Άρθρα κατηγορίας "Τοποθεσία"

Δέκα χώρες που πιθανότατα αγνοείτε την ύπαρξή τους.

Δέκα χώρες που πιθανότατα αγνοείτε την ύπαρξή τους

Το μάθημα Γεωγραφίας είναι πάντα ανεξάντλητο. Πάντα θα υπάρχουν σημεία στο χάρτη που παραμένουν άγνωστα ακόμα και για τους δυνατούς του είδους.

Η Γη, ο πλανήτης μας, αποτελείται από ένα «σύμπαν» από άγνωστα εδάφη, κάτοικοι μιας χώρας αγνοούν την  ύπαρξη μιας άλλης αλλά όλοι ζούμε και συμβιώνουμε, σχεδόν, ειρηνικά.

Εξερευνήστε δέκα  από τις, πιθανότατα, άγνωστες στο ευρύ κοινό χώρες:

10. Δημοκρατία  του Βανουάτου

Το Βανουάτου (παλαιά ονομασία Νέες Εβρίδες) είναι αρχιπέλαγος που βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό, 1000 χλμ δυτικά των νησιών Φίτζι. Από τα 82 νησιά του αρχιπελάγους του Βανουάτου τα δύο μεγαλύτερα είναι το Εσπίριτου Σάντου και το Μαλακούλα. Η πρωτεύουσα της χώρας είναι η Πορτ Βίλα και βρίσκεται στο Εφάτε. Από το 1906, οι τότε Νέες Εβρίδες τελούσαν υπό κοινή αγγλογαλλική διοίκηση ως το 1980, οπότε το Βανουάτου απέκτησε την ανεξαρτησία του.

Η χώρα κατοικείται από περίπου 261.000 κατοίκους ενώ οι 113 (!) γλώσσες που χρησιμοποιούνται, την κατατάσσουν τη χώρα ανάμεσα σε αυτές με την μεγαλύτερη γλωσσική ποικιλία. Το 90% των ντόπιων καταναλώνουν ψάρια ενώ το 80% ζει σε αγροτικές, απομονωμένες περιοχές με δικούς τους κήπους για τη προσωπική προμήθεια σε τρόφιμα.

Οι καταδύσεις είναι ένα πολύ δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο εδώ ενώ προβλήματα για την οικονομία αποτελούν οι συχνοί σεισμοί, οι κυκλώνες και οι μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των νησιών.

Για παράδειγμα, στις 2 Αυγούστου του 2007 τα νησιά σείστηκαν από δόνηση 7,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Κυριότεροι προμηθευτές εξωτερικής βοήθειας είναι η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Εθνικό νόμισμα είναι το Βάτου.

9. Δημοκρατία του Ναουρού

Για να το βρείτε στο χάρτη πρέπει να βρείτε πρώτα τον Ειρηνικό Ωκεανό. Εκεί, στο νότιο μέρος, θα βρείτε και το «Νησί της Χαράς» όπως ήταν παλιότερα γνωστό. Το Ναουρού, είναι μικρότερη ανεξάρτητη δημοκρατία στον κόσμο, από άποψη πληθυσμού (9.265 κάτοικοι) αλλά και έκτασης. Βρίσκεται 4000 χλμ βορειοανατολικά της Αυστραλίας και είναι πρώην βρετανική αποικία. Από το 1888 η Γερμανία, η Βρετανία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία εκμεταλλεύθηκαν τα φωσφορικά του αποθέματα και μετά την ανεξαρτησία του το 1968, η βιομηχανία φωσφόρου έχει κάνει τους κατοίκους του Ναουρού έναν από τους πλουσιότερους λαούς του κόσμου.

Εδώ δεν θα βρείτε επίσημη πρωτεύουσα, και δεν αποτελεί μυστικό ότι τη δεκαετία του ‘ 90, και έπειτα από την εξάντληση των αποθεμάτων φωσφάτων, το Ναουρού αποτέλεσε για σύντομο χρονικό διάστημα φορολογικό παράδεισο και κέντρο για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.

Οι ντόπιοι συλλέγουν το νερό της βροχής κατά τη διάρκεια των μουσώνων μεταξύ του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου, επειδή είναι πολύ περιορισμένα τα αποθέματα σε φυσικό γλυκό νερό. Το πιο δημοφιλές άθλημα στη χώρα αυτή είναι το Αυστραλιανό ποδόσφαιρο κανόνων, και έχουν μάλιστα και πρωτάθλημα με επτά ομάδες. Επίσης, ευρύτατα διαδεδομένο άθλημα είναι το πιάσιμο πουλιών με λάσο.

8. Τουβαλού 

Ο Ειρηνικός Ωκεανός κρύβει θησαυρούς. Το Τουβαλού, βρίσκεται 1050 χλμ βόρεια των Νησιών Φίτζι και είναι ένα από τα μικρότερα και πλέον απομονωμένα κράτη του κόσμου. Αποτελείται από εννέα κοραλλιογενείς βραχονησίδες με μήκος 579 χλμ. και συνολική έκταση λίγο μεγαλύτερη από 26 τετρ.χλμ.

Το 2007 η κυβέρνηση των νησιών έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις κλιματικές αλλαγές και επεσήμανε τον κίνδυνο να βυθιστούν τα νησιά στη θάλασσα εξαιτίας αυτών των αλλαγών.

Το χαμηλό τους υψόμετρο καθιστά τα νησιά επιρρεπή στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο πληθυσμός ενδέχεται να εγκαταλείψει τα νησιά και να καταφύγει στη Νέα Ζηλανδία, στο Νίουε και στο νησί Κιόα των Φίτζι. Επιπλέον, η νησιωτική χώρα πλήττεται από τη λεγόμενη Παλίρροια του Βασιλιά (King Tide), η οποία μπορεί να προκαλέσει άνοδο του επιπέδου στάθμης της θάλασσας ψηλότερα από μια συνηθισμένη πλημμυρίδα. Στο μέλλον, αυτό ίσως αποτελέσει απειλή για καθολική βύθιση του νησιού στη θάλασσα.

Το Τουβαλού έχει σχεδόν άγονο έδαφος και είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί για καλλιέργειες.
Ο πληθυσμός του νησιού έχει υπερδιπλασιαστεί από το 1980 και υπολογιζόταν να φτάσει τους 11.810 τον Ιούλιο του 2006. Απαρτίζεται κυρίως από Πολυνήσιους. Το 4% περίπου είναι Μικρονήσιοι.

7. Κομόρες

Είναι ένα ηφαιστιογενές  σύμπλεγμα τριών νησιών με περίπου 752.438 κατοίκους. Θα το βρείτε δυτικά του Ινδικού ωκεανού, μεταξύ της νήσου Μαδαγασκάρης και των ανατολικών ακτών της Αφρικής, στο βόρειο τμήμα του πορθμού της Μοζαμβίκης.

Το όνομά της χώρας προέρχεται από το αραβικό qamar, που σημαίνει «σελήνη». Η χώρα όσο πανέμορφη είναι, τόσο βυθίζεται διαρκώς στην πολιτική αστάθεια που ταλανίζει τη χώρα, η οποία από την εποχή της ανεξαρτησίας ως σήμερα έχει δει γύρω στα 20 πραξικοπήματα και απόπειρες πραξικοπημάτων.

Το κλίμα των νησιών είναι τροπικό με τους μουσώνες να δημιουργούν δύο εποχές: η πρώτη περίοδος από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο είναι ζεστή και η δεύτερη, από Μάιο ως τον Οκτώβριο, χαρακτηρίζεται από ξηρασία και είναι επίσης ψυχρή εποχή.
Ο πληθυσμός του κράτους είναι μίγμα Αράβων και Αφρικανών, Μαλαγάσιων και Ασιατών.

6. Γκέρνσεϊ

Μια χώρα που μόνο οι φανατικοί της Γεωμετρίας ξέρουν. Οι υπόλοιποι προμηθευτείτε με μεγεθυντικό φακό και αναζητήστε το Γκέρνσεϊ που είναι ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών αυτοδιοικούμενα που ανήκουν στην Βρετανική Κοινοπολιτεία.

Το σύμπλεγμα βρίσκεται στην θάλασσα της Μάγχης κοντά στις ακτές της Νορμανδίας, πρωτεύουσα θεωρείται ο Λιμένας του Αγίου Πέτρου και ο πληθυσμός του νησιού (κατατάσσεται 200ό στον κόσμο) είναι, σύμφωνα με εκτιμήσεις για τον Ιούλιο του 2009 65.870 κάτοικοι.

Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ομορφιά του τοπίου, το Guernsey είναι διεθνώς γνωστό και για τις… αγελάδες του που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της χώρας με το πλούσιο κρεμώδες γάλα τους να έχει λάβει άπειρα βραβεία. Αν ποτέ επισκεφτείτε το Γκέρνσεϊ, μη παραλείψετε να δοκιμάσετε και βοδινό κρέας καθώς τα βοοειδή της χώρας έχουν χαρακτηριστική πλούσια γεύση-συνηθίζουν να αφαιρούν το λίπος.

Το ειδυλλιακό και γαλήνιο τοπίο αποτελεί παράδεισο για τους συγγραφείς που βρίσκουν εκεί το απόλυτο ησυχαστήριο. Ο Βίκτορ Ουγκό έγγραψε εκεί μερικά από τα αριστουργήματά του όπως το «Οι άθλιοι».

5. Το νησί του Μαν

Ο συγκεκριμένος τόπος είναι ο παράδεισος των μοτοσικλετιστών. Το International Isle of Man TT (Tourist Trophy) Race αποτελεί έναν από τους ποιό διάσημους προορισμούς για αγώνες ταχύτητας μοτοσυκλετών και θεωρείται η ποιό επικίνδυνη διαδρομή στον κόσμο. Βρίσκεται στην Ιραλνδική Θάλασσα ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία και είναι ένας απο τους σημαντικότερους φορολογικούς παράδεισος σε όλο τον κόσμο.

Έχει έκταση 572 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό (εκτίμηση 2009) 76.512 κατοίκους (κατατάσσεται στην 196η θέση). Πήρε το όνομά του από την κελτική φυλή των Μανξ, οι απόγονοι των οποίων κατοικούν εκεί έως σήμερα. Οι Άγγλοι κατέλαβαν το νησί τον 14ο αιώνα, ενώ αποτελεί Κτήση του Βρετανικού Στέμματος από το 1765. Έχει το δικό του νόμισμα-τη λίρα του Mann-, ενώ η τοπική γλώσσα είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα και κινδύνευε να εξαφανιστεί έως το 1993, οπότε και άρχισε να διδάσκεται ξανά στα σχολεία.

4. Τοκελάου

Το εθνικό σύνθημα είναι «Τοκελάου για τους Ισχυρούς» («Tokelau mo te Atua») και είναι για… ισχυρούς ταξιδιώτες. Βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό και είναι εξαρτημένη περιοχή από την Νέα Ζηλανδία από το 1926.

Το μέλλον για τον τόπο αυτό δεν προβλέπεται ανθηρό μιας και ο ΟΗΕ συνέταξε το 1989 έκθεση σύμφωνα με την οποία προβλέπεται ότι το Τοκελάου θα εξαφανιστεί κάτω από την θάλασσα τον 21ο αιώνα λόγω της αύξησης της στάθμης των υδάτων από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Στα 10 τετρ. χλμ. «στριμώχνονται» 1.416 κάτοικοι, με βάση εκτιμήσεις του 2009. Δεν υπάρχει καμία πρωτεύουσα καθώς κάθε ατόλη έχει το δικό της διοικητικό κέντρο. Το όνομα Τοκελάου σημαίνει «βόρειος άνεμος» στη γλώσσα της Πολυνησίας.

3. Νησιά Κουκ

Ο παράδεισος θα μπορούσε να ονομαζόταν διαφορετικά και Νησιά Κουκ… Αν ζούσαν εδώ ο Αδάμ και η Εύα, θα έκαναν μπάνιο σε παραλίες με κατάλευκη άμμο, jeeping στη ζούγκλα, θα έβλεπαν παραδοσιακούς χορούς και θα γεύονταν κρέατα ψημένα σε λάκκους με ηφαιστειακές πέτρες.

Είναι ένα από τα πιο μακρινά νησιωτικά κράτη, βορειοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας, έχουν πληθυσμό 19.569 κατοίκους και πρωτεύουσά τους είναι η Αβαρούα. Υπολογίστε πριν τα επισκεφτείτε, ότι είναι περίπου 3.500 χλμ βορειοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας και αποτελούν σύμπλεγμα από 24 κοραλλιογενείς ατόλες και ηφαιστειακά νησιά.

Η υπό ανάπτυξη οικονομία στηρίζεται σε καλλιέργειες μαλακίων, μαργαριταριών, ένα εκτροφείο στρουθοκαμήλων, τον τουρισμό και τις τραπεζικές δραστηριότητες.

2. Νήσοι Πίτκαιρν

Όταν θα φτάσετε στον εξωτικό αυτό προορισμό, θα αποχωρήσετε έχοντας-εκτός από ειδυλλιακές εικόνες στην sim του κινητού σας-, και ξυλόγλυπτα αναμνηστικά που φιλοτεχνούν οι ντόπιοι: ξυλόγλυπτοι καρχαρίες, φάλαινες, ψάρια, δελφίνια, χελώνες, βάζα… Μη λησμονήσετε και τα εξαιρετικής ποιότητας υφάσματος Τάπα.

Οι Νήσοι Πίτκαιρν είναι βρετανική εξαρτημένη περιοχή και βρίσκονται στον νότιο Ειρηνικό στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και του Περού, σε απόσταση περίπου 1.350 ναυτικά μίλια ΝΑ. της Ταϊτής. Το σύμπλεγμα αποτελείται από 4 ηφαιστειακά νησιά, το Πίτκαιρν (Pitcairn)(το μόνο κατοικημένο), το Οουίνο (Oeno), το Χέντερσον (Henderson) και το Ντούσι (Ducie), που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. Είναι η πιο απομονωμένη κτήση της Βρετανίας. Έχει περίπου 50 κατοίκους (48 κάτοικοι με βάση εκτιμήσεις του 2009 οι οποίοι κατοικούν στον οικισμό , και πρωτεύουσα του νησιού, Άνταμσταουν στη νήσο Πίτκαιρν.

1. Ναγκόρνο Καραμπάχ

Ήταν παλαιότερα μία αυτόνομη διοικητική περιφέρεια (κατά τη σοβιετική τότε ορολογία «Όμπλαστ») της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης που ανήκε στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν.

Σήμερα συνεχίζει ν’ αποτελεί μια «εκ των πραγμάτων» αυτόνομη δημοκρατία στο Νότιο Καύκασο, που επισήμως όμως αποτελεί μέρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Bρίσκεται περίπου 270 χλμ δυτικά της αζερικής πρωτεύουσας Μπακού, και πολύ κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, αποτελώντας ουσιαστικά θύλακα μέσα στο Αζερμπαϊτζάν. Προσδιορίζεται σε έκταση 4.280 τ.χλμ. Το 2002 αριθμούσε 145.000 κατοίκους. Κύρια πόλη είναι το Στεπανακέρτ.

Η περιοχή υπήρξε θέατρο διαμάχης ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο σκληρότατος πόλεμος κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, και προκάλεσε κύματα προσφύγων από το Καραμπάχ προς την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, καθώς και μικρό τμήμα αυτών σε χώρες της Δύσης.

Από την κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε το 1994, το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και διάφορες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν γύρω του (συνολικά περίπου το 14% του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν) παραμένουν υπό τον έλεγχο των Αρμενίων αυτονομιστών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Έκτοτε, οι δυο πλευρές κάνουν συνομιλίες ειρήνης με τη διαμεσολάβηση της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ. Ως αποτέλεσμα της διαμάχης, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έκλεισαν τα σύνορά τους με την Αρμενία, πλήττοντας καίρια την οικονομία της χώρας.

Ετικέτες:

Πώς μια έκλειψη έσωσε τον Χριστόφορο Κολόμβο!

Πορτρέτο του Χριστόφορου Κολόμβου από τον ζωγράφο Sebastiano del Piombo. Ο μεγάλος εξερευνητής σώθηκε με τη βοήθεια της Αστρονομίας.
Πορτρέτο του Χριστόφορου Κολόμβου από τον ζωγράφο Sebastiano del Piombo. Ο μεγάλος εξερευνητής σώθηκε με τη βοήθεια της Αστρονομίας.

Θα σβήσω το φεγγάρι…

Με ευκαιρία την Ημέρα Κολόμβου που γιορτάζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου, ας θυμηθούμε μια ιστορία στην οποία ο πολυμήχανος εξερευνητής βασίζεται στην Αστρονομία για να σώσει το πλήρωμά του από τους οργισμένους ιθαγενείς.

Στις 12 Οκτωβρίου του 1492, ο Κολόμβος έφτασε στις ακτές ενός νησιού βόρεια της Κούβας, το οποίο θα ονόμαζε αργότερα Ελ Σαλβαδόρ. Έγινε έτσι ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στο Νέο Κόσμο, μια θαυμαστή νέα ήπειρο στην οποία πραγματοποίησε τρεις ακόμα αποστολές σε διάστημα μας δεκαετίας.

Όπως εξιστορείται ο αστρονόμος Τζο Ράο στο Space.com, στην τέταρτη και τελευταία αποστολή, ο Κολόμβος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει δύο από τα τέσσερα πλοία του, που είχαν φαγωθεί από το σαράκι.

Στις 25 Ιουνίου 1503, οι δύο τελευταίες καραβέλες της αποστολής προσάραξαν στη βόρεια ακτή του νησιού που θα ονομαζόταν αργότερα Τζαμάικα. Οι ιθαγενείς του νησιού, οι ινδιάνοι Άραγουακ, αρχικά φρόντισαν τους ναυαγούς προσφέροντάς τους κασάβα, καλαμπόκι, ψάρια και άλλα τρόφιμα.

Με τον καιρό όμως εμφανίστηκαν εντάσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές. Έξι μήνες μετά την άφιξη στο νησί, το μισό από το πλήρωμα του Κολόμβου εξεγέρθηκε και δολοφόνησε μερικούς ιθαγενείς, οι οποίοι είχαν πια σταματήσει να παρέχουν τροφή.

Αντιμέτωπος με το λιμό, ο Κολόμβος σκέφτηκε ένα πανέξυπνο σχέδιο: συμβουλεύτηκε ένα βιβλίο του γερμανού μαθηματικού και αστρονόμου Γιοχάνες Μύλερ φον Κένιγκσμπεργκ (1436-1476) το οποίο συγκέντρωνε αστρονομικούς πίνακες για το διάστημα 1475-1506, και χρησιμοποιούνταν από όλους πρακτικά τους ναυτικούς.

Ο Κολόμβος είδε στο βιβλίο ότι μια ολική έκλειψη Σελήνης θα συνέβαινε στις 29 Φεβρουαρίου 1504.

Τρεις μέρες πριν από την έκλειψη, ο εξερευνητής ζήτησε ακρόαση από τον αρχηγό των Άραγουακ και τον προειδοποίησε ότι ο χριστιανικός Θεός του ήταν πολύ εξοργισμένος με τη στάση των ιθαγενών: σε τρεις μέρες θα έκανε το φεγγάρι να τυλιχθεί «στις φλόγες της οργής» και να εξαφανιστεί από τον ουρανό.

Κι έτσι έγινε. Όταν το φεγγάρι άρχισε να χάνεται, αναφέρει ο γιος του Χριστόφορου Κολόμβου, Φερδινάνδος, οι Άραγουακ «έτρεξαν στα πλοία από κάθε κατεύθυνση κουβαλώντας προμήθειες και ζητώντας από τον ναύαρχο να μεσολαβήσει στον Θεό του».

Ο Κολόμβος όμως δεν ενέδωσε αμέσως. Είπε στους ιθαγενείς ότι έπρεπε να συζητήσει το θέμα κατ΄ ιδίαν με το Θεό στην ησυχία της καμπίνας του. Στα 50 λεπτά που περίμενε μόνος στο δωμάτιο, ο Κολόμβος χρησιμοποιούσε μια κλεψύδρα για να χρονομετρήσει τις φάσεις της έκλειψης.

Την κατάλληλη στιγμή, λίγο πριν τελειώσει η φάση της ολικής έκλειψης, ο Κολόμβος βγήκε από την καμπίνα και ανακοίνωσε ότι ο Θεός είχε δείξει έλεος και θα άφηνε το φεγγάρι να επιστρέψει.

Χάρη στο ευφυές σχέδιο, ο Κολόμβος και το πλήρωμά του έμειναν καλοταϊσμένοι μέχρι να φτάσει βοήθεια από την Καραϊβική στις 29 Ιουνίου 1504.

Στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ο Κολόμβος επέστρεψε σώος στην Ισπανία.

Ετικέτες:

Ψάχνουν το χαμένο Boeing και βρίσκουν σκουπίδια: Γιγαντιαίες χωματερές οι ωκεανοί της Γης!

skoupidia-660_0

Με αφορμή το χαμένο Μαλαισιανό Boeing ένα ακόμη σοβαρό θέμα έρχεται στο προσκήνιο, αφού κατά τη διάρκεια των ερευνών για τον εντοπισμό του, παρατηρήθηκε ότι οι ωκεανοί του πλανήτη μας έχουν εξελιχθεί σε τεράστιες χωματερές.

Όπως αναφέρει το National Geographic, εκατοντάδες αντικείμενα πλέουν στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας. Εξαρτήματα από container, πλαστικές σακούλες και ένα σωρό άλλα αντικείμενα αναδύονται στο κυνήγι για το χαμένο αεροπλάνο. Υπάρχουν περισσότερα σκουπίδια εκεί έξω από νομίζετε και το μεγαλύτερο μέρος τους είναι πλαστικό το οποίο καταπίνει θαλάσσια ζωή με καταστροφικές συνέπειες .

«Αυτή είναι η πρώτη φορά που όλος ο κόσμος παρακολουθεί τις έρευνες και γι’ αυτό είναι μια καλή στιγμή για τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι ωκεανοί μας είναι χωματερές», τονίζει η Κάθλιν Ντόχαν επιστήμονας της Γη και Διαστημικής Έρευνας στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον.

Περίπου το 90% από τα σκουπίδια στις περίπου 5 «κηλίδες» σκουπιδιών που συγκεντρώνονται στους ωκεανούς, αποτελούνται από πλαστικό, εξηγούν οι ερευνητές. Αυτό είναι σχετικά καινούργιο, αφού μόνο από το 1950 οι καταναλωτές χρησιμοποιούν πλαστικά. Τώρα , μισό αιώνα αργότερα , βλέπουμε μια πλούσια συσσώρευση πλαστικών μιας χρήσης όπως τσάντες, μπουκάλια, καπάκια και σκεύη κουζίνας. Μάλιστα οι ερευνητές τονίζουν ότι έχουν βγάλει πλαστικούς αναπτήρες από εκατοντάδες σκελετούς πτηνών, ενώ οι θαλάσσιες χελώνες και οι γκρίζες φάλαινες της Καλιφόρνια είναι επίσης μεγάλες ακούσιοι καταναλωτές πλαστικού.

Η υψηλότερη συγκέντρωση πλαστικών βρίσκεται στον Βόρειο Ατλαντικό, ο οποίος δέχεται το μεγαλύτερο μέρος των σκουπιδιών από τις ΗΠΑ, τον Καναδά , το Μεξικό και την Ευρώπη .

Λόγω της απομόνωσης της, η κηλίδα σκουπιδιών στον Ινδικό Ωκεανό παραμένει ένα μυστήριο. Καλύπτει μια τεράστια περιοχή , τουλάχιστον 5.000.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αλλά χωρίς σαφή όρια .

«Είναι πολύ ρευστή και αλλάζει με την εποχή, εξηγούν οι ερευνητές.
Το περιεχόμενο των σκουπιδιών που κυκλοφορούν συνεχώς ακολουθούν τη δίνη του Ινδικού Ωκεανού που κινείται από την αυστραλιανή πλευρά προς την αφρικανική, κάτω από την αφρικανική ακτή και πίσω στην Αυστραλία, εξηγούν οι ερευνητές. Η πλήρης περιστροφή διαρκεί περίπου έξι χρόνια, εκτός εάν τα συντρίμμια κολλήσουν στο κέντρο της κηλίδας, όπου θα μπορούσαν να παραμείνουν επ ‘αόριστον.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν το Μαλαισιανό Boeing 777 συνετρίβη στη ζώνη στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Αυστραλίας, όπου οι ερευνητές ψάχνουν τώρα, τότε τα συντρίμμια του είναι ήδη στο ταξίδι τους δυτικά προς τη Μαδαγασκάρη για να ενταχθούν στα σκουπίδια στον Ινδικό Ωκεανό σε περίπου ένα χρόνο.

Ετικέτες: ,

Darvaza ή «Η πόρτα στην κόλαση».

Το Darvaza ή «Η πόρτα στην κόλαση» όπως αποκαλείται από ντόπιους και τουρίστες, βρίσκεται στην έρημο Karakum του Τουρκμενιστάν.

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

Πρόκειται για μια τρύπα 60 μέτρων πλάτος και 20 μέτρων βάθος που αναβλύζει φωτιά για τα τελευταία 40 χρόνια. Ένα φαινόμενο που δεν είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας ή πτώσης μετεωριτών αλλά  αποτέλεσμα ενός ατυχήματος των Σοβιετικών που σημειώθηκε το 1971.

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

Κατά την διάρκεια γεώτρησης για φυσικό αέριο το έδαφος βούλιαξε καταπλακώνοντας και ρουφώντας στην κυριολεξία ανθρώπους και μηχανήματα. Στον τεράστιο κρατήρα που δημιουργήθηκε λόγω των αερίων κανένας δεν τόλμησε ποτέ να κατέβει.

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

Μάλιστα τον ανάφλεξαν έτσι ώστε τα αέρια αυτά να μην βγαίνουν από τον κρατήρα και από τότε καίει συνεχώς. Σε μια σκοτεινή νύχτα, η λάμψη της καύσης από την τρύπα μπορεί να φανεί από μίλια μακριά και η μυρωδιά του καψίματος του θείου μπορεί να ανιχνευθεί από πολύ μεγάλη απόσταση.

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

 

Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

Ετικέτες:

El Camino del Rey (Το μονοπάτι του Βασιλιά)!

Στην Ισπανία υπάρχει ένα από τα πιο επικίνδυνα περάσματα-μονοπάτια με όνομα El Camino del Rey.

Το μονοπάτι αυτό κατασκευάστηκε από το 1900 έως και το 1905.

Το 1901 έγινε φανερό ότι οι εργαζόμενοι στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας Chorro Falls και Gaitanejo Falls, χρειάζονταν μια διάβαση πεζών

για να διασχίζουν τους μεταξύ τους καταρράκτες, αλλά και να προβλεφθεί η μεταφορά των υλικών, καθώς και για την επιθεώρηση και τη συντήρηση του καναλιού.

Για την κατασκευή του διαδρόμου χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1905.

Το 1921 ο βασιλιάς Alfonso XIII, διέσχισε το διάδρομο (μονοπάτι του βασιλιά) για τα εγκαίνια του φράγματος Conde del Guadalhorce και έγινε γνωστό από το σημερινό του όνομα.

Έχει να συντηρηθεί πάρα πολλά χρόνια και είναι σε κακή κατάσταση.

Όμως, η θέα που προσφέρει είναι ανεπανάληπτη.

Στο τέλος των φωτογραφιών, ακολουθούν videos

Δυστυχώς, αρκετοί επισκέπτες έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες δεκαετίες.

Έτσι η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε να το κλείσει.

Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετοί τρελοί που το επισκέπτονται λαθραία.

Καλά λένε πως η τρέλα πάει στα βουνά!…

http://www.youtube.com/embed/ZmDhRvvs5Xw?rel=0

http://www.youtube.com/embed/y1Nd1qtk1Go?rel=0

http://www.youtube.com/embed/dTUjcEDb6PQ?rel=0

http://www.youtube.com/embed/m0NlGxwJO_0?rel=0 [το τέλος!]


Παρακολουθήστε, την διάσωση, ενός τελικά “τυχερού”…

Τα σχόλια δικά σας…!

Νομίζω ότι αυτό το μέρος αξίζει κάποιος να το επισκεφτεί, κάποια στιγμή επισκεπτόμενος την Ισπανία.

 

At first glance many might think I might like to have a go at doing that.  Then you look down. For most people,might like quickly turns in to would never, ever in a million years.  Welcome to Spain’s Caminito del Rey, quite possibly the most dangerous pathway in the world.

There are some places in this world to which even the locals say you would be mad to venture.  Sometimes this can be dismissed as exaggeration or hyperbole designed to encourage the traveler to go and take a look.  In this case they are absolutely, one hundred percent correct.  Travel along the Caminito del Rey and you really would put your life in peril.  Don’t look down, now…

Look to the top left of this photograph and you can see two hardy souls – their presence on the pathway gives you an idea of the heights involved.  The Guadalhorce River in Adalusia, Spain is home to El Chorro.  This is a limestone gorge which, in 1921, was damned to form three reservoirs.

The pass through is known as Desfiladero de los Gaitanes which climbs to seven hundred meters in height.  To cross it – if one is foolhardy enough, the Caminato del Rey – or in English the King’s Little Pathway mayoffer a route.  Unless of course, you plummet to your death as one unfortunate tourist did in 2000 prompting the local authorities to close the walkway.  A further four died in the two years preceding that.  Its reputation (or closure) has not hindered the more adventurous – or foolhardy – visitor, however.

Vuelta a casa,ultima viga.
IMG_2246

There are always more adventurous tourists to whom Caminito del Rey is a challenge to be relished rather than their own worst nightmare.  With some knowledge of climbing it is still possible to access the Caminato del Rey and many do each year.

Untitled

The local council is trying to secure government funding to recreate the path to its original 1921 form but there is no work expected till at least 2014.  Until then the pathway remains difficult to get to but still accessible.  How, though, did it get to be built, as high and remote as it is, in the first place?

El Chorro 03-04-2010 12-12-48

It all goes back to the beginning of the last century.  There were hydroelectric power plants built at the nearby Gaitanejo and Chorro Falls.  Much like the bridge over the Hoover Dam in the USA a way had to be found to connect the two in order to ensure that the carriage of materials would not take days.  It was also deemed necessary for the regular inspection of the channel and so the decision was made to construct a walkway.  It took a while – four years – to build and it was completed to much acclaim and celebration in 1905.

 

It got its name in 1921.  The then King of Spain, Alfonso XIII, traversed the walkway to open the Conde del Guadalhorve Dam.  In an ancient European tradition the walkway was thereafter named after the monarch and became the King’s Little Pathway.  When technology and transport improved years later, the pathway became redundant and fell in to disrepair.  That may have been the end of the story had it not been the replacement of workers with tourists, eager to experience for themselves the dizzying narrowness of the pathway, not to mention to superb views it offers.

Caminito del Rey
Caminito del Rey

Until it is restored then the walkway continues to deteriorate and it is now considered highly dangerous.  It is only a single meter in width and is over three hundred meters above the river below at its highest.  There is virtually no handrail remaining and parts of the walkway have collapsed.  What still remains, though, between the parts still extant, are the original steel connectors.  These it seems are a particular challenge to climbers who choose to go to the Caminito del Rey.

Caminito del Rey
Camino Del Rey 2010
El Caminito del Rey

A climbing latch may be used to use the safety rope which has been placed there.  So, if the climber slips, it would hopefully avoid a rapid descent to the river below but it can obviously not hold too much weight.  You have to be a very adventurous kind of tourist (or one suspects, simply completely bonkers) to venture along the Caminito del Rey nowaday: yet still they come.

Ετικέτες:

Η θλιβερή ιστορία του πιο μοναχικού δέντρου στον κόσμο.

dentro-tenere-107005

Για αιώνες μια μοναχική ακακία στεκόταν μόνη περικυκλωμένη από μια θάλασσα άμμου στη νιγηριανή Σαχάρα.

Για πολλές γενιές ταξιδιώτες και καραβάνια βεδουίνων ξεκουράζονταν κάτω από τη σκιά της και τη θεωρούσαν σημείο αναφοράς στο ταξίδι τους.

Η συγκεκριμένη ακακία ήταν το μοναδικό δέντρο σε ακτίνα 400 χιλιομέτρων: λειτούργησε ως ορόσημο για τα καραβάνια που διέσχιζαν το γυμνό τοπίο, αλλά και ως μνημείο της ανθεκτικότητας της ζωής.

Η θλιβερή ιστορία του ξεριζώματός της μας υπενθυμίζει πώς μια μοναδική στιγμή ανθρώπινης απερισκεψίας μπορεί να καταστρέψει τα θαύματα της φύσης.

Οι Τουαρέγκ, νομαδική φυλή της περιοχής του Τενερέ, στη νότιοκεντρική Σαχάρα, ήταν οι μόνοι που γνώριζαν την ύπαρξη του δέντρου μέχρι που στα τέλη της δεκαετίας του 1930 τράβηξε την προσοχή των “ξένων”.

Ευρωπαϊκά στρατεύματα που στρατοπέδευσαν στην περιοχή εντόπισαν την ακακία. Την ονόμασαν “Το δέντρο του Τενερέ” και την συμπεριέλαβαν στους στρατιωτικούς χάρτες.

Ο Γάλλος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων που αναπτύσσονταν το 1939 στην περιοχή, ο Μισέλ Λεσούρ, χαρακτηρίσε το δέντρο ως κάτι το πραγματικά ξεχωριστό όχι μόνο λόγω της ικανότητάς του να επιβιώνει στις συνθήκες της ερήμου αλλά και λόγω της αυτοσυγκράτησης που επεδείκνυαν οι αμέτρητοι μέσα στους αιώνες ταξιδιώτες αφήνοντάς το ανέγγιχτο.

Την ίδια χρονιά ανοίχτηκε ένα πηγάδι κοντά στο δέντρο και έλυσε το μυστήριο της επιβίωσής του σε αυτό το άνυδρο περιβάλλον.

Με ύψος 10 μέτρων το δέντρο είχε ρίζες που εκτείνονταν για 30 μέτρα μέσα στον υδροφόρο ορίζοντα. Η ηλικία του υπολογίστηκε στα 300 χρόνια και έγινε η υπόθεση ότι αποτέλεσε το τελευταίο εναπομείναν δέντρο από μια αρχαία συστάδα που βρισκόταν στην -κάποτε όχι τόσο ξηρή- περιοχή.

Όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα, αυτό το ζωντανό θαύμα που επέζησε για αιώνες κόντρα σε όλες τις πιθανότητες πέθανε με υπαίτιο την ανθρώπινη φύση και όχι τη Φύση καθεαυτή.

Το 1973 ένας οδηγός φορτηγού, ακολουθώντας τον αρχαίο δρόμο των καραβανιών συγκρούστηκε με το δέντρο και ξερίζωσε τον κορμό του.

Μια στιγμή απροσεξίας στάθηκε αρκετή για να καταστραφεί ένας δεσμός με το παρελθόν, βαθιά ριζωμένος στην άμμο της ερήμου και στην ψυχή γενεών που απολάμβαναν τη σκιά του.

Ο οδηγός, το όνομα του οποίου παραμένει άγνωστο, λέγεται ότι ήταν μεθυσμένος την ώρα που οδηγούσε.

Λίγο καιρό μετά, ο σκελετός του ιερού δέντρου μεταφέρθηκε στο Εθνικό Μουσείο του Νίγηρα και τοποθετήθηκε σε μαυσωλείο ως ιερό κειμήλιο: πράξη ενδεικτική της σημασίας που του απέδιδαν οι άνθρωποι της περιοχής.

Στη θέση του ανεγέρθηκε ένα απλό μεταλλικό γλυπτό.

dentro-tenere-107005-1

 

Ετικέτες:

Φθινόπωρο στη λίμνη…

Όμορφες φθινοπωρινές εικόνες από τη λίμνη Fjällnora στη Σουηδία σε ένα υπέροχο βίντεο.

 1379575457

Ετικέτες:

Το σημείο που απέχει περισσότερο από τη στεριά!

Το σημείο της Γης που απέχει περισσότερο από τη στεριά, βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι γνωστό ως «σημείο Nemo», που πήρε το όνομά του από το διάσημο καπετάνιο του υποβρυχίου στο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν «Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα».

nemo_point

Το «σημείο Nemo» απέχει 2.688 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη ακτή, το νησί Ducie του συμπλέγματος Πίτκερν, στα βόρεια, το Motu Nui, ένα από τα Νησιά του Πάσχα, προς τα βορειοανατολικά και το νησί Maher, μέρος της Ανταρκτικής, στο νότο.

Ετικέτες:

12 σημεία όπου μπορεί κανείς ν’αγγίξει τον ουρανό.

Για εξαιρετικά τολμηρούς, για ανθρώπους που δεν φοβούνται τα ύψη, γι’αυτούς που θέλουν ν’αγγίξουν τον ουρανό. Υπάρχουν 12 σημεία σ’αυτόν τον πλανήτη, τεχνολογικά θαύματα, σε  τόπους απείρου κάλλους, που προκαλούν ίλιγγο:

Skywalk Glacier

Τα σχέδια για μια νέα γυάλινη πλατφόρμα προβολής στο Canadian Rockies παρουσιάστηκαν στις αρχές Αυγούστου. Το Skywalk Glacier πρόκειται να κατασκευαστεί στο Εθνικό Πάρκο Jasper και αναμένεται να ανοίξει Μάιο του 2014.

Willis Tower Observation Deck

Το κατάστρωμα παρατήρησης στο 103  όροφο του Willis Tower στο Σικάγο (πρώην Sears Tower) διαθέτει επίσης ένα γυάλινο δάπεδο. Είναι 412.5 μέτρα πάνω από το έδαφος.


Macau Tower

Ο πύργος στο Μακάο είναι ύψους 338μ. Οι εξαιρετικά γενναίοι μπορούν να κάνουν skydive από το περβάζι.


El Caminito del Rey

Αυτό το μονοπάτι στο βουνό στην ισπανική επαρχία της Μάλαγα, που ονομάζεται «μικρό μονοπάτι του βασιλιά», χτίστηκε για τους εργαζόμενους σε κοντινά υδροηλεκτρικά έργα.

Υπάρχει στο blog ξεχωριστό ενδιαφέρον άρθρο. εδώ

Το Grand Canyon Skywalk

Στο δυτικό άκρο του φαραγγιού, η Skywalk είναι μια πεταλοειδής γυάλινη γέφυρα, 4.000 πόδια πάνω από τον ποταμό Κολοράντο. Χτίστηκε και διατηρείται από τη φυλή Hualapai. Αν κάποιος θέλει να κρεμαστεί στον αέρα, πρέπει να πληρώσει περίπου 57 δολάρια.


Ngong Ping 36

Αυτή η μήκους 5,7 χλμ. γόνδολα είναι ένα τελεφερίκ που άνοιξε το 2006 και προσφέρει εκπληκτική θέα στο Χονγκ Κονγκ. Η διαδρομή διαρκεί 25 λεπτά.


Tren a las Nubes

Ολοκληρώθηκε το 1932. Το «Τρένο στα Σύννεφα» κάνει ένα από τα μεγάλα ταξίδια της Νότιας Αμερικής. Πρόκειται για μια 16ωρη, 270 μιλίων διαδρομή μετ ‘επιστροφής που αναχωρεί μια φορά την εβδομάδα από την πόλη της Αργεντινής Salta. Αρχικά χτίστηκε για οικονομικούς λόγους και πλέον λειτουργεί αποκλειστικά για τους τουρίστες. Η γραμμή περνά από 29 γέφυρες και 21 σήραγγες.

 

Sands Skypark

Αλληλοεπικαλυπτόμενοι τρεις ουρανοξύστες 656 πόδια πάνω από τη Σιγκαπούρη. Το Sands Skypark στο Marina Bay Sands προσφέρει απίστευτη θέα και διαθέτει ακόμα και μια πισίνα υπερχείλισης.


Skippers Road


Χτισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα για την πρόσβαση των ανθρακωρύχων σε ένα φαράγγι χρυσού, είναι μια δημοφιλής εκδρομή προς το κοντινό Queenstown της Νέας Ζηλανδίας. Οι αυτοκινητιστές θα πρέπει να υποβάλουν αίτηση για άδεια πριν επιχειρήσουν να βγουν στο δρόμο και πολλές ασφαλιστικές εταιρείες αυτοκινήτων δεν παρέχουν κάλυψη σε περίπτωση ατυχήματος.


Five Fingers

Η εξέδρα στις Αυστριακές Άλπεις διαθέτει πέντε διαβάσεις πεζών. Η μία έχει γυάλινο πάτο, άλλη τρύπα στο πάτωμα…


Το Λατομείο της Αδρεναλίνης

Το Λατομείο στην Κορνουάλη είναι 50 μέτρα πάνω από το έδαφος, μήκους 490 μ.


Capilano Suspension Bridge Park

Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο Βανκούβερ, με ένα πάρκο που περιλαμβάνει ένα κουβάρι από στενές γέφυρες, σκάλες και πλατφόρμες.


Ετικέτες:

Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Λίγα είναι τα κοινά στοιχεία των πλέον αφιλόξενων περιοχών του πλανήτη.
Δύο από τις πλέον αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη μας, που ταυτόχρονα υπό μία έννοια μπορούν να χαρακτηριστούν και άκρα του, είναι ο Νότιος και ο Βόρειος Πόλος.

Παρά τις ομοιότητες που οι περισσότεροι γνωρίζουν με προεξέχουσα αυτή της ύπαρξης των πάγων και του πολικού ψύχους, υπάρχουν ορισμένες βασικές διαφορές μεταξύ αυτών των δύο που είναι λιγότερο γνωστές.

Ακολουθούν ορισμένες από τις βασικότερες διαφορές του Νότιου και Βόρειου Πόλου.

Το λιώσιμο των πάγων
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Οι πάγοι στην αρκτική περιοχή του Βόρειου Πόλου, ακολουθούν ένα περιοδικό κύκλο κάθε χρόνο καθώς σχεδόν η μισή σχεδόν ποσότητα λιώνει κάθε καλοκαίρι, ενώ ξαναπαγώνει το χειμώνα για να αποκτήσει ξανά το ίδιο μέγεθος. Φυσικά ο φυσιολογικός αυτός κύκλος, έχει διαταραχθεί από την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη καθώς η ποσότητα του πάγου που λιώνει είναι μεγαλύτερη από αυτή που δημιουργείται.

Αντίθετα, στην Ανταρκτική οι πάγοι διατηρούν την ίδια μορφή σε ολόκληρη σχεδόν τη διάρκεια του έτους. Και σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για λιώσιμο των πάγων εξαιτίας της υπερθέρμανσης.

Η τρύπα του όζοντος
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Μεγάλου μεγέθους είναι η τρύπα του όζοντος που παρατηρείται πάνω από την Ανταρκτική. Αν και στο Βόρειο Πόλο δεν έχει παρατηρηθεί ανάλογο κενό, το στρώμα του όζοντος γίνεται όλο και πιο λεπτό.

Το κρύο
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Οι θερμοκρασίες που επικρατούν στο Νότιο Πόλο, είναι κατά πολύ χαμηλότερες από αυτές του Βόρειου. Ο μέσος όρος θερμοκρασίας στην Ανταρκτική για ένα έτος, αγγίζει τους -49 βαθμούς Κελσίου, ενώ στην Αρκτική μόλις -34.

Πολικές αρκούδες και πιγκουίνοι
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Αντίθετα απ’ ότι πολλοί πιστεύουν, τα δύο αυτά είδη ζώων δεν μοιράζονται τις ίδιες περιοχές. Οι πιγκουίνοι ζουν στην Ανταρκτική, ενώ αντίθετα οι πολικές αρκούδες στο Βόρειο Πόλο. Αν τα δύο είδη ζούσαν στην ίδια περιοχή, τότε η αναζήτηση τροφής από τις αρκούδες θα ήταν εύκολη υπόθεση μιας και οι πιγκουίνοι θα αποτελούσαν μιας πρώτης τάξεως γεύμα!

Ο μαύρος χρυσός
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Τα μισά σχεδόν αποθέματα πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο, βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της αρκτικής. Αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αποθέματα μπορεί να υπάρχουν και στην Ανταρκτική, διεθνής συμφωνίες καθιστούν πιο δύσκολη νομικά την έρευνα και εκμετάλλευση του από διάφορες χώρες.

Ανθρώπινη παρουσία
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Η Ανταρκτική είναι ίσως το μόνος έδαφος επί της Γης που δεν ανήκει σε κανέναν! Διεθνής συμφωνία προβλέπει πως το έδαφος της μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για επιστημονικούς και ειρηνικούς σκοπούς. Αντίθετα, περισσότερα από 4 εκατ. άνθρωποι ζουν στον αρκτικό κύκλο σε διάφορες πόλεις και χωριά.

Ποσότητες πάγου
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Το 90% των πάγων της Γης βρίσκονται στην Ανταρκτική. Με τον τρόπο αυτό διαθέτει το 3/4 των παγκόσμιων αποθεμάτων γλυκού νερού. Όπως γίνεται προφανές, οι ποσότητες πάγου στο αντίθετο άκρο είναι πολύ λιγότερες.

Επιφάνεια
Perierga.gr - Τι διαφορές έχει ο Νότιος από το Βόρειο Πόλο;

Η αρκτική περιοχή είναι κατά βάση, μια έκταση παγωμένου νερού. Αντίθετα, η μεγαλύτερη έκταση της Ανταρκτικής είναι σε στεριά, με κανονική γεωλογική δομή.

Ετικέτες:

Διεθνής γραμμή ημερομηνίας.

Διεθνής γραμμή ημερομηνίας

Η γραμμή που χωρίζει το σήμερα από το χθες. Τόγκα, Ειρηνικός Ωκεανός, 180ος μεσημβρινός. Η μέρα είναι Σάββατο και η ώρα περίπου 9 το βράδυ. Μόλις 900 χιλιόμετρα μακρυά, στη νήσο Σαμόα, είναι επίσης 9 το βράδυ. Μόνον που εδώ είναι Παρασκευή! Πως γίνεται αυτό;

Οι δυο περιοχές είναι αρκετά κοντά για να ανήκουν στην ίδια ζώνη ώρας, μόνο που βρίσκονται μια μέρα μακρυά!

Ο λόγος είναι ότι τις χωρίζει η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line ή απλά IDL)!

H IDL είναι μια νοητή γραμμή που διατρέχει την επιφάνεια της Γης κάπου κοντά στον 180ο μεσημβρινό. Και είναι η γραμμή που χωρίζει το σήμερα, από το αύριο, η γραμμή στην οποία ο πλανήτης αλλάζει μέρα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι αν ένα αεροπλάνο διασχίσει τη γραμμή αυτή ουσιαστικά περνά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου από τη μια μέρα στην άλλη. Αν το αεροπλάνο ή το πλοίο κινείται προς τα ανατολικά, περνά από το σήμερα στο χθες. Αν όμως κινείται δυτικά περνά από το χθες στο σήμερα.

Όποιος θυμάται τα αναγνώσματα του Ιουλίου Βερν, ο Φιλέας Φογκ ξεκίνησε το ταξίδι του από το Λονδίνο προς τα ανατολικά για να κάνει το γύρο του κόσμου σε 80 μέρες. Όμως όταν επέστρεψε – κι ενώ νόμιζε ότι είχε χάσει το στοίχημα- κατάλαβε ότι ουσιαστικά μια μέρα του είχε φύγει μέσα από τα χέρια. Γιατί στο κομμάτι από την Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας προς το Σαν Φρανσίσκο δεν αφαίρεσε μια μέρα από το ημερολόγιο του καθώς πέρναγε τη Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας.

Πώς δημιουργήθηκε η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας;

Η ανάγκη για την οριοθέτηση του χρόνου βάσει “σήμερα” και “αύριο” και “χθες” έγινε σαφής όταν η κοσμοϊστορική πορεία του Φερδινάνδου Μαγγελάνου που περιέπλευσε τον κόσμο το 1519-1522. Οι επιζώντες του πληρώματος (μόλις 18 άτομα στο σύνολο των 217 που αναχώρησαν) επέστρεψαν στον ισπανικό σταθμό πλήρως βέβαιοι για την ημέρα της εβδομάδας, η οποία βεβαιωνόταν από το ημερολόγιο του πλοίου.

Παρ’ όλα αυτά, όσοι βρίσκονταν εκεί και τους υποδέχτηκαν επέμεναν ότι η ημέρα ήταν μία ημέρα αργότερα. Το φαινόμενο αυτό, που τώρα γίνεται εύκολα κατανοητό καθώς ο Μαγγελάνος ξεκίνησε το ταξίδι του πλέοντας προς τη δύση, προκάλεσε μεγάλη έξαψη εκείνη την εποχή στο βαθμό που μια ειδική αντιπροσωπεία στάλθηκε στον Πάπα για να πάρει εξηγήσεις για αυτό το παράξενο γεγονός.

Διεθνής γραμμή ημερομηνίας

Ετικέτες:

Αναλαμπή του χρόνου.

Ένα time lapse video, με εικόνες από το εντυπωσιακό φαράγγι του Grand Canyon.

Έχει μήκος 446 χιλιομέτρων, πλάτος μεταξύ 6,5 και 29 χιλιομέτρων και βάθος που φτάνει τα 1,83 χιλιόμετρα.

Το μεγαλύτερο μέρος του αποτελεί το Εθνικό Πάρκο του Grand Canyon, ένα από τα πρώτα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ

και Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Ετικέτες:

Για όσους δεν “πάνε” φέτος διακοπές!

http://www.youtube.com/embed/57ptnOlHXIs?rel=0

Ο Stian Rekdal επισκέφτηκε τη χώρα μας τον Μάιο του 2012,

κατέγραψε υπέροχες εικόνες από διάφορα μέρη και έφτιαξε ένα πραγματικά πανέμορφο βίντεο.

Απολαύστε το…

Ετικέτες:

Το Μεγάλο Σινικό Τείχος: ιστορία και πληροφορίες.

Κίνα.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε αυτή τη χώρα είναι φωτογραφίες από ένα ατελείωτο τείχος που εκτείνεται μέχρι τα βάθη του ορίζοντα…

Δεν είναι άλλο από το Μεγάλο Σινικό Τείχος, το οποίο, όχι τυχαία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα Θαύματα του Κόσμου!
Ας δούμε την ιστορία του.

Το τείχος δεν είχε πάντα το τεράστειο μήκος που έχει σήμερα.

Ξεκίνησε από μία σειρά μικρότερων οχυρωματικών έργων στις βόρειες περιοχές της Κίνας που κατασκευάστηκαν για την άμυνα από …ενοχλητικές εχθρικές φυλές που έκαναν επιδρομές.

Τα πρώτα τμήματα του τείχους άρχισαν να κατασκευάζονται την περίοδο γύρω από τον 5ο αιώνα π.Χ.

Σταδιακά και με την πάροδο των αιώνων τα τμήματα αυτά μεγάλωναν, ενώνονταν, ενισχύονταν και ανακατασκευάζονταν για πάνω από 2000 χρόνια (!!!), δημιουργώντας το σημερινό ενιαίο Σινικό τείχος!

Το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού Σινικού Τείχους ανακατασκευάστηκε και τελειοποιήθηκε κατά τη δυναστεία Μινγκ ( 1368-1644 ), οδηγώντας στη σημερινή μορφή του Τείχους το οποίο έφτασε τα 8.851 χιλιόμετρα μήκος!!

Πως και από τι κατασκευάστηκε το Σινικό Τείχος;

Σινικό Τείχος κατασκευάστηκεΑνάλογα με την τεχνολογία που ήταν διαθέσιμη ανά εποχή και ανάλογα με τα υλικά που υπήρχαν σε κάθε περιοχή, το Σινικό Τείχος κατασκευαζόταν με διάφορους τρόπους και από διάφορα υλικά, όπως πέτρες, χώμα, τούβλα, ξύλο κλπ.

Ως τμήματα του Τείχους χρησιμοποιήθηκαν επίσης φυσικά ”εμπόδια”, όπως λόφοι, ποτάμια, γκρεμοί κλπ.

Από το συνολικό μήκος του Σινικού Τείχους, τα 359.7 είναι τάφροι, τα 2232.5 χιλιόμετρα είναι φυσικά εμπόδια και τα υπόλοιπα 6259.6 είναι …τείχος!

Κατά μήκος του Τείχους κατασκευάστηκαν πύργοι, φυλάκια, παρατηρητήρια, μέχρι και ολόκληρα στρατόπεδα, που εξυπηρετούσαν την άμυνα και και τον έλεγχο των… συνόρων που οριοθετούσε το Τείχος.

Φαίνεται το Σινικό Τείχος από το διάστημα;

Σινικό Τείχος ορατό από το διάστημαΑπό τον 18ο αιώνα είχε κυκλοφορήσει η πεποίθηση πως το Μεγάλο Σινικό Τείχος είναι ορατό από τη… Σελήνη και το διάστημα!

Η πεποίθηση αυτή είναι φυσικά ένας… αστικός μύθος!

Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, αφού το μέγιστο πάχος του Σινικού Τείχους είναι 9.1 μέτρα και έχει ίδιο χρώμα με το έδαφος.

Ακόμα και στη σύγχρονη εποχή υπάρχει αμφιβολία κατά πόσο είναι δυνατόν να παρατηρηθεί το Τείχος με γυμνό μάτι ακόμα και από “χαμηλή τροχιά” γύρω από τη Γη.

Παρόλο που κάποιοι αστροναύτες έχουν ισχυριστεί πως είναι ορατό και έχουν εντοπίσει το Τείχος με γυμνό μάτι, αυτό ακόμα αμφισβητείται έντονα!

ιστορία σινικού τείχους
[Δορυφορική εικόνα του Σινικού Τείχους (όχι με γυμνό μάτι φυσικά). Είναι η μαύρη γραμμή που διασχίζει διαγώνια την εικόνα.]

Πηγή: coolweb.gr

Ετικέτες:

Το σύγχρονο θαύμα του Μωυσή…

Το νησί Jindo είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στην Κορέα, δίπλα στα νησιά Jejudo και Geojedo. Αποτελείται από 250 μικρότερα νησιά, και είναι διάσημο για την εμφάνιση ενός στεγνού δρόμου στη μέση της θάλασσας, κοντά στο τέλος του Φεβρουαρίου και τα μέσα Ιουνίου του σεληνιακού ημερολογίου. Δεδομένου ότι μοιάζει με απόσπασμα της Παλαιάς Διαθήκης στο βιβλίο της Εξόδου, η εκδήλωση ονομάζεται «Το θαύμα του Μωυσή». Όταν αποσύρονται τα νερά δημιουρείται ένας δρόμος περίπου 30-40 μέτρων σε πλάτος και 2,8 χιλιόμετρα σε μήκος, ο οποίο παραμένει για περίπου μία ώρα πριν χαθεί και πάλι κάτω από τα νερά της θάλασσας.

Σύμφωνα με το θρύλο, πολύ καιρό πριν, υπήρχαν πολλές τίγρεις στο νησί Jindo. Όταν οι τίγρεις άρχισαν να εμφανίζονται συχνά στο χωριό, οι άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο στο νησί Modo. Το νησί ουσιαστικά εκκενώθηκε και έμαινε μόνο μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Bbyong, η οποία προσευχόταν καθημερινά στο Yongwang, θεό του ωκεανού, να την αφήσει να δει ξανά την οικογένειά της και πάλι. Γύρω από τον Φεβρουάριο, Yongwang εμφανίστηκε στο όνειρό της και της είπε, «θα στείλω ένα ουράνιο τόξο στη θάλασσα αύριο. Βάδισε πάνω σε αυτό και θα διασχίσεις τη θάλασσα». Την επόμενη μέρα η γριά Bbyong βγήκε στη θάλασσα και προσευχήθηκε ξανά, και καθώς το ουράνιο τόξο εμφανίστηκε, το θαλασσινό νερό διαχωρίστηκε και δημιουργήθηκε ο δρόμος. Μέσα από αυτό το δρόμο, η οικογένειά της και οι άλλοι χωρικοί γύρισαν πίσω στο νησί. Από τότε, όταν η θάλασσα υποχωρεί και δημιουργείται ο δρόμος, οι άνθρωποι γιορτάζουν το φαινόμενο, με γιορτή προς τιμήν του θεού Yeongdeung και θυμούνται τη γριά Bbyong. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, εκτελούνται παραδοσιακοί χοροί και το νησί Jindo προσελκύει πολλούς τουρίστες.

Το σύγχρονο θαύμα του Μωυσή

Το σύγχρονο θαύμα του Μωυσή

Το σύγχρονο θαύμα του Μωυσή

Ετικέτες:

Οι πιο διάσημες πλατείες του κόσμου.

Κάποιες με τεράστια ιστορία, άλλες με μυθική ομορφιά, όλες άμεσα συνδεδεμένες με το παρελθόν και το παρόν κάθε τόπου.
Δείτε που χτυπάει η καρδιά 14ων μεγάλων πόλεων.

Grand Place Βρυξέλλες, Βέλγιο

Η Grote Markt, όπως είναι αλλιώς γνωστή, είναι η κεντρική πλατεία των Βρυξελλών. Κάθε δύο χρόνια τον Αύγουστο απλώνεται εκεί ένα θεόρατο και πανέμορφο χαλί από λουλούδια. Οι πάνω από ένα εκατομμύριο μπιγκόνιες που καλύπτουν το μέρος, το κάνουν τον βασικότερο τουριστικό προορισμό της πόλης.

Piazza San Marco Βενετία, Ιταλία
image

image
Η βασική πλατεία της Βενετίας γνωστή και ως «the Piazza», είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στην Ευρώπη που οι ανθρώπινες φωνές υπερισχύουν της φασαρίας των αυτοκινήτων. Βρίσκεται στο χαμηλότερο μέρος της πόλης και γι’ αυτό πλημμυρίζει πρώτη σε περίπτωση δυνατής βροχής. Ο Ναπολέων την είχε αποκαλέσει το «δωμάτιο ζωγραφικής της Ευρώπης».

Times Square Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Εκτείνεται από τη West 42nd μέχρι τη West 47th και είναι το μέρος που συναντιέται το Broadway με την 7η Λεωφόρο. Το βράδυ τα χάνεις με τις γιγαντοοθόνες, τις LED πινακίδες, τα χιλιάδες φώτα και λαμπάκια που δίνουν ένα θέαμα εντυπωσιακό παρόλη την τρομερή και συνεχή πολυκοσμία. Τελευταία η πλατεία έχει αποκτήσει μια «οικογενειακή» ταυτότητα με family ξενοδοχεία, εστιατόρια και θέατρα.

Trafalgar Square Λονδίνο, Αγγλία

Πήρε το όνομα της από τη μάχη του Τραφάλγκαρ, στην οποία ο Λόρδος Νέλσον υπερίσχυσε του Ναπολέοντα το 1905. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που στο κέντρο της πλατείας στέκεται το άγαλμα του Λόρδου. Είναι σίγουρα μία από τις γνωστότερες πλατείες του κόσμου με χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά.

Red Square Μόσχα, Ρωσία

Η Κόκκινη πλατεία είναι μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση πλατείες παγκοσμίως. Περιμετρικά θα βρείτε τον καθεδρικό ναό του Αγ. Βασιλείου, το κρατικό μουσείο ιστορίας, το μαυσωλείο του Στάλιν και έναν από τους θεόρατους τοίχους του Κρεμλίνου. Krasnaya (όπως ονομάζεται η πλατεία στα ρώσικα) σημαίνει ταυτόχρονα κόκκινο και όμορφο.

Πλατεία Αγίου Πέτρου, Βατικανό

Βρίσκεται έξω από τη Βασιλική του Αγ. Πέτρου και στη μέση της δεσπόζει ο επιβλητικός αιγυπτιακός οβελίσκος που βρίσκεται εκεί από εκεί την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου. Το μεσαίωνα κυκλοφορούσε η φήμη ότι η μπάλα στην κορυφή του οβελίσκου έχει μέσα τις στάχτες του Ιούλιου Καίσαρα, όταν όμως ανοίχτηκε χρόνια μετά δεν βρέθηκε τίποτα περισσότερο από απλή σκόνη.
Tiananmen Square Πεκίνο, Κίνα

Αυτή είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, περικυκλωμένη με μνημεία και κυβερνητικά κτίρια σοβιετικού στιλ. Πολύς κόσμος, τουρίστες και Κινέζοι (που επισκέπτονται την πρωτεύουσα της χώρας για πρώτη φορά). Κάθε πρωί γίνεται τελετή άρσης σημαίας και κάθε σούρουπο υποστολής. Ένα από τα τέσσερα λιοντάρια στην πύλη της πλατείας έχει «λαβωθεί» από σφαίρα κατά τη διάρκεια των επεισοδίων του ’89 στην Τιενανμέν – δείτε αν μπορείτε να εντοπίσετε ποιό.

Djemaa el Fna Μαρακανές, Μαρόκο
image

image
Όλα όσα έρχονται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη Μαρόκο μπορούν να βρεθούν σε αυτήν την πλατεία. Το πρωί η πλατεία ξεχειλίζει από φακίρηδες και τύπους με φίδια και μαϊμούδες. Όσο πλησιάζει σιγά-σιγά το απόγευμα όλοι αυτοί υποχωρούν και δίνουν τη θέση τους σε μάγους, παραμυθάδες και πάγκους με παραδοσιακά φάρμακα και γιατροσόφια. Το βράδυ εμφανίζονται δεκάδες καντίνες και πάγκοι με φαγητά.

Old Town Square Πράγα, Τσεχία

Το τέλειο καταφύγιο για να ξεκουραστεί κανείς μετά από βόλτα στα υπέροχα στενά της Πράγας. Πλαισιώνεται από κτίρια διαφορετικών αρχιτεκτονικών στυλ, όπως ο γοτθικός καθεδρικός ναός Týn και η μπαρόκ εκκλησία του Αγ. Νικολάου. Ολόκληρο το χρόνο το μέρος σφύζει από ζωή λόγω των χιλιάδων τουριστών και ντόπιων που την επισκέπτονται.

Plaza Mayor Μαδρίτη, Ισπανία

Μία εντυπωσιακότατη πλατεία που δικαίως είναι η γνωστότερη της Μαδρίτης και αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες. Αρχικά φτιάχτηκε εκτός της πόλης και έχει φιλοξενήσει συναυλίες, ταυρομαχίες, ποδοσφαιρικούς αγώνες, αγορές ακόμα και εκτελέσεις. Περικυκλώνεται από τα 237 μπαλκόνια των τριών υπέροχων κτιρίων που την πλαισιώνουν και στο κέντρο της στέκει το άγαλμα του Φιλίππου του 3ου.

Main Market Square Κρακοβία, Πολωνία

Η Main Market Square (Rynek Główny), στην παλιά πόλη της Κρακοβίας είναι η γηραιότερη μεσαιωνική πλατεία του κόσμου, αφού η ηλικία της υπολογίζεται να αγγίζει τους 18 αιώνες. Περιμετρικά της βρίσκονται τα περισσότερα κτίρια-αξιοθέατα της πόλης, όπως παλάτια και ιστορικές εκκλησίες, με αποκορύφωμα (στην κυριολεξία) τους γοτθικούς πύργους του Saint Mary’s Basilica. Στο κέντρο της υπάρχει το Cloth Hall ανακαινισμένο το 1555 σε αναγεννησιακό ύφος.

Zócalo Μέξικο Σίτι, Μεξικό

Το μέγεθος της (μία από τις μεγαλύτερες του πλανήτη) και η θεόρατη μεξικάνικη σημαία που κυματίζει στο κέντρο της εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και είναι σημείο αναφοράς για τους μεξικανούς από την εποχή των Αζτέκων. Κάθε μέρα γίνεται τελετή άρσης και υποστολή σημαίας. Το πρόβλημα είναι ότι πέραν της παρακολούθησης αυτού δεν υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα να κάνει κανείς εκεί.

Plaza de Mayo Μπουένος Άιρες, Αργεντινή

Μία ιστορική πλατεία που αποτέλεσε το σκηνικό της εξέγερσης της 25ης Μαΐου 1810 που οδήγησε στην ανεξαρτησία του κράτους της Αργεντινής. Στο κέντρο της δεσπόζει η Pirámide de Mayo (πυραμίδα του Μάιου), το παλαιότερο μνημείο του Μπουένος Άιρες που κατασκευάστηκε το 1811 για τον εορτασμό ενός έτους από την εξέγερση του Μάιου. Επίσης, γύρω της βρίσκονται τα σημαντικότερα κτίρια της πόλης, όπως το Cabildo (το πρώην Ισπανικό αποικιακό διοικητικό συμβούλιο), το Casa Rosada (η επίσημη έδρα της κυβέρνησης και ένα από τα επιβλητικότερα κτήρια της πόλης) και η Catedral Metropolitana de Buenos Aires (η καθολική Μητρόπολη του Μπουένος Άιρες).

Piazza del Campo Τοσκάνη, Ιταλία

Μία από τις ομορφότερες μεσαιωνικές πλατείες της Ευρώπης, γνωστή για την απαράμιλλη ομορφιά της και την αρχιτεκτονική της ακεραιότητα. Δύο φορές το χρόνο πασπαλίζεται με ένα παχύ στρώμα χώματος για τις ανάγκες των αγώνων ιπποδρομίας που διεξάγονται εκεί. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον διάσημο πύργο του Piazza del Campo, καθώς και τα σπίτια των πλούσιων οικογενειών (palazzi signorili) που περιστοιχίζουν την πλατεία.

Ετικέτες:

Τα 10 εντυπωσιακότερα αγάλματα του κόσμου.

Όπως σε πολλά πράγματα στη ζωή, έτσι και στα αγάλματα το μέγεθος μετράει.
Είτε είναι αφιερωμένα σε έναν άνθρωπο, είτε σε μία ιδέα, ακολουθούν 10 από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα αγάλματα σου κόσμου.

Άγαλμα της Ελευθερίας, Νέα Υόρκη, Αμερική

Ίσως το γνωστότερο άγαλμα του κόσμου. Ολοκληρώθηκε το 1886 και φτάνει τα 50 περίπου μέτρα σε ύψος.  Ήταν δώρο της Γαλλίας στις ΗΠΑ για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ελευθερία τους. Το άγαλμα απεικονίζει τη Λιμπερτάς, τη Ρωμαϊκή θεά της ελευθερίας που κρατάει την tabula ansata (πίνακα που αναγράφει το νόμο) με την ημερομηνία της Ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Αμερικής. Αν και άγαλμα, θεωρείται ταυτόχρονα και κτήριο αφού μπορείς να μπεις μέσα και να ανέβεις μέχρι τον πυρσό.


Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή, Ρίο Ντε Τζανέιρο, Βραζιλία

Αναμφισβήτητα το δεύτερο γνωστότερο του κόσμου. Βρίσκεται στον ύψους 710 μέτρων λόφο Κορκοβάντο στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, φτάνει τα 32μ. σε ύψος και τους 1.000 τόνους σε βάρος. Αν και οι ιδέες για την στάση του Ιησού ήταν πολλές (επάνω στον σταυρό, να κρατάει τον κόσμο κ.λ.π.) προτιμήθηκε αυτή με τα χέρια ανοιχτά σα να καλωσορίζει ολόκληρο τον κόσμο. Η επίσημη παρουσίαση έγινε στις 12 Οκτωβρίου 1931.


Μνημείο Mamayev, Βόλγκογκραντ, Ρωσία

Το μνημείο αυτό είναι αφιερωμένο στην πιο αιματηρή μάχη που έγινε ποτέ, τη μάχη του Στάλινγκραντ (το παλιό όνομα του Βόλγκογκραντ). Το βασικό γυναικείο άγαλμα στο κέντρο του, που επισήμως ονομάζεται «Η Μαμά Πατρίδα Καλεί», είναι το βασικό αξιοθέατο. Με 85μ. ύψος, υπήρξε το ψηλότερο άγαλμα του κόσμου το 1967 που χτίστηκε. Το σπαθί που κρατάει έχει μήκος 33μ. και ζυγίζει 14 τόνους, ενώ ολόκληρο το άγαλμα φτάνει τους 8.000 τόνους σε βάρος.


Γιγάντιος Βούδας του Leshan, Κίνα

Γνωστό και ως Dafo, βρίσκεται εκεί από τον όγδοο αιώνα που σκαλίστηκε από έναν (!) βουδιστή μοναχό. Η ιδέα ξεκίνησε επειδή ο συγκεκριμένος μοναχός πίστευε ότι η παρουσία του Βούδα στην περιοχή θα ηρεμούσε τα ταραγμένα νερά του ποταμού. Όντως, οι μεγάλες ποσότητες εδάφους που αφαιρέθηκαν από το γκρεμό και βρέθηκαν στο ποτάμι άλλαξαν για πάντα το σχήμα του ποταμού και κατά συνέπεια ηρέμησαν και τα νερά του. Είναι το ψηλότερο άγαλμα Βούδα στον κόσμο φτάνοντας τα 71 μέτρα.


African Renaissance, Ντακάρ, Σενεγάλη

Τα επίσημα αποκαλυπτήριά του έγιναν 4 Απριλίου 2010, για τον εορτασμό 50 χρόνων από την ανεξαρτησία της Σενεγάλης από την Γαλλία. Προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις κυρίως για το υψηλό του κόστος (27 εκατ. δολάρια) και την απουσία ισλαμικών εικόνων από το τελικό αποτέλεσμα. Το ύψος του είναι 49 μέτρα.


Mother Motherland, Κίεβο, Ουκρανία

Κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου με σκοπό να ενισχύσει το πατριωτικό αίσθημα των κατοίκων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η ετοιμοπόλεμη αυτή μαμά Ρωσία με το σπαθί (ύψους 16μ.) και την ασπίδα της (13μ. ύψος, 9μ. πλάτος) έχει συνολικό ύψος 120μ. και ζυγίζει 530 τόνους.


Άγαλμα του Μεγάλου Πέτρου, Μόσχα, Ρωσία

Αν και είναι ένα από τα ψηλότερα του κόσμου (96μ.) δεν είναι γνωστό για το ύψος του, αλλά για τις φήμες και τις αντιδράσεις που το περιβάλουν. Τα κουτσομπολιά λένε ότι ο σχεδιαστής του, Zurab Tsereteli, είχε προτείνει το σχέδιο του σαν αναπαράσταση του Χριστόφορου Κολόμβου στην Αμερικάνικη κυβέρνηση και όταν αυτοί δεν το αγόρασαν το πήγε στη Ρώσικη κυβέρνηση σαν αναπαράσταση του Μεγάλου Πέτρου. Πριν ακόμα ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του, ο ρώσικος λαός είχε ξεσηκωθεί επειδή θα φτιαχνόταν στην Μόσχα και όχι στην Αγ. Πετρούπολη- βλέπετε, το μόνο πράγμα που ήταν μεγαλύτερο από την αγάπη του Μεγάλου Πέτρου για την Αγ. Πετρούπολη ήταν το μίσος του για τη Μόσχα. Τέλος, θεωρείται ένα από τα πιο άσχημα και κακόγουστα πράγματα που φτιάχτηκαν ποτέ.


Lord Murugan, Μαλαισία

Στις 29 Ιανουαρίου του 2006, την ημέρα των αποκαλυπτηρίων, 100.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν στο Sri Subramaniar για να παρακολούθησουν τη φαντασμαγορική τελετή που περιλάμβανε εκατομμύρια μπαλόνια και λουλούδια που έπεφταν από ελικόπτερο. Κόστισε 500 χιλιάδες ευρώ και για την ολοκλήρωση του χρειάστηκαν 15 γλύπτες, 1.550 κυβικά μέτρα τσιμέντο, 250 τόνοι σιδερόβεργων και 300 λίτρα μπογιάς χρυσού χρώματος. Το ύψος του είναι 42,7μ. και έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες της Μαλαισίας ως το ψηλότερο Ινδουιστικό άγαλμα της χώρας. Ορατό ακόμα και από απόσταση ενός χιλιομέτρου από το ναό Sri Subramaniar.


Ushiku Daibutsu, Ιαπωνία

Photo: credit flickr

Από το 1995, στην πόλη Ushiku, στη συνοικία Ibaraki, βρίσκεται το ψηλότερο μπρούτζινο άγαλμα του κόσμου. Το συνολικό του ύψος φτάνει τα 120μ. από τα οποία τα 10 είναι μόνο η βάση και άλλα 10 είναι το στρώμα λοτών που πατάει επάνω το άγαλμα. Στο εσωτερικό του υπάρχει ασανσέρ που ανεβάζει τους επισκέπτες μέχρι τα 85μ. όπου βρίσκεται το παρατηρητήριο.


Άγαλμα Τζένγκις Χαν, Μογγολία

Το επιβλητικό άγαλμα του Τζένγκις Χαν έχει 40μ. ύψος, βάρος 250 τόνους και κόστισε 40 εκατ. δολάρια. Η βάση του έχει 10μ. ύψος, είναι φτιαγμένη από ατσάλι και περιτριγυρίζεται από 36 κολώνες. Οι επισκέπτες μπορούν να εισέλθουν στο εσωτερικό του χρησιμοποιώντας το ασανσέρ από το πίσω μέρος του αλόγου και να περπατήσουν μέχρι το κεφάλι του απ’ όπου η θέα είναι ομολογουμένως εξαιρετική. Βρίσκεται 54χλμ. έξω από το Ulaanbaatar όπου μεγάλωσε ο Χαν.

Ετικέτες:

3 μέρες στο Dubai…

Τα υπερσύγχρονα πανύψηλα κτίρια του Ντουμπάι, που ανήκει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,

δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση ότι αυτή η πόλη ήταν κάποτε μια μικρή πόλη Βεδουίνων εμπόρων.

Τώρα, το παλιό αναμιγνύεται με το καινούργιο:

Στον ιππόδρομο Nad al Sheba, την ημέρα τρέχουν οι καμήλες και τα καθαρόαιμα άλογα τη νύχτα.

Τα καταστήματα υψηλής μόδας και ηλεκτρονικών συσκευών είναι εξίσου δημοφιλή με την αγορά χρυσού.

Επισκεφθείτε ένα από τα περισσότερα από 400 εστιατόρια για μια γεύση της εθνικής ποικιλομορφίας του Ντουμπάι.

Απολαύστε τις παραλίες, τα γήπεδα γκολφ, τα ιστορικά μνημεία, τη νυχτερινή ζωή

και τα φημισμένα αφορολόγητα καταστήματα του Ντουμπάι.

http://www.youtube.com/embed/DlTEZnTVWVM?rel=0

Ετικέτες:

Τρία ταξίδια.

http://vimeo.com/couchmode/rickmereki/videos/sort:date/27243869

Τρία ταξίδια  ζωής, που βασίζονται στη κίνηση, τη μάθηση και τη τροφή.

Ετικέτες:

Ο “τρομακτικός” δρόμος στον κόσμο έχει 99 στροφές.

Υπάρχουν αρκετοί δρόμοι στον κόσμο που είναι επικίνδυνοι, άλλοι χρειάζονται περισσότερη προσοχή ή κάποιοι απλώς απαιτούν άριστη συμπεριφορά από τους οδηγούς.

Αυτός, όμως, ο «δρόμος προς τον ουρανό», όπως λέγεται χαρακτηριστικά, στην επαρχία Χουνάν της Κίνας είναι ο πιο «τρομακτικός» δρόμος στον κόσμο. Και όχι άδικα. Ανηφορίζει στο βουνό Tianmen, νότια της πόλης Zhangjiajie, φτάνοντας σε υψόμετρο 1.300 μέτρα μετά από 99 επικίνδυνες κλειστές στροφές.

«Σίγουρα είναι δρόμος για όσους έχουν γερά νεύρα αλλά και καθόλου εξασθενημένη καρδιά», λένε οι περισσότεροι, ντόπιοι και τουρίστες που έχουν επιχειρήσει αυτή τη δύσκολη ανάβαση! Ο δρόμος ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1998 και χρειάστηκαν 8 ολόκληρα χρόνια μέχρι την ολοκλήρωσή του, ενώ οι τοπικές Αρχές φρόντισαν να προσφέρουν και μια εναλλακτική λύση σε όσους δυσκολεύονται στην οδήγηση:

Ένα τελεφερίκ αναχωρεί από την πόλη Zhangjiajie προς την κορυφή του βουνού Tianmen, προσφέροντας εκπληκτικές εικόνες φυσικής ομορφιάς.Αν ανήκετε, λοιπόν, στην κατηγορία των τολμηρών οδηγών, η εμπειρία που θα αποκομίσετε είναι το λιγότερο μοναδική. Αν πάλι, τρομάζετε και μόνο στη θέα του εν λόγω δρόμου, ακολουθήστε τη μαγευτική διαδρομή του τελεφερίκ.

Από εδώ πάνω, πάντως, “πέταξε” ο Jeb Corliss  (Ανθρώπινο ανεμόπτερο) από ένα ελικόπτερο μια φορά και μια άλλη από το τελεφερίκ, περνώντας μέσα από μια τρύπα στην πλευρά του βουνού Tianmen.

Δείτε τα videos!

  1. από ελικόπτερο : http://www.youtube.com/embed/3hWIFyzkm_g?rel=0
  2. από τελεφερίκ : http://www.youtube.com/watch?v=U96WrkPVti8&feature=player_embedded

Ετικέτες:

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση