Η οδός Σουλίου πήρε το όνομά της από το ιστορικό χωριό Σούλι.
Το Σούλι είναι ιστορική και γεωγραφική περιοχή της Κεντρικής Ηπείρου, που το αποτελούν ένα σύνολο χωριών, γνωστών ως Σουλιωτοχώρια.
Στους πρόποδες των χωριών υπάρχουν αντικριστά δύο λόφοι, σημαντικοί από άποψης γεωγραφικής και ιστορικής, το Κούγκι και η Κιάφα. H όλη περιοχή του Σουλίου είναι ορεινή, απότομη, άγρια και σύμφωνα με τον ποιητή Ανδρέα Κάλβο, μαγευτική. Αναφέρεται ότι πιθανώς οι πρώτοι οικιστές της περιοχής, την επέλεξαν λόγω της δυσπρόσιτης και φυσικώς οχυρής της θέσης.
Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι πρώτοι κάτοικοι του Σουλίου, που ασχολούνταν κυρίως με τη φύλαξη κοπαδιών, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μεταξύ του 16ου και των αρχών του 17ου αιώνα, προσπαθώντας να απαλλαγούν από την καταπίεση των Τουρκαλβανών.
Ο Αλή πασάς το 1803 κατόρθωσε, ύστερα από μακρά πολιορκία και προδοσία, να υποτάξει τους Σουλιώτες. Κυνηγημένοι από τις δυνάμεις του Αλή πασά, ορισμένοι Σουλιώτες κατάφεραν πολεμώντας να φθάσουν στα Ιόνια Νησιά. Το 1820 κλήθηκαν από τους Τούρκους να κατοικήσουν μόνιμα στο Σούλι. Στην επανάσταση του 1821 ανέπτυξαν σημαντική δράση ως οπλαρχηγοί και γενναίοι πολεμιστές του Έθνους.
Ο Αδαμάντιος Κοραής σε επιστολή του προς τους Σουλιώτες τον Απρίλιο του 1803, γράφει: «Εκείνο δε, δια το οποίον… είσθε μάλιστα αξιοθαύμαστοι είναι ότι έχετε έμφυτον εις την καρδίαν σας την ευτυχίαν όλης της Ελλάδος… Ναι… η Ελλάς όλη με τα δάκρυα εις τους οφθαλμούς, εσάς βλέπει, εις εσάς καυχάται, από σας παρηγορείται και από σας μετά τον Θεόν ελπίζει την ελευθερίαν των λοιπών αυτής τέκνων και αδελφών σας…».
Πηγές: wikipedia, Πρώτο Θέμα