…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Ευάγγελος Παπανδρέου

404 π.Χ.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Είναι 4 το πρωί. Το σώμα μου είναι εξαντλημένο, τα μάτια μου κατακόκκινα και μισάνοικτα. Παρόλ’αυτά δεν με παίρνει ο ύπνος. Η στενοχώρια και η αγωνία που με διακατέχουν, υπερισχύουν της κούρασης.

Πριν από λίγες ώρες έφτασε στην Αθήνα η Πάραλος. Δεν ήρθε όμως για καλό. Έφερε πολύ άσχημα νέα. Χάσαμε τη μάχη στους Αιγός Ποταμούς. Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει γιατί καταλαβαίνεις τι πρόκειται να ακολουθήσει. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος, αλλά μάταιαּ δεν τα καταφέρνω. Δεν μπορώ να ηρεμήσω λεπτό, κανείς δεν μπορεί. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω παντού φώτα, πολλά φώτα. Ουδείς κοιμάται. 4 η ώρα και τα φώτα των σπιτιών φαντάζουν τρομακτικά, μοιάζουν σαν απόλυτο σκοτάδι. Το σκοτάδι μάλλον που θα ακολουθήσει! Οι Λακεδαιμόνιοι έχουν την ευκαιρία να μας εκδικηθούν και θα το κάνουν. Οι ημέρες δόξας τελείωσαν, έρχεται δυστυχία! Από τώρα περνάνε από το μυαλό μου εικόνες από τις δύσκολες ημέρες που θα έρθουν.

Αυτό που με βασανίζει περισσότερο είναι ότι γνωρίζω ότι αυτό μας αξίζει. Έφτασε ίσως η ώρα για να πληρώσουμε ό,τι έχουμε κάνει. Όλα αυτά τα χρόνια φερόμασταν πολύ σκληρά και απάνθρωπα στους ανταγωνιστές μας. Μάλιστα εδικά τώρα που μαθεύτηκε ότι είχαμε σκοπό να κόψουμε την δεξιά χείρα όποιου Λακεδαιμόνιου πιανόταν ζωντανός. Είναι σίγουρο πια ότι οι Λακεδαιμόνιοι δε θα μας δείξουν έλεος!

Δε θέλω να ζήσω αυτή τη ντροπή, την υποδούλωσή μας! Σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος σε όλο αυτό. Ωστόσο, αν το κάνω, η ήττα θα είναι μεγαλύτερη! Δεν ξέρω βρίσκομαι σε σύγχυση! Πήγε 4.30, πάω για λίγο στην πλατεία, έχουμε λαϊκή συγκέντρωση, ώστε να αποφασίσουμε τι θα γίνει και αύριο τι θα προτείνουμε στην εκκλησία του δήμου. Στην αγορά πάντως ακούγεται θόρυβος, υπάρχει φοβερή αναστάτωση. Πάω λοιπόν…

Κάτω από : ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ