Η Βίβλος ή Τρίποδες είναι ένα από τα χωριά της Νάξου. Βρίσκεται σερ απόσταση 8 (οκτώ )περίπου χιλιομέτρων Ν.Α. Της Χώρας, της πρωτεύουσα του νησιού. Οι κάτοικοι του (περίπου χιλιομέτρων Ν.Α της Χώρας, της πρωτεύουσας του νησιού. Οι κάτοικοι του (περί τους 1.000σήμερα ) ασχολούνται ανέκαθεν, αποκλειστικά σχεδόν με τη γεωργία, καλλιεργώντας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 20 την εύφορη γη της Φράγκων φεουδαρχών.
Το τοπωνύμιο Τρίποδες είναι από τα πιο παλαιά τοπωνύμια της Ελλάδας, από τους αρχαίους δε γίνεται μνεία για τους Τρίποδες της Νάξου. Ο Μ.Κοντελιέρης, θέλοντας να ετυμολογήσει τη λέξη Τρίποδες γράφει: Στο βορειοδυτικό μέρος του Αγερσανίου είναι οι Τρίποδες, το μεγάλο χωριό αυτό στηρίζεται απάνω σε ένα πετρώδη κορμό που απλώνεται σε τρία πόδια, το πρώτο φτάνει προς την περιφέρεια της Πλάκας (πηγή πλούτου για τους κατοίκους των Τριπόδων, γιατί καλλιεργούνται διάφορες φυτείες ). Το δεύτερο προς τις Καιρχαίες μέχρι Νοσκέλου και το άλλο προς το βορειοανατολικό οροπέδιο του χωριού Σγκρί.
Η τοπική παράδοση, για τρίποδο λέβητα που βρέθηκε στην περιφέρεια τις Βίβλου είναι από τα συνήθη δημιουργήματα της λαϊκής φαντασίας, που προσπαθεί να εξηγήσει ακόμη και τις ονομασίες των διάφορων τοποθεσιών. Το τοπωνύμιο Τρίποδες υπάρχει και στην Κρήτη λίγο διαφορετικό: Τρίποδος. Από την ονομασία και από τα αρχαία ερείπια, εικάζεται ότι εκεί ήταν η Τρίποδος. Κοντά στο Ηράκλειο, που ήρθαν και κατοίκησαν εδώ (στη Νάξο) την εποχή της πειρατίας. Αυτό βρίσκεται σε άρθρο του Δ.Β. Οικονομίδη.
Άλλη παράδοση, λέει ότι το χωριό ήταν χτισμένο πιο χαμηλά κοντά στην θάλασσα άλλα λόγο των πειρατών το έκτισαν εκεί που βρίσκεται σήμερα και τον ονόμασαν Τρίποδες επειδή βρήκαν τον τρίποδα.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, κάποτε ζούσε στο χωριό μια πεντάμορφη βασιλοπούλα που την έλεγαν Παγκράτιδα, κόρη του Αλωέως. Την αγάπησαν δυο Θράκες ηγεμόνες Σικελός και ο Εκήτορας. Αυτή δυσκολεύονταν να διαλέξει έναν από τους δυο. Γι’ αυτό τους υπέβαλλε σε δοκιμασία. Ανέθεσε στον έναν να κάνει υδραγωγείο και να μεταφέρει το νερό από τους Μέλανες στο χωριό και στον άλλο να κτίσει ένα μεγαλόπρεπο πύργο. Όποιος τελείωνε πρώτος αυτός θα γινόταν άντρας της. Όμως τέλειωσαν και οι δύο ταυτόχρονα. Το επόμενο βήμα ήταν να μονομαχήσουν τα δύο αδέλφια, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι δύο.
Η βασιλοπούλα από τη λύπη της πως έγινε αφορμή να χαθούν δύο νέοι ορκίστηκε να μην ξαναβγεί στον κόσμο. Όταν πέθανε ο πατέρας της πήγε και κατοίκησε στον πύργο της Πλάκας που τον έκανε μαντείο και αυτή έγινε Μέντιουμ. Κάθε βράδυ, λοιπόν, όταν ήταν αστροφεγγιά ντυνόταν με ρούχα κάτασπρα και ανέβαινε στην κορυφή του πύργου που είχε ένα σκαμνί με τρία πόδια, κάθιζε και κρατώντας τη Σολομωνική στα χέρια της έβλεπε τα έβλεπε τα άστρα όλη τη νύχτα. Μόλις άρχισε να χαράζει κατέβαινε κάτω και έλεγε στον καθένα την τύχη του χωρίς ποτέ να κάνει λάθος. Ύστερα από πολύ καιρό, ο πύργος γκρέμισε και η κοπέλα εξαφανίστηκε. Πέρασαν αρκετά χρόνια, κάποιοι βοσκοί ενώ έβοσκαν τα πρόβατα τους στην περιοχή εκείνη βρήκαν το σκαμνί, ολοκαίνουριο, σαν να είχε μόλις φτιαχτεί. Το σκαμνί μεταφέρθηκε στο χωριό και από αυτό πήρε το όνομα του Τρίποδες.
