Στα μέσα Σεπτεμβρίου μπήκα στο γραφείο του Διευθυντή μας και έτσι πολύ απλά του πρότεινα να ασχοληθούμε με τον ΕΘελοντισμό.
“Δηλαδή;” με ρώτησε.
“Θα ιδρύσουμε Τράπεζα αίματος Γυμνασίου Αγίου Γεωργίου” του είπα.
Ήταν από τις λίγες φορές που κάποιος άνθρωπος με κοιτούσε με τόση απορία αλλά και θαυμασμό ταυτόχρονα.
Από εκείνη την στιγμή λοιπόν, με πολύ μεγάλη προσπάθεια, φτάσαμε στην χθεσινή ημέρα: 21 Ιανουαρίου 2014, οπότε και ορίστηκε η 1η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ.
Μόνο όσοι βρέθηκαν εχθές στο χώρο της αιμοδοσίας μπορούν να συνειδητοποιήσουν την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος προσφοράς ζωής. Επειδή στη φάση αυτή τα πολλά λόγια περισσεύουν θα ήθελα να εκφράσω εκ μέρους του σχολείου τις ολόθερμες ευχαριστίες μας στα παιδιά μας που με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ανταποκρίθηκαν και κινητοποίησαν 61 εθελοντές, σε όλους αυτούς τους εθελοντές αιμοδότες που με πολλή υπομονή αφιέρωσαν τον χρόνο για να προσφέρουν ζωή, στον κ. Διευθυντή του Γυμνασίου που μας στήριξε σε κάθε βήμα, στον Σύλλογο Διδασκόντων του Γυμνασίου, τον κ. Σταύρο Ρόκκα, τον κ. Δήμαρχο για την προσφορά στα πανέμορφα μπλουζάκια και φυσικά τις δύο ακούραστες μαθήτριές μας που αφιέρωσαν πολύτιμο ελεύθερο χρόνο για να ζωγραφίσουν τους τοίχους του σχολείου με το λογότυπο της αιμοδοσίας και το υπέροχο πανώ μας.
Το μόνο που μένει να ευχηθούμε είναι: η αρχή αυτή να έχει συνέχεια και στην 2η αιμοδοσία μας προς το τέλος Ιουνίου 2014 να είμαστε ακόμη περισσότεροι.
Ήταν ένα δίδαγμα ότι για πολλούς η ευαισθησία και η ανθρωπιά είναι τρόπος ζωής.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.

Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κά-

ποια αντικείμενα.

Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια

του τέννις.

Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε κι εκείνοι συμφώνη-

σαν. Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανά-

μεσα στις μπάλες του τέννις.

Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές του αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοί κάπως σαστι-

σμένοι είπαν πως είναι.

Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και

αφού ρώτησε πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.

Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο του δύο κούπες καφέ και τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές

πλέον γελούσαν απορημένοι.

“Τώρα”, λέει ο καθηγητής, “θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μπάλες του τέννις είναι

τα πλέον ιερά πράγματα στη ζωή σας όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες

σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα να χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν τη ζωή σας. Τα χαλί-

κια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά, όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι. Η άμμος είναι

άλλα μικρότερα πράγματα. Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και

τις μπάλες του τέννις. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας. Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά

πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα.

Φροντίστε τα μπαλάκια του τέννις πρώτα και μετά τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα

είναι άμμος“.

Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές. Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε: “ο καφές

είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη κι αν είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για έναν καφέ με κάποιον

φίλο”.

Υπεύθυνος κειμένου

 

Αθαν. Γρούδος ΠΕ 07