Οι επόμενες μέρες στο νηπιαγωγείο μετά την προσαρμογή ήταν αφιερωμένες στο όνομά μας οπότε και όλες οι δραστηριότητες που πραγματοποιήσαμε ήταν βασισμένες πάνω σε αυτό. Πρωταρχικός μας στόχος ήταν να μπορούμε να αναγνωρίζουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας. Αφού το συζητήσαμε στην ολομέλεια της τάξης, είδαμε τις καρτέλες μας και το προφέραμε δυνατά. ‘Επειτα αρχίσαμε να ψάχνουμε στην τάξη να βρούμε το χαρτί που έχει πάνω τυπωμένο το δικό μας αρχικό γράμμα κι όπως ήταν φυσικό κι επόμενο τα καταφέραμε!!! ‘Ομως το γραμματάκι μας ήταν σκέτο, άχρωμο κι ασπρόμαυρο κάτι που δεν ταιριάζει με τις προσωπικότητές μας, είπαμε λοιπόν να του δώσουμε ζωντάνια χρησιμοποιώντας τις τέμπερες και τα δακτυλάκια μας!
Στη συνέχεια γίναμε ψαράδες μα δεν ψαρέυαμε όποιο κι όποιο ψαράκι. Κάθε ψαράς έπρεπε να αναγνωρίσει το γράμματάκι του και να συντονίσει το χεράκι του ώστε στο καλάμι να πιαστέι το ψάρι με το αρχικό του γράμμα.
‘Επειτα πάλι με το δαχτυλάκι μας γράψαμε το γραμματάκι μας στην άμμο και μας άρεσε πολύ!
Το καλύτερο όμως ήταν ότι παίξαμε για πρώτη φορά φέτος με το μελισσορομπότ του σχολείου μας. Κάθε παιδί με τη σειρά, αφού έβρισκε το αρχικό του πάνω στο ειδικό χαλάκι, με τη βοήθεια της νηπιαγωγού προγραμμάτιζε το bee-bot να κάνει τη σωστή διαδρομή και να σταματήσει στο τετραγωνάκι με το γράμμα του ονόματός του. Ήταν μία δραστηριότητα που πραγματικά ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά πέσανε και τα γράμματα μες το τσουβάλι με το αλεύρι… κι ο κακομοίρης ο φούρναρης δεν είχε να ζυμώσει. Δεν τον αφήσαμε όμως αβοήθητο, πηραμε το σουρωτήρι κι αρχισαμε δουλειά,. Ξεχωρίσαμε ένα ένα τα γραμματακια μέσα απο το αλεύρι και αναγνωρίζαμε σε ποιόν ανήκει το καθένα. Έτσι και ψωμάκι φάγαμε και γραμματάκια μάθαμε 
Τέλος γνωρίσαμε τον διάσημο Ολλανδό ζωγράφο Πιτ Μοντριάν, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μοντέρνας τέχνης και γνωστό για τους αφηρημένους πίνακες και την ιδιαίτερη τεχνική του, καθώς συνήθως χρησιμοποιούσε στα έργα του μόνο τα τρία βασικά χρώματα κόκκινο, κίτρινο και μπλέ. Αφού είδαμε ένα ολιγόλεπτο βίντεο για τη ζωή και το έργο του, εμπνευστήκαμε και αποφασίσαμε να σχηματίσουμε τα αρχικά μας χρησιμοποιώντας ξύλινα τουβλάκια μόνο στα βασικά χρώματα όπως έκανε ο Μοντριάν. 
Φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να μεταμορφωθούμε κι εμείς σε μικρους ζωγράφους και να διακοσμίσουμε το αρχικό μας γράμμα . . . α λα Μοντριάν. 
Το αρχικό μας το μάθαμε . . . απ΄έξω κι ανακατωτά κι έφτασε η ώρα να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ολόκληρο το όνομά μας και φυσικά σιγά σιγά να μπορέσουμε να το γράψουμε. Ξεκινήσαμε κάνοντας τους αρχαιολόγους. Όπως οι αρχαιολόγοι ψάχνουν και καθαρίζουν προσεκτικά με το βουρτσάκι τους τα ευρήματά τους, έτσι κι εμέις κάναμε ανασκαφή για να ανακλύψουμε με το πινέλο τα ονόματά μας που ήταν κρυμμένα στην άμμο.
Στη συνέχεια τα γράψαμε μέσα σε ένα πλαίσιο και ο καθένας το διακόσμησε όπως ήθελε!
Παίξαμε παιχνίδια με τα ονόματά μας μετρώντας από πόσες συλλαβές αποτελείται το καθένα. Πηδήξαμε σε τόσα στεφάνια και στήσαμε πύργους με τόσα τουβλάκια όσες και οι συλλαβές του ονόματός μας.
Έπειτα, ψάξαμε το “κρυμμένο λιοντάρι” ! Ένα ένα παιδί υποδύονταν το κρυμμένο λιοντάρι, τα υπόλοιπα παιδιά σε μικρές ομάδες ακολουθώντας οδηγίες και κάνοντας μια διαδρομή έβρισκαν την κρυψώνα του. Στη συνέχεια για να ολοκληρωθεί ο γύρος και να κερδίσουν τα παιδιά το βραβείο, έπρεπε να αναγνωρίσουν ανάμεσα στις καρτέλες με τα ονόματα αυτή του παιδιού- λιονταριού!
Ήρθε κι άλλο ζωάκι στην τάξη, η φίλη μας η καμηλοπάρδαλη που με τον μακρύ λαιμό της μας βοήθησε να βρούμε ποιός έχει το μεγαλύτερο όνομα και να κάνουμε σειριοθέτιση από το μικρότερο στο μεγαλύτερο!
Φυσικά μάθαμε πως να αποκαλέι και πως να χαιρετάει ο ένας τον άλλο και στα αγγλικά με τη βοήθεια της miss Helen, μαζί με την οποία φτιάξαμε κονκάρδες με τα ονοματά μας.
