Για όσους παραμένουμε παιδιά…

Ακούγοντας αυτό το παρακάτω κομμάτι (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω απλά κομμάτι)

δακρύζω σκεπτόμενος τα χρόνια που αρχίσανε να περνάνε γρήγορα…

και την παιδική ηλικία με παιγχνίδια και ξεγνοιασιά που έχουνε πια φύγει.

Λούνα παρκ, μαλλί της γριάς, ένα χάδι, ένα παιδί γελάει, …

το παιδί μεγάλωσε έκανε δικά του παιδιά μα δεν υπάρχουν πια λούνα παρκ,μαλλί της γριάς ,

υπάρχουν μόνο οι αναμνήσεις ,τα ακούσματα, τα χάδια…

ευτυχώς υπάρχουν ακόμα παιδιά που γελάνε…..