(Αργυρούλα Αργύρη) 1) Μὲ τὰ νύχια μου βαθιὰ φυτεύω λέξεις γιὰ τὴν ἄνοιξη. 2) Εἶμαι συνεχῶς στὸ χεῖλος τῶν ὀνείρων γλάρος στὸ φτερό. 3) Στίχοι μὲ κρατοῦν πάνω ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς ἄδειας μέρας. (ΚΑΙ ΟΛΑ ΡΕΟΥΝ –ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΗ- Καστανιώτης)
Κάτω από : ποίηση | Δεν υπάρχουν σχόλια »
