Ο Δημήτρης Αντωνίου, διασχίζοντας το δύσκολο μονοπάτι της ζωής, μιλά για δεύτερη φορά στα Ανοιχτά Χαρτιά (1η συνέντευξη: φύλλο 20). Δε σταματά ποτέ να δημιουργεί και να ονειρεύεται. Ας δούμε τι έχει να μας πει….
Απόφοιτος του Φυσικού Τμήματος του ΑΠΘ, όμως έχετε γράψει 2 βιβλία, ένα κόμικ και πολλά άλλα άρθρα. Πώς εισήλθε η συγγραφή στη ζωή σας;
Μια μέρα ένας φίλος μου με ρώτησε κάτι που θα μου άλλαζε τη ζωή: Πώς ένιωσα και τι σκεφτόμουν τις πρώτες στιγμές που ξύπνησα στο νοσοκομείο και άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι πολύ κακό μου είχε συμβεί. Θυμόμουν τα πάντα και ήθελα να του απαντήσω, αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο δεν μπορούσα. Οι λέξεις κολλούσαν στο στόμα μου και δεν έβγαιναν. Έτσι, μια μέρα μου μπήκε η ιδέα, αντί να του τα πω από κοντά, να του τα γράψω και να του τα στείλω σε μήνυμα στον υπολογιστή. Και έπιασε, γιατί άρχισα να γράφω και δεν ήθελα να σταματήσω. Βρήκα, επιτέλους, τρόπο να ‘’βγάζω’’ από μέσα μου όσα θεωρούσα πως αξίζουν να τα μοιραστώ. Άρχισα, λοιπόν, να γράφω και μέχρι σήμερα δεν έχω σταματήσει, ούτε και νομίζω να σταματήσω ποτέ.
Το δεύτερο βιβλίο σας με τίτλο «Ας είναι όνειρο αυτό» πραγματεύεται επίκαιρα κοινωνικά ζητήματα, όπως το bullying, ο ρατσισμός, τα τροχαία κτλ. Τι σας έκανε να γράψετε για αυτά τα θέματα;
Κάθε τι που σκεφτόμαστε και νιώθουμε πηγάζει από βιώματα του παρελθόντος. Πολλά από αυτά τα βιώματα είναι και πολύ χρήσιμα μαθήματα ζωής για το παρόν και το μέλλον. Αυτά τα ‘’μαθήματα’’, λοιπόν, συγκέντρωσα και τους έδωσα ζωή μέσα από τις αφηγήσεις-διηγήματα των βιβλίων μου.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στη νέα γενιά μέσω των δράσεών σας (βιβλία, κόμικ, ομιλίες, θέατρο κτλ);
Η ζωή δεν είναι αυτό που φαίνεται. Είναι γεμάτη εκπλήξεις, ευχάριστες και δυσάρεστες. Η μεγαλύτερη, όμως, έκπληξη από όλες είναι η δυνατότητα μας να επιλέγουμε τα αποτελέσματα αυτών των εκπλήξεων. Αυτό έκανα εγώ. Πήρα μια δυσάρεστη έκπληξη (το ατύχημα μου) και τη μετέτρεψα σε έναν πολύ καλό λόγο για να ζήσω με πάθος και θετική διάθεση την υπόλοιπη ζωή μου. Αυτό κι αν είναι έκπληξη!
Τι έχετε να πείτε για τη “μόδα” που επικρατεί και αφορά κυρίως τα νέα αγόρια που οδηγούν είτε μηχανάκια είτε αυτοκίνητα από πολύ μικρή ηλικία;
Δυστυχώς, αυτή η “μόδα” δεν είναι τόσο καινούργια και αυτό την κάνει ακόμη πιο δυσάρεστη, γιατί ενώ ξέρουμε πού οδηγεί, κάνουμε πολύ λίγα για να την σταματήσουμε. Τα περισσότερα πρότυπα που επηρεάζουν τους νέους είναι αρνητικά, οπότε μην περιμένουμε θεαματικές αλλαγές όσο δεν αλλάζουμε την ισορροπία, αυξάνοντας τα θετικά και μειώνοντας τα αρνητικά πρότυπα. Ταινίες με ατρόμητους ήρωες που τρέχουν με γρήγορα αυτοκίνητα, γονείς με τσιγάρο-καφέ και τιμόνι στο χέρι, “μάγκες’’ στη γειτονιά που κάνουν σούζες με μηχανές και πάει λέγοντας. Και εγώ με τέτοια πρότυπα, δυστυχώς, μεγάλωσα μέχρι που βρέθηκα μεσ’ τα νοσοκομεία και είδα τι φρικτά πράματα συμβαίνουν στους ελληνικούς δρόμους και εμείς “δεν λέμε’’ ή πιο σωστά, δεν θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε.
Πιστεύετε ότι οι δράσεις σας θα έχουν αντίκτυπο στη συμπεριφορά των νέων στους δρόμους;
Χωρίς τη βοήθεια των νέων, χωρίς την δική σας βοήθεια, όχι, δεν θα καταφέρω απολύτως τίποτα. Η μόνη μου ελπίδα είναι να πιστέψετε ότι μας αξίζει ένας καλύτερος κόσμος από αυτόν που μας παραδίδουν οι προηγούμενοι. Τα τροχαία ατυχήματα δεν οφείλονται στα παιδιά, αλλά στους γονείς και στους γονείς των γονιών και πάει λέγοντας. Οι νέοι πρέπει να κάνουν αυτό που δεν κατάφεραν όσοι μας οδήγησαν εδώ. Να σεβαστούν τη ζωή τους, αλλά και την ζωή των γύρω τους.
Ποια είναι η αντίδραση των μαθητών όταν τους μιλάτε για τα τροχαία;
Είναι ένα στενάχωρο θέμα συζήτησης, αλλά καλύτερα να ‘’στεναχωρηθούμε’’ λιγάκι σήμερα συζητώντας το, παρά να υποφέρουμε αργότερα βιώνοντάς το. Και επίσης, πιστεύω ότι οι μαθητές είναι ικανοί να καταλάβουν όλα όσα τους λέω. Τους πιστεύω, τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Είμαι 100% στο πλάι τους και αυτό το νιώθουν. Νιώθουν την εμπιστοσύνη που τους δείχνω και αρχίζουν να πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και να μειώσουν τα τροχαία ατυχήματα. Αυτές οι στιγμές είναι από τις πιο σημαντικές στη ζωή μου.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για έναν κόσμο πιο δίκαιο και πιο ασφαλή.
Απόσπασμα συνέντευξης: «…να πιστέψετε ότι μας αξίζει ένας καλύτερος κόσμος από αυτόν που μας παραδίδουν οι προηγούμενοι.»
