Παίζω, διερευνώ και μαθαίνω

Το Ιστολόγιο (Blog): μόδα ή «παιδαγωγικό εργαλείο»;

19 Απριλίου, 2008 Κατερίνα Γλέζου

Συνεπής στις υποσχέσεις του ο Νίκος Δαπόντες http://www.dapontes.gr/, έξι μήνες μετά την ενδιαφέρουσα μελέτη του σχετικά με τα εκπαιδευτικά ιστολόγια και την αξιοποίησή τους στη διδακτική πρακτική

Το Ιστολόγιο (Blog): μόδα ή «παιδαγωγικό εργαλείο»; (Μέρος Ι )

μας καθιστά κοινωνούς στο δεύτερο μέρος της εργασίας του

Το Ιστολόγιο (Blog): μόδα ή «παιδαγωγικό εργαλείο»; (Μέρος ΙΙ)

προσφέροντας πλούσιο υλικό για περαιτέρω αναζήτηση, ερεθίσματα για προβληματισμό και συζήτηση.

Αντιγράφω αποσπάσματα από την εργασία του συγγραφέα (με την άδεια του συγγραφέα)

————————————-

Στη δική μου προσέγγιση, αφετηρία μελέτης των εκπαιδευτικών ιστολογίων δεν μπορεί παρά να είναι τα ίδια τα ιστολόγια των εκπαιδευτικών της Π/θμιας και Δ/θμιας εκπαίδευσης καθώς και των επιμορφωτών εκπαιδευτικών.
Το έδαφος είναι παρθένο και ολισθηρό, γεμάτο κακοτοπιές. Τα πιο κοντινά «ανάλογα»  που με βοηθάνε να στοχαστώ πάνω στα blogs είναι οι προσωπικές ιστοσελίδες των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, οι εκπαιδευτικές πύλες και οι σχολικοί δικτυακοί τόποι. Η απουσία συγκροτημένης και εξειδικευμένης θεωρίας για το φαινόμενο «blogging» που αναφέραμε παραπάνω, άρα και η απουσία κάποιων έτοιμων αρχικών ερωτημάτων όπως και ερευνών (από όσο γνωρίζω, ελάχιστες υπάρχουν και αυτές μάλλον περιγραφικές), με οδήγησε στη βασανιστική διαδικασία:  

«Να εντοπίζω εκπαιδευτικά ιστολόγια που έχουν κάποια διάρκεια και συχνότητα ανάρτησης άρθρων – σχολίων και να τα εξετάζω θέτοντας  συνεχώς ερωτήματα και να βλέπω να γεννώνται νέα ερωτήματα κατά τη διάρκεια της μελέτης και αυτό να συνεχίζεται χωρίς τελειωμό….! ».

Πολλές φορές ένοιωσα την ανάγκη να μπορούσα να «πάρω συνέντευξη» από τους δημιουργούς των ιστολογίων και ακόμα περισσότερο να ζητήσω τη γνώμη όσων συστηματικά ή περιστασιακά επισκέπτονται τα διάφορα blogs είτε είναι απλοί εκπαιδευτικοί ή ενεργοί πολίτες – γονείς ή μαθητές.

————————————-

Ποια αίσθηση μου έμεινε ως «απόηχος αυτής της ενασχόλησης»;
Πρώτα απ’ όλα το ιστολόγιο αντανακλά τις απόψεις του συγγραφέα ο οποίος δεν νοιάζεται τόσο για την «αντικειμενικότητα του» μια και έχει επίγνωση ότι δεν οφείλει να τεκμηριώνει τα άρθρα που δημοσιεύει σχετικά συχνά, συνήθως ικανοποιείται με το να δίνει παραπομπές. Σε πολλούς bloggers διαφαίνεται ένας ιδιόρρυθμος  αυθορμητισμός που πηγάζει από μια βαθύτερη σκέψη και ενασχόληση με τα ζητήματα παιδείας, εκπαίδευσης, διδασκαλίας και μάθησης. ?
Εντύπωση προκαλεί το πόσο μεγάλη ανάγκη αισθάνονται οι εκπαιδευτικοί – bloggers και επιθυμούν τόσο πολύ να μοιραστούν με άλλους τις ιδέες και τις αγωνίες τους, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που προσφέρει το «κοινωνικό διαδίκτυο» όπως συνηθίζεται να λέγεται το web 2.0. Επίσης, εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι πουθενά στην εκπαιδευτική «μπλογκόσφαιρα» δεν συνάντησα προσωπικές αντιπαραθέσεις με άλλους παρά μόνο κριτική ιδεών και απόψεων. Αυτό που τελικά ενδιαφέρει πραγματικά τους bloggers φαίνεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από το να μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα όλοι οι άνθρωποι, χωρίς διακρίσεις, αλλά και χωρίς να προσβάλλουν ή να συκοφαντούν προσωπικά τους άλλους.
Ακόμα, ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη ότι με το ιστολόγιο ο εκπαιδευτικός «σπάει» τα δεσμά του Αναλυτικού Προγράμματος και μιλάει για πράγματα έξω και πέρα από αυτό. Για τον blogger παύουν να υπάρχουν οποιαδήποτε σύνορα, αναζητεί πληροφορίες από παντού (περιοδικά, εφημερίδες, διαδίκτυο, προσωπικά βιώματα) και μιλάει με άνεση για το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Πολλές φορές αισθάνθηκα ότι αυτό που επιθυμούν σφόδρα είναι να επεκτείνουν τη διδασκαλία τους και έξω από την τάξη, προσφέροντας γνώσεις και εργαλεία για να σκεφτόμαστε οι υπόλοιποι ως «πολίτες του κόσμου».   

………

Η «επιτόπια» εξερεύνηση της «μπλογκόσφαιρας» με έπεισε ότι τα blogs δεν είναι μόδα από τη στιγμή που γίνονται αποδεκτά από την εκπαιδευτική κοινότητα και τα Υπουργεία Παιδείας πέρα από την αυτονόητη υποστήριξή τους από τις επιχειρήσεις διαδικτυακών υπηρεσιών. Πρόκειται για μια πολύ πρόσφατη ιστορία που εμφανίστηκε χάρη στο web 2.0, το ιστολόγιο είναι ένα «τέκνο της παγκοσμιοποίησης» που περνάει την νηπιακή του ηλικία αμέριμνο ή άτακτο προς το παρόν αλλά με υποσχέσεις για το μέλλον.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος τους ερωτήματος που αφορά την ……περίφημη «παιδαγωγική αξιοποίηση των ιστολογίων» η απάντηση είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ζητάει χρόνο για να πάρει μια απάντηση. Η δική μου αίσθηση (…. προς πεποίθηση) είναι ότι μπορεί να δούμε ενδιαφέροντα πράγματα με το web 2.0 δηλαδή να καθιερωθούν μελλοντικά οι Εκπαιδευτικοί 2.0 αλλά η Εκπαίδευση 2.0 είναι ακόμα πολύ πιο μακρινή και αμφίβολη. Τελικά, σκέφτομαι ότι είναι πιο συνετό και υπεύθυνο να μιλάμε για «Μαθητές 2.0», «Εκπαιδευτικό Υλικό 2.0» «Εκπαιδευτικοί 2.0» αλλά όχι και … Εκπαίδευση 2.0!. Εν κατακλείδι, διαισθητικά, λέω ότι άλλη είναι η εξέλιξη των νόμων της «Κοινωνίας της Αγοράς» και άλλη αυτή της διαδικασίας διδασκαλίας και μάθησης στη θεσμοθετημένη εκπαίδευση, τουλάχιστον όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Η ταύτιση αυτών των δύο, σήμερα, μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει.

……

Δημοσιευμένο στην κατηγορία  Γενικά Ετικέτες: www.dapontes.gr, εκπαιδευτικά ιστολόγια, Παιδαγωγική αξιοποίηση.