Το υποβρύχιο καλώδιο τηλεπικοινωνιών τοποθετείται μέσα στη θάλασσα, προκειμένου για να προσφέρει υπηρεσίες τηλεπικοινωνίας μεταξύ χωρών. Τα πρώτα υποβρύχια καλώδια τηλεπικοινωνιών προσέφεραν υπηρεσίες στην τηλετυπία. Οι επόμενες γενεές καλωδίων προσέφεραν υπηρεσίες για την καθιέρωση της τηλεφωνίας και έπειτα στη μετάδοση ψηφιακών στοιχείων. Όλα τα σύγχρονα καλώδια χρησιμοποιούν την τεχνολογία οπτικών ινών για τη μεταφορά του βασικού ψηφιακού σήματος, το οποία εν συνεχεία χρησιμοποιείται για τη μεταφορά του τηλεφωνικού ή του ψηφιακού φορτίου. Από το 2003, τα υποβρύχια καλώδια συνδέουν τις ηπείρους όλου του κόσμου, με μόνη εξαίρεση την Ανταρκτική.

Το ομοαξονικό (coaxial cable) είναι ένα είδος ηλεκτρικού καλωδίου που έχει έναν εσωτερικό αγωγό, περιβαλλόμενο από ένα εύκαμπτο, σωληνοειδές μονωτικό στρώμα πλαστικού, το οποίο με την σειρά του περιβάλλεται από ένα σωληνωτό συρμάτινο πλέγμα. Το τελευταίο ενδέχεται να περιβάλλεται απο μια μόνωση φύλλου αλουμινίου (aluminium shield). Η όλη διάταξη καλύπτεται απο ένα εξωτερικό μονωτικό περίβλημα ή μανδύα, το οποίο είναι ένα πλαστικό κυλινδρικό φύλλο.

Ο όρος ομοαξονικός προέρχεται από το γεγονός ότι ο εσωτερικός αγωγός και το εξωτερικό συρμάτινο πλέγμα διαθέτουν τον ίδιο γεωμετρικό άξονα. Το ομοαξονικό καλώδιο εφευρέθηκε από τον Άγγλο μηχανικό και μαθηματικό Oliver Heaviside, ο οποίος δημιούργησε το σχέδιο το 1880.

Το ομοαξονικό καλώδιο διαφέρει από τα άλλα θωρακισμένα καλώδια επειδή οι διαστάσεις του ελέγχονται για να δώσουν ένα ακριβές, σταθερό διάστημα αγωγών που απαιτείται για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ως γραμμή μεταφοράς. Χρησιμοποιείται για την διέλευση ηλεκτρικών σημάτων μεγάλου εύρους συχνοτήτων.