Η Δυστυχία της τυραννίας-Ξενοφώντα Ιέρων.

Αν πιστεύεις πως ο τύραννος, επειδή έχει στην κατοχή του περισσότερα αγαθά απ’ ό,τι οι απλοί πολίτες, αντλεί απ’ αυτά περισσότερη ευχαρίστηση, μάθε πως ούτε αυτό συμβαίνει, Σιμωνίδη• γιατί όπως ακριβώς οι αθλητές δεν αισθάνονται καμία χαρά όταν αποδεικνύονται καλύτεροι από τους αγύμναστους απλούς πολίτες, αλλά ενοχλούνται όταν αποδεικνύονται κατώτεροι από τους ανταγωνιστές τους (αθλητές), έτσι και ο τύραννος δεν νιώθει καμία χαρά όταν δείχνει να έχει περισσότερα από τους πολίτες, στεναχωριέται όμως όταν έχει λιγότερα από τους άλλους τυράννους• γιατί αυτούς  βλέπει ως ανταγωνιστές του πλούτου του.
Ούτε κάτι που επιθυμεί ο τύραννος το πετυχαίνει γρηγορότερα από έναν ιδιώτη∙ διότι ο ιδιώτης επιθυμεί ή σπίτι ή χωράφι ή υπηρέτη• αλλά ο τύραννος επιθυμεί πόλεις ή μεγάλη εδαφική περιοχή ή λιμάνια ή ισχυρές ακροπόλεις, πράγματα πολύ πιο δύσκολα και επικίνδυνα να τα κερδίσει απ’ όσο εκείνα που επιθυμούν οι ιδιώτες.
Αλλά δεν θα δεις παρά λίγους πολίτες τόσο φτωχούς όσο πολλούς τυράννους. Διότι τα πολλά και τα λίγα δεν κρίνονται από τον αριθμό, αλλά από τη χρήση που τους γίνεται. Συνεπώς, αυτά που ξεπερνούν τα επαρκή είναι πολλά• και εκείνα που είναι κάτω από τα επαρκή είναι λίγα. Τα πολλαπλάσια λοιπόν επαρκούν πολύ λιγότερο στον τύραννο για τα απαραίτητα έξοδά του απ’ ότι στον ιδιώτη. Γιατί, οι ιδιώτες μπορούν να περικόψουν τα καθημερινά τους έξοδα με όποιον τρόπο θέλουν, ενώ οι τύραννοι δεν μπορούν∙ γιατί οι μεγαλύτερες τους δαπάνες είναι και οι πιο αναγκαίες για την ασφάλεια της ζωής τους• κάθε περικοπή αυτών των δαπανών θεωρείται πραγματική καταστροφή.
Έπειτα, εκείνους που μπορούν να έχουν όσα χρειάζονται με δίκαια μέσα, γιατί να τους λυπάται κανείς σαν φτωχούς; Και όσους πάλι αναγκάζονται από τη στέρηση να μηχανευτούν κάτι κακό και άτιμο για να ζήσουν, πώς να μην τους αποκαλέσει κανείς, δίκαια, άθλιους και φτωχούς; Οι τύραννοι, τώρα, αναγκάζονται πολύ συχνά να ληστεύουν άδικα τα ιερά και τους ανθρώπους, γιατί πάντοτε χρειάζονται χρήματα για τις απαραίτητες δαπάνες τους. Γιατί, σαν να ζουν διαρκώς σε κατάσταση πολέμου, είναι αναγκασμένοι να συντηρούν στράτευμα ή να καταστραφούν.

Ξενοφών , Ιέρων 4. 6-9 (Μετάφραση)