Oι Σελιδοφάγοι, εδώ και αρκετό καιρό διαβάζουμε το βιβλίο του Παντελή Καλιότσου «Ένα σακί μαλλιά».Το βιβλίο βασίζεται σε ένα αληθινό γεγόνος που συνέβη το 1994. Με αφορμή αυτό το γεγονός ο συγγραφέας έγραψε αυτό το βιβλίο ,ένα δοξαστικό φιλίας, όπως λέει. Aνάμεσα στους ήρωες είναι πολλά παιδιά στις δικές σας ηλικίες. Ένα απ’αυτά είναι ο ποιητής Γαβρήλος. Να ένα ποίημα που «σκάρωσε» μια Καθαρά Δευτέρα:
«Πηγαίνοντας για το σχολείο»
Πηγαίνοντας για το σχολείο
Είδα στο δρόμο μια έγκυο κυρία.
Βαστούσε ψώνια και γυρνούσε απ’ τον μπακάλη
Κι είχε μια μύτη άσχημη σαν φτυάρι.
Της πήρα μια σακούλα να βοηθήσω,
Κι αυτή μου είπε ευθύς να την αφήσω.
«Γιατί;» την ερωτώ «για σας δεν κάνει;»
«Μα εδώ είναι το σπίτι μου» μου κάνει.
Ρωτάω: «Να τ’ ανεβάσω ως απάνω;»
Μου λέει: « Με τ’ ασανσέρ θα πάω»
«Ε» λέω «αν είν’ έτσι, δεν πειράζει.
Μου λέτε τι ώρα είναι, αν δεν σας πειράζει;»
«Α! Είναι περίπου εννέα παρά πιρούνι».
«Οχ, άργησα και θα χτυπήσει το κουδούνι!»
Στο ύφος του ποιητή Γαβρήλου έγραψαν και δικά μας μέλη ποιήματα:
Πηγαίνοντας για το σχολείο
Πάντα περνάω από το νοσοκομείο
Το δρόμο θέλω να περάσω,
αριστερά και δεξιά πρέπει να κοιτάξω.
Το σχολείο μου φαίνεται από μακριά.
Αχ!! Τα μικρά είναι πολύ τυχερά, όλο εκδρομές τους πάνε
κι όλο έρχονται και μας το κοπανάνε.
Ζέφη Γκουνταρά Στ΄2
——————————————————————
Πηγαίνοντας για το σχολείο,
συνάντησα έναν καλό, παλιό φίλο.
Μου ‘δωσε ένα φιλί,
ύστερα ένα φύλλο και
μου ’πε να γράψω
ένα συναίσθημα γι’αυτόν.
Έγραψα εγώ,
του το ’δωσα μετά και
του ’πα ένα «γεια».
Μου ’πε και αυτός
και φιληθήκαμε ξανά.
Ιωάννα Σιάρρα Ε’2
——————————————————————
Πηγαίνοντας στο σχολείο
συνάντησα ένα μεγάλο θηρίο.
Το έλεγαν Φιφίκο που πήρε
το όνομά του από ένα φίκο.
Με ρώτησε το όνομά μου
και του είπα Σταυρούλα κι
αυτός μου είπε πάμε μια βολτούλα;
Εγώ όμως του είπα ότι δεν μπορώ
διότι έχω να πάω στο σχολειό.
Κι έπρεπε να είχα κάνει τις ασκήσεις
για αύριο αλλά είχα ξεχάσει το τετράδιο.
Μέχρι που ήρθε ένα μεγάλο λεωφορείο
και ήταν το σχολικό μικρό μας λεωφορείο.
Σταυρούλα Καρατζιώλη
Αφήστε μια απάντηση