Στις 3 και 4 Απριλίου επισκέφτηκε τα δύο τμήματα της Ε’ τάξης η Θεοδοσία Ράπτου, δασκάλα-μουσειοπαιδαγωγός με μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή και δίδαξε στους μαθητές την τεχνική να γράφουν ποιήματα-λίμερικ.
Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα μιας στροφής με πέντε στίχους και ομοιοκαταληξία (ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο), σατιρικά ή απλώς κωμικά, “δίχως νόημα”.
Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.
Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Το πρώτο ποίημα της συλλογής είναι:

Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ’ άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ’ τη Σάμο.
Ομαδικά Λίμερικ της Ε2
Ήταν ένας σκύλος από τη Λάρισα
που είχε αφεντικό μια καπετάνισσα.
Στα ταξίδια τον έπαιρνε μαζί της
Για να μην είναι ποτέ μοναχή της.
Αυτός ο πολυταξιδεμένος σκύλος από τη Λάρισα.

Ήταν ένα άλογο πολύ-πολύ μεγάλο
που αφεντικό του είχε ένα παπαγάλο
του μιλούσε όλη την ώρα
«πάμε άλογο να κάνουμε αιώρα».
Ετούτο το άλογο το πολύ-πολύ μεγάλο.