Από κάποιο χωρίο ομιλίας του Μ. Αλεξάνδρου εξάγεται σαφέστατα το συμπέρασμα πως η γλώσσα των Μακεδόνων ήταν ελληνική. Συγκεκριμένα ο Πλούταρχος αναφέρει πως, όταν ο Μ. Αλέξανδρος διάλεξε 30.000 νεαρούς Πέρσες και τους ενέταξε στο στρατό του, έδωσε εντολή “να μαθαίνουν γράμματα ελληνικά και εκπαιδευτούν στα μακεδονικά όπλα“. (Γράμματα τε μανθάνειν Ελληνικά και Μακεδονικοίς όπλοις εντρέφεσθαι). Αν οι Μακεδόνες μιλούσαν άλλη γλώσσα, ασφαλώς θα έλεγε να μάθουν τη μακεδονική γλώσσα και όχι τα ελληνικά, γιατί με αυτή θα συνεννοούνταν και στην εκπαίδευση των όπλων και στον πόλεμο.
Το ότι οι Μακεδόνες είχαν την ίδια γλώσσα με τους άλλους Έλληνες προκύπτει και από αναφορά του Ρωμαίου Τίτου Λίβιου που περιγράφει Συνέλευση των Ελλήνων στην Αιτωλία το 200 π.Χ. όπου “Βρίσκονταν αντιπρόσωποι από Αιτωλούς, Ακαρνάνες, Μακεδόνες, ανθρώπους ομόγλωσσους”.
(Aetolos, Acarnanas, Macedonas, eiusdem linguae homines, T. Livius, XXXI 29, 15)
Τέλος αν οι ΜΑκεδόνες δεν μιλούσαν Ελληνικά θα αντιμετώπιζαν σίγουρα τις επικρίσεις του Δημοσθένη, που επισκέγθηκε δύο φορές τη Μακεδονία ως πρεσβευτής των Αθηναίων. Αντίθετα μάλιστα λέγεται, ότι τόσο θαμβώθηκε από τον πλούτο και το μεγαλείο των ανακτόρων του Φιλίππου στην Πέλλα, ώστε διέκοψε την ομιλία του δύο φορές και τελικά με συγκατάβαση του Φιλίππου την ολοκλήρωσε.

Το απόσπασμα είναι παρμένο Από το βιβλίο του Κου Νικολάου Μάρτη: “Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας. Εβραϊκές πηγές και μαρτυρίες για την Μακεδονία“, το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Αθ. Γρούδος ΠΕ 07