19^η Μαΐου

Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Στο σχολείο μας πραγματοποιήσαμε εκδηλώσεις για τη μέρα αυτή στις 27 Μαΐου. Έγινε παρουσίαση βίντεο, ομιλία ενώ μαθήτριες και μαθητές της Δ΄ και Ε΄ τάξης χόρεψαν ποντιακούς χορούς.

Την οργάνωση και επιμέλεια της  εκδήλωσης είχε η δασκάλα κα Παπαδοπούλου Γεωργία.

Διαβάστε ένα απόσπασμα από την ομιλία της εκδήλωσης:

“Η 19η Μαΐου αποτελεί  Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.  Οι Έλληνες ζούσαν στην περιοχή του Πόντου ήδη από τον 6^ο αιώνα π. Χ. Στην εποχή του Βυζαντίου διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, επειδή ήταν οι φύλακες των εκεί συνόρων κατά των Σελτζούκων Τούρκων. Το 1461 κατακτάται η περιοχή από τους Οθωμανούς. Τον 19^ο αιώνα ο ελληνισμός του Πόντου ανθίζει. Οι κάτοικοι ασχολούνται με το εμπόριο, τη γεωργία, την κτηνοτροφία και ζουν μια άνετη ζωή. Αυξάνεται ο πληθυσμός και δημιουργούνται πολλά σχολεία.

Όταν στις αρχές του 20^ου αιώνα η δύναμη στην οθωμανική αυτοκρατορία περνά στα χέρια των Νεότουρκων από τα χέρια του σουλτάνου, οι Έλληνες ελπίζουν σε περισσότερες ελευθερίες. Όμως γρήγορα οι ελπίδες τους διαψεύδονται.  Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Έλληνες του Πόντου που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.”