Για την ομορφιά της Ιωάννας
-Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Μπορείς να μου εξηγήσεις πως μπορεί να γίνει κάποιος πεντάμορφος;
-Μπορώ να σου δείξω αλλά πρέπει να ακούσεις με ιδιαίτερη προσοχή. Φαντάσου ότι πηγαίνεις μπροστά στον καθρέφτη και αντικρύζεις το απόλυτο σκοτάδι.
-Το φαντάζομαι. Μα τώρα πώς θα μπορούσα να δω; Αφού όλα είναι σκοτεινά.
-Κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν την φαντασία τους.
-Ενδιαφέρον, αλλά αν είχε φως, θα έβλεπα το είδωλο μου. Να, σαν αυτό που υπάρχει εκεί.
-Αυτό είναι «μάσκα». Πολλοί φορούν, αλλά δεν είναι η αλήθεια τους, είναι μια μεταμφίεση. Μην εστιάζεις όμως στην ομορφιά του προσώπου. Ξεκίνα να ρίχνεις σπόρους αγνότητας και αγάπης στην καρδιά σου θα δεις να δημιουργείται ένα αυτόφωτο δέντρο που όλοι θα θέλουν να παίρνουν από το φως του.
-Αλήθεια. Σαν το τριαντάφυλλο που βρίσκεται εκεί δίπλα;
-Ακριβώς. Πάρε το τριαντάφυλλο μαζί σου και θα θυμάσαι πάντα τον δρόμο να γυρίσεις. Αν κουβαλάς στην ψυχή σου «λουλούδια», αυτό σου δίνει την μεγαλύτερη δύναμη, την δύναμη της αγάπης.
-Nαι, αλλά το δωμάτιο είναι σκοτεινό, για ποια λουλούδια μου λες;
-Έχει σκοτάδι, αλλά έχει και χαραμάδες φωτός. Αυτές δημιουργούν τις σκιές, οι σκιές της κακίας και του φθόνου. Μπορεί να νιώθεις ότι σε έχουν επισκιάσει αλλά ξέρεις ότι μόνο τότε έχεις όλα τα εφόδια να δεις τον πιο καθαρό καθρέφτη, τον καθρέφτη της αυτογνωσίας.
-Πάντα εκπλήσσομαι με το να ανακαλύπτω ότι όταν ο κόσμος φαίνεται ο πιο σκοτεινός, υπάρχουν οι καλύτερες ευκαιρίες για το φως. Και ο σκελετός που βρίσκεται εκεί;
-Ναι, ο σκελετός. Υπενθυμίζει ότι δεν μπορείς να τρέφεσαι με την ματαιοδοξία και την φιλαρέσκεια. «Εξάλλου τι είναι ένας δανδής χωρίς τον ναρκισσισμό του; Bγάλε τα φτερά από μια πεταλούδα και είναι απλά μια κάμπια.» (Νικολά Σαμφόρ)
-Και η ξύλινη φιγούρα; Δεν καταλαβαίνω τι είναι.
-Ναι, αυτή συμβολίζει την συνταγή της επιτυχίας για να διατηρείς πάντα την ομορφιά. Υπενθυμίζει ότι εκεί έξω υπάρχουν πρότυπα, αξίες, αρχές, βιβλία, μουσική… Αυτά πρέπει να αναζητήσεις.
-Πολύ ωραία. Όμως σκέφτομαι ότι θα ήταν μια αναζήτηση που θα γεννούσε πολλές σκέψεις.
-Ναι. Αν είναι όμορφες σκέψεις, δεν αρκεί να τις έχεις, χρειάζεται να τις μοιραστείς. Εκεί θα μαγευτείς από την ομορφιά της αλληλεγγύης.
-Νιώθω ευγνωμοσύνη για τον δρόμο που μου άνοιξες και σκέφτομαι ότι ο καλύτερος τρόπος να ανταποδώσω είναι με το να σου προσφέρω κι εγώ ένα τριαντάφυλλο.
-Α και μην ξεχάσεις κάτι τελευταίο. Υπάρχουν πολλοί καθρέφτες εκεί γύρω. Εσύ πάντοτε να επιλέγεις τον δικό σου. Αυτόν που αρμόζει σε έναν πανέμορφο άνθρωπο!
Ανδρονίκη Μαυρίδου
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας
