Η ανατομία της μελαγχολίας

Η “Ανατομία της μελαγχολίας” είναι βιβλίο του Άγγλου συγγραφέα Ρόμπερτ Μπέρτον (1577-1640) που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1621 και μέχρι το θάνατό του (1640) επανατυπώθηκε πέντε φορές με ανάλογες κάθε φορά προσθήκες και διορθώσεις.

Αν τα τρία από τα τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαθέτει ένας Άγγλος είναι η Βίβλος, ο Σαίξπηρ και ο Τσώσερ, το τέταρτο είναι απαραιτήτως “Η ανατομία της μελαγχολίας“.

Η περιβόητη πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μία σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια.

————————–

Απόσπασμα

Είναι εντελώς παράλογο και γελοίο για οποιοδήποτε θνητό να αναζητά την αέναη ευτυχία σε όλη του τη ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα τόσο επιτυχημένο και ευχάριστο που να μην έχει μέσα του πίκρα, παράπονα και γκρίνια. Όλα είναι ένα μείγμα παθών και όπως σ΄ ένα τραπέζι του σκακιού υπάρχουν άσπροι και μαύροι άνθρωποι, οικογένειες, πόλεις που έχουν τις δικές τους πτώσεις και παρακμές, τώρα έχουμε τα αστρολογικά σημεία, άλλοτε τρίγωνα και εξάγωνα και άλλοτε τετράγωνα και αντιθέσεις.

Δεν βρισκόμαστε όμως εδώ όπως αυτοί οι άγγελοι, οι ουράνιες δυνάμεις και τα σώματα, ο ήλιος και το φεγγάρι, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την πορεία μας χωρίς κανένα παράπτωμα, με μια τέτοια αιώνια συνέπεια, αλλά είμαστε εδώ για να υποστούμε ασθένειες, αθλιότητες, με διακοπές, με συγχύσεις και με ανακατέματα, παρασυρμένοι από το κάθε φύσημα, συχνά κακοποιημένοι και αναστατωμένοι από το παραμικρό πρόβλημα, αβέβαιοι, εύθραυστοι· και αυτό είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι».

     ~ Robert Burton, 1638

Πηγή: wikipedia

Το είδαμε στο : http://antikleidi.com

Η μουσική επιλογή για τη σημερινή ανάρτηση είναι  της καθηγήτριας των Γερμανικών.