Οι  μαθητές/τριες του τμήματος ένταξης διάβασαν και συζήτησαν δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία, το μαρούλι της καλοσύνης και τη Ζωή που περισσεύει. Ζωγράφισαν ό,τι τους άρεσε περισσότερο από τις δύο ιστορίες που διάβασαν και έγραψαν διάφορες συμβουλές.

Το πρώτο βιβλίο έχει ως κεντρικό ήρωα ένα αγόρι, τον Αντώνη. Ο Αντώνης δαγκώνει συνέχεια τους συμμαθητές του. Κάθε φορά που επιτίθεται σε κάποιο παιδί η δασκάλα του τον βάζει να ζωγραφίσει ένα άγριο ζώο. Θα βελτιωθεί η συμπεριφορά του; Κι αν ναι, πώς; Μήπως τρώγοντας λίγο μαρουλάκι;

Το δεύτερο βιβλίο έχει ως κεντρική του ηρωίδα ένα κορίτσι, τη Ζωή.  Η Ζωή είναι ένα κορίτσι που δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Κάθεται μόνη της στο θρανίο, τα παιδιά δεν την παίζουν και την κοροϊδεύουν συνέχεια. Τι μπορεί να κάνει άραγε;

Καζάρα Ελένη

Ειδική παιδαγωγός

Οι μαθητές/τριες του τμήματος ένταξης (σε συνεργασία με τη Β΄ τάξη) πραγματοποιούν φέτος ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα με τίτλο «Οι φίλοι μας τα ζώα». Γι’ αυτό το λόγο τα περισσότερα βιβλία που δανείστηκαν από  τη δανειστική βιβλιοθήκη είχαν κεντρικούς ήρωες μικρά ζώα. Τα βιβλία που ξεχώρισαν και αγάπησαν ιδιαίτερα ήταν μία σειρά του πολύ γνωστού συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλου με ήρωα ένα ποντίκι που αγαπούσε το διάβασμα. Το ποντίκι αυτό το έλεγαν Βιβλιοπόντικα.

Τα παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να γνωρίσουν τον συγγραφέα των αγαπημένων τους βιβλίων. Γι’ αυτό έγραψαν ερωτήσεις που θα ήθελαν να του κάνουν και τις κόλλησαν σε ένα χαρτόνι. Οι ερωτήσεις που έγραψαν ήταν οι εξής:

Πόσο χρονών είστε;

Πότε γεννηθήκατε;

Πού μένετε;

Πού δουλεύετε;

Είστε παντρεμένος;

Έχετε παιδιά;

Τι ζώδιο είστε;

Πώς τα περνάτε;

Έχετε φίλους;

Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;

Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό;

Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα;

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ζώο;

Ποιο τραγούδι σάς αρέσει;

Σας αρέσει η άνοιξη;

Σας αρέσει να κολυμπάτε;

Σας αρέσει η δουλειά σας;

Έχετε κάποιο βοηθό;

Πότε ξεκινήσατε να γράφετε βιβλία για παιδιά;

Πώς φτιάχνεται ένα βιβλίο;

Σας αρέσει ο Βιβλιοπόντικας;

Σας αρέσει να γράφετε βιβλία για παιδιά;

Το χαρτόνι με τις ερωτήσεις ταξίδεψε ως την Αλεξανδρούπολη και βρέθηκε στα χέρια του κ. Ηλιόπουλου. Ανυπομονούμε να μάθουμε τις απαντήσεις. Μάλιστα, ο κ. Ηλιόπουλος μάς έγραψε και μία αφιέρωση σε ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο που αναφέρεται στον ρατσισμό.

Αν θέλετε κι εσείς να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του συγγραφέα δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τη διεύθυνση   http://www.mikrosanagnostis.gr/penes_4.asp      και να παρακολουθήσετε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο. Εμείς το έχουμε ήδη δει και μας άρεσε πολύ!!!

Καζάρα Ελένη

Ειδική παιδαγωγός

                                                                       Ο Ύμνος του Βιβλίου

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή δεν έχει επιλεγεί τυχαία, καθώς τότε (2 Απριλίου του 1805) γεννήθηκε ο πασίγνωστος Δανός συγγραφέας παιδικών βιβλίων/παραμυθιών Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την ημέρα αυτή την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, μία χώρα αναλαμβάνει να ετοιμάσει μία αφίσα και ένα μήνυμα, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων.

Το 2014 υπεύθυνη είναι η Ιρλανδία. Το μήνυμα που ακολουθεί το έγραψε η Ιρλανδή συγγραφέας Siobhán Parkinson και την αφίσα την φιλοτέχνησε η εικονογράφος Niamh Sharkey.

Μήνυμα 2014 από την Siobhán Parkinson

Γράμμα στα παιδιά του κόσμου

Συχνά οι αναγνώστες ρωτούν τους συγγραφείς πώς γίνεται και γράφουν τις ιστορίες τους – από πού έρχονται οι ιδέες; Από τη φαντασία μου, απαντάει ο συγγραφέας. Α, μάλιστα, μπορεί να πουν οι αναγνώστες. Αλλά πού είναι η φαντασία σας, κι από τι είναι φτιαγμένη, κι έχουν όλοι φαντασία; Α, λέει τότε ο συγγραφέας, η φαντασία είναι μέσα στο κεφάλι μου βέβαια και είναι φτιαγμένη από εικόνες και λέξεις, αναμνήσεις και ίχνη από άλλες ιστορίες και λέξεις, κομμάτια από πράγματα και μελωδίες και σκέψεις και πρόσωπα και τέρατα και σχήματα και λέξεις, κινήσεις και λέξεις, κύματα και αραβουργήματα και τοπία και λέξεις, αρώματα και αισθήματα και χρώματα και ρίμες και μικρούς ήχους και ξαφνικούς θορύβους και γεύσεις κι εκρήξεις ενέργειας και γρίφους και αύρες και λέξεις. Και στροβιλίζονται όλα εκεί μέσα και τραγουδούν κι αλλάζουν διαρκώς σαν τα βλέπεις από καλειδοσκόπιο κι αιωρούνται και κάθονται και σκέφτονται και τσιγκλούν το κεφάλι.  Βέβαια φαντασία έχει ο καθένας, διαφορετικά δε θα μπορούσαμε να ονειρευόμαστε. Η φαντασία του καθενός, ωστόσο, δεν έχει μέσα της το ίδιο υλικό. Στους μάγειρες ίσως περιέχει γεύσεις κυρίως και στους ζωγράφους χρώματα και σχήματα κυρίως. Όμως η φαντασία των συγγραφέων είναι γεμάτη κυρίως από λέξεις. Με λέξεις λειτουργεί επίσης και η φαντασία εκείνων που διαβάζουν ή ακούνε ιστορίες. Η φαντασία του συγγραφέα πλάθει και ανακατεύει και φτιάχνει ιδέες και ήχους και φωνές και χαρακτήρες και γεγονότα μέσα στην ιστορία και η ιστορία είναι φτιαγμένη από λέξεις και μόνο, στρατιές από κουλουριαστά σημαδάκια που γεμίζουν τις σελίδες. Έρχεται τότε ο αναγνώστης και τα σημαδάκια ζωντανεύουν. Μένουν στη σελίδα, εξακολουθούν να μοιάζουν με στρατιές, αλλά τρεχοβολούν και στη φαντασία του αναγνώστη και ο αναγνώστης τώρα σχηματίζει και συνδέει έτσι τις λέξεις, ώστε η ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα στο δικό του ή στο δικό της το κεφάλι, όπως έκανε κάποτε στο κεφάλι του συγγραφέα. Αυτός είναι ο λόγος που ο αναγνώστης είναι εξίσου σημαντικός για την ιστορία με το συγγραφέα. Υπάρχει μόνο ένας συγγραφέας για κάθε ιστορία, υπάρχουν όμως εκατοντάδες ή χιλιάδες ή μπορεί και εκατομμύρια αναγνώστες, που διαβάζουν στη γλώσσα του συγγραφέα, ή σε άλλες γλώσσες στις οποίες μπορεί να έχει μεταφραστεί. Χωρίς τον συγγραφέα η ιστορία δε θα είχε γεννηθεί ποτέ. Αλλά χωρίς τις χιλιάδες των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, η ιστορία δεν θα είχε ζήσει όλες τις ζωές που θα μπορούσε να ζήσει. Κάθε αναγνώστης μιας ιστορίας έχει κάτι κοινό με κάθε άλλο αναγνώστη της. Ξεχωριστά ο καθένας, αλλά και μαζί κατά κάποιον τρόπο, ξαναδημιουργούν την ιστορία του συγγραφέα στη δική τους φαντασία – μια πράξη που είναι ταυτόχρονα ιδιωτική και δημόσια, προσωπική και κοινή, ατομική και διεθνής.  Κι αυτό ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.
Συνεχίστε να διαβάζετε!

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Με χαρά διαβάσαμε μία δημοσίευση στο blog του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Καβάλας, η οποία μας άρεσε πολύ και γι’ αυτό σας την παραθέτουμε αυτούσια. Συγχαρητήρια σε όλο το προσωπικό του σχολείου και πρωτίστως στους/στις μαθητές/τριες.

Η ζωή μας χωρίς βιβλία είναι ένα δέντρο χωρίς λουλούδια. Όπως ανθίζει το δέντρο έτσι ανθίζει και το μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο. Κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο προσθέτουμε ένα ακόμη λουλούδι στο δέντρο μας. Το δέντρο μας έχει ήδη γεμίσει και σκοπός μας είναι να ανθίσουν όσο γίνεται πιο πολλά.

Το blog του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Καβάλας είναι: http://1oeidikokavalas.blogspot.gr. Μπορείτε εκεί να διαβάσετε περισσότερα!

Σε λίγες μέρες γονείς, παππούδες/γιαγιάδες, νονοί/ές θα ‘ξεχυθούν’ στις αγορές για να αγοράσουν δώρα. Και τι πιο ωραίο δώρο από ένα παιδικό βιβλίο. Ξέρετε όμως κάτι; Η αγορά ενός παιδικού βιβλίου δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε μπορεί να είναι μία τυχαία επιλογή. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα εξής:

Καλό είναι να πάρουμε μαζί μας στο βιβλιοπωλείο το παιδί.

Διαλέγουμε βιβλία που σχετίζονται με τα προσωπικά ενδιαφέροντα του κάθε παιδιού. Το ζητούμενο είναι το βιβλίο να αρέσει στο παιδί κι όχι σε εμάς.

Δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στο μέγεθος του βιβλίου και των γραμμάτων. Ένα πολύ μεγάλο βιβλίο μπορεί να αποθαρρύνει ένα παιδί. Επίσης, τα γράμματα πρέπει να έχουν καλό μέγεθος, ώστε το παιδί να διαβάζει με ευκολία.

Η εικονογράφηση χρειάζεται να είναι πλούσια κι ενδιαφέρουσα. Δεν είναι τυχαία η φράση “μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις”.

Προσέχουμε πολύ καλά το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου, μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες.

Είναι σημαντικό να ελέγξουμε γρήγορα την ορθογραφία (να μην υπάρχουν ορθογραφικά λάθη), καθώς και τον τρόπο έκφρασης που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας (να μην χρησιμοποιεί άσχημες λέξεις).

Όλα τα είδη βιβλίου είναι σημαντικά. Κάποιο παιδί μπορεί να επιλέξει κάποιο βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Αυτό δεν είναι κακό. Μπορεί επίσης να επιλέγει κόμικς και όχι κάποιο πεζό κείμενο. Αν το παιδί μας δυσκολεύεται στην ανάγνωση, δεν το πιέζουμε!!!

Η τιμή ενός βιβλίου δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο. Δεν σημαίνει πως ένα ακριβό βιβλίο είναι απαραίτητα καλύτερο από κάποιο φτηνό βιβλίο. Το ίδιο ισχύει και για τους συγγραφείς. Δεν σημαίνει πως ένα βιβλίο κάποιου γνωστού συγγραφέα είναι καλύτερο από το βιβλίο κάποιου νέου, σύγχρονου συγγραφέα.

Καζάρα Ελένη

Ειδική παιδαγωγός

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου ιδρύθηκε το 1994. Είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Σκοπός του είναι η προώθηση του βιβλίου και της ανάγνωσης. Μπορεί κανείς να επισκεφτεί την ιστοσελίδα του στο ίντερνετ και να πληροφορηθεί για το έργο του, καθώς και για τις δράσεις που πραγματοποιεί. Μπορεί επίσης να ενημερωθεί για λέσχες ανάγνωσης, για εκθέσεις βιβλίου, για σεμινάρια κ.τ.λ.

http:/www.ekebi.gr

Ο Μικρός Αναγνώστης είναι ένας υπέροχος δικτυακός χώρος. Παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικοί μπορούν να επισκεφτούν τη σελίδα του Μ.Α. και να διαβάσουν ΔΩΡΕΑΝ πάρα πολλά βιβλία. Τα βιβλία αυτά συνοδεύονται και από ήχο, καθώς πολλοί ηθοποιοί έχουν ‘δανείσει’ τη φωνή τους. Συνεπώς, ακόμη κι ένα πολύ μικρό παιδί που δεν μπορεί να διαβάσει κάποιο βιβλίο, μπορεί να το δει και να το ακούσει. Επίσης δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να πάρουν μέρος σε διάφορους διαγωνισμούς, να παρακολουθήσουν συνεντεύξεις από συγγραφείς και εικονογράφους και πολλά άλλα.

http://www.mikrosanagnostis.gr/

“Ένα πανεπιστήμιο υπάρχει, το βιβλίο”

Ζωρζ Σαρή (συγγραφέας)

Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος του παιδιού. Διαβάζοντας ένα βιβλίο το παιδί μπορεί να αποκτήσει γνώσεις, να ενημερωθεί για διάφορα θέματα, αλλά κυρίως να ψυχαγωγηθεί, να χαλαρώσει, να ονειρευτεί και να ταξιδέψει νοερά. Τι γίνεται όμως όταν το παιδί μας δεν θέλει να διαβάσει κάποιο εξωσχολικό βιβλίο και εμφανίζει μία επιφυλακτική στάση απέναντι στην ανάγνωση;

Ακολουθούν κάποιες βασικές αρχές που καλό είναι να έχουμε κατά νου:

• προσπαθούμε εμείς να είμαστε ένα θετικό πρότυπο για τα παιδιά μας. Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να διαβάζουν κάποιο βιβλίο, ένα περιοδικό, μία εφημερίδα και κυρίως να μας βλέπουν χαλαρούς όταν διαβάζουμε. Πρέπει να συνδέσουν το διάβασμα με μία ευχάριστη εικόνα.
• δείχνουμε ενδιαφέρον για τα βιβλία που διαβάζει το παιδί μας. Δεν ζητάμε από το παιδί απλά να μας πει με λίγα λόγια το νόημα του βιβλίου, αλλά συζητάμε μαζί του για τους ήρωες του βιβλίου, για την πλοκή του, για το τι του άρεσε ή δεν του άρεσε, για το αν θα το συστήσει σε κάποιο φίλο του και γιατί κ.τ.λ.
• φτιάχνουμε μία γωνιά ανάγνωσης στο δωμάτιό του ή σε κάποιο άλλο σημείο του σπιτιού με μαξιλάρες, χαλί κ.α όπου θα μπορεί είτε μόνο του είτε μαζί μας να διαβάζει
• επισκεπτόμαστε εκθέσεις βιβλίου και βιβλιοπωλεία
• μπορούμε να ορίσουμε μία συγκεκριμένη ημέρα και ώρα για να διαβάζουμε όλοι μαζί
• διαβάζουμε κάποιο βιβλίο ή μέρος βιβλίου στα παιδιά μας λίγο πριν από τον ύπνο. Χαμογελάμε και χαϊδεύουμε τα μαλλάκια τους (Ποιος θα μπορέσει να σβήσει από την μνήμη τους τόσο γλυκιές και τρυφερές στιγμές!)

Καζάρα Ελένη

Ειδική Παιδαγωγός