Σαίξπηρ: Η απιστία από την σκοπιά των γυναικών.

 Διαχρονικός, Επίκαιρος,Διδαχτικός,Ανατρεπτικός ο Σαίξπηρ.Ένα μικρό απόσπασμα από τον ΟΘΕΛΛΟ.

ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ

ΔΥΣΔΑΙΜΟΝΑ

Εσύ πιστεύεις ,Αιμιλία-λέγε να χαρείς!-πως υπάρχουνε γυναίκες που απατούν τους άνδρες τους έτσι αδιάντροπα;

ΑΙΜΙΛΙΑ

Πολλές. Θέλει και ρώτημα;

ΔΥΣΔΑΙΜΟΝΑ

Φωτιά να με κάψει ,δεν θα ‘κανα τέτοιο κακό ,ούτε και να μου χαρίζανε τον κόσμο όλο!

ΑΙΜΙΛΙΑ

Μα, το κακό είναι κακό μέσα στον κόσμο’  άμα ,λοιπόν, έχεις  όλο τον κόσμο δικό σου, τότε το κακό είναι μέσα στο δικό σου κόσμο, άρα μπορείς εύκολα να τ’ονομάσεις καλό.

ΔΥΣΔΑΙΜΟΝΑ

Δεν πιστεύω να υπάρχει ούτε μια τέτοια γυναίκα.

ΑΙΜΙΛΙΑ

Ντουζίνες ολόκληρες’ και θα βρισκόντουσαν κι άλλες τόσες πολλές που να πλημμυρίσει      ο κόσμος, ναι, αυτός ο κόσμος που προσπαθούσαν να κερδίσουν.                                                Πάντως , νομίζω ,πως οι άντρες φταίνε ,άμα οι γυναίκες τους παραστρατούν: άμα παραμελούν το χρέος τους και χύνουνε σε ξένες αγκαλιές το θησαυρό που ήτανε για μας,    ή όταν ξεσπάνε σε ζήλιες αδικαιολόγητες και μας κρατάνε κλειδωμένες.                                  Ή όταν μας δέρνουν, ή μας κόβουν από πείσμα τα προσωπικά μας έξοδα.                                Ε,άνθρωποι είμαστε, μα δεν μας λείπει η εκδίκηση!                                                                         Οι άντρες πρέπει να μάθουν πως οι γυναίκες τους έχουν αισθήσεις:βλέπουν , μυρίζουν,      κι έχουνε γεύση να καταλάβουν το γλυκό και το πικρό όπως εκείνοι.                                          Εκείνοι τι κάνουν όταν  πηγαίνουνε με άλλες;Ευχαριστιούνται;  Νομίζω ναι!                          Κι εκεί τους σπρώχνει η όρεξή τους; Μάλλον.                                                                                     Κι από αδυναμία κάνουνε την παρασπονδία;Σίγουρα!                                                                   Όμως κι εμείς δεν έχουμε ορέξεις;Δεν θέλουμε να ευχαριστηθούμε; Αδυναμίες δεν έχουμε όπως κι οι άντρες;                                                                                                                       Ε,τότε, ας μάθουν να μας φέρονται καλά:αλλιώς θα πρέπει με κάποιο τρόπο να διδαχθούν πως τα δικά μας λάθη τα κάνουμε όταν εκείνοι οι ίδιοι μας τα έχουν μάθει.

ΣΑΙΞΠΗΡ:ΟΘΕΛΛΟΣ  (Τέταρτη πράξη,Σκηνή 3)

Από το βιβλίο ΤΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ (Ειδική έκδοση για την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ). Μετάφραση Ερρίκος Μπελιές

Δυσδαιμόνα: Σύζυγος του Οθέλλου και κόρη του Βραβάντιου                                               Αιμιλία:  Σύζυγος του Ιάγου