Βάλε στο δημοκρατικό σχολειό μου,
τη λάμψη που σκορπίζεται
από το τρέξιμο των ξυπόλυτων παιδιών.

Κάνε με δυνατή,
ακόμα και στη γυναικεία αδυναμία μου
και στη γυναικεία φτώχεια μου·
κάνε με αδιάφορη για ότι μπορεί
να μην είναι αγνό,
για κάθε πίεση που δεν είναι
της θερμής θέλησής σου στη ζωή μου.

Φίλε, συντρόφεψέ με! Στήριξέ με!
Πολλές φορές δεν θα έχω άλλο
από Σένα στο πλευρό μου.
Όταν το δίδαγμά μου θα είναι πιο αγνό
και πιο θερμή η αλήθεια μου,
θα παραμείνω χωρίς τα εγκόσμια·
αλλά Εσύ τότε θα με κυβερνήσεις
ενάντια στην καρδιά σου,
που γνώρισε αρκετά
τη μοναξιά και την αδυναμία.
Δεν θ’ αναζητήσω παρά
στη ματιά σου τη γλυκύτητα της αποδοχής.

Δώσε μου απλότητα και βάθος·
λύτρωσέ με απ’ το να είμαι
περίπλοκη ή κοινότυπη στο καθημερινό μου μάθημα.

Δώσε μου δύναμη να υψώσω τα μάτια
πάνω από το στήθος μου με τις πληγές,
μπαίνοντας κάθε πρωί στο σχολειό μου.
Να μη φέρνω στην έδρα μου τις υλικές μου ανησυχίες,
τις καθημερινές μικροαστικές θλίψεις μου.

Ελάφρυνε το χέρι μου στην τιμωρία
κι απάλυνέ το, ακόμα πιο πολύ στο χάδι.
Να μαλώνω με πόνο,
να ξέρω ότι έχω διορθώσει αγαπώντας!

Κάνε να γεμίσει με πνεύμα
το χτισμένο με τούβλα σχολειό μου.
Να τυλιχτεί με τη λάμψη του ενθουσιασμού μου
η φτωχή του αυλή, η γυμνή του αίθουσα.
Η καρδιά μου να είναι η κολώνα του
και η αγνή μου θέληση πιο δυνατή
από τις κολώνες και το χρυσάφι
των πλούσιων σχολείων.

Και, τέλος, θύμιζέ μου
από την ωχρότητα του καμβά του Velazquez,
ότι το να διδάσκεις
και ν’ αγαπάς παράφορα στη Γη
είναι να φτάνεις με τη λόγχη του Λογγίνου
στην καυτή πλευρά του έρωτα.

Gabriela Mistral (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1946)

20 Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

Α’ . ΓΟΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ

Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

Τη μέρα αυτή, το 1989, υπογράφτηκε από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η Σύμβαση αυτή είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κανόνας για τα δικαιώματα, που όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως πρέπει να απολαμβάνουν. Δικαιώματα στην υγεία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία, δικαιώματα στην έκφραση γνώμης, στην πληροφόρηση, στην προστασία από διακρίσεις, στην κακοποίηση, στην εκμετάλλευση κ.λπ. αποτελούν τα κύρια άρθρα της Σύμβασης.

Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης. (ΠΗΓΗ http://homouniversalisgr.blogspot.gr)

Β’. ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ

Η ΔΟΥ Δαμασκού το πέταξε έξω από τις 100 δόσεις επειδή αμέλησε να πληρώσει μια δόση.

Έγινε πρόσφυγας

Στο όνομα της ασφάλειας δημιούργησαν έναν ανασφαλή κοσμο. Με την επίκληση της ασφάλειας δολοφονούν παιδιά και λενε πως «πνίγηκαν»  …

.

Στα 14.4 δις το ελλειμα  των τραπεζων.

Στα τρία μέτρα  από το απόσπασμα η ζωή ενός παιδιού στο Αιγαίο!

Κάποιοι έλεγαν να κλείσουμε τα σύνορα!

Γέμισε το Αιγαίο νεκρούς.

Δολοφόνοι …

.

Ντρέπομαι το παιδί  μου…

Του λέω πως η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Δεν του λέω όμως πως κακοί κομπάρσοι είμαστε όλοι μας…

(ΠΗΓΗ https://xeimwniatikhliakada.wordpress.com)

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Για το παιδί»

Τα παιδιά θέλουν παπούτσια

τα παιδιά θέλουν ψωμί

θέλουνε και φάρμακα

δούλεψε και συ.

Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε

το παιδί: ζωή.

Τίποτ’ άλλο, Ζωή.

Ζύμωνε στη σκάφη

πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί

ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή

για το παιδί.

Ζύμωνε το χώμα

με το δάκρυ δάκρυ

φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί

να πετάει τη νύχτα

και να κελαηδεί

για το παιδί.

Τούτη είναι η ζωή μας

τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο

γέλα κλάψε, πες ό,τι θες

Το παιδί ζωή: ζωή

τίποτ’ άλλο!

 

ΣΧΟΛΙΚΑ ΝΕΑ

1. Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού

Με μεγάλη επιτυχία και με τη συμμετοχή του συνόλου των μαθητών αλλά και καθηγητών πραγματοποιήθηκαν αθλητικές δραστηριότητες ενημερωτικές προβολές και ομιλίες στα πλαίσια της Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού χθες 5-10-2015.
Η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου καθιερώθηκε με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Την ημέρα αυτή δεν πραγματοποιούνται μαθήματα στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας, αλλά διεξάγονται ενδοσχολικοί αγώνες αθλοπαιδιών, που συνδέονται με ένα κεντρικό «θεματικό άξονα» ευρύτερου μαθησιακού πεδίου, που υλοποιείται μέσα από τον σχολικό αθλητισμό.
Βασική επιδίωξη της Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού, σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετέχουν «να αποκομίζουν από την κάθε διοργάνωση τα ιδιαίτερα στοιχεία της ευρύτερης παιδείας, που ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει μέσω της συμμετοχής, της προσπάθειας, του συναγωνισμού και της προσωπικής υπέρβασης».

Φωτογραφίες απο την εκδήλωση

2. Αποτελέσματα εκλογών για την ανάδειξη μαθητικών κοινοτήτων
1. Οι μαθητικές κοινότητες, καθαρά παιδαγωγικός θεσμός, που συνδέεται άρρηκτα με την εκπαιδευτική διαδικασία, αποτελούν το χώρο για την ανάπτυξη της μαθητικής πρωτοβουλίας μέσα στο σχολείο, αποτελούν κύτταρο δημοκρατικής ζωής, όπου, με το διάλογο και τη συμμετοχή οι μαθητές με πνεύμα συνεργασίας, ασκούνται στη δημοκρατική διαδικασία και στη συμμετοχή τους στα κοινά, μελετώντας και προτείνοντας λύσεις για τα προβλήματα που τους αφορούν.
2. Οι μαθητικές κοινότητες αποτελούν τη μαθητική έκφραση στα σχολικά θέματα και πρωτοστατούν στην κατοχύρωση της συνεργασίας καθηγητών – γονέων – μαθητών, για την ανάπτυξη του διαλόγου στη σχολική ζωή και την από κοινού αντιμετώπιση των θεμάτων που την αφορούν.
Οι εκλογές για την ανάδειξη των μαθητικών κοινοτήτων στο σχολείο μας έγινε χθες 5-10-2015. Εκλέχθηκαν οι παρακάτω:
Τμήμα Α1
Πρόεδρος : Βάσια Γιωργή
Γραμματέας : Ηρακλής Κώτσης
Ταμίας : Γιώργος Αηδόνης
Μέλη : Άνζελα Κρίστο και Μαρίνα Γκόγκα
Αναπληρωματικά Μέλη
Χρήστος Δημητρίου και Μπλεριάν Γκογκάι

Τμήμα Α2
Πρόεδρος : Πλασκασοβίτη Ιωάννα
Γραμματέας : Τζελαντίνη Αντιγόνη
Ταμίας : Ναταλία Τζούρου
Μέλη : Φιλίπου Δημήτριος και Πατέρα Νικολέτα
Αναπληρωματικά Μέλη
Μπουνέλη Αλεξάνδρα και Χαμσάι Άγγελος

Τμήμα Β1
Πρόεδρος : Κιζίρογλου Εμμανουήλ
Γραμματέας: Γκογκοζώτου Δάφνη
Ταμίας : Γκογκοζώτος Σταύρος
Μέλη : Ζαχαριάς Αλέξανδρος και Γεωργάτος Ταξιάρχης
Αναπληρωματικά Μέλη
Θεμελή Ευδοξία και Βερλίγκα Όλγα

Τμήμα Β2
Πρόεδρος : Πάνου Ελένη
Γραμματέας: Σπανού Μαρία
Ταμίας : Σιαβίκης Φώτης
Μέλη : Πάνου Αναστασία και Μπέλλος Ευάγγελος
Αναπληρωματικά Μέλη
Χριστάκης Ηλίας και Τάσσης Κων/νος

Τμήμα Γ1
Πρόεδρος : Πατέρα Μαριάνα
Γραμματέας: Δέσκα Αλεξία
Ταμίας : Πιτσαρού Άρτεμης
Μέλη : Αποστόλου Ναταλία και Βερλέτη Ιωάννα
Αναπληρωματικά Μέλη
Ντρίκα – Χρήστου Ελένη

Τμήμα Γ2
Πρόεδρος : Παναγιώτου Μαρία
Γραμματέας: Κώτσιου Μαρία
Ταμίας : Ζούλα Αικατερίνη
Μέλη : Δημητρίου Αλέξανδρος και Ντίσο Αθηνά
Αναπληρωματικά Μέλη
Γκίνης Θεόδωρος ,Ιωάννου Θεοφάνης και Χατία Ριβάλντο
3. Παγκόσμιος εθελοντικός καθαρισμός ακτών.
Το σχολείο μας, έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Εθελοντικό Καθαρισμό Ακτών στο πλαίσιο του μήνα δράσης για το Θαλάσσιο Περιβάλλον της HELMEPA. Συμμετείχαν τα τμήματα Α1 και Α2. Στόχος της συμμετοχής η ανάδειξη του σημαντικού προβλήματος της ρύπανσης ακτών και θαλασσών μέσα από βιωματικές δράσεις και την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε εθελοντικές δράσεις.
Ευχαριστούμε το ξενοδοχείο Parga Beach για τη φιλοξενία μαθητών και την προσφορά πρωινού μετά τον καθαρισμό.
4.Λειτουργία Σχολείου

Μετά την τελευταία τοποθέτηση αναπληρωτών καθηγητών το σχολείο λειτουργεί με όλες τις ειδικότητες και όλα τα μαθήματα με εξαίρεση τη μουσική και τα καλλιτεχνικά.

Απόψεις του Δημήτρη Γληνού για το Δάσκαλo

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα  των εκπαιδευτικών ( 5 -10) δημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο που διαβάσαμε στο www.alfavita.gr

Ο Δημήτρης Γληνός υπήρξε μια πολυσύνθετη προσωπικότητα. Ήταν, σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς συνεργατών και μαθητών του, παιδαγωγός, φιλόσοφος και δάσκαλος. Οι απόψεις του Γληνού για τον Έλληνα δάσκαλο εξακολουθούν να είναι ακόμη επίκαιρες και να αποτελούν μάλιστα αντικείμενο μελέτης. Ορίζοντας την παλιότερη θέση του δασκάλου, τον οποίο θεωρούσε σημαντικότατο και πολυτιμότατο συντελεστή του εκπαιδευτικού έργου και κατ” επέκταση εργάτη της προόδου του έθνους, επεσήμανε: «o Έλλην διδάσκαλος παντός βαθμού υπήρξε και αυτός θύμα πολλαπλής δουλείας, δουλείας πνευματικής, δουλείας οικονομικής, δουλείας ηθικής. Υπήρξεν εποχή καθ” ην ο διδάσκαλος εάν μεν ήθελε να είνε τίμιος και ενσυνείδητος έπρεπε να είνε και μάρτυς και αν δεν ήθελε να είνε μάρτυς, έπρεπε να είνε επιτήδειος κόλαξ, αφρονημάτιστος, ασυνείδητος, εκμεταλευτής».

Ο Γληνός ήταν πεπεισμένος ότι τα αίτια αυτής της ηθικής και κοινωνικής κατάπτωσης του δασκάλου μπορούσαν να αρθούν με την οικονομική αναβάθμιση, τη μόρφωση και την επιμόρφωσή του καθώς και με τη διοικητική αποκέντρωση των υπηρεσιών της Παιδείας. Σε άρθρο του που πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ στο διάστημα 18 Μάρτη-15 Απρίλη 1914 μαζί με άλλα άρθρα έγραφε σχετικά: «Και είνε πασίγνωστον, ότι άμα εξασφαλίσης προοδευτικόν, ειλικρινή, μορφωμένον, ζηλωτήν διδάσκαλον ενδιαφερόμενον περί του έργου του, διαρκώς ανασκοπούντα καί βελτιώνοντα αυτόν, άμα εξασφαλίσης διδάσκαλον, διανοητικώς, ηθικώς καί οικονομικώς ελεύθερον και αυτοτελή, εξασφάλισες ήδη τα εννέα δέκατα της επιτυχίας του εκπαιδευτικού έργου».

Σε κείμενά του, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Αγωγή, αναφέρθηκε στη σχέση που συνδέει άμεσα την αναγέννηση της ελληνικής παιδείας με τον ενεργητικό ρόλο, που οφείλει να αναλάβει ο Έλληνας δάσκαλος, ως σημαντικότατο μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Παράλληλα, έδειξε το δρόμο στον οποίο οφείλουν να οδηγηθούν τα εκπαιδευτικά ζητήματα, διατυπώνοντας κατ” αρχάς την άποψη ότι πρέπει να σταματήσει η προσωνυμία «δάσκαλος», που σημαίνει τον φορέα «πάσης πνευματικής μικρότητος, κοινωνικής ταπεινώσεως, πενιχρότητος και ευτελείας», ώστε αυτή να αποκτήσει το πραγματικό της νόημα, σύμφωνα με το οποίο ο δάσκαλος «Έχει τό βλέμμα εστραμμένον προς τας κορυφάς, τας οποίας φωτίζει ο ήλιος πρώτα. Το βλέμμα εστραμμένον προς την φιλοσοφίαν και την επιστήμην. Σ” αυτό το σημείο, ο δάσκαλος ανάπτει την λαμπάδα του πρώτος από την λαμπάδα του φιλοσόφου, του κοινωνιολόγου, του επιστήμονος ερευνητού».

Οι απόψεις του αυτές ανακαλύπτουν την προσπάθεια που κατέβαλε ώστε να διαλυθεί η πλάνη που καλλιεργούσαν συστηματικά συντηρητικοί κύκλοι, οι οποίοι ήθελαν το δάσκαλο απαθή θεατή, άψυχο διεκπεραιωτή του νεκρού πνεύματος των διαταγών και των νόμων, παθητικό εκτελεστικό όργανο. Έγραφε, σχετικά, στο περιοδικό Αυγή: «Ο δάσκαλος όχι μόνο πρέπει να έχη γνώμη και πίστη για το έργο του, αλλά και υποχρέωση ιερή να τρέφει τη μέριμνα του μέλλοντος και να βοηθάει με όλη του τη δύναμη την καλυτέρευση του παρόντος». Λίγο πριν κυκλοφορήσει το περιοδικό η Αναγέννηση και σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Διδασκαλικόν Βήμα, δηλώνει γι” αυτό την απόφασή του «να σταθή δίπλα στον Έλληνα δάσκαλο και να του χορηγήση της επιστήμης και της φιλοσοφημένης σκέψης τα μέσα».

Έτσι, στο πρόγραμμα για την παιδεία που καταγράφει στις σελίδες του περιοδικού Αναγέννηση, το οποίο, ας σημειωθεί, λειτούργησε ως ο προμαχώνας του κοινωνικού δημοτικισμού για την πνευματική ανάπλαση του έθνους και προπύργιο για τη λαϊκή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επισημαίνει: «Να δοθή η πρεπούμενη σημασία στον κυριώτατο εργάτη της παιδείας, το δάσκαλο. Όχι μόνο η μόρφωσή του για όλες τις βαθμίδες της Παιδείας πρέπει να είνε βαθειά, πλούσια και επιστημονική, μα και η θέση του μέσα στόν κύκλο των λειτουργών της πολιτείας αντάξια με το προσφερόμενο υψηλότατο έργο, χωρίς να υπάρχη καμμιά κατ” αρχήν διάκριση ανάμεσα στους εργάτες της κατώτερης και της ανώτερης παιδείας».

Η θεώρηση του δασκάλου, ως τον πολυτιμότατο και σημαντικότατο παράγοντα για την ευόδωση του εκπαιδευτικού έργου, οδηγούσε συχνά το Γληνό στη γνωστοποίηση των δικών του προτάσεων για την αναβάθμιση της θέσης του δάσκαλου και μέσω αυτού την αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης.

Πρωταρχικής σημασίας ζήτημα για τον Γληνό ήταν η οικονομική αναβάθμιση του δασκάλου, ώστε να σταματήσει να ασχολείται με ιδιωτικές παραδόσεις και άλλες εργασίες που προσβάλλουν τόσο το κύρος όσο και το έργο του. Αναφερόμενος, έτσι, στην αναγκαιότητα να απαλλαγεί ο δάσκαλος από τα οικονομικά προβλήματα, παρατηρούσε: «Και δεν πρέπει να θεωρηθή υπερβολή, εάν ισχυρισθή τις, ότι η οικονομική ενίσχυσις του δασκάλου πρέπει να είνε ακόμη γενναιότερα. Είνε χρήμα, το οποίον η ορθή παιδεία θα αποδώσει εις την πολιτείαν και την κοινωνίαν πολλαπλάσιον».

Όσον αφορά την ηθική και πνευματική χειραφέτηση του δασκάλου, ο Γληνός δεχόταν ότι θα επιτευχθούν τόσο με την διοικητική αποκέντρωση, η οποία δεν πρέπει να αφορά μόνο τα διοικητικά ζητήματα, αλλά και τα ζητήματα των προγραμμάτων, των διδακτικών βιβλίων και γενικά όλου του οργανισμού της Παιδείας, όσο και με την αποστολή εκατοντάδων νέων στην Ευρώπη για την εξειδικευμένη μόρφωσή τους. Για το λόγο αυτό σημείωνε: «Δεν είνε ανάγκη πολλών λόγων βεβαίως διά να πεισθώσιν οι δάσκαλοι ότι πρέπει να περιφρουρήσωσι τήν διοικητικήν αποκέντρωσιν ως κόρην οφθαλμού». «Η μόνη λύσις είνε η κατάλυσις του μονοπωλίου της Ευρωπαϊκής μορφώσεως διά της αποστολής εκατοντάδων νέων εις την Ευρώπην».

Πρωταρχικής, επίσης, σημασίας ζήτημα ήταν για το Γληνό η μέριμνα για τη συνεχή επιμόρφωση των δασκάλων, που όπως είδαμε, τη θεωρούσε ως βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του εκπαιδευτικού έργου. Γι” αυτό υπογράμμιζε: «Να αναδιοργανωθούν ριζικά οι Πανεπιστημιακές σχολές πού μορφώνουν δασκάλους, καθώς και τα Διδασκαλεία και να γίνουν σοβαρές εκπαιδευτικές αποστολές στο εξωτερικό».

Εξ” άλλου, μεγάλη σημασία, εκτός από την επιμόρφωση των δασκάλων, έδωσε ο Γληνός και στη συνεργασία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο, και γι” αυτό έγραφε στο περιοδικό Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου: «Aν οργανωθούν οι δάσκαλοι κάθε βαθμού, αν οργανωθούν μ” ενωτικό δεσμό τη βαθιά επίγνωση του έργου τους και της σημασίας του για την κοινωνία, αν ενωθούν γύρω σε ιδέες και όχι μόνο γύρω σε μικροσυμφέροντα, αν πιστέψουν στον εαυτό τους και στην αποστολή τους μπορούν να κατορθώσουν όχι μόνο το σεβασμό να εμπνεύσουν, μα και όλη την παιδεία και ολόκληρο το λαό να υψώσουν».

Ο Γληνός ήθελε το δάσκαλο παντού στην πρώτη γραμμή της προόδου. Γράφει χαρακτηριστικά: «Αυτός ηγήτωρ, αυτός κηρυξ, αυτός σκαπανεύς της. Παράλληλα όμως ήθελε να αλλάξει και το σχολείο χαρακτηρίζοντας το παλιό σχολείο ως «σχολείον φυλακή και το σχολείον υπνωτήριον, το σχολείον των λόγων, των γραμματικών και των κενών φράσεων, το σχολείον οδοστρωτήρα και προκρούστη των ψυχών, το σχολείον το αφρονιμάτιστον, το σχολείον που δίδει χαρτιά και τίποτε άλλο, το σχολείον το περιφρονούμενον από μαθητές, από γονείς, από κοινωνία και πολιτεία».

Ένας από τους σημαντικούς λόγους διαφωνίας και αιτία διάσπασης του Εκπαιδευτικού Ομίλου ήταν και οι αντίθετες αντιλήψεις, που είχαν ο Δελμούζος και ο Γληνός, σχετικά με το ρόλο το δασκάλου και την ελευθερία που έπρεπε να έχει.

Ο Δελμούζος και οι συντηρητικοί του Ομίλου έλεγαν ότι «ο δάσκαλος, ούτε μπορεί, ούτε είνε σωστό να δεχτή αντιλήψεις, που τον βγάζουν έξω από το έργο του και τον κάνουν πολιτικό». Υποστήριζαν ακόμη, ότι ο δάσκαλος «πρέπει να θεωρή το κράτος για εργοδότη του και τον εαυτό του για εργάτη» αφαιρώντας έτσι τον καθαρά ιδεολογικό χαρακτήρα της σχέσης δάσκαλου – κράτους. Έπαυαν έτσι, το δάσκαλο από ιεροφάντη μιας κοινωνικής λειτουργίας και τον έκαναν άψυχο μισθωτό όργανο, έναν εργάτη με συμφέροντα αντίθετα προς τον εργοδότη του, και μάλιστα χωρίς την κυριότερη προϋπόθεση της προσωπικότητάς του, την ελεύθερη σκέψη.

Το βαθύτερο νόημα της επιχειρηματολογίας των συντηρητικών ήταν πως «ο δάσκαλος δεν θα μπορή να είνε μέλος του εκπαιδευτικού ομίλου, αν γίνη σωματείο προοδευτικό, Όπως τον θέλουν οι ριζοσπαστικοί και ακόμα περισσότερο, πώς το κράτος έχει το δικαίωμα και να εμποδίση με τη βία και να τιμωρήση το δάσκαλο, που θα ήθελε να είναι μέλος ενός τέτιου σωματείου». Ύψωσαν έτσι την κρατική βία σε φόβητρο και εμπόδιο στην ελεύθερη σκέψη, συμπληρώνοντας μ” αυτό τον τρόπο την αντιδραστική μεταστροφή τους προς την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Αντίθετα με τις απόψεις αυτές, ο Γληνός και οι προοδευτικοί του Ομίλου υποστήριζαν σθεναρά «πώς ο δάσκαλος δε γίνεται ποτέ πολιτικός με το να σκέφτεται, πως θα καλυτερέψη η παιδεία και να ζητάη να φωτίση και τούς άλλους, έτσι πού η σκέψη του να γίνη αναγνωρισμένη πράξη η κατάσταση. Έτσι μόνο εχτελεί σωστά το χρέος του απέναντι και στο Κράτος και στην κοινωνία». Ο Γληνός και οι Ριζοσπαστικοί του Ομίλου τόνιζαν, έτσι, ότι οποιαδήποτε αντίθετη αντίληψη μετατρέπει το δάσκαλο σε πνευματικό προλετάριο, που δουλεύει μηχανικά για να κερδίσει ένα κομμάτι ψωμί, και διατύπωσαν τις παραπάνω αντιλήψεις στην ακόλουθη αρχή: «Φυσικός και κύριος εργάτης της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είνε ο δάσκαλος. Επομένως ο εκπαιδευτικός όμιλος φρονή, ότι ο δάσκαλος χωρίς να παραβαίνη τους νόμους και τα προγράμματα του Κράτους κατά την εχτέλεση του έργου του μέσα στα σχολειό, έχει όχι μόνο το δικαίωμα της ελεύτερης σκέψης μα ακόμα και το δικαίωμα σαν άτομο και σαν ομάδα να διαφωτίζη την κοινωνία και να συντελή στήν αναμόρφωση της παιδείας».

Έτσι, ο Γληνός, επισημαίνοντας τις αδυναμίες, τα τρωτά και τα κακώς κείμενα, προτάσσει και τη δική του «θεραπεία»:

«Πρέπει να λείψη η εκπαιδευτική και διδασκαλική κακοδαιμονία.

Εν τη ενώσει η δύναμις. Τους κυβερνώντας πρέπει να τούς διαφωτίσωμεν, εμείς πρέπει να τους καθοδηγήσωμεν.

Εκ των κάτω το φώς. Καί ευτυχή τά έθνη εις τα οποία τα τοιχώματα του σχολείου δεν γίνονται τείχη σινικά αποκλείοντα την ζωήν.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο Γληνός:

Ξεσκέπασε το μάταιο, αντιδραστικό και βλαβερό ρόλο του δασκάλου, που αδιαφορεί για οτιδήποτε πέρα από το επίσημο πρόγραμμα.

Αξίωσε από τους δασκάλους να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο προς τη ζωή και ανοιχτή την ψυχή τους προς τα κελεύσματά της.

Αγωνίστηκε για να πείσει το δάσκαλο για το ρόλο που έπρεπε να παίξει και που για το Γληνό δεν ήταν άλλος από το ρόλο του «κοινωνικού αναμορφωτή» και «απόστολου μιας θρησκείας ιδεών». Παρότρυνε τους δασκάλους να στηρίξουν το Σχολείο Εργασίας, στο οποίο κυριαρχούσε η κριτική σκέψη και η δημιουργική εργασία.

Ζήτησε από τους δασκάλους να αγωνιστούν για να περάσει η συνολική αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση.

Οι απόψεις του Δ. Γληνού για το δάσκαλο εξακολουθούν και σήμερα να είναι επίκαιρες. Οι εκπαιδευτικοί, που διαβάζουμε τα κείμενα αυτά βλέπουμε, και σήμερα ακόμη, να βαραίνουν τη μοίρα της εκπαίδευσης πολλά δεινά από όσα περιέγραφε ο Γληνός. Η παιδαγωγική του προσφορά, τα ιδεολογικά-επιστημονικά κριτήρια που χρησιμοποιεί για να περιγράψει την προσωπικότητα και το έργο του έλληνα δασκάλου παραμένουν επίκαιρα και χρήσιμα και μπορούν ακόμη να συντελέσουν στη διαμόρφωση του ενιαίου και αντιαυταρχικού σχολείου στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Στέφανος Τσιάλος και Γιάννης Στέφος

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ (ένθετο), 26/4/2008

Σημείωση

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία, είτε εργάζεται σε μία πλούσια πόλη της Δύσης, είτε σε μια αυτοσχέδια σχολική αίθουσα κάποιου στρατοπέδου προσφύγων.

Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Οκτωβρίου.