Τη συμβολίζει το λάδι στην «παραβολή της κλειστής πόρτας»

Η παραβολή των δέκα παρθένων ή κατά άλλους της κλειστής πόρτας είναι μια από τις τελευταίες παραβολές που είπε ο Χριστός πριν το πάθος του και την Ανάσταση του.

Αυτή η παραβολή έχει ιδιαίτερη σημασία για την σωτηρία της ψυχής μας που δεν πρέπει να βρεθεί εκτός του γάμου. Ο γάμος εδώ εκφράζει την χαρά να τρως και να γεύεσαι την ζωή.

Ζωή είναι ο ίδιος ο Χριστός που τον γευόμαστε μέσω του μυστηρίου της Θείας ευχαριστίας, ως αποτέλεσμα της Ανάστασής του.

Έτσι ακριβώς συνδέετε η Ανάσταση με την τελευταία παραβολή του Χριστού. Ποιος τελικά μπαίνει στο Γάμο ( στο φαγοπότι ζωής); Μόνο όποιος είναι έτοιμος με αναμμένες λαμπάδες και αρκετό (επαρκές) λάδι. Το λάδι είναι κάτι πολύ σημαντικό! Κάποιοι θα πουν ότι το λάδι συμβολίζει την πίστη των παρθένων. Δεν είναι όμως έτσι γιατί στην παραβολή και οι δέκα παρθένες είχαν πίστη ότι θα έρθει ο Γαμπρός (Νυμφίος). Μήπως συμβολίζει την Αγάπη; Όχι.

Το Λάδι εδώ συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα (ὁ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται ) ο οποίος δίνει ζωή και φώς στο πνευματικό μας σκοτάδι στο οποίο βρισκόμαστε. Υπάρχουν πολλοί που έχουν λυχνάρι αλλά τους λείπει το λάδι, έτσι το λυχνάρι μένει σβηστό. Δηλαδή είναι εκείνοι που μένουν σε μια τυπολατρική πίστη, κάνω κάτι γιατί πρέπει να το κάνω! Μια τέτοια προσέγγιση της πίστης οδηγεί τον άνθρωπο εκτός του συμποσίου της ζωής και μας αφήνει εκτός της «πόρτας». Όσοι πορεύονται χωρίς το Άγιο Πνεύμα ακούν την φωνή: «Αληθινά σας λέω δεν σας γνωρίζω».

Γι’ αυτό τώρα είναι καιρός ελάχιστες ημέρες πριν το Πάσχα, ψάξτε το Άγιο Πνεύμα για να ανάψετε τις λαμπάδες σας, θα το βρείτε στην ενορία σας «Αγρυπνείτε, λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα».

Ευαγγέλιο Μεγάλης Τρίτης πρωί:

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς· …….ομοιώθη η βασιλεία των ουρανών δέκα Παρθένοις, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, εξήλθον εις απάντησιν του Νυμφίου, πέντε δε ήσαν εξ αυτών φρόνιμοι και αι πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας εαυτών, ουκ έλαβον μεθ᾿ εαυτών έλαιον· αι δε φρόνιμοι έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών, μετά των λαμπάδων αυτών. Χρονίζοντος δε του Νυμφίου ενύσταξαν πάσαι και εκάθευδον.

Μέσης δε νυκτός κραυγή γέγονεν· Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού. Τότε ηγέρθησαν πάσαι αι Παρθένοι εκείναι, και εκόσμησαν τας λαμπάδας αυτών. Αι δε μωραί ταίς φρονίμοις είπον· Δότε ημίν εκ του ελαίου υμών, ότι αι λαμπάδες ημών σβέννυνται. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι· μήποτε ουκ αρκέσει ημίν και υμίν· πορεύεσθε δε μάλλον προς τους πωλούντας, και αγοράσατε εαυταίς. Απερχομένων δε αυτών αγοράσαι, ήλθεν ο Νυμφίος, και αι έτοιμοι εισήλθον μετ᾿ αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα. Ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί Παρθένοι λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, άνοιξον ημίν.

Ο δε αποκριθείς είπεν· Αμήν λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς. Γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν, εν η ο Υιός του ανθρώπου έρχεται…

Η Παραβολή των Δέκα Παρθένων σε βίντεο (3D)