Μάνος Χατζιδάκις : Σαν σήμερα γεννήθηκε, για να μείνει αθάνατος…

Σαν σήμερα ο Μάνος Χατζιδάκις (1925-1994) γεννήθηκε στην Ξάνθη…

Ε: Το γεγονός ότι ο Γκάτσος βρήκε σε σας έναν ιδανικό συνεργάτη, μήπως στάθηκε αφορμή να εγκαταλείψει πρόωρα την ποίηση και να στραφεί  στο τραγούδι- και μήπως μια τέτοια υποψία θα ‘πρεπε να σας δημιουργεί τύψεις που τον κάνατε να “ξεστρατίσει”.

Α: Δεν έχω καμία τύψη. Γιατί όταν μια ποίηση δεν βγαίνει, όταν δεν έχει ανάγκη να βγει από τον ίδιο τον δημιουργό, κανένας δεν μπορεί να την εκμαιεύσει- ή, αντιθέτως, να την σταματήσει, όταν ο δημιουργός έχει ανάγκη να την  βγάλει. Ύστερα δεν βλέπω κανένα μειονέκτημα στο γεγονός ότι ο Γκάτσος δεν μας έδωσε και μια δεύτερη “Αμοργό”. Πιστεύω ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε τους δημιουργούς με μια στενή έννοια συμφέροντος, σύμφωνα με το “τι μας αφήνουν”. Ας μη μας αφήσουν τίποτε. Εγώ, για παράδειγμα, δεν θα είχα διάθεση ν’ αφήσω τίποτα απολύτως. “Αν είχα πολλά χρήματα, θα είχα αποσύρει όλες τις παραχωρήσεις δικαιωμάτων που έχω κάνει σε εκδότες και θα εξαφάνιζα τα έργα. Τίποτε ωραιότερο από το να μείνω -όσο θα μείνω- στη μνήμη όσων συνομίλησα μαζί τους. Γιατί μετά τον θάνατο τι μας περιμένει; Η ανικανότης των διαφόρων τυμβωρύχων πάνω στα νεκρά μας σώματα. Και τι είναι το θετικό που έμεινε από τη ζωή; Μερικές στιγμές εξαίσιες, που συνομιλήσαμε με μερικούς ανθρώπους. Αφού αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί, τι με νοιάζει εμένα αν ανακαλύψουν  ένα τραγούδι, μια μουσική μου μετά τον θάνατο μου, για να με “κατατάξουν”; Ας μη με “κατατάξουν” ποτέ τους! Έτσι λοιπόν, δεν  αισθάνομαι καμία τύψη  για το γεγονός ότι ο Γκάτσος δε συνέχισε να γράφει ποίηση – αν πράγματι συνέτεινα στο να μη γράψει, πράγμα που δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω πως είχα τόση δύναμη ώστε να εμποδίσω τον Γκάτσο, ή να τον σπρώξω ν ‘αλλάξει κανάλι. Προς θεού! Δε νομίζω ότι στάθηκα αφορμή για κάτι τέτοιο. Ο Γκάτσος είχε πάρει τις αποφάσεις του, κι αν δεν έκανε τραγούδι- μια και δεν θα υπήρχα- θα έκανε ίσως άλλα πράγματα έξω από την ποίηση.

Μάνος Χατζιδάκις, Ο καθρέφτης και το μαχαίρι, Ίκαρος εκδοτική εταιρεία , 2008 (έκτη έκδοση), σελ. 131.

  “