Με αφορμή τη γιορτή της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου, στις 2 Απριλίου…

Η ανάγνωση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Η ένταξη του βιβλίου στη ζωή του παιδιού με κάθε αφορμή, μαθαίνει στα παιδιά ακριβώς αυτό ότι δηλαδή η ανάγνωση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας. Η συμβολή των γονέων και των δάσκαλων στη θετική κινητοποίηση των μαθητών και των μαθητριών απέναντι στο βιβλίο, στα χρόνια που τα παιδιά έρχονται για πρώτη φορά σε συστηματική επαφή με το γραπτό λόγο και εξοικειώνονται με την ανάγνωση, είναι καθοριστική.

Ας μη ξεχνάμε ότι για κάθε παιδί υπάρχει ένα βιβλίο που αγγίζει τις ανησυχίες και τις ανάγκες του. Με τη γενικότερη στάση μας μπορούμε γίνουμε για τα παιδιά συν-αναγνώστες, να γίνει το διάβασμα ενός βιβλίου μια ώρα γόνιμης ανταλλαγής μέσα στην οποία μπορούν να εκφράζονται άνετα και άφοβα, όπως ταιριάζει στην ηλικία και την ιδιοσυγκρασία τους.  Είναι κρίσιμο να αισθανθούν τα παιδιά ότι η ώρα της ανάγνωσης είναι μια διαφορετική στιγμή, μια στιγμή ηρεμίας και δημιουργικότητας, στην οποία μπορούν να εκφράσουν επιθυμίες, τάσεις, σκέψεις Είναι καλό να βοηθήσουμε τα παιδιά να βρουν το προσωπικό τους δρόμο με τα βιβλία, έτσι ώστε να γίνουν, για αυτά πρωτίστως, ώρα ψυχαγωγίας και χαλάρωσης.

Είναι γνωστό ότι τα περισσότερα βιβλία αφηγούνται ιστορίες. Μια ιστορία μπορούμε απλώς να την αφηγηθούμε ή να τη διαβάσουμε δείχνοντας ή όχι τις εικόνες της και έπειτα να συζητήσουμε με τα παιδιά. Μπορούμε να τη διαβάσουμε ή να την αφηγηθούμε κι ύστερα τα παιδιά να ζωγραφίσουν, να παίξουν ένα παιχνίδι, ή να την αναπλάσουν με άλλους τρόπους (π.χ. παντομίμα). Στα παιδιά προσχολικής ηλικίας αρέσει πολύ να ακούν μια ιστορία ξανά και ξανά, ενώ η ανάγνωση γνωστών και αγαπημένων ιστοριών είναι συνυφασμένη με τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν. Η επανάληψη βελτιώνει το λεξιλόγιό τους, την αντίληψη για την αλληλουχία των γεγονότων, καθώς και τις δεξιότητες της μνήμης. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά κάνουν ερωτήσεις ακόμα και μετά από πολλες αναγνώσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί μαθαίνουν τη γλώσσα αθροιστικά. Κάθε ανάγνωση λοιπόν φέρνει τα παιδιά πιο κοντά στο νόημα της ιστορίας.

Λειτουργεί πάντα θετικά να δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να εκφράζουν την προσωπική τους εμπειρία από κάποιο βιβλίο και να τους εξασφαλίζουμε πολλές και ποικίλες αναγνωστική εμπειρίες, γιατί  σε αυτή την ηλικία μπαίνουν οι βάσεις για θα δημιουργηθεί η σχέση του παιδιού –κι άρα του αυριανού εφήβου και ενήλικα– με την ανάγνωση, με το βιβλίο, με τη γνώση.

Το σύνθημα μας είναι:  «ταξιδεύω στον υπέροχο κόσμο των βιβλίων, γνωρίζοντας έτσι καλύτερα τον κόσμο αλλά και τον εαυτό μου».

Ο Daniel Pennac είπε ότι τα δικαιώματα του αναγνώστη είναι τα εξής:.
Το παιδί έχει δικαίωμα:

  να μη διαβάζει,

  να πηδάει σελίδες,

  να μην τελειώνει ένα βιβλίο,

  να το ξαναδιαβάζει,

  να διαβάζει οτιδήποτε,

  να διαβάζει οπουδήποτε,

  να τσαλαβουτάει,

  να διαβάζει μεγαλόφωνα,

  να σιωπά.

Ίσως αν σκεφτούμε αυτά, να απελευθερωθούμε κι εμείς βαδίζοντας με τις μικρές μας αναγνώστριες και με τους μικρούς μας αναγνώστες στους μαγικούς δρόμους της φιλαναγνωσίας.

Συντάκτης : Όλγα Ιππέκη