Το Λονδίνο  είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως και της Αγγλίας, στα νοτιοανατολικά της οποίας βρίσκεται. Εκτείνεται εκατέρωθεν του ποταμού Τάμεση, όπου βρίσκεται και το λιμάνι του, ένα από τα μεγαλύτερα στη χώρα.

Επί δύο χιλιετίες ήταν σημαντικός οικισμός. Η ιστορία του ανάγει την ίδρυσή του στους Ρωμαίους, ως Λοντίνιουμ. Από την ίδρυσή του το Λονδίνο πρωταγωνιστεί σε σημαντικά κινήματα και φαινόμενα της παγκόσμιας ιστορίας, όπως η Βιομηχανική Επανάσταση και η Αναγέννηση της Γοτθικής Αρχιτεκτονικής. Ο πυρήνας της πόλης είναι η παλαιά πόλη του Λονδίνου, από την οποία σώζονται ακόμη περιορισμένα μεσαιωνικά κατάλοιπα. Τουλάχιστον από το 19ο αιώνα το όνομα “Λονδίνο” αναφέρεται σε ολόκληρη τη μητρόπολη γύρω από αυτό. Το μητροπολιτικό Λονδίνο περιλαμβάνει, πέρα από το Σίτι, 32 διαμερίσματα, τα οποία αρχικά ήταν αυθύπαρκτες πόλεις, τελικά όμως συνενώθηκαν εξαιτίας της πολεοδομικής επέκτασης της βρετανικής πρωτεύουσας και ενσωματώθηκαν σε αυτήν. H πόλη έχει εκλεγμένο δήμαρχο και Συνέλευση.

Αποτελεί μεγάλο επιχειρηματικό, χρηματοοικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Εκεί εδρεύουν πλήθος εταιρειών, οργανισμών, καθώς και διαφόρων άλλων παγκόσμιων Ιδρυμάτων. Η επίδραση του Λονδίνου στην πολιτική, στην εκπαίδευση, στα ΜΜΕ, στη μόδα και στις τέχνες συνετέλεσαν στο να θεωρείται ως σημαντική παγκόσμια πόλη. Στο Λονδίνο βρίσκονται τέσσερα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς: Το Ανάκτορο, το Αββαείο και ο ναός της Αγίας Μαργαρίτας στο Ουεστμίνστερ, ο Πύργος του Λονδίνου, ο ιστορικός οικισμός του Γκρίνουιτς και οι Βασιλικοί Βοτανικοί Κήποι του Κιου. Η πόλη είναι από τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο και εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης η δημοφιλία της αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια.

Ο πληθυσμός αυξάνεται ακόμη πιο πολύ αν προσμετρηθούν μερικά εκατομμύρια κάτοικοι της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής. Η πολυμορφικότητα του πληθυσμού είναι εξαιρετικά μεγάλη, καθώς περιλαμβάνει ανθρώπους από όλες τις φυλές του κόσμου και συνεπώς τον καθιστά μία από τις μεγαλύτερες πολυπολιτισμικές κοινότητες παγκοσμίως. Το Λονδίνο διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

Βασιλική Ακαδημία Μουσικής 

Η Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου (Royal Academy of Music‎) είναι το παλαιότερο μουσικό εκπαιδευτικό ίδρυμα του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο ιδρύθηκε το 1822 από τον Τζον Φέιν και Νίκολας Τσαρλς Μπόσκα, και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο λαμπρά μουσικά ιδρύματα. Έλαβε τη βασιλική επικύρωση το 1830 από τον Γεώργιο Δ’. Μερικοί από τους πιο αξιόλογους αποφοίτους είναι ο Σάιμον Ρατλ, ο Χάρισον Μπιρτουίστλ, o Έλτον Τζον, η Άνι Λένοξ κ.α.

Η ακαδημία παρέχει προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση στα ακαδημαϊκά πεδία της ειδίκευσης ενός οργάνου, της σύνθεσης, της τζαζ και της όπερας και λαμβάνει φοιτητές από όλο τον κόσμο, έχοντας, έτσι, στην κατοχή της μία πλούσια, εθνοτικά, μαθητική κοινότητα που απαρτίζεται από περίπου 50 εθνικότητες.

Από την ίδρυσής της, η ακαδημία διατηρεί μία σημαντικότερες συλλογές μουσικών οργάνων και αντικειμένων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων έγχορδων οργάνων κατασκευασμένων από τον Αντόνιο Στραντιβάρι, τον Τζουζέπε Γκουαρνέρι, τον Αντρέα και τον Νικόλα Αμάτι, χειρογράφων του Χένρι Πέρσελ, του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ και του Ραλφ Βον Ουίλιαμς και μία συλλογή αντικειμένων που χρησιμοποιούνταν σε συναυλίες από κορυφαίους καλλιτέχνες. Σύμφωνα με την αγγλική νομοθεσία, η ακαδημία υπήχθη πλήρως υπό το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 1999.

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

ο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο είναι μουσείο στο οποίο εκτίθεται ευρύ φάσμα δειγμάτων από διάφορους τομείς της φυσικής ιστορίας. Είναι ένα από τα τρία μεγάλα μουσεία που βρίσκονται στην Εξιμπίσιον Ροόουντ  του νοτίου Κένσινγκτον. Τα άλλα δύο είναι το Μουσείο Επιστημών (Science Museum) και το Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου (Victoria and Albert Museum). Η κύρια πρόσοψη του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, ωστόσο, βρίσκεται στην Κρόμγουελ Ρόουντ.

Το μουσείο στεγάζει δείγματα σχετικά με τις βιοεπιστήμες και τις γεωεπιστήμες. Η συλλογή αποτελείται από περίπου 80 εκατομμύρια αντικείμενα τα οποία εντάσσονται σε πέντε κύριες συλλογές: βοτανική, εντομολογία, ορυκτολογία, παλαιοντολογία και ζωολογία. Το μουσείο είναι παγκοσμίου φήμης κέντρο έρευνας που ειδικεύεται στην ταξινόμηση, αναγνώριση και διατήρηση των δειγμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του ιδρύματος, πολλές από τις συλλογές έχουν μεγάλη ιστορική, καθώς και επιστημονική αξίας όπως τα δείγματα που συνέλεξε ο Κάρολος Δαρβίνος. Το μουσείο είναι ιδιαίτερα γνωστό για την έκθεση σκελετών δεινοσαύρων αλλά και για την περίτεχνη αρχιτεκτονική του, αποκαλούμενο μερικές φορές ως ο καθεδρικός ναός της φύσης – όπως υποδεικνύει και ο μεγάλος σκελετός του διπλόδοκου (Diplodocus) ο οποίος δεσπόζει στη θολωτή κεντρική αίθουσα. Η Βιβλιοθήκη του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας περιέχει εκτενείς συλλογές από βιβλία, περιοδικά, χειρόγραφα, έργα τέχνης και συλλογές που συνδέονται με την εργασία και την έρευνα των επιστημονικών κλάδων. Η πρόσβαση στη βιβλιοθήκη είναι δυνατή μόνο κατόπιν ραντεβού.

Αν και συνήθως αναφέρεται απλά ως Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, επίσημα αναφερόταν ως “Βρετανικό Μουσείο (Φυσική Ιστορία)” (British Museum (Natural History)) μέχρι το 1992 και παρά τον νομικό διαχωρισμό του από το Βρετανικό Μουσείο το 1963. Οι συλλογές του προήλθαν, αρχικά, από αυτές του Βρετανικού Μουσείου, ενώ το κτίριο – ορόσημο “Alfred Warehouse” κατασκευάστηκε και λειτούργησε το 1881 και αργότερα ενσωματώθηκε στο νέο ίδρυμα το Γεωλογικό Μουσείο. Το “κέντρο Δαρβίνου” (Darwin Centre) αποτελεί πιο πρόσφατη προσθήκη, η οποία εν μέρει σχεδιάστηκε ως πιο σύγχρονη εγκατάσταση προκειμένου να στεγάσει τις πιο πολύτιμες συλλογές του Μουσείου.

Για την περιήγησή σας πατήστε εδώ

Μουσειο Μανταμ Τισο

Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Μαντάμ Τισό είναι ένας από τους σημαντικότερους προορισμούς του Λονδίνου, που κάθε χρόνο απαριθμεί εκατομμύρια επισκέπτες. Όντας ένα από τα μεγαλύτερα τουριστικά αξιοθέατα του Λονδίνου, τώρα έχει επεκταθεί και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως το Λας Βέγκας, το Βερολίνο, τον Χονγκ Κονγκ, κτλ.

Η Μαντάμ Τισό γεννήθηκε, ως Μαρί Γκρόσχολτζ,  στο Στραβούργο, την 1η Δεκεμβρίου 1761. Ο πατέρας της Μαρί σκοτώθηκε στο επταετή πόλεμο και η μητέρα της εργάστηκε στο σπίτι του Δρ. Κούρσιους. Ο Κούρσιους ήταν γιατρός και έφτιαχνε ομοιώματα με ανατομικές λεπτομέρειες. Ο ίδιος δίδαξε την Μαρί Τισό την τέχνη της δημιουργίας κέρινων ομοιωμάτων. Ήδη, το 1777, έφτιαξε το πρώτο της ομοίωμα, που αναπαρίσταται ο Βολταίρος και στη συνέχεια δημιούργησε κέρινα ομοιώματα του Ζακ Ρουσσώ και του Φραγκλίνου.

Στις 12 Ιουλίου 1789, όταν ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση, η Τισό συνελήφθη λόγω των φιλοβασιλικών φρονημάτων. Οι φύλακες της ξύρισαν το κεφάλι, μία κίνηση που γινόταν πριν την εκτέλεση στην γκιλοτίνα. Όμως στο τέλος σώθηκε από την λαιμητόμο χάρη στο ταλέντο της, να δημιουργεί νεκρικές μάσκες των θυμάτων της γκιλοτίνας.

Μετά τον θάνατο του Κούρσιους το 1794, η έκθεση των ομοιωμάτων του κληροδοτήθηκε στην Μαρί Τισό. Το 1795 παντρεύτηκε τον Φρανσουά Τισό, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά.  Το 1802, φεύγει με τον γιο της τον Ζοζεφ και πηγαίνουν στο Λονδίνο για να παρουσιάσει την συλλογή της από τα κέρινα ομοιώματα.

`