Χρόνια πολλά κύριε Σαββόπουλε για την ονομαστική σας εορτή!

«Γεννήθηκα στη Σαλονίκη» ακούσαμε πριν 35 χρόνια με τη βραχνή φωνή του . Κι ήταν 35. Kαι τώρα, στις 2 του Δεκέμβρη,  έκλεισε τα 70 του. «Επέτειος» λοιπόν…

Κατεβήκατε με ένα «Φορτηγό» από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και εγκατασταθήκατε περιχαρής στο «περιβόλι του τρελού», χορεύοντας «Μπάλλο» και τρώγοντας και μοιράζοντας «Βρώμικο ψωμί».

Μας χαρίσατε «10 (+40) χρόνια κομμάτια» στο διάβα σας, εξασφαλίζοντάς μας μια «Happy day (life)».

Μας γνωρίσατε μια σπουδαία φουρνιά τραγουδιστών στους «Αχαρνής» και φουσκώσατε τη «Ρεζέρβα» της περιήγησής μας στον κόσμο.

Μας σερβίρατε καφέ και λουκουμάκι στα «Τραπεζάκια έξω», τραγουδώντας με στόμφο και θεατρική μαεστρία «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».

«Το κούρεμά» σας ήτανε γλυκόπικρο και το αίτημα του «Μην πετάξεις τίποτε» μας συγκράτησε από επιπόλαια ξεκαθαρίσματα.

Το «Ξενοδοχείο» σας ήταν πολλών αστέρων, αν και το «Perfect day» του Lou Reed με την απόδοση των στίχων του στα ελληνικά ξενίζει ακόμα.

Ο «Xρονοποιός» συνδυάστηκε με μια φιέστα πρόωρα φερμένης νέας χιλιετίας στον «Διόνυσο», την πρωτοχρονιά του 2000.

Ακολούθησε η ανάδυση της Καλομοίρας από μια εορταστική τούρτα μπρος στο κατάμεστο από κακόμοιρους θεατές σας Ηρώδειο.

Τέλος, ο «πυρήνας» σας ξαναέφερε την κιθάρα στα χέρια και μια ανανέωση του ήχου των τραγουδιών σας.

Χρόνια σας πολλά, κύριε Σαββόπουλε!

Μας απασχολείτε μοναδικά, άλλοτε εμπνέοντας κι άλλοτε ανακατεύοντας μας εδώ και 50 συναπτά έτη!

Συνεχίστε να είστε αρχηγός σ’ αυτό το πανηγύρι μας!!!