CIRCÉ
De Jean – Baptiste Rousseau
Sur un rocher désert, l’effroi de la nature,
Dont l’aride sommet semble toucher les cieux,
Circé, pâle, interdite, et la mort dans les yeux,
Pleurait sa funeste aventure.
Là, ses yeux errants sur les flots,
D’Ulysse fugitif semblaient suivre la trace.
Elle croit voir encor son volage héros ;
Et, cette illusion soulageant sa disgrâce,
Elle le rappelle en ces mots,
Qu’interrompent cent fois ses pleurs et ses sanglots :
Cruel auteur des troubles de mon âme,
Que la pitié retarde un peu tes pas ;
Tourne un moment tes yeux sur ces climats ;
Et, si ce n’est pour partager ma flamme,
Reviens du moins pour hâter mon trépas.
Ce triste cœur devenu ta victime,
Chérit encor l’amour qui l’a surpris ;
Amour fatal ! ta haine en est le prix ;
Tant de tendresse, ô dieux ! est-elle un crime,
Pour mériter de si cruels mépris ?
Cruel auteur des troubles de mon âme,
Que la pitié retarde un peu tes pas ;
Tourne un moment tes yeux sur ces climats ;
Et, si ce n’est pour partager ma flamme,
Reviens du moins pour hâter mon trépas.
Η ΚΙΡΚΗ
Του Ζαν – Μπατίστ Ρουσσώ
Πάνω σε ένα βράχο έρημο, το δέος της φύσης,
Που η άγονη κορυφή του μοιάζει να αγγίζει τους ουρανούς,
Η Κίρκη, χλωμή, άφωνη, και με το θάνατο στα μάτια,
Θρηνούσε την ολέθρια περιπέτεια της.
Εκεί, τα μάτια της που πλανιόνταν πάνω στα κύματα,
Του δραπέτη Οδυσσέα φαίνονταν να ακολουθούν το χνάρι.
Νομίζει ότι βλέπει ακόμη τον άστατο ήρωα της·
Και με αυτήν την ψευδαίσθηση που ανακουφίζει τη δυσμένειά της,
Τον ανακαλεί με αυτές τις λέξεις,
Που διακόπτουν εκατό φορές τα κλάματα της και τα αναφιλητά της:
Άσπλαχνε δράστη των ταραχών της ψυχής μου,
Ο οίκτος να βραδύνει λίγο τα βήματά σου
Στρέψε μια στιγμή τα μάτια σου σε αυτούς τους τόπους·
Και αν όχι για να μοιραστείς τη φλόγα μου,
Γύρνα ξανά τουλάχιστον για να επισπεύσεις τον τελειωμό μου.
Αυτή η λυπημένη καρδιά που έγινε το θύμα σου,
Αγαπάει ακόμη τον έρωτα που τη συνεπήρε·
Μοιραίος έρωτας! το μίσος σου είναι για αυτόν το τίμημα·
Τόση τρυφερότητα, ω θεοί! είναι αμαρτία,
Για να πληρωθώ με τόσο σκληρή καταφρόνια;
Άσπλαχνε δράστη των ταραχών της ψυχής μου,
Ο οίκτος να βραδύνει λίγο τα βήματά σου·
Στρέψε μια στιγμή τα μάτια σου σε αυτούς τους τόπους·
Και αν όχι για να μοιραστείς τη φλόγα μου,
Γύρνα ξανά τουλάχιστον για να επισπεύσεις τον τελειωμό μου.
2. Η Καλυψώ – Αλαίν Αννεκάρ
3. Η Κίρκη – Ζαν Μπατίστ Ρουσσώ
4. Η Κίρκη- Λουί Μενάρ
