OΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΡΧΙΖΟΥΝ! Οι σάλπιγγες ηχούν και οι καρδιές σκιρτούν. Η ίδια εικόνα, τα ίδια συναισθήματα , που σε μια απόσταση 28 αιώνων , ενώνουν ανθρώπους διαφορετικούς, από τα πέρατα της οικουμένης, σε μια τελετουργία που εξαφανίζει σύνορα και διαμάχες, πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, ακόμα και τις έντονες κοινωνικές διαφορές, αφήνοντας τους αθλητές γυμνούς να μάχονται το χρόνο και την απόσταση, να δοκιμάζουν τη θέληση και την αντοχή τους.
ΨΗΛΟΤΕΡΑ – ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ – TΑΧΥΤΕΡΑ!
Πριν από 2800 χρόνια περίπου, το μυαλό των προγόνων μας γέννησε την ιδέα, να συστηματοποιήσουν τα διάφορα αγωνίσματα που γίνονταν σε διάφορες παραστάσεις. Κι έτσι μαζί με τις άλλες εκδηλώσεις, θεσπίστηκαν και τα λεγόμενα Ολύμπια ή Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα όμορφο δημιούργημα του αρχαίου Έλληνα, που σκοπό του είχε τη διπλή ανάπτυξη, τόσο του πνεύματος, όσο και του σώματος. Και φρόντιζε να ασκείται και να αγωνίζεται, όχι για χρηματικά βραβεία, παρά μόνο για ένα κλωνάρι αγριελιάς.
Η αρχή των Ολυμπιακών Αγώνων χάνεται μέσα στο θαμπόφωτο της ελληνικής ιστορίας, ενώ η μυθολογία την τοποθετεί στην ευχαριστήρια εκδήλωση του Ηρακλή προς τον πατέρα του Δία μετά τη νίκη του προς τον Αυγεία τον βασιλιά της Ήλιδας γύρω στα 1235 π. Χ. Πολλές παραδόσεις και μύθοι αποδίδουν την αρχή και σε πολλούς άλλους, όπως ο Κλύμενος, ο βασιλιάς Πείσος, ο Πέλοπας, ο Αμινθάωνας. Παρ’ όλ’ αυτά κανείς δεν υπήρξε ο ιδρυτής των Αγώνων, αφού δεν ιδρύθηκαν ποτέ, αλλά εξελίχθηκαν στο γνωστό μας τύπο από μια πανάρχαια θρησκευτική γιορτή του Κρόνου και πήραν Παμπελοποννησιακό χαρακτήρα από τις αρχές του 9ου αι. π.Χ. και αργότερα το 700 π. Χ. με χαρακτήρα Πανελλήνιο.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονταν στην Ολυμπία της Ηλείας. Ο χώρος αυτός είχε και έχει χαρακτήρα φυσικό, ήρεμο και γαληνεμένο. Σ’ αυτόν τον τόπο η φύση υμνούσε τους θεούς και οι θεοί ευλογούσαν τη φύση. Οι Αγώνες αυτοί αποτέλεσαν τέλειο σταθμό στην ιστορία των Πανελλήνων. Λάμβαναν χώρα κάθε πέμπτο έτος, τον όγδοο σεληνιακό μήνα των Ηλείων, ο οποίος αντιστοιχεί με το δικό μας Ιούλιο – Αύγουστο. Στους Αγώνες συμμετείχαν μόνο όσοι ήταν Έλληνες ελεύθεροι πολίτες. Το 393 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ ο Μέγας ανέστειλε δια νόμου την τέλεση των αγώνων ως ειδωλολατρικών εκδηλώσεων. Κατά το υπερχιλιετές αυτό διάστημα (776 π.Χ. – 393 μ.Χ.) διεξήχθησαν 293 Ολυμπιάδες.
Οι Αγώνες εκείνοι ήταν μια ωραία ειρηνική εκδήλωση, που έδινε την ευκαιρία στους Έλληνες να τιμήσουν τους θεούς με τις προσφορές που τους έκαναν, πριν αρχίσουν τα αγωνίσματα, να παρουσιάσουν και να θαυμάσουν την ομορφιά και την ευρωστία των σωμάτων με την τέλεση των αγωνισμάτων, να επιδείξουν τα πνευματικά τους δημιουργήματα , με την ανάγνωση των έργων από τους ίδιους τους ποιητές και συγγραφείς, και να σταματήσουν τους πολέμους κατά τη διάρκεια των Αγώνων.
Αφού πέρασαν 1502 χρόνια χωρίς να γίνονται Ολυμπιακοί Αγώνες, ξανάρχισαν το 1896. Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες διοργανώθηκαν στην Αθήνα το 1896. Ο Γάλλος βαρώνος Πιερ ντε Κουμπερτέν ανέλαβε να υλοποιήσει την ιδέα της ανασύστασής τους. Η αρχική σκέψη ήταν να γίνουν στην κοιτίδα τους, την Ολυμπία. Κάτι τέτοιο όμως θα απαιτούσε τεράστιες οικονομικές θυσίες, και έτσι αυτοί διεξήχθησαν στην Αθήνα, με την τεράστια οικονομική συμβολή του Γ. Αβέρωφ. Μορφή των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων αναδείχθηκε ο μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης. Από το 1896 μέχρι σήμερα έχουν διεξαχθεί 32 Ολυμπιάδες και στο Παρίσι το 2024 θα είναι η 33η.
Εκείνο που προέχει από όλες τις ωφέλειες και που προέρχεται από τον περίφημο αυτό θεσμό, είναι το εξαίρετο « Ολυμπιακό πνεύμα », που ένωσε όλους τους Έλληνες της αρχαιότητας και τους έκανε να νιώσουν πώς είναι έθνος ενιαίο και λαός ομογενής, που η συμβίωσή τους δεν μπόρεσε να τοποθετηθεί μέσα στα πλαίσια από συνεχείς διαμάχες, αλλά μέσα στον ειρηνικό χώρο μιας ευγενικής άμιλλας για την επικράτηση της μεγάλης θεάς Ειρήνης, με συμβολικό «λάφυρο»το κλωνάρι της αγριελιάς. . . Σήμερα, που δεν έχουμε τείχη να γκρεμίσουμε και οι εικόνες των αγώνων μάς έρχονται σε συνεχή ροή από τις χιλιάδες κάμερες στο στίβο, νιώθουμε την ίδια συγκίνηση και ανακαλύπτουμε ότι ευτυχώς δεν έχουμε στερέψει από δάκρυα.
Εργασία των μαθητών του Β1, στα πλαίσια
της Ευέλικτης Ζώνης των Καινοτόμων Δράσεων
Σχολικό έτος 2002-2003