Καραθανάση Άννα

H ΔΟΝΑ ΤΕΡΗΔΟΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΓΑΜΗΛΙΑΣ ΤΟΥΡΤΑΣ

( Δραματοποίηση του ομώνυμου βιβλίου του Ε. Τριβιζά)

1ο Νηπιαγωγείο Μυτιλήνης

τμήμα ολοήμερο

Μάιος 2004-05-17

ΠΡΟΣΩΠΑ:

Δόνα Τερηδόνα

Λουκία

Καθρέφτης

Οδοντίατρος

Ποντικοσουρταφέρτας

Ποντικάκια

Γορίλλες

Ζαχαροπλάστες

1.Στην μακρινή Ισπεπονία, ζούσε κάποτε σ` ένα πύργο μία πεντάμορφη κυρά, που τη λέγανε Δόνα Τερηδόνα. Ήταν τόσο όμορφη μα και τόσο κακιά!!! Μουσική

2.Κάθε πρωί η Δόνα Τερηδόνα ρωτούσε τον πιστό της καθρέφτη:

(- Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποια στον κόσμο αυτό, έχει το χαμόγελο το πιο γλυκό;

– Εσύ κυρά μου.)

3.Ευχαριστημένη, έβγαινε στο παράθυρο του πύργου της και χαμογελούσε στους περαστικούς.

Και ήταν τόσο αστραφτερό το χαμόγελό της, που οι περαστικοί θαμπώνονταν και δεν έβλεπαν την τρύπα, που είχε ανοίξει, εξεπίτηδες, κάτω απ` το παραθυρό της για να διασκεδάζει και έπεφταν μέσα. Και τότε αυτή έβαζε τα γέλια…..

4.Κάποια μέρα όμως συνέβη κάτι ασυνήθιστο. Πλησίασε τον καθρέφτη της……..

(- καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια στον κόσμο αυτό έχει το χαμόγελο το πιο γλυκό;

– Το ομορφότερο χαμόγελο στον κόσμο το έχει η Λουκία.

– Τι έκανε λέει; Ποια είναι αυτή η χαζολουκία;

– Δεν την ξέρεις;

– Όχι, δεν την ξέρω.

– Η Λουκία είναι ένα κοριτσάκι, που μόλις μετακόμισε στη γειτονιά μας.)

5.Η Δόνα Τερηδόνα εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε καθόλου. Ξενύχτησε, βηματίζοντας πάνω-κάτω, στο σαλόνι της έξω φρενών. Μουσική

( – Τι να κάνω, τι να κάνω; Δεν μπορώ βέβαια, να αφήσω αυτή τη χαζολουκία, να κυκλοφορεί με χαμόγελο πιο όμορφο, από το δικό μου. Αποκλείεται!)

Ξαφνικά κατέβασε μια ιδέα! Στα παιδιά αρέσουν τα γλυκά, σκέφτηκε. Και τα γλυκά όπως είναι γνωστό, βλάπτουν τα δόντια. Αν την καταφέρω λοιπόν, να φάει πολλά, πάρα πολλά γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια της και το χαμόγελό της θα σκαρτέψει. Έτσι

Σκεφτόταν η Δόνα Τερηδόνα και άρχισε να γελάει χαιρέκακα.

(- Χε χε χε ! Χε χε χε!!!!!)

6.Την άλλη μέρα η Δόνα Τερηδόνα έβαλε σε εφαρμογή το σατανικό της σχέδιο. Πρώτα απ` όλα

έστειλε τους γορίλες της , να αρπάξουν τον οδοντογιατρό της περιοχής και να τον φυλακίσουν, στα ανήλιαγα υπόγεια του πύργου της.Μουσική

( Οι γορίλες αρπάζουν τον οδοντογιατρό)

Ύστερα, άνοιξε ένα ζαχαροπλαστείο στην Οδό Ουράνιου Τόξου, ακριβώς απέναντι από το σπίτι της Λουκίας.Μουσική

( Η Δόνα Τερηδόνα ετοιμάζει το ζαχαροπλαστείο της.)

7.Το άλλο πρωί που η Λουκία ξεκίνησε για να πάει στο σχολείο της, είδε αμέσως το ζαχαροπλαστείο, που οι βιτρίνες του, ήταν γεμάτες από τουρτες, σοκολάτες, καραμέλες και ένα σωρό γλυκά ακόμη.

( Η Λουκία είναι έξω από το ζαχαροπλαστείο.)

Βλέποντας η Λουκία όλα αυτά τα γλυκά τα λιγουρεύτηκε και μπήκε μέσα.

(- Καλημέρα σας.

– Καλημέρα. Τι επιθυμείς καλό μου κοριτσάκι;

– Αυτές οι καραμέλες πόσο κάνουν;

– Δωρεάν.

– Και αυτές οι σοκολάτες;

– Μια στιγμή, να δω τον τιμοκατάλογο…Δωρεάν είναι και αυτές.

– Και αυτά τα γλειφιτζούρια πόσο κάνουν;

-Εξαρτάται.

– Από τι εξαρτάται;

– Από τι εξαρτάται;

– Από το όνομά σου. Πως σε λένε καλό μου κοριτσάκι;

-Λουκία.

– Μα αυτό είναι υπέροχο. Στις Λουκίες δίνουμε δωρεάν και 10 γλειφιτζούρια.)

Έτσι, μ` αυτά τα κόλπα, η Δόνα Τερηδόνα, γέμισε 2 κουτιά με γλυκά και τα έδωσε στη Λουκία η οποία τα πήρε ευχαριστημένη και ανυποψίαστη.

8. Όταν η Λουκία έφυγε με τα γλυκά, η Δόνα Τερηδόνα, έτριβε τα χέρια της από χαρά και στα χείλη της, ζωγραφιζόταν ένα μοχθηρό χαμόγελο.

Σκεφτόταν ότι σε λίγο η πιτσιρίκα, θα έτρωγε όλες αυτές τις λιχουδιές, θα χαλούσαν τα δόντια της και έτσι θα έχανε το αστραφτερό της χαμόγελο.

Α α α , ξέχασα να σας πω ότι όλα αυτά τα γλυκά η Δόνα Τερηδόνα τα είχε φτιάξει με υπερζάχαρη και σουπερ σιρόπι. Έτσι, αν η ζάχαρη και το σιρόπι χαλάνε μία φορά τα δόντια, όπως φαντάζομαι ότι το γνωρίζεται όλοι σας, σκεφτείτε, τι μπορεί να κάνει η υπερζάχαρη και το σουπερ σιρόπι…Και όσο βέβαια για οδοντογιατρό, που να έβρισκε η καημένη η Λουκία, αφού η Δόνα Τερηδόνα τον είχε φυλακίσει στα υπόγειά της……

9. Η Δόνα Τερηδόνα περίμενε μερικές μέρες, για να δώσει καιρό στη Λουκία να φάει τα γλυκά και ύστερα πλησίασε τον καθρέφτη της, χαμογελαστή και κάνοντας αέρα με τη βεντάλια της.

( – Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια στον κόσμο αυτό έχει το χαμόγελο το πιο γλυκό;

– Ε δεν είπαμε; Η Λουκία.

– Ποια Λουκία μωρέ; Είσαι στα καλά σου; Αφού στη Λουκία χάρισα 2 κουτιά με γλειφιτζούρια, καραμέλες και σοκολάτες.Δεν χάλασαν ακόμη, τα δόντια της;

– Όχι.

– Γιατί;

– Επειδή η Λουκία δεν είναι καμιά χαζή.Κάθε βράδυ πλένει καλά-καλά τα δόντια της. Ποτέ μα ποτέ, δεν το ξεχνάει.

– Πλένει τα δόντια της; Με τι;

– Με τι θες να τα πλένει; Με κουραμπιεδόσκονη; Με οδοντόκρεμα τα πλένει.)

10. Η Δόνα Τερηδόνα, μόλις άκουσε όλα αυτά, σκαρφίστηκε ένα σχέδιο, ακόμη πιο ύπουλο και καταχθόνιο από το πρώτο. Φώναξε αμέσως τους γορίλες της….

(- Γορίλες!

-Στις διαταγές σου κυρά μας.

-Πηγαίνετε αμέσως στο σπίτι της Λουκίας. Στην τουαλέτα.

– Γιατί; Για να κάνουμε πιπί μας;

– Όχι ανόητοι! Για να βρείτε ένα σωληνάριο με οδοντόκρεμα. Θέλω να αδειάσετε την οδοντόκρεμα από το σωληνάριο και στη θέση της να βάλετε αυτήν εδώ την κρέμα.

-Τι κρέμα είναι αυτή;

– Σαντιγί.

– Απλή σαντιγί ή σαντιγί με υπερζάχαρη;

– Με υπερζάχαρη μπουμπούνες! Δυο φορές να πλύνει η Λουκία τα δόντια της μ` αυτήν και θα τα μαζεύει με το τσιμπιδάκι. Εμπρός! Μαρς!)

11. Έτσι την άλλη μέρα όταν έφυγε η Λουκία για το σχολείο της οι γορίλες έτρεξαν, να εκτελέσουνε την εντολή της κυράς τους.Μουσική( Η Λουκία φεύγει και οι γορίλες εισβάλλουν στο σπίτι της.)

Η Δόνα Τερηδόνα, άφησε να περάσουν δύο-τρεις μέρες και μετά πλησίασε πάλι στον πιστό της καθρέφτη.

(- Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποια στον κόσμο αυτό, έχει το χαμόγελο, το πιο γλυκό;

– Η Λουκία φυσικά.

– Ποια Λουκία μωρέ; Ότι σου κατέβει λες. Αφού έστειλα τους γορίλες μου, να αδειάσουνε την οδοντόκρεμα και να βάλουν μέσα κρέμα σαντιγί.

– Ναι, αλλά η Λουκία το κατάλαβε από τη γεύση και δεν τη χρησιμοποίησε. Πήρε μια άλλη οδόντόκρεμα από το ντουλαπάκι, που ήταν κρυμμένη, πίσω από τον αφρό ξυρίσματος του μπαμπά της και πίσω από το βερνίκι νυχιών της μαμάς της.)

12.Η Δόνα Τερηδόνα άφρισε, από το κακό της και φώναξε αμέσως τους γορίλες της.

( – Γορίλες!! -Στις διαταγές σου κυρά μας.

– Πάρτε γρήγορα αυτό το τσουβάλι και πηγαίνετε αμέσως στο σχολείο της Λουκίας. Αρπάξτε την και κουβαλήστε την εδώ.

– Μάλιστα.)

13.Έτσι οι γορίλες πήραν το τσουβάλι και έτρεξαν στο σχολείο της Λουκίας.Μουσική

( Οι γορίλες βάζουν τη Λουκία στο τσουβάλι και την φέρνουν στον πύργο.)

Η Δόνα Τερηδόνα, είχε φτιάξει για τη Λουκία ένα «ζαχαρένιο» δωμάτιο. Να σκεφτείτε ότι οι κουρτίνες ήταν πλεγμένες με κλωστή κανταϊφιού, τα μαξιλάρια από αφράτα ζαχαρολούκουμα, το κομοδίνο από μαντολάτο και το πορτατίφ από προφιτερόλ.

Στο μεταξύ η Δόνα Τερηδόνα φώναξε τους αρχιζαχαροπλάστες της ,που είχε προσλάβει , ειδικά γι` αυτή την περίπτωση.

(- Ζαχαροπλάστες!)Μουσική

Το σχέδιό της ήταν απλό. Θα άφηνε τη Λουκία νηστική , ώσπου να ξελιγωθεί από την πείνα και να αναγκαστεί να φάει τα γλυκά.

14.Οι γορίλες πήγαιναν κάθε μέρα στη Λουκία τα πιο εξαίσια γλυκά:πάστες με ολοκόκκινα ζαχαρωμένα κερασάκια, σοκολατάκια τυλιγμένα σε χρωματιστά χρυσόχαρτα, μπομπονιέρες με ροζ και γαλάζια κουφέτα.Μουσική

( Οι γορίλες κουβαλούν τα γλυκά)

Η Λουκία πεινούσε, αλλά δεν τα άγγιζε.

(- Όχι, όχι! Δεν θα τα φάω, γιατί δεν έχω μαζί μου την οδοντόβουρτσά μου και θα χαλάσουν τα δόντια μου.)

Όσο περνούσαν οι μέρες όμως και δεν έβαζε μπουκιά στο στόμα της, τόσο πιο δύσκολο ήταν να αντιστέκεται στον πειρασμό.

Η Δόνα Τερηδόνα την παρακολουθούσε και έτριβε τα χέρια της από χαρά.

«Πόσο θα αντέξει ακόμη,» σκεφτόταν.

«Θα ξελιγωθεί από την πείνα και θα πέσει με τα μούτρα στα γλυκά. Θα χάψει τις κουρτίνες, θα μπουκωθεί τα μαξιλάρια, θα καταπιεί και το κομοδίνο.»

Και κάθε μέρα τα γλυκά γίνονταν όλο και πιο λαχταριστά.Μουσική

(Οι γορίλες κουβαλούν κι άλλα γλυκά)

Αλλά η Λουκία, βράχος.

15.Την έβδομη μέρα οι γορίλες φέρανε στο κελί της Λουκίας μία τεράστια γαμήλια τούρτα.Μουσική(Τη φέρνουν)

Η Λουκία δεν άντεξε άλλο, άρπαξε το κουτάλι , πήρε μια μεγάλη, μια πελώρια, μια τεράστια κουταλιά και ετοιμάστηκε να τη βάλει στο στόμα της.Αλλά…..

( -Συγνώμη. Ενοχλώ;

-Βεβαίως και ενοχλείς. Ποιος είσαι εσύ;

– Είμαι ο ποντικοσουρταφέρτας.

– Και τι θέλεις; Δεν βλέπεις ότι ετοιμάζομαι να φάω αυτή τη γαμήλια τούρτα; Γιατί με διακόπτεις;

– Σε διακόπτω γιατί σου έφερα ένα μήνυμα. Είναι δεμένο στην ουρά μου.

– Μήνυμα; Ποιος το στέλνει;

– Διάβασέ το και θα δεις.)

Η Λουκία άρχισε να διαβάζει:

«Λουκία, είμαι ο Θανάσης ο οδοντίατρος.Βρίσκομαι φυλακισμένος στο διπλανό κελί. Παρακολουθώ το μαρτύριό σου και βλέπω να σου φέρνουν κάθε μέρα τα γλυκίσματα και να τα ξαναπαίρνουν άθικτα. Σε θαυμάζω Λουκία. Αλλά, δεν υπάρχει λόγος να χαλάς τη ζαχαρένια σου. Κάνε ότι σου πει ο ποντικοσουρταφέρτας, το έμπιστο ποντίκι που σου έφερε το μήνυμα.

Με ανυπόκριτο θαυμασμό

Θανάσης Πολφός.»

( – Τι πρέπει να κάνω;

– Να ξεγελάσεις τη Δόνα Τερηδόνα. Να την κάνεις να πιστέψει ότι έφαγες την τούρτα και ότι χαλάσανε τα δόντια σου.

– Και πως θα γίνει αυτό;

– Την τούρτα θα τη φάω εγώ με την παρέα μου.

– Και τα δόντια μου πως θα χαλάσουν;

– Θα τα μαυρίσεις με το καρβουνάκι. Είναι και αυτό δεμένο στην ουρά μου.)

16.Έτσι και έγινε. Ο ποντικοσουρταφέρτας με ένα σφύριγμα κάλεσε τους φίλους του.Μουσική

( Τα ποντικάκια έρχονται στο κελί της Λουκίας.)

Αμέσως το δωμάτιο της Λουκίας γέμισε με ποντίκια. Πέσανε όλα πάνω στην τούρτα και την καταβρόχθισαν. Ώσπου να πεις ποντικοουρά, δεν είχε μείνει ψίχουλο.

Στο μεταξύ η Λουκία μαύρισε με το καρβουνάκι τα δόντια της.

17.Εκείνη τη στιγμή, ακούστηκαν βήματα.Μουσική

( Μπαίνει μέσα η Δόνα Τερηδόνα με τους γορίλες της. Τα ποντικάκια τρέχουν αμέσως να κρυφτούν)

Η Δόνα Τερηδόνα μόλις είδε ότι έλειπε η τούρτα , έλαμψε το πρόσωπό της.

( -Την έφαγες κοριτσάκι μου;

– Μάλιστα καλή μου κυρία.

– Όλη;

– Όλη βέβαια.

Οι γορίλες από τη χαρά τους άρχισαν να ζητωκραυγάζουν: ΖΗΤΩ!!!!ΖΗΤΤΩ!!!!)

Η Δόνα Τερηδόνα έσκυψε για να δει τα δόντια της Λουκίας

(- Γορίλες!! Πάρτε την από δω. Στα τσακίδια να παει. Και τον οδοντογιατρό επίσης. Δεν τον χρειαζόμαστε πια.)

18.Σε λίγο η Λουκία και ο οδοντογιατρός ήταν ελεύθεροι. Πήγανε μια βόλτα στο πάρκο, σταματήσανε σε μια δροσοπηγή και η Λουκία ξέπλυνε τα δόντια της.Μουσική

( Η Λουκία και οδοντογιατρός χοροπηδούν ελεύθεροι πια)

19.Η Δόνα Τερηδόνα ήσυχη πια, νομίζοντας ότι απαλλάχτηκε από τη Λουκία, διασκέδαζε.

( Η Δόνα Τερηδόνα χορεύει).Μουσική Ικανοποιημένη, πλησιάζει στον καθρέφτη της.

– Καθρέφτη καθρεφτάκι μου πια στον κόσμο αυτό έχει το χαμόγελο το πιο γλυκό;

– Η Λουκία.

– Πως είπες; Για ξαναπές το.

– Η Λουκία, η Λουκία, η Λουκία.

– Τι λες μωρέ; Εγώ την κανόνισα τη χαζολουκία σου.

– Σε ξεγέλασε. Ούτε την τούρτα έφαγε, ούτε και τα δόντια της χάλασαν.

– Και ποιος την έφαγε την τούρτα;

– Τα ποντίκια.

– Και τα δόντια της; Πως ήταν κατάμαυρα;

– Τα μαύρισε με το καρβουνάκι.)

20.Η Δόνα Τερηδόνα , παρά λίγο να σκάσει από τη φούρκα της. Άρπαξε τον καθρέφτη της και τον πέταξε κάτω με μανία. Ούτε αυτό όμως δεν την ανακούφισε.

( Η Δόνα Τερηδόνα στριγκλίζει, ουρλιάζει, μουγκρίζει και τραβάει τις τρίχες από τους γορίλες.)

Η Δόνα Τερηδόνα δεν μπορούσε να ηρεμήσει με τίποτε. Για να παρηγορηθεί πήγε στο ζαχαροπλαστείο της και άρχισε να τρώει ότι έβρισκε μπροστά της. Έτρωγε συνέχεια. Ασταμάτητα. Έτρωγε τόσο πολύ , που δεν της έμενε καιρός ούτε τα δόντια της να πλύνει.

Έτσι όταν άνοιγε το στόμα της αντί για το αστραφτερό χαμόγελο που είχε κάποτε και θάμπωνε τον κόσμο, νόμιζες πως έβλεπες μια σκουριασμένη τσουγκράνα. Από τότε της έμεινε και το όνομα Δόνα Τερηδόνα. Μουσική

Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΛΥΚΟΣ

1. Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μικρό σπιτάκι δίπλα σε μια λιμνούλα ζούσε μια οικογένεια που είχε ένα κοριτσάκι την Κοκκινοσκουφίτσα . Τη φώναζαν Κοκκινοσκουφίτσα γιατί φορούσε πάντα ένα κόκκινο σκουφάκι.

2. Ένα ωραίο πρωινό που η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είχε σχολείο συμφώνησε με τη μαμά της να κάνει μια επίσκεψη στη γιαγιά της που ζούσε πέρα από τη λιμνούλα μακριά στο δάσος . Γέμισε λοιπόν το καλαθάκι της, με λίγα φαγητά ντύθηκε φόρεσε το , κόκκινο καπέλο της και βγήκε από το σπίτι της να μπει στη βαρκούλα και να περάσει στην απέναντι όχθη για να διασχίσει το δάσος και να φτάσει στο σπίτι της γιαγιάς . Λίγο πριν βγει από το σπίτι η μαμά της φώναξε «κοριτσάκι μου πρόσεχε τον κακό τον λύκο στο δάσος» «Καλά μαμά» φώναξε η Κοκκινοσκουφίτσα «θα προσέχω»

3. Έκλεισε πίσω της την πόρτα και προχώρησε προς τη λιμνούλα για να μπει στη βάρκα .Έκανε αρκετά βήματα για να φτάσει στη βάρκα αλλά παρατήρησε ότι η λίμνη δεν είχε νερό. «Περίεργο» σκέφτηκε «εδώ άλλοτε είχε νερό τι έγινε τώρα;» Η βαρκούλα της ήταν πολύ πιο πέρα και περπάτησε αρκετά για να την φθάσει. Μπήκε μέσα και μετά από λίγο έφθασε στην απέναντι ακτή όπου άρχιζε το δάσος. Έδεσε τη βαρκούλα σε ένα στύλο και άρχισε να περπατά στο δάσος.

4. -« Περίεργο που είναι το δάσος σήμερα» «Δεν μοιάζει με το δάσος που ξέρω. Το δάσος που ξέρω είναι καταπράσινο πετούνε παντού πεταλούδες και τιτιβίζουν πουλάκια .Έχει ωραίες μυρουδιές. «Εδώ μυρίζει σήμερα απαίσια.» Προσπάθησε να βρει λίγα λουλούδια για να τα πάει στη γιαγιά αλλά δεν βρήκε τίποτε.

5. Κοιτούσε δεξιά και αριστερά μήπως δει το λύκο αλλά πουθενά ο λύκος . Προσπάθησε να δει το φίλο της το λαγό για να τον χαιρετήσει αλλά πουθενά . Μόνο μια πολύχρωμη πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της και πέταξε μακριά μέσα στο μαύρο τοπίο. Στενοχωρήθηκε έβαλε κάτω το κεφάλι και συνέχισε να προχωρεί μέχρι να φτάσει στο σπίτι της γιαγιάς .

6. Τα παπούτσια της γίνανε ‘αύρα από κόκκινα που ήταν και τα άσπρα της καλτσάκια γίνανε και αυτά κατάμαυρα . «Ωχ θα φωνάζει η μαμά όταν τα δει αλλά τι να κάνω δεν φταίω εγώ. Αυτή η απαίσια μυρουδιά ‘ε ακολουθεί παντού αλλά δεν καταλαβαίνω τι είναι» μονολογούσε και προχωρούσε. Λίγο πιο πέρα συναντούσε συνήθως μια αλεπού με τα αλεπουδάκια της που τα χαιρετούσε αλλά ούτε αυτά τα είδε.

7. Ο κυρ σκαντζόχοιρος με την κυρά χελώνα που κάθε πρωί λιάζονταν σήμερα δεν ήταν εκεί . «Μα τι γίνεται» ξανασκέφτηκε .Καθώς προχωρούσε και σκέφτονταν δεν κατάλαβε πως πέρασε η ώρα και έφθασε στο σπίτι της γιαγιάς. Έξω από το σπίτι της γιαγιάς υπήρχαν λουλούδια και έτσι έκοψε μερικά για να τα δώσει στη γιαγιά .

8. Αμέσως μετά χτύπησε την πόρτα και…. εμφανίστηκε η γιαγιά . « Γιαγιά τι κάνεις όρθια; Εσύ έπρεπε να είσαι ξαπλωμένη γιατί είσαι άρρωστη» κοριτσάκι μου της είπε η γιαγιά εγώ είμαι άρρωστη, αλλά φιλοξενώ κάποιον που είναι ακόμη ποιος άρρωστος και χρειάζεται τη βοήθειά μας. Έλα να σου τον γνωρίσω», της είπε η γιαγιά ,την πήρε από το χέρι και την πήγε στο δωμάτιο της.

9. Η κοκκινοσκουφίτσα έμεινε άφωνη . Αντίκρισε ένα λύκο στο κρεβάτι της γιαγιάς. «Γιαγιά τι είναι αυτό;» «Είναι ο λύκος κοριτσάκι μου» «Γιατί είναι έτσι αδύνατος γιαγιά;» «Γιατί πεινάει κοριτσάκι μου.» «Γιατί τρέμει γιαγιά;» «Γιατί φοβάται κοριτσάκι μου». «Ποιόν φοβάται γιαγιά ο Λύκος;» «Τους ανθρώπους κοριτσάκι μου.» «Γιαγιά δεν μου λες την αλήθεια. Το παραμύθι είναι αλλιώς Εγώ ξέρω ότι ο λύκος πρέπει να σε φάει και να έρθω εγώ να σε σώσω.»

10. «Λάθος κοριτσάκι μου. Δεν είναι έτσι. Ο κακός ο λύκος που ξέρεις από το παραμύθι είναι αυτός εδώ. Ζούσε ήσυχος στο δάσος μέχρι πριν μια εβδομάδα .Το δάσος όμως πήρε φωτιά από ένα τσιγάρο αναμμένο και κάηκε για αυτό και μύριζε απαίσια . Για αυτό τα παπούτσια σου και οι κάλτσες σου γίνανε μαύρα. Ο φίλος σου ο λαγός εξαφανίστηκε . Το ίδιο και ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα. Η αλεπού με τα αλεπουδάκια της εξαφανίστηκαν δεν τους βλέπω πλέον. Ο λύκος ήρθε στην πόρτα μου πριν εβδομάδα και κουβαλούσε στα δόντια του ένα από τα αλεπουδάκια της φίλης του της αλεπούς αλλά το χάσαμε και αυτό γιατί ήταν τσουρουφλισμένο από τις φλόγες. Έκανα ότι μπορούσα αλλά δεν τα κατάφερα .Η γούνα του λύκου κάηκε σε πολλά σημεία και είχε και είχε αδυνατίσει γιατί είχε να φάει μέρες

11. Βλέπεις δεν έβρισκε τίποτε να φάει γιατί όλα κάηκαν .Η φωτιά δεν άφησε τίποτε πίσω της . Μόνο αποκαΐδια και μια πεταλούδα πολύχρωμη που την είδα αρκετές φορές. Είδες που η λίμνη ξεράθηκε; Τα αεροπλάνα και τα πυροσβεστικά οχήματα άντλησαν πολύ νερό για να σώσουν το δάσος άλλα ούτε το δάσος σώθηκε και κοντεύουμε να χάσουμε και τη λίμνη». «Έλα τώρα να ταΐσουμε το λύκο για να συνέλθει . Για να δούμε τι έφερες . Ελπίζω να έφερες λίγο κρέας να του δώσουμε για να χορτάσει .»Οι δύο τους λοιπόν ταΐσανε τον λύκο που αισθάνονταν τρισευτυχισμένος γιατί βρισκόταν ανάμεσα σε φίλους που τον αγαπούσαν και δεν φοβόταν πια.

12. «Γεια σου κυρ λύκε είπε η Κοκκινοσκουφίτσα . Περαστικά σου, θα έρθω να σε βρω αύριο και να σου φέρω φαγητό για να μπορέσεις να σηκωθείς και μετά θα βρούμε μαζί ένα καινούριο δάσος για να κάνεις καινούρια οικογένεια και να ζήσεις ευτυχισμένος. Ο λύκος έτρωγε σχεδόν κάθε μέρα από το χέρι της Κοκκινοσκουφίτσας και έγινε καλά και έζησε πολλά χρόνια ευτυχισμένος μαζί με τα λυκόπουλά του.

Συγγραφή παραμυθιού: Κώστας Καϊτελίδης

Τι είναι κακοποίηση;

Κακοποίηση είναι μία βίαιη και επιθετική συμπεριφορά ή ενέργεια που δημιουργεί βλάβη, τραύμα, πόνο, φόβο, απειλή, αίσθημα δυσαρέσκειας, δυσφορίας, αποστροφής ή ενοχής και έχει αρνητική επίδραση στο άτομο που τη δέχεται.

Ποιες είναι οι συνηθέστερες μορφές κακοποίησης;

• Η σωματική κακοποίηση

• Η σεξουαλική κακοποίηση

• Η συναισθηματική κακοποίηση

• Η παραμέληση και η έκθεση σε κίνδυνο

• Η εκμετάλλευση

Τι συνιστά σωματική κακοποίηση;

• Το να χτυπά κάποιος ένα παιδί δυνατό, να το τσιμπά, να του τραβά τα μαλλιά, να το χαστουκίζει, να το δαγκώνει, να το καίει π.χ. με τσιγάρο.

• Η χρήση αντικειμένων για να πονέσει το παιδί π.χ. ξύλο με ζώνη, κουτάλα, ραβδί.

• Χρήση ακατάλληλων μεθόδων πειθαρχίας για την ηλικία του παιδιού π.χ. να ταρακουνά κάποιος ένα βρέφος ή να το πετά δυνατά σε μία επιφάνεια, ακόμη και στην κούνια του.

Τι είναι η σεξουαλική κακοποίηση;

Σεξουαλική κακοποίηση είναι οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενηλίκου με ένα παιδί με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου, ο οποίος έχει πάντα την αποκλειστική ευθύνη γιατί τα παιδιά δεν είναι δυνατόν να συγκατατεθούν σε οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια.

Τι συμπεριλαμβάνει η σεξουαλική κακοποίηση;

• Η επαφή καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τα γεννητικά όργανα του παιδιού από ενήλικα και το αντίστροφο.

• Η διείσδυση με οποιονδήποτε τρόπο στο στόμα, τα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό του παιδιού.

• Η έκθεση του παιδιού σε πορνογραφικό υλικό οπτικά ή ακουστικά.

• Η παρακολούθηση ενός παιδιού χωρίς ρούχα από ενήλικα ή το αντίστροφο.

• Ο βιασμός.

Ποιοι είναι συνήθως οι δράστες της σεξουαλικής κακοποίησης;

Συνήθως είναι άτομα του οικογενειακού, φιλικού και κοινωνικού περιβάλλοντος του παιδιού. Ατομα που έχουν επαφές με το παιδί και σχέση εξουσίας μαζί του, ώστε να εξασφαλίσουν τη σιωπή του.

Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν ένα παιδί έχει γίνει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης;

• Παίρνουμε σοβαρά υπόψη τις εκμυστηρεύσεις του και τις εξετάζουμε με βοήθεια ειδικού.

• Ανησυχούμε με την αλλαγή συμπεριφοράς του π.χ. αύξηση επιθετικότητας, εσωστρέφεια, ενδιαφέρον για το σεξ κ.α.

• Εξετάζουμε τους λόγους παλινδρόμησης σε προηγούμενες συμπεριφορές όπως ενούρηση και εγκόπρηση ενός παιδιού που είχε μεγαλώσει και έλεγχε τις συμπεριφορές αυτές.

• Ελέγχουμε τον τρόπο που απέκτησε γνώση για το σεξ μεγαλύτερη από την ηλικία του.

• Προβληματιζόμαστε με τη συμπεριφορά του αν είναι ξαφνικά πολύ ενοχική και εκφράζεται είτε με συστολή και σιωπή είτε με πολλή προθυμία και κολακεία.

Πώς αντιμετωπίζεται ένα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης;

Με τη βοήθεια ειδικών του σώματος και της ψυχής θα ανιχνευθεί η ακριβής φύση και ο βαθμός της κακοποίησης και το παιδί θα δεχθεί υποστήριξη και θεραπεία για να ξεπεράσει την τραυματική εμπειρία.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις αν το παιδί δεν βοηθηθεί;

Στην περίπτωση που το παιδί δεν επικοινωνήσει με οποιονδήποτε τρόπο το συμβάν και οι δικοί του δεν το αντιληφθούν, μένει με φοβερά αισθήματα ενοχής, άγχους, κατάθλιψης, μειονεξίας, σοβαρά ψυχικά τραύματα που έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε όλες τις εκδηλώσεις της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του καθώς και στη φυσιολογική σεξουαλική του ζωή. Πολλά θύματα αποκτούν εξαρτήσεις από ουσίες και αντικοινωνική συμπεριφορά ή φτάνουν ακόμη και στην αυτοκτονία.

Πώς μπορούμε να προλάβουμε τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών;

Θα πρέπει τόσο οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να είναι ενήμεροι ώστε να προστατεύουν τα παιδιά, όσο και τα ίδια τα παιδιά να γνωρίζουν το σώμα τους και τη λειτουργία του και τους πιθανούς κινδύνους που τα απειλούν για να προφυλάσσονται.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς;

• Το παιδί πάνω από τα τρία χρόνια του πρέπει να γνωρίζει τα μέρη του σώματός του, το όνομά τους και τη λειτουργία τους. Μιλάμε γι’ αυτά με την πρώτη κατάλληλη ευκαιρία και ανάλογα με την ηλικία.

• Το παιδί πρέπει να γνωρίζει να λέει «όχι» σε οποιονδήποτε προσπαθεί να το αγγίξει ενώ το ίδιο δεν θέλει. Το σώμα του παιδιού του ανήκει και πρέπει να απαιτεί σεβασμό από τους άλλους σε αυτό.

• Το παιδί πρέπει να σέβεται τους ενήλικες αλλά να μην συγκατατίθεται σε ό,τι του ζητούν, αν αυτό το ενοχλεί και το τρομάζει ή δεν το έχει διδαχθεί από τους ίδιους τους γονείς του.

• Δεν αφήνουμε το παιδί μόνο του, ή με κάποιον που δεν γνωρίζουμε καλά για πολλές ώρες και χωρίς διακριτική παρακολούθηση.

• Ενθαρρύνουμε το παιδί σε ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία μαζί μας ώστε να μπορεί να μας εκμυστηρευθεί ό,τι του συμβαίνει, ακόμη κι αν αισθάνεται (συν-)ενοχή. Ακούμε πάντα προσεκτικά ό,τι μας λέει και δεν εκφραζόμαστε αρνητικά ή απορριπτικά αλλά το διερευνούμε. Αν του δείξουμε ότι δεν το πιστεύουμε, δεν θα μας ξαναεμπιστευθεί.

• Ελέγχουμε τους λόγους που κάνουν το παιδί να μην θέλει να μείνει με κάποιον ή που τον αποστρέφεται.

• Γνωρίζουμε πάντα τους φίλους και τους ανθρώπους που είναι κοντά του.

• Επιβλέπουμε το παιδί όταν πλοηγείται στο διαδίκτυο ή χρησιμοποιεί τον υπολογιστεί του.

Τι πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά;

• Το σώμα μου και το μυαλό μου είναι δικά μου. Οι άλλοι, μικροί και μεγάλοι, πρέπει να σέβονται το δικαίωμά μου αυτό.

• Μπορώ να πω «όχι» σε κάποιον που θέλει να με αγγίξει ενώ εγώ δεν το επιθυμώ.

• Πρέπει να λέω «όχι» σε κάθε συμπεριφορά που με κάνει να ανησυχώ, να φοβάμαι ή να νιώθω μπερδεμένος/η.

• Τρέχω μακριά από όποιον με κάνει να φοβηθώ.

• Λέω πάντα στους γονείς μου – και στους δύο ή στον ένα από τους δύο ό,τι μου συμβαίνει κυρίως αν με κάνει να νιώθω άσχημα.

• Οι γονείς μου και οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν πάντα που βρίσκονται και με ποιον.

• Δεν πηγαίνω ποτέ κάπου όπου δεν γνωρίζω και αν μου συμβεί κάτι δεν θα ξέρω πώς να βοηθήσω.

• Δεν ακολουθώ ποτέ αγνώστους και δεν πλησιάζω περισσότερο από όσο πρέπει αυτοκίνητα με ανθρώπους που δεν γνωρίζω.

• Βρίσκω πάντα κάποιον που να μπορώ να του έχω εμπιστοσύνη για να με βοηθήσει, όπως οι δάσκαλοί μου.

• Γνωρίζω τον αριθμό 10 56 για να τηλεφωνήσω από παντού και χωρίς χρήματα και να ζητήσω βοήθεια, συμβουλή και υποστήριξη.

Τι είναι η συναισθηματική κακοποίηση;

Είναι ο τύπος της συμπεριφοράς, λεκτικής ή πρακτικής που θέτει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού σε κίνδυνο.

Παραδείγματα συναισθηματικής κακοποίησης αποτελούν:

• Οι φωνές και οι κραυγές.

• Οι χαρακτηρισμοί «είσαι ηλίθιος», «είσαι κακό παιδί», «είσαι άχρηστος/η».

• Η σύγκριση των παιδιών με άλλα παιδιά, εις βάρος του «δεν αξίζεις τίποτε», «ο ξάδελφος σου πάει καλύτερα από σένα» κλπ.

• Η έλλειψη στοργής, αγάπης και τρυφερών εκδηλώσεων.

• Η δημιουργία ενοχών «θα με κάνεις να πεθάνω», «εσύ φταις για όλα».

• Η ταπείνωση του παιδιού «είσαι για πέταμα», «τι ήθελα και έκανα ένα παιδί σαν και σένα» κλπ

• Οι απειλές εγκατάλειψης ή βίας «θα φύγω και θα σε παρατήσω», «θα σε κλείσω σε ίδρυμα», «θα σου σπάσω τα κόκαλα» κλπ.

• Οι ακραίες μορφές τιμωρίας π.χ. στέρηση φαγητού, νερού, κλείδωμα σε σκοτεινούς χώρους, δέσιμο κλπ.

Εκμετάλλευση

Εκμετάλλευση θεωρείται η με κάθε τρόπο χρησιμοποίηση του παιδιού για να αποκομίσει οφέλη ο ενήλικας που το χρησιμοποιεί.

Δείγματα εκμετάλλευσης αποτελούν:

• Η έκθεση του ανηλίκου με στόχο την επαιτεία από πλευράς ενήλικα.

• Η ώθηση του ανηλίκου σε επαιτεία.

• Η ώθηση του ανηλίκου στην πορνεία καθ’ οιονδήποτε τρόπο π.χ. φωτογράφηση, μαγνητοσκόπηση, σεξουαλική επαφή.

Παραμέληση

Παραμέληση αποτελεί η στέρηση του παιδιού από τις βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλούς και υγιούς ανάπτυξής του όπως το καθαρό και υγιεινό σπιτικό, η τροφή και η ένδυση, η ιατρική περίθαλψη και η εκπαίδευση.

Δείγματα παραμέλησης είναι τα ακόλουθα:

• Μη επαρκής σίτιση, στέγαση ή ένδυση.

• Ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης.

• Εγκατάλειψη του παιδιού.

• Ανεπαρκής φροντίδα του παιδιού και έκθεσή του σε κίνδυνο π.χ. όταν κάποιος αφήνει το παιδί να παίζει μόνο του ή να μένει μόνο του.

• Ανεπαρκής ιατρική φροντίδα π.χ. έλλειψη εμβολιασμού, ιατρικής παρακολούθησης και φαρμάκων.

• Μη εγγραφή του παιδιού σε σχολείο και αδιαφορία για την παρακολούθηση της φοίτησής του.

Μία πολύ όμορφη και έξυπνη παρουσίαση για την ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με την ανακύκλωση!

http://www.deneinaiparamithi.gr

ΚΙΝΗΣΗ – ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

( Σημειώσεις από σεμινάρια)

1. Περπατάμε…..βάδισμα στο χώρο ελεύθερα, χωρίς κύκλο. Κάθε παιδί ακολουθεί τη δική του πορεία προς διάφορες κατευθύνσεις. Κινείται όπου υπάρχει κενός χώρος, αποφεύγοντας τις συγκρούσεις. Ο εμψυχωτής δίνει τις οδηγίες και περιγράφει ενώ ταυτόχρονα χτυπά το ταμπουρίνο ή τα ξυλάκια δίνοντας και το ρυθμό:

– Περπατάμε για να φτάσουμε στην Ιθαγδάτη

– Ο ήλιος καίει, κάνει ζέστη, τα πόδια μας πονάνε, διψάμε αλλά συνεχίζουμε να περπατάμε. Κουραζόμαστε. Αρχίζουμε να περπατάμε σκυφτοί από την κούραση, τα γόνατα μας λύνονται, θα πέσουμε……Φρρρρτ! Περνάει ένα πουλάκι. Μας δίνει κουράγιο. Ξαναρχίζουμε. Περπατάμε καλύτερα τώρα.

– Κάνει κρύο. Βρέχει…..Χαλάζι. Ο αέρας είναι δυνατός , μας σπρώχνει πίσω και μας χτυπάει από και από κει. Η βροχή στο πρόσωπό μας, τα ρούχα μας βρεγμένα, κρυώνουμε. Δεν αντέχουμε άλλο, θυμόμαστε όμως το ζεστό μας σπίτι, την οικογένειά μας, το σκύλο μας, τους φίλους μας …..Παίρνουμε κουράγιο και ξαναρχίζουμε να περπατάμε γρήγορα και αποφασιστικά.

– Νυχτώνει….. Περπατάμε με δυσκολία στο σκοτάδι. Σκοντάφτουμε, πέφτουμε ξανασηκωνόμαστε. Νυστάζουμε, θέλουμε να κοιμηθούμε αλλά συνεχίζουμε. Μέσα στο σκοτάδι ξεχωρίζουμε έναν μεγάλο δρόμο και προχωράμε προς τα κει.

Βλέπουμε κάποιον και του φωνάζουμε:

-Για την Ιθαγδάτη, πάμε καλά;

– Καλά.

-Είναι μακριά;

– Μακριά.

Συνεχίζουμε να περπατάμε……..( αυτός που συναντάμε μας δίνει οδηγίες για να συνεχίσουμε το δρόμο μας.)

2. – Στη θάλασσα….

– Τέσσερα παιδιά κρατάνε από τις άκρες δύο μεγάλα και μακριά μπλε πανιά. Τα υπόλοιπα παιδιά βρίσκονται ανάμεσα στα πανιά σε διάφορες θέσεις ( όρθια, καθιστά, ακουμπώντας το ένα το άλλο κ.λ.π.) Ανάλογα με το ρυθμό που τα παιδιά κινούν τα πανιά, όσοι είναι μέσα συντονίζονται και αντιδρούν σαν να βρίσκονται σε πλεούμενο με θαλασσοταραχή, με απαλό κύμα και ξαφνικά σε πετρωμένη θάλασσα…..

– Το σώμα γίνεται ρευστό και κυλάει….

– Τα παιδιά γίνονται κύματα

– Τα σώματα – κύματα συνθέτουν τη θάλασσα

– Γίνονται ναυαγοί που τους χτυπάει το κύμα.

– Τα παιδιά δοκιμάζουν την κίνηση της γοργόνας.

Εξέλιξη: Η μάδα χωρίζεται. Οι μισοί είναι τα κύματα και οι υπόλοιποι οι ναυαγοί. Ανάμεσά τους κολυμπά η γοργόνα. Αφήνουμε τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν ( βάζουμε μουσική και ήχους που έχουν σχέση με τη θάλασσα.

3. Ο Καθρέφτης.

Τα παιδιά χωρίζονται σε ζευγάρια. Στέκονται αντικριστά σε μικρή απόσταση. Αποφασίζουμε ποιος θα είναι ο καθρέφτης και ποιος ο άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη. Μένουμε ακίνητοι και κοιταζόμαστε στα μάτια. Ο «άνθρωπος» κάνει μια αργή κίνηση και ο «καθρέφτης» του πρέπει ταυτόχρονα να κινηθεί αντιγράφοντας με ακρίβεια την κίνηση. Οι κινήσεις πρέπει να είναι αργές και απλές για να προλαβαίνει ο καθρέφτης να αντιγράφει. Οι παίχτες θα προσπαθήσουν να φτάσουν σε ένα σημείο να μη γίνεται αντιληπτό ποιος είναι ο οδηγός και ποιο το είδωλο. Με εντολή του εμψυχωτή οι ρόλοι αντιστρέφονται. Όταν το ζευγάρι εξοικειωθεί με την άσκηση, ο οδηγός αλλάζει χωρίς εντολή ή συνεννόηση και οι κινήσεις μπορούν να γίνουν πιο σύνθετες.

Η ίδια άσκηση μπορεί να επαναληφθεί με το ζευγάρι να στέκεται δίπλα- δίπλα.

4. Καθοδηγώντας….

Τα παιδιά είναι χωρισμένα σε ζευγάρια που στέκονται αντικριστά. Ο παίχτης που καθοδηγεί έχει την παλάμη του μπροστά από το πρόσωπο του συμπαίχτη του. Εκείνος ακολουθεί σαν υπνωτισμένος τις κινήσεις που του υποβάλλει το χέρι, μετακινώντας και όλο το σώμα αν χρειάζεται. Αλλάζουμε ρόλους και επαναλαμβάνουμε την άσκηση ( μπορούμε να δοκιμάσουμε να καθοδηγήσουμε το σώμα του συμπαίχτη μας και από άλλα σημεία π.χ. τον ώμο, το γόνατο, το στέρνο κ.λ.π.)

5. Συμπληρώνοντας…..

Τα παιδιά είναι σε ζευγάρια. Το ένα κάνει μια κίνηση και μόλις τη ολοκληρώσει και μείνει ακίνητο, ο συμπαίχτης του τη συμπληρώνει. Το ένα σώμα συμπληρώνει το άλλο χωρίς υποδείξεις. Χωρίς να διακοπεί η άσκηση ο εμψυχωτής δημιουργεί τετράδες που συνεχίζουν να κινούνται με τον ίδιο τρόπο και κατόπιν εξάδες.

6. Σωματοποίηση Λέξεων – Εννοιών

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες που στέκονται αντικριστά. Ο εμψυχωτής λέει εναλλάξ στην κάθε ομάδα μία λέξη και οι παίχτες αντιδρώντας γρήγορα και συλλογικά, χωρίς πολύ σκέψη ή συνεννόηση, ακινητοποιούνται σε μια ομαδική στάση αποδίδοντας τη λέξη με τα σώματά τους. Τα μέλη της άλλης ομάδας λειτουργούν ως θεατές. Παρατηρούν, σχολιάζουν αλλά και επεμβαίνουν στην εικόνα κάνοντας μικρές μετατροπές στη στάση και τη θέση των παιχτών. Στη συνέχεια μπορούν ως ομάδα να δώσουν μια εναλλακτική εκδοχή απόδοσης της έννοιας. Παραδείγματα λέξεων – εννοιών που μπορεί να δοθούν ως εντολές από τον εμψυχωτή:

Παραμύθι

Ταξίδι

Απογοήτευση

Επιμονή

Μαγεία

Μάγια

Λησμονιά

Σοφία

Νοσταλγία.

7. Τα φίδια και τα φύκια

Τα μέλη της ομάδας χωρίζονται σε δύο στήλες παράλληλες. Η μία είναι τα φύκια και η άλλη τα φίδια. Όταν ο εμψυχωτής φωνάξει «φύκια», τότε αυτά κυνηγούν τα φίδια που τρέχουν να ξεφύγουν, δηλ. η μία ομάδα γίνεται κυνηγός της άλλης.

8. Βρες το ταίρι σου

Το κάθε ζευγάρι συμφωνεί σε ένα δικό του χαρακτηριστικό ήχο. Όλοι προχωρούν στο χώρο με κλειστά μάτια, σε διάφορες κατευθύνσεις και καθένας κάνει τον ήχο του, μέχρι να πλησιάσει και να αναγνωριστεί από το ταίρι του. Τότε αποσύρονται.

9. Σωτηρία στην αγκάλη σου

Ένας γίνεται κυνηγός, χτυπάει κάποιον με το χέρι του και φωνάζει: «άλλος». Τότε αυτός γίνεται κυνηγός, Το θήραμα για να αποφύγει τον κυνηγό πρέπει να καταφύγει στην αγκαλιά ενός άλλου παίχτη και να μείνει εκεί για τουλάχιστον 3΄΄(παιχνίδι εμπιστοσύνης – συνεργασίας)

10. Σωματικές εικόνες – Καθρέφτες.

Ζευγάρια. Ο ένας απέναντι στον άλλο κάνουν τον καθρέφτη, αρχικά αντικριστά και μετά παράλληλα. Ενώ εξελίσσεται η κίνηση ο εμψυχωτής ζητάει να γίνεται αργά σε χρόνους 1- 2- 3 και μετά να παγώνει. Έτσι το κάθε ζευγάρι δημιουργεί τ6ο δικό του σχήμα.