Υπάρχει ένας άλλος ουρανός

Υπάρχει ένας άλλος ουρανός
πάντα γαλήνιος και δίκαιος
και υπάρχει μια άλλη λιακάδα
κι ας είναι σκοτάδι εκεί˙
μη σκέφτεσαι τα μαραμένα δάση, Ώστιν
μη σκέφτεσαι τα σιωπηλά λιβάδια˙
εδώ είναι ένα μικρό δάσος
τα φύλλα του είναι πάντα πράσινα
εδώ είναι ένας ολοφώτεινος κήπος
που δεν γνωρίζει ποτέ παγετό˙
ανάμεσα στα ζωηρά λουλούδια του
ακούω τον βόμβο των μελισσών!
Έλα στον κήπο μου, αδελφέ μου, έλα!

Έμιλυ Ντίκινσον (1830 – 1886)

Το ποίημα αυτό μου θύμισε η Μάγια Ντουράν, πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος “Σερενάτα”του  Ζουλφί Λιβανελί που διαβάζω από χθες. Αυτό το βιβλίο μου το δώρισε μια παλιά “μικρή”και “αγαπημένη” μαθήτρια από την εποχή των φροντιστηρίων. Την ευχαριστώ και της αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι . Θύμισες παλιές, Ανδρέας, Ακορντεόν, Αθωότητα….

Σπύρος Νούσης