Στα πλαίσια της διδασκαλίας για τα φύλα στη λογοτεχνία οι μαθητές του Α4 διάβασαν το δημοτικό τραγούδι “Της νύφης που κακοπάθησε” το οποίο αφήνει ανοιχτά διάφορα ενδεχόμενα για το τέλος της ιστορίας. Το γεγονός αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να φανταστούν τη συνέχεια την οποία μάλιστα μετέγραψαν σε ποιητική μορφή, ανάλογη μ’ αυτή της παραλογής.
Οι εργασίες των μαθητών:
Γιώτα Χαϊδευτού
Η μητέρα ακούγοντας με προσοχή τον πόνο της κόρης της κατά την διάρκεια του φαγητού αποφάσισε να την βοηθήσει.Έτσι με το που επιστρέφει ο άνδρας της επιστρατεύει το θάρρος και του μιλά.Τελικά η απόφαση των αναστατωμένων αδερφών και του πατέρα είναι ωφέλιμη προς την Ελένη την οποία και επιστρέφουν στα πεθερικά με τον όρο ο γαμπρός να δουλεύει μαζί τους.
“ Κατέβα παιδί μου για να φας και για να πεις τα νέα”
Και αρχίζει η Ελένη να θρηνεί και να μοιρολογεί τα πλούτη.
Και η μάνα αφουγκράζεται και υπόσχεται βοήθεια.
Αφού η ώρα επέρασε και η Ελένη εκομιήθη,
εφθάσανε στο σπίτι τους ο πατέρας και τα αδέρφια.
Κι μάνα συμμερίζονας τον πόνο της θυγατρός της
πιάνει δειλά τον άνδρα της για να του εξηγήσει.
Φορτίζεται ο πατέρας της, αγανακτούν τα αδέρφια κι όλοι μαζί ελέγουν:
“Την αδερφή θα εδώσουμε στον άνδρα της οπίσω
υπό τον όρο να δεχθεί μαζί μας να δουλέψει.”
Και έτσι η τύχη της Λενιώς απεκατεστάθη και γύρισε στον άνδρα της βασίλισσα και πάλι.
Χαρά Τσιάρα
Η Ελένη επιστρέφει στο σπίτι της αλλά στο τέλος αυτοκτονεί.
–Εσύ ‘σαι η Ελένη μου εσύ ‘σαι το παιδί μου!
-Μητέρα μου γλυκιά με βρήκαν συμφορές μου.
Ο άντρας μου μού έφαγε την προίκα και ήρθα στους γονείς μου.
– Ελένη όμως η θέση σου είναι εκεί και όχι εδώ στο πατρικό,
γυρνά γρήγορα στον άντρα σου πατέρας μην σ’ έβρει εδώ.
Η Ελένη αφού δεν είχε που να πάει, εγκατέλειψε τον άντρα της,
την εγκατέλειψαν οι δικοί της, αποφάσισε απελπισμένη να βάλει τέλος στη ζωή της.
Θανάσης Τσιρίκας
Η Ελένη αυτοκτονεί και συναντιέται με τη μητέρα της στον άλλο κόσμο.
“Εγώ είμαι η κόρη σου, εγώ είμαι το παιδί σου, που ήρθα από την ξενιτιά,
πάλι στο πατρικό μου για να έχω εσένα πλάι στο πλευρό μου”
Μόλις τα ακούει αυτά η μάνα της, στοχάζεται και λέει:
“Ελένη, κόρη μου, τα λογικά σου έχασες ή μήπως αστειεύεσαι;
Πώς τόλμησες εσύ, γυναίκα, πράγμα άβουλο,
τον άνδρα σου να αφήσεις και πίσω να γυρίσεις;
Μήτε τον κόσμο σκέφτηκες, μήτε τους γονείς σου,
μήτε τα συμπεθέρια σκέφτηκες, μήτε το σόι σου όλο;”
“Μάνα τα αποφάσισα και πίσω δεν γυρνάω.
Χίλιες φορές καλύτερα να πάω να φουντάρω.”
“Καλό σου δρόμο τότε, καλό ταξίδι να έχεις
και μπρος από το σπίτι μου να μην ξαναπεράσεις.”
Και σαν τα ακούει η Ελένη παίρνει δρόμο μακρύ,
δρόμο ταχύ για άλλο κόσμο πάει.
Στο μεταξύ η μάνα το ξανασκέφτεται, μια κόρη μονάχη έχει.
Δεν θέλει να την χάσει και πάει να την έβρει.
Ήταν όμως αργά, η Ελένη πάει, χάθηκε σε άλλα μέρη πλέει
και η μάνα από την στεναχώρια της μοιρολογά και λέει:
“Κόρη μου, Ελένη, έρχομαι να σε βρω, ποτέ ξανά από σένα δεν πρόκειται να φύγω”.
Και ανταμώσαν πάλι, η μια την άλλη, ‘κει ψηλά στου Άδη τη μεριά.
Γιάννης Σιούρλας
Η Ελένη ανακοινώνει στη μητέρα της την απόφασή της.
–Εγώ είμαι μανούλα μου και ήρθα πάλι πίσω,
πεθύμησα το σπίτι μου, μα πιο πολύ εσένα.
Ήρθανε χρόνια δύσκολα και χάσαμε τα πάντα.
Δούλεψα σκλάβα σε δουλειές μα δεν αντέχω άλλο…
Παράτησα τον άντρα μου και δεν τον θέλω πίσω, εδώ θέλω να ζήσω.
Χίντζιος Βασίλης
Η Ελένη επιστρέφει αλλά την τιμωρεί ο ίδιος της ο πατέρας για την προσβολή που του έγινε.
-Εσύ ‘σαι Ελένη μου , εσύ ‘σαι το παιδί μου!
-Ναι μάνα εγώ είμαι το Λενιώ σου.
-Μα τι ζητάς εδώ; Πρέπει να ανησυχώ;
-Ο άντρας μου μού έφαγε την προίκα και ευθύς αμέσως ήρθα.
-Μην ανησυχείς πάλι πίσω να γυρίσεις και ποτέ μην ξαναφύγεις.
Πάντα εμείς θα σε αγαπάμε και θα σε συγχωράμε.
-Μάνα μου μια ζωή θα σε ευγνωμονώ για αυτό σου το καλό!
