Ο 9χρονος Σέργιος είναι από ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου. Ένα μεσημέρι λέει στη μητέρα του:
-Μαμά, είδα στο ίντερνετ ότι φέτος η Τσικνοπέμπτη είναι την ίδια μέρα με τα γενέθλιά μου, 4 Μαρτίου. Γι’ αυτό, σκέφτηκα να καλέσω τους φίλους μου στο σπίτι και να πω στον μπαμπά να ψήσει. Εσύ, τι λες;
-Πιστεύω ότι είναι υπέροχη ιδέα, αγοράκι μου, αλλά μην ξεχνάς ότι δεν μπορούμε να καλέσουμε κόσμο στο σπίτι, γιατί έχουμε ακόμη κορωνοϊό, του απάντησε η μητέρα του.
-Αυτό είναι πολύ άδικο, σκέφτηκε ο μικρός και έτρεξε στο δωμάτιο του κλαίγοντας.
Τότε οι γονείς του ξεκίνησαν να συζητούν για το τι θα μπορούσαν να οργανώσουν για τα γενέθλια του μικρού, χωρίς όμως να μπορούν να σκεφτούν κάποια λύση που θα τον ευχαριστούσε.
Οι μέρες περνούσαν, μέχρι που έφτασε η 4η Μαρτίου. Ο μικρός Σέργιος ήταν χαρούμενος που μεγάλωνε αλλά και στενοχωρημένος, καθώς δεν μπορούσε να γιορτάσει τα γενέθλιά του με τους φίλους του. Το απόγευμα ήρθε στο σπίτι τους ένας υπάλληλος μιας μεταφορικής εταιρείας, κρατώντας πολλά τυλιγμένα κουτιά. Ο μικρός Σέργιος χάρηκε πάρα πολύ, όμως απόρησε: «Ποιος μου έστειλε τόσα δώρα;». Εκείνη τη στιγμή μπήκαν στο δωμάτιο οι γονείς του κρατώντας μια τούρτα και ένα τηλέφωνο. Η μητέρα του τότε του είπε ότι τα δώρα τα έστειλαν οι φίλοι του, που είχαν συνδεθεί όλοι μαζί σε μια βιντεοκλήση, ώστε να τραγουδήσουν στον Σέργιο. Είχαν ντυθεί όλοι σούπερ ήρωες και ακόμη είχαν ανάψει όλοι τις ψησταριές στις αυλές τους. Αφού τερματίστηκε η βιντεοκλήση, ο Σέργιος ευχαρίστησε τους γονείς του κάνοντάς τους μια τεράστια αγκαλιά!
