Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σηκώνει τη φετινή αυλαία, σταθερό στις αρχές που θέσαμε για πρώτη φορά σε αυτή την αίθουσα πριν από εννέα  χρόνια: τέχνη ποιότητας για όλους, χωρίς  δημαγωγικές ευκολίες, ανάδειξη της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας, εμπιστοσύνη στις προτάσεις των νέων,ανοιχτός διάλογος με την τέχνη των άλλων χωρών. Ταυτόχρονα, ως ζωντανός θεσμός,το Φεστιβάλ διατηρεί ουσιαστική σχέση με τα ζητήματα της κοινωνίας.

 

Έχοντας συμβάλει,όλα αυτά τα χρόνια,στην κάλυψη του χαμένου χρόνου σε σχέση με την επαφή μας με το ξένο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, κρίναμε σκόπιμο ,σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, να δώσουμε έμφαση στην τέχνη των Ελλήνων δημιουργών .Έτσι,σε πείσμα των καιρών, παρουσιάζουμε φέτος 27 εγχώριες παραγωγές, ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου(εικοσιτρείς στην Αθήνα,τρεις στα Επιδαύρια και μία στη Μικρή Επίδαυρο),πολλές εκ των οποίων υπογράφονται από νέους,πρωτοεμφανιζόμενους στο Φεστιβάλ σκηνοθέτες.

 

Παράλληλα,έχουν προσκληθεί 6 ξένες παραστάσεις, χαρακτηριστικές των σημερινών αισθητικών τάσεων.

 

Στο Φεστιβάλ Επιδαύρου θελήσαμε να τιμήσουμε τηνε πέτειο των 60 χρόνων από την ανεπίσημη έναρξη του θεσμού,καλώντας νέους ταλαντούχους σκηνοθέτες να αναμετρηθούν με το αρχαίο δράμα.

 

Επίσης,φέτος επιχειρούμε ένα νέο άνοιγμα: Σε συνεργασία με το «Διάζωμα», η περσινή μας παράσταση Γυναίκα της Ζάκυθος ,του εθνικού μας ποιητή,θα παρουσιαστεί στα«άδεια κοχύλια» των αρχαίων θεάτρων ανά τη χώρα.Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το εγχείρημα θα έχει συνέχεια στο μέλλον.

 

 

 

 

ΟΜΑΔΑ ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ – ΣΑΒΒΑΣ ΣΤΡΟΥΜΠΟΣ

Στη σωφρονιστική αποικία

του Φραντς Κάφκα

Εν έτει 1914,  μέσα στις φλόγες του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, ο Φραντς Κάφκα καταγράφει, υπό τον τίτλο «Στη σωφρονιστική αποικία», έναν εφιάλτη του. Το μικρό διήγημα θα θεωρηθεί προφητικό για τα επερχόμενα δεινά της ανθρωπότητας, καθώς αναφέρεται σε μια –μη προσδιο- ρίσιμη χρονικά– αποικία σωφρονισμού. ο κατάδικος, χωρίς να γνωρίζει ούτε ποιο αδίκημα διέπραξε, ούτε ποια είναι η ποινή του, τοποθετείται σ’ ένα μηχάνημα βασανισμού, το οποίο εγ- γράφει, μέχρι θανάτου, στο σώμα του τον νόμο που παραβιάστηκε. Το καθεστώς που επιβάλλει αυτή την τιμωρία αργοπεθαίνει, για ν’ αντικατασταθεί από ένα άλλο, εξίσου βάρβαρο, αν και με πιο ανθρώπινο πρόσωπο.

Ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα του επαναπροσεγγίζουν το καφκικό κείμενο, συνεχίζοντας τη μελέτη  «πάνω στην απο-ανθρωποποίηση  του σύγχρονου ανθρώπου» στις  σωφρονιστικές αποικίες του 21ου αιώνα.

[18-20 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (ΑΠΟΘΗΚΗ)]

 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ  ΟΠΕΡΑΣ ΛΙΓΙΟΥΑΝΣΙ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΦΟΥΤΣΙΕΝ

Η χήρα και ο γραμματιζούμενος

Αντίθετα με άλλα παραδοσιακά είδη έκφρασης που εγκαταλείφθηκαν στην κομμουνιστική κίνα, η όπερα λίγιουανσι, η οποία χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, παραμένει ζωντανή, γοητεύοντας το σύγχρονο κοινό. ο Θεατρικός οργανισμός Όπερας Λίγιουανσι της Επαρχίας Φουτσιέν ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος εδώ και 60 χρόνια. Στο Φεστιβάλ παρουσιάζει το έργο Η χήρα και ο γραμματιζούμενος, που ξαφνιάζει με τη νεωτερικότητα  της γραφής και την οικονομία των μέσων του. οι ερμηνευτές αποδίδουν μοναδικά τα αντικρουόμενα συναισθήματα που όλοι βιώνουμε στον έρωτα: επιθυμία και ντροπή, ταπείνωση και αντίδραση, αντιπαλότητα και αγάπη.

[21 & 22 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΧΡΗΣΤΟΣ  ΣΤΕΡΓΙΟΓΛΟΥ

Ικέτιδες

του Αισχύλου

o Δαναός και οι θυγατέρες του δραπετεύουν μακριά από τον θείο τους, βασιλιά της Αιγύπτου, που σχεδίαζε γι’ αυτές αιμομικτικό γάμο με τους γιους του, και καταφεύγουν σε έναν ιερό χώρο κοντά στο Άργος. «Στο επίκεντρο τοποθετείται ο χορός των ικέτιδων, ο συλλογικός πρωταγωνι- στής του έργου», σημειώνει ο Χρήστος ςτέργιογλου, που ανεβάζει το αρχαίο δράμα του με νέες ηθοποιούς. «Στην τραγωδία του Αισχύλου οι αντρικές μορφές ταυτίζονται με την εξουσία. Στην παράσταση, όμως, μετατίθεται η οπτική γωνία, καθώς ο λόγος των αντρών διαμεσολαβείται από τον χορό και η λειτουργία των γυναικών ως αποκλειστικών αφηγητών ενισχύεται. οι Δαναΐδες ικέτιδες παρουσιάζονται μετέωρες, πρόσφυγες που ζητούν άσυλο και εξαρτώνται από το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών και του βασιλιά του Άργους. η εξαιρετική μετάφραση του ιωάννη γρυπάρη βοηθά στην αφήγηση του αισχυλικού κειμένου».

[22 & 23 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)]

 

ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ ΡΟΣΣΕΛΛΙΝΙ

Green Porno – Live on stage

«Πάντα αγαπούσα τα ζώα», λέει η Ιζαμπέλλα Ροσσελλίνι. «Με γοήτευε ιδιαίτερα η διαφορετι- κότητα στη φύση. η οικογένειά μου το ήξερε αυτό καλά. Από κοριτσάκι κουβάλαγα στο σπίτι όλων των ειδών τις αδέσποτες γάτες και τα σκυλιά, αλλά και κάμπιες, βατράχους, έντομα. Διάβασα αμέτρητα βιβλία για τα ζώα και στο πανεπιστήμιο παρακολούθησα πολλά μαθήματα βιο- λογίας».

Η κόρη του Ρομπέρτο Ροσσελλίνι και της Ίνγκριντ Μπέργκμαν έγινε ιέρεια του νταίηβιντ λυντς και μοντέλο, αλλά χωρίς να χάσει το ενδιαφέρον της για το ζωικό βασίλειο. Έτσι, με την παρό- τρυνση του ρόμπερτ ρέντφορντ, του διάσημου ηθοποιού και λάτρη του ανεξάρτητου, πειραματικού κινηματογράφου, πραγματοποίησε μια σειρά μικρών ταινιών με τον τίτλο Green Porno. Στη συ- νέχεια, ο έμπειρος Ζαν Κλωντ Καρριέρ (συνεργάτης του Πήτερ Μπρουκ και πολλών κορυφαίων σκηνοθετών του σινεμά) ανέλαβε το εγχείρημα της θεατρικής μεταφοράς αυτού του «οικολογι- κού» πορνό για τη σεξουαλική ζωή των ζώων!

Αυτόν τον γεμάτο χιούμορ και φρεσκάδα μονόλογο θα ερμηνεύσει η Ιζαμπέλλα Ροσσελλίνι για το κοινό της Πειραιώς 260.

[24 – 26 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩς 260 (Δ)]

 

ΦΙΟΝΑ ΣΩ

Η μπαλάντα του γέρου ναυτικού

του Σάμιουελ Κόλεριτζ

Η Φιόνα Σω επανέρχεται με την Μπαλάντα του γέρου ναυτικού, που είχε πρωτοπαρουσιαστεί στη Μικρή Επίδαυρο το 2012,  σε εξελιγμένη μορφή. η σημαντική ηθοποιός εμπνεύστηκε από τον εμβληματικό Άγγλο ποιητή του ρομαντισμού ςάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ.

Χαρισματικός, πληθωρικός και αντικορφομιστής, ο κόλεριτζ (1772-1834) απέρριψε τους λογοτεχνικούς κανόνες της εποχής του, για να αναδειχθεί σε αληθινό πρόδρομο του μοντερνισμού. Συνδύαζε  την ποιητική φαντασία και την αστείρευτη δημιουργικότητα με την κριτική ευφυΐα. Στην Μπαλάντα του γέρου ναυτικού, μέσα από τις περιπέτειες του ήρωα στην Ανταρκτική, αποτυπώνεται η περιπλάνηση του ανθρώπου στον κόσμο και η προσπάθειά του στην αναζήτηση νοήματος.

[24-25 ΙουνΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Η)]

 

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗΣ

Καταστρούπολη

του Φίλιπ Ρίντλεϋ

Με πραγματική χαρά το Φεστιβάλ Αθηνών καλωσορίζει και πάλι το κοινό του στη Μικρή Πόρτα και ο Μανώλης Μαυροματάκης αναλαμβάνει την ξενάγηση σε ένα νέο έργο: «Όταν όλα τα αποθέματα της μνήμης μας θα έχουν εξαντληθεί, από πού η φαντασία μας θα αντλήσει το υλικό που της χρειάζεται για να σχεδιάσει τη ζωή μας παρακάτω; οι άνθρωποι της καταστρούπολης βρίσκονται σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο σημείο. Όχι την ιστορία της ζωής τους, μα ούτε καν το όνομά τους δεν μπορούν να θυμηθούν.  Ε, τότε… ας μπουν σε μιαν άλλην ιστορία. Στην ιστορία, φέρ’ ειπείν, ενός παραμυθιού! και τότε, μια γριά μάγισσα κι ένα παιδί που δεν μιλάει, ίσως να τους βοηθήσουν να σχεδιάσουν από την αρχή μια κοινή, δική τους, νέα ιστορία. Με νέα ονόματα». Στον θίασο συμμετέχει η Ξένια Καλογεροπούλου.

[24 & 25, 27-30 ΙουνΙου, 1 ΙουΛΙου / ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΑ]

 

ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΝΤΕΜΑΡΣΥ-ΜΟΤΑ

Ιοnesco suite

του Ευγένιου Ιονέσκο

Ο Εμμανoυέλ Ντεμαρσύ-Μοτά και οι συνεργάτες του έχουν αδυναμία στον ιονέσκο. Μετά από τον Ρινόκερο, επιστρέφουν για τη συνέχεια… Αυτή τη φορά, η παράσταση στηρίζεται σε διάφορα κείμενα του γαλλο-ρουμάνου συγγραφέα, που με την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο (Η φαλακρή τραγουδίστρια, 1950) προξένησε σκάνδαλο, παρωδώντας το κατεστημένο θέατρο της εποχής του. κάτω από το ένδυμα του θεάτρου του Παραλόγου ανασύρονται φοβίες και φαντασιώσεις, μέσα από μια φαινομενικά αναγνωρίσιμη πραγματικότητα αποκαλύπτεται η κρυμ- μένη υπερρεαλιστική κατάσταση. η καταπίεση του ατόμου, ο άνθρωπος μπροστά στον θάνατο είναι μερικά από τα ερωτήματα που στοιχειώνουν το θέατρο του ιονέσκο, αλλά πάντα μέσα από το κωμικό, αφού μόνο αυτό «είναι σε θέση να μας δώσει δύναμη για να αντέξουμε την τραγωδία της ύπαρξης». Αυτή ακριβώς τη διάσταση του κωμικού αναδεικνύει η γαλλική παράσταση, απο- σπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο πλαίσιο του προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014.

[1-3 ΙουΛΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΗΕLΤΕR SKELTER COMPANY – ΘΑNOΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Μετατόπιση προς το ερυθρό

του Γιάννη Μαυριτσάκη

Στην αστρονομία, μετατόπιση προς το ερυθρό, είναι το τεκμήριο της αδιάπτωτης απομάκρυνσης του σύμπαντος. Ένας θηριοδαμαστής προλογίζει το νέο έργο του Γιάννη Μαυριτσάκη, πάνω στην σκηνή ενός τσίρκου, ανάμεσα σε παράξενα ζώα και ακροβάτες. Μας μιλάει για την έλευση ενός καινούργιου είδους, εκθαμβωτικού και καταστροφικού. Από τις ερμητικά κλειστές αίθουσες συνεδριάσεων με το αυστηρό τελετουργικό, μέχρι την αγκαλιά μιας βασίλισσας-τροφού που εκπληρώνει φαντασιώσεις, οι ήρωες του έργου αποσυνδέονται από το παρελθόν τους και μετα- τοπίζουν τον κόσμο.

Ο πρωτοεμφανιζός  μενος στο Φεστιβάλ Αθηνών Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί και παίζει στην παράσταση, μαζί με την Αμαλία Μουτούση, την Αλεξία Καλτσίκη, τον Αντώνη Μυριαγκό, τον Μάριο Παναγιώτου, την Κατερίνα Σπυροπούλου, την Αμαλία κοσμά και τη νάντη γώγουλου.

[6 & 7 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)]

 

ΟΜΑΔΑ ΠΥΡ – ΙΩ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

Οι ληστές

του Φρήντριχ Σίλλερ

Ο δευτερότοκος γιος ενός κόμη παίρνει εκδίκηση για την αδικία που έχει υποστεί: είναι ο δεύτερος και δεν έχει δικαίωμα στους τίτλους και στην περιουσία, είναι άσχημος και δεν έχει αγαπηθεί ποτέ. Θύμα της τρομερής απάτης του αδερφού του, ο πρωτότοκος περιπλανάται εξόριστος και, μαζί με μια ομάδα από πιστούς άνδρες, γίνεται ο ρομαντικός τιμωρός της κοινωνικής αδικίας, ληστεύοντας και σκοτώνοντας. Σ’ έναν κόσμο που ψάχνει για ιδανικά και όπου κανείς δεν μπορεί τελικά να ξε- φύγει από τη συνείδησή  του, δυο αδέλφια καταστρέφουν και καταστρέφονται.

Τους Ληστές, που ο Σίλλερ έγραψε στα δεκαεννιά του χρόνια, το 1783,  επιλέγει στην πρώτη της σκηνοθεσία στο Φεστιβάλ Αθηνών η Ιώ Βουλγαράκη: «η παράξενη κατάρα μιας οικογένειας γίνεται σήμερα ένα απροσδόκητα σύγχρονο παραμύθι για την τιμωρία και τη συγχώρεση, για τη βία και την αγάπη». Στους ηθοποιούς συγκαταλέγονται οι Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης  Ήμελλος, Αργύρης Ξάφης και Δέσποινα Κούρτη.

[9-12 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)]

 

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕιΑ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΛΟΟΥ

Η μεγάλη χίμαιρα

του Μ. Καραγάτση

Ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά μυθιστορήματα στην Ελλάδα τα τελευταία 60 χρόνια, η χει- μαρρώδης Μεγάλη χίμαιρα του καραγάτση παρουσιάζεται στο θέατρο από τον εγγονό του συγγραφέα. «Με τραβάει σαν μαγνήτης ο κατάμαυρος ρομαντισμός, ο καλά κρυμμένος κάτω από τον μανδύα του κυνισμού, ή ακόμα και της ωμότητας», λέει ο Δημήτρης Τάρλοου, που σκηνοθετεί το έργο και ερμηνεύει τον συγγραφέα. η Χίμαιρα είναι το τελευταίο κομμάτι ενός γοητευτικού παζλ που συγκροτούν τα μυθιστορήματα Γιούγκερμαν, Λιάπκιν και Χίμαιρα, με τον κοινό τίτλο Εγκλιματισμός κάτω από τον Φοίβο. Στα βιβλία αυτά ο καραγάτσης μελετάει ενδε- λεχώς τη δυνατότητα  προσαρμογής των ξένων στην ελληνική πραγματικότητα». Τη «σκοτεινή» και «αινιγματική» δομή του έργου υπογραμμίζει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης, που ανέλαβε τη θεατρική μεταφορά, εντάσσοντας και κινηματογραφικές εικόνες. «Ενώ είναι γραμμένο με την ευθύτητα και τον λυρισμό μιας τυπικής ερωτικής ιστορίας πάθους και θανάτου, υπονομεύεται συνεχώς από μια υπόγεια αγωνία, απροσδιόριστη».

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο πλαίσιο του προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014.

[14-17 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)]

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ

Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας

Bασισμένο σε διηγήματα του Άντον Τσέχοφ

Μια  σύνθεση βασισμένη  σε διηγήματα,  αλλά και σε αποσπάσματα  από θεατρικά  έργα του

Τσέχοφ προτείνει ο Γιάννης Μόσχος, στην επέτειο των 110 χρόνων από τον θάνατο του ρώσου «ποιητή» – ένα ψηφιδωτό προσώπων και θεματικών μοτίβων, ένα σύμπαν ανθρώπινων ζωών, τόσο διαφορετικών αλλά και τόσο όμοιων μεταξύ τους. Μέσα από την τρομακτική τσεχοφική οξυδέρκεια και τη λεπτομερή παρατήρηση του ανθρώπου αναδεικνύονται παραλλαγές του ίδιου θέματος: της κωμικοτραγικής προσπάθειάς μας να ανακαλύψουμε πώς να ζήσουμε, πώς να δικαιώσουμε την ύπαρξή μας, να βρούμε το «νόημα».

Ηθοποιοί διαφορετικών γενεών (Λυδία Φωτοπούλου, Εύη ςαουλίδου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μιχάλης οικονόμου) αναλαμβάνουν τις απαντήσεις στα διαχρονικά τσεχοφικά ερωτήματα, μέσα από το δικό μας σήμερα.

[18-20 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)]

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

Ιδομενέας

του Ρόλαντ Σιμελπφένιχ

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, μετά τον Χρυσό δράκο (Εθνικό Θέατρο, 2010),  ανεβάζει, σε πανελλήνια πρώτη, ένα ακόμη έργο του Ρόλαντ Σιμελπφένιχ. Αυτή τη φορά, ο βραβευμένος γερ- μανός συγγραφέας εμπνέεται από τον μύθο του ιδομενέα. ο βασιλιάς της κρήτης, επιστρέφοντας από τον Τρωικό πόλεμο, πέφτει σε μια τρομερή θύελλα. Μπροστά στον φόβο του θανάτου ορ- κίζεται στους θεούς να θυσιάσει έναν άνθρωπο, αλλά έτσι, άθελά του, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του γιου του.

Στην παράσταση, μια ομάδα από δέκα άντρες και γυναίκες (Ακύλλας Καραζήσης, Γιάννης Νταλιάνης, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Παντελής Δεντάκης, Αμαλία Νίνου, Ηρώ Μπέζου, Σοφία Κόκκαλη, κ.ά.) αναλαμβάνει να αφηγηθεί, κάτω από το βλέμμα ενός πλήθους εκατό ατόμων, τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας που θα μπορούσαν να έχουν εκτυλιχθεί.

«Κείμενο-τομή στην εξέλιξη της σύγχρονης δραματουργίας και πρόκληση για τον σκηνοθέτη» θεωρεί  τον Ιδομενέα η κατερίνα Ευαγγελάτου, στην πρώτη συνεργασία  της με το Φεστιβάλ Αθηνών.

[20 – 22 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΕΦΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Το ατλαζένιο γοβάκι

του Πωλ Κλωντέλ

Η Έφη Θεοδώρου σκηνοθετεί το Ατλαζένιο γοβάκι, ένα έργο εγκώμιο στις απεριόριστες δυνα- τότητες του θεάτρου, της θεατρικής σκηνής, εκεί όπου «ο καημένος ο άνθρωπος μπορεί για λίγες ώρες να νιώσει θεός». Έργο ποταμός, όπου επιστρατεύονται, με τόλμη και αφέλεια, όλες οι φόρμες του θεάτρου, από το pathétique ως το burlesque, και όλοι οι τρόποι υποκριτικής, για να αφηγηθούν την ανθρώπινη περιπέτεια: επεκτατικοί πόλεμοι, θρησκευτικές μισαλλοδοξίες, η κατάκτηση του νέου κόσμου, και στο κέντρο της δράσης ο Έρωτας, ως μέσον για τη γνώση του Άλλου, του Θεού.

Ερμηνεύουν οι Mάξιμος Μουμούρης, Μαρία ςκουλά, Χάρης Φραγκούλης, Περικλής Μου- στάκης, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαριάννα Δημητρίου, κ.ά.

Με την υποστήριξη του γαλλικού ινστιτούτου, στο πλαίσιο του προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014.

[30 – 31 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΔΗΜΗΡΗΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ

Πάπισσα Ιωάννα

Αναζητώντας την ηρωίδα του Ροΐδη μέσα από τη μητέρα του, Κορνηλία

Ο Δημήτρης Μαυρίκιος ανεβάζει ως παράσταση εν εξελίξει την περίφημη  Πάπισσα Ιωάννα του Εμμανουήλ Ροΐδη (1866). Το θεατρικό έργο στηρίζεται στο πολύκροτο μυθιστόρημα, που κάποτε αφορίστηκε από την Εκκλησία, καθώς και στη σχέση του ροΐδη με τη μητέρα του, η συγ- κλονιστική βιογραφία της οποίας μοιάζει να προσφέρει υλικό στις περιπέτειες της θρυλικής Πά- πισσας του Μεσαίωνα. Άλλωστε η κορνηλία ροΐδη υπήρξε η μοναδική γυναίκα με την οποία ο δημιουργός τής Πάπισσας ιωάννας μοιράστηκε στενά τη ζωή του, μένοντας άγαμος πλάι της μέχρι τον θάνατό του.

Συμμετέχουν η Ράνια Οικονομίδου, σε μια νέα συνάντηση με τον σκηνοθέτη του αξέχαστου Γυάλινου Κόσμου, η Γιούλικα Σκαφιδά, που φέτος τιμήθηκε με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη, και ο Αλέξανδρος Βάρθης.

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη της Αλέκας Παΐζη.

[30-31 ΙουΛΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)]

 

Προστέθηκαν, επίσης, στο πρόγραμμα:

 

ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ματωμένος γάμος

του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

 

ΑΡΗΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ

Το θείο τραγί

του Γιάννη Σκαρίμπα

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ  ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ

 

ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ – ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ

Η οδύνη των ανέργων και το δικαίωμα στην τεμπελιά

Νίκου Παναγιωτόπουλου – Πωλ Λαφάργκ

Οι εκκεντρικές απόψεις του Πωλ Λαφάργκ, γραμματέα και γαμπρού του Μαρξ, έρχονται να συναντήσουν την κραυγή οδύνης των σημερινών ανέργων, όπως φτάνει στ’ αυτιά μας μέσα από τις συνεντεύξεις που συνέλεξε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Άνθρωποι που συνθλίβονται κάτω απ’ το βάρος της ανέχειας και της αγωνίας για το μέλλον, σύγχρονοι άθλιοι, ολόιδιοι με τους προγόνους τους. Σ’ αυτή  την απροσδόκητη συνάντηση,  το γιατί των αδικημένων δεν μένει μετέωρο, αλλά βρίσκει κάποια απάντηση. Μια λύση συγκεκριμένη, που μπορεί να μην είναι άμεσα, πρακτικά εφαρμόσιμη, αλλά μας πηγαίνει πολύ πέρα από τη συνήθη πολιτική ρητορεία, και μας αποκαλύπτει  μιαν εικόνα  ολοκληρωμένη κι οπωσδήποτε  αληθινή,  όπως αναφέρει  ο Θοδωρής Γκόνης, που υπογράφει τη σκηνοθεσία.

Ερμηνεύουν οι Δημήτρης Δάγκαλης, Ίρις Νικολάου, Κλέα Σαμαντά, Παύλος Σταυρόπουλος. (Παραγωγή: ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας)

[8 & 9 ΙουνΙου (23:00) / ΠΕΙΡΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΖΟΣ

Παντρολογήματα του Νικολάι Γκόγκολ

Ως γνήσιος απόγονος του μεγάλου Μολιέρου, ο Γκόγκολ παρουσιάζει τα πρόσωπά του φορτισμένα από τις συνήθειες της εποχής τους. Στο συγκεκριμένο έργο, ένας αναποφάσιστος, νωθρός και άτολμος εργένης σκέφτεται επιτέλους να παντρευτεί. η συνάντηση στο σπίτι της μέλλουσας συζύγου, όπου καταφθάνουν και άλλοι, απίθανοι υποψήφιοι, καταλήγει σε φιάσκο. Ένα όργιο ψέματος, συναλλαγής και αρχοντοχωριατισμού μας δίνει μιαν εικόνα της κοινωνικής ζωής στη ρωσία των αρχών του 19ου αιώνα.

Ο Γιάννης  Μπέζος υπογράφει  τη μετάφραση  και τη σκηνοθεσία, ενώ μαζί του στη σκηνή παίζουν, μεταξύ άλλων, η Ναταλία Τσαλίκη και ο Χρήστος Λούλης.

[27 & 28 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΙΟΥ

Η ιστορία της αυτοθυσίας

του Skrow theater group

Η ιστορία της αυτοθυσίας είναι ένα θεατρικό ντοκιμαντέρ που βασίζεται σε μιαν εκτεταμένη έρευνα γύρω από την έννοια της αυτοθυσίας. Μέσα από μυθολογίες λαών, θρησκευτικές αφη- γήσεις, μεγάλα έπη, πολιτικά κινήματα, επαναστάσεις, καθημερινές ιστορίες, η παράσταση προ- σπαθεί να ανακαλύψει τη γένεση της αυτοθυσίας και τη σημασία της στο σήμερα. Την παράσταση σκηνοθετούν οι Βασίλης Μαυρογεωργίου, Μαρία Φιλίνη, Κατερίνα Μαυρογεώργη και συμ- μετέχουν, εκτός από τους προαναφερόμενους και οι Δανάη Επιθυμιάδη, ςεραφείμ ράδης.

[30 iOYNiOY – 9 ΙOYΛΙOY / Skrοw Τheater]

 

ΓιΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο

Από τους στυλοβάτες της νεοελληνικής δραματουργίας, o Γιώργος Σκούρτης παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη τον θεατρικό μονόλογο Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο. Πρόκειται για ένα έργο που ανοίγει διάλογο με τον σαιξπηρικό κόσμο, για να εκφράσει υπαρξιακά ερωτήματα μέσα από την αγωνία του σήμερα. Ερμηνεύει ο Κώστας Μεσάρης.

[22-23 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)]

 

Φεστιβάλ Επιδαύρου 2014

 

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ

Ελένη

του Ευριπίδη

Ο καινοτόμος Ευριπίδης γράφει εν έτει 412 π.Χ. μια  τραγωδία για μιαν άλλη Ελένη: αυτήν θα συναντήσει, μετά την άλωση της Τροίας, ο Μενέλαος στην Αίγυπτο, όπου θα μάθει έκπληκτος ότι η εν Τροία Ελένη, που προξένησε τόσα δεινά, δεν ήταν παρά φάσμα ψευδές.

Το Ελληνικό Φεστιβάλ καλεί τις νέες δυνάμεις του ελληνικού θεάτρου να φέρουν τη δική τους δημιουργική πνοή στο ωραιότερο θέατρο του κόσμου. η έναρξη του Φεστιβάλ Επιδαύρου 2014 γίνεται με τον εικοσιεξάχρονο Δημήτρη Καραντζά, που μετά την περσινή προσέγγιση της ευρι- πίδειας τραγωδίας στον κλειστό χώρο του Εθνικού Θεάτρου, θα αναμετρηθεί με το ίδιο έργο στην ορχήστρα της Επιδαύρου, σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, με έναν νεανικό θίασο πολλά υποσχόμενων ηθοποιών: Χαρά Ιωάννου, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Αντώνης Πριμηκύρης, Δημήτρης Σαμόλης, Γιάννης Κλίνης, Άρης Μπαλής, Θύμιος Κούκιος, Ελίνα Ρίζου, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη.

[5 ΙΟΥΛΙΟΥ]

 

ΕΚΤΟΡΑΣ ΛΥΓΙΖΟΣ

Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου

Το κράτος και η βία οδηγούν τον αιχμάλωτο Προμηθέα σε ένα βράχο, όπου θα καρφωθεί επειδή αγνόησε τη θέληση του Δία και έκλεψε τη φωτιά για να τη δώσει στους ανθρώπους. Αρ- χετυπική μορφή κατά της τυραννίας, ο αισχυλικός ήρωας θα υποστεί αμετανόητος το μαρτύριο και θα καταποντιστεί, με βροντές και αστροπελέκια, από τον εκδικητή θεό, μαζί με τις Ωκεανίδες που του συμπαραστάθηκαν. Ένας σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς, ο  Έκτορας Λυγίζος, που ξεκίνησε να διερευνά με ιδιαίτερη αφοσίωση τους όρους αφήγησης και αναπαράστασης του αρχαίου δράματος στον κλειστό χώρο και στη μικρή κλίμακα,  δοκιμάζει τη δυναμική των ανοιχτών μεγάλων χώρων, με την τραγωδία αυτή του Αισχύλου.

Ερμηνεύουν  οι: Δήμητρα  Βλαγκοπούλου,  Στεφανία  Γουλιώτη,  Τζίνα  Θλιβέρη,  Μιχάλης Κίμωνας, Έκτορας Λυγίζος, Άννα Μάσχα, Θάνος Τοκάκης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη.

[12 ΙΟΥΛΙΟΥ]

 

ΔΗΠΕΘΕ ΠΑΤΡΑΣ – αρτivities

Φιλοκτήτης

του Σοφοκλή

Ο πόνος, η εξορία, η σχέση ατομικής συνείδησης και πολιτικής αποτελούν τους βασικούς θεματικούς άξονες στο μύθο του Φιλοκτήτη, ο οποίος δεν απασχόλησε μόνο τον Σοφοκλή, αλλά και τον προγενέστερο Αισχύλο και τον μεταγενέστερο Ευριπίδη (τα έργα τους δυστυχώς δεν σώζονται). κεντρικό πρόσωπο της σοφόκλειας τραγωδίας (409 π.Χ.) -που θα σκηνοθετήσει ο Κώστας Φιλίππογλου, είναι ο ομώνυμος ομηρικός ήρωας που μετά από ένα μοιραίο δάγκωμα φιδιού εγκαταλείφθηκε από τους συντρόφους του στη λήμνο για δέκα ολόκληρα χρόνια. Πριν λήξει, ωστόσο, ο Τρωικός πόλεμος βγαίνει χρησμός ότι οι Αχαιοί δεν θα κυριεύσουν το Ίλιον αν δε βοηθήσει το ανίκητο τόξο του ηρακλή, ο οποίος πεθαίνοντας το είχε χαρίσει στον Φιλο- κτήτη. Στέλνονται, λοιπόν, ο πανούργος οδυσσέας και ο αγνός νεοπτόλεμος, ώστε να απο- σπάσουν, ακόμα και με δόλο, το τόξο και τα βέλη του ηρακλή. Όσο ο Φιλοκτήτης αρνείται να δώσει τα όπλα, μη θέλοντας να συμφιλιωθεί με εκείνους που του φέρθηκαν κάποτε με τόση σκληρότητα, δοκιμάζονται τα όρια μεταξύ προσωπικής τιμής και καθήκοντος.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ο Mιχαήλ Μαρμαρινός και ο Αιμίλιος Χειλάκης, ενώ οι λοιποί συντελεστές θα ανακοινωθούν σύντομα.

(Παραγωγή: ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας – aρτivities)

[18 &19 ΙΟΥΛΙΟΥ]

 

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Ιππόλυτος

του Ευριπίδη

Η τραγωδία αυτή έχει ως επίκεντρο τον σφοδρό έρωτα της Φαίδρας, γυναίκας του Θησέα, για τον πρόγονό της ιππόλυτο. η κατάληξη είναι τραγική και για τα τρία πρόσωπα, γεγονός που υπογραμμίζει τη δύναμη του Έρωτα και της θεάς Αφροδίτης, που τον εκπροσωπεί.

Ο Ιππόλυτος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 428  π.Χ., κατά τα Μεγάλα Διονύσια, απο- σπώντας το πρώτο βραβείο. Από το Εθνικό Θέατρο πρωτοανέβηκε το 1937 στο Ωδείο ηρώδου του Αττικού, σε σκηνοθεσία Δημήτρη ροντήρη και μουσική Δημήτρη Μητρόπουλου. Το 1954 επαναλήφθηκε, με νέα διανομή, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, αποτελώντας μιαν «ανεπίσημη πρώτη» για τα Επιδαύρια, που εγκαινιάστηκαν ως θεσμός την αμέσως επόμενη χρονιά.

Φέτος την τραγωδία αυτή θα ανεβάσει στο αρχαίο θέατρο η Λυδία Κονιόρδου και τους βασικούς ρόλους θα ερμηνεύσουν, εκτός από την ίδια, οι Λήδα Πρωτοψάλτη, νίκος Κουρής, Θέμης Πάνου, ςαράντης Μιχάλης, Φαίδων Καστρής, Ευγενία Αποστόλου, νόνη Ιωαννίδου, κ.ά.

[25 & 26 ΙΟΥΛΙΟΥ]

 

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Βάτραχοι

του Αριστοφάνη

 

Η κωμωδία αυτή πρωτοπαρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου το 1959,  σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Φέτος το καλοκαίρι την παράσταση των Βατράχων θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Κακλέας, με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Γιάννη Ζουγανέλη, Φάνη Μουρατίδη, Πάνο Βλάχο, Λαέρτη Μαλκότση, Βαγγέλη Χατζηνι- κολάου, Σωκράτη Πατσίκα, Εβελίνα Παπούλια, Αγορίτσα Οικονόμου, κ.ά.

Οι Βάτραχοι, που παίχτηκαν για πρώτη φορά στα λήναια το 406 π.Χ. και απέσπασαν το πρώτο βραβείο, θεωρούνται έργο ορόσημο για την απαρχή της φιλολογικής κριτικής, αφού κρίνονται δύο μεγάλοι τραγωδοί της εποχής, ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης. η ιστορία ξεκινά ως εξής: ο Διόνυσος, προβληματισμένος από την έλλειψη ποιητών ικανών να διδάξουν ήθος στους Αθη- ναίους, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη για να φέρει στη γη τον Ευριπίδη. Φτάνοντας στον προορισμό του, γίνεται μάρτυρας μιας σύγκρουσης ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη, που ανταγωνίζονται για τον θρόνο της τραγωδίας στον Άδη. ο Διόνυσος, θεός του θεάτρου, ορίζεται κριτής.

[1 & 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ]

 

ΑΝΤζΕΛΑ ΜΠΡΟΥΣΚΟΥ

Βάκχες

του Ευριπίδη

 

Το τελευταίο (παραστάθηκε το 405 π.Χ.) και πιο αινιγματικό έργο του Ευριπίδη, σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά, θα ανεβάσει στην Επίδαυρο η Άντζελα Μπρούσκου. Στη μοναδική αυτή σωζόμενη τραγωδία  με διονυσιακό  θέμα, ένας περιπλανώμενος  βακχικός  θίασος  γυναικών ακολουθεί έναν καινούργιο θεό σ’ ένα μαγικό ταξίδι αυτογνωσίας και έκστασης. ο θεός Διόνυ- σος, με ανθρώπινη μορφή, έρχεται στη Θήβα, για να εδραιώσει τη λατρεία του και να εκδικηθεί τη βασιλική οικογένεια του κάδμου, που δεν πίστεψε ότι η κόρη του Σεμέλη από τον δεσμό της με τον Δία απέκτησε έναν γιο. ο λαός της Θήβας θα γνωρίσει τη δύναμη και την κυριαρχία του θεού μέσα από την τιμωρία: ο Πενθέας κατασπαράσσεται στον κιθαιρώνα από τη μητέρα του Αγαύη, τις αδερφές της, κόρες του κάδμου, και τις υπόλοιπες Μαινάδες. ο ενθουσιασμός εξελίσσεται σε τελετουργία πάθους, θυσίας και ανανέωσης.

Ερμηνεύουν οι Αγλαΐα Παππά (Διόνυσος), Άρης ςερβετάλης, Άγγελος  Παπαδημητρίου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιώργος Μπινιάρης, Αργύρης Πανταζάρας, Άντζελα Μπρούσκου και οκταμελής χορός.

[8 & 9 ΑΥΓΟYΣΤΟΥ]

 

 

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πέρσες

του Αισχύλου

 

Οι Πέρσες είναι μια τραγωδία διαχρονική, με οικουμενικό λόγο και αναλλοίωτες αξίες, που διε- ρευνά με συναρπαστικό τρόπο το θέμα της «ύβρεως», της ανθρώπινης αλαζονείας, αλλά και της ελευθερίας του ατόμου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πρόκειται για το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφο- ρούνται τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.

Τo ΚΘΒΕ ανεβάζει τους Πέρσες σε μετάφραση Πάνου Μουλά και σκηνοθεσία νικαίτης Κον- τούρη. Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Φέρτης, Άκης Σακελλαρίου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος και Γιώργος Κολοβός.

[15 & 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ]

 

MΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑYΡΟΥ

 

ΡΟΥΛΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ

Πελοποννησιακός πόλεμος (Μέρος Α΄)

 

Ένα project σε σκηνοθεσία της ρούλας Πατεράκη, βασισμένο στο κλασικό έργο του Θουκυδίδη που αφηγείται τα γεγονότα του ολέθριου πολέμου μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης (431π.Χ. ως 404 π.Χ. )–, αναπτύσσεται σε τρία μέρη και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τρεις φεστιβαλικές περιόδους (2014- 2016).

Φέτος θα παρουσιαστεί το πρώτο μέρος του εγχειρήματος, που πραγματεύεται τον Πελοποννη- σιακό  πόλεμο με άξονα την Αθηναϊκή  Δημοκρατία.  Επικεντρώνεται στο  έργο και τη μορφή του μεγάλου Αθηναίου στρατηγού και πολιτικού Περικλή, και κορυφώνεται με τον εμβληματικό Επιτάφιο που εκφώνησε εν μέσω λοιμού και χάους. Ένα κείμενο λόγου που μπορεί να μετασχη- ματιστεί σε θεατρικό δρώμενο, με στόχο να γίνει κατανοητό στον σύγχρονο θεατή. κύριος ερ- μηνευτής θα είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης, ενώ μια ομάδα αξιόλογων συνεργατών θα επεξεργα- στεί θεωρητικά και πρακτικά το απαιτητικό αυτό σχέδιο.

[25 & 26 ΙOYΛΙOY]

 

Τέλος σε συνεργασία με το ΔΙΑΖΩΜΑ, η θεατρική παράσταση Η γυναίκα της Ζάκυθος του Διονυσίου Σολωμού, σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη με την Όλια Λαζαρίδου στον πρωταγωνιστικό ρόλο και η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 2013,  θα περιοδεύσει υπό την αιγίδα του Φεστιβάλ στα παρακάτω αναφερόμενα θέατρα:

 

1.   Εκκλησιαστήριο της Μεσσήνης

2.   Θέατρο ορχομενού Αρκαδίας

3.   Θέατρο Αιγείρας *

4.   Ωδείο Πάτρας,

5.   Θέατρο Μακύνειας

6.   Θέατρο οινιαδών

7.   Ωδείο νικόπολης

8.   Μικρό Θέατρο κασσώπης *

9.   Θέατρο Δωδώνης *

10.   Θέατρο Μίεζας

11.   Ωδείο Δίου *

12.   Ωδείο Θεσσαλονίκης

13.   Θέατρο Αμφίπολης *

14.   Θέατρο Μαρώνειας

15.   «Πίστα Χορού» στο καβείριο της Σαμοθράκης

16.   Θέατρο λάρισας

17.   Θέατρο Μικροθηβών

18.   Θέατρο Δημητριάδας *

19.   Θέατρο ορχομενού βοιωτίας

20.   Τελεστήριο Ελευσίνας

21.   Θέατρο ηφαιστείας

22.   Ωδείο κω

23.   ρωμαϊκό ωδείο γόρτυνας *

24.   Αρχαίο θέατρο Απτέρας*

25.   Αρχαίο θέατρο Ερέτριας

26.   Αρχαίο θέατρο Δελφών

 

 

* Διευκρινίζεται ότι στους θεατρικούς χώρους που σημαίνονται με αστερίσκο, προτείνεται η παράσταση να δοθεί στον περιβάλλοντα χώρο.

 

Η Μουσική στο Φεστιβάλ Αθηνών 2014

 

Ακούμε μουσική όχι μόνο για την ατομική μας απόλαυση, αλλά και γιατί έτσι βρίσκουμε  κάθε φορά την κοινωνική μας υπόσταση, μοιραζόμαστε ένα συλλογικό νόημα. οπότε, στο μουσικό πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ υπάρχει η διάθεση να αφυπνιστεί ο προβληματισμός, να δυ- ναμιτιστούν  τα στερεότυπα (κοινωνικά  και συναισθηματικά), να γίνουν οι νότες μίτος μιας επίμονης αυτογνωσίας. και φέτος κυρίαρχη είναι η ελληνική παρουσία,  καθώς εν μέσω κρίσης χρειάζεται τόνωση το εγχώριο δυναμικό.

Παρουσιάζουμε, όπως πάντα, τα εθνικά μας σχήματα: από δύο φορές  την Εθνική  Λυρική ςκηνή, την Καμεράτα και την Κρατική ορχήστρα Αθηνών.

Εμβληματικές γυναίκες του ελληνικού τραγουδιού, καθεμιά με τον τρόπο της, εμφανίζονται στο ηρώδειο: η Μαρία Φαραντούρη με τον σαξοφωνίστα Τσαρλς Λόυντ [20 ιουνίου], η Μαίρη Λίντα (25 ιουνίου), η Νάνα Μούσχουρη σε επετειακή συναυλία [14 Ιουλίου] και η τραγουδοποιός Μόνικα, από τη νεότερη γενιά [16 ιουλίου].

Σε συνέχεια των όσων είπαμε για την αίσθηση  πολιτισμικής συνέχειας, και χωρίς φολκλορική διάθεση, παρουσιάζουμε σχήματα Επτανησιακών Σωματείων [4 ιουλίου / ηρώδειο], που γιορ- τάζουν τα 150 χρόνια ένωσης με την Ελλάδα, τον Ερωτόκριτο σε «ανάγνωση» του Ψαραντώνη και των Χαΐνηδων [30 ιουνίου / Ηρώδειο], τον Μανώλη Μητσιά [2 ιουλίου / Ηρώδειο] και τον Γιάννη Μαρκόπουλο σε μεγάλη συναυλία [6 ιουλίου / Ηρώδειο] – όλοι τους έχουν γράψει ιστορία στο ελληνικό τραγούδι.

Τέλος, με τη διάθεση να μπουν οι βάσεις για ένα παιδικό πρόγραμμα στο Φεστιβάλ Αθηνών, και σε συνεργασία φέτος με το κέντρο Χορού Ισιδώρα Ντάνκαν, συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα ένα μουσικό παραμύθι για παιδιά, η Πετρόσουπα, σε μουσική Στάθη Γυφτάκη και χορογραφία Δημήτρη Σωτηρίου (μέλους της ομάδας χορού sinequanon).

 

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

 

Την τρέχουσα καλλιτεχνική περίοδο η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσίασε όπερες με άνδρες πρωταγωνιστές: Έχει ήδη «ανεβάσει» Ριγολέτο και Μάκμπεθ, ενώ στο τέλος Απριλίου θα παρουσιάσει τον Βέρθερο. Σε αυτό το θεματικό πλαίσιο, το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την ιστορία δύο ακόμη εμβληματικών ανδρικών μορφών του οπερατικού ρεπερτορίου:

 

●   Τον μυθικό άσωτο Ντον Τζοβάννι, στη δίπρακτη όπερα του Μότσαρτ, έργο με το οποίο ο σκηνοθέτης και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς εγκαινιάζει τη συνεργασία  του με τη λυρική.

[13, 14, 15 & 17 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

●   Ο Γιάννης Κόκκος θα σκηνοθετήσει τον τραγικό σαιξπηρικό ήρωα Οθέλλο, «ένα από τα πιο αγαπημένα μου έργα», όπως αναφέρει ο ίδιος, σε μια τελείως διαφορετική ανάγνωση.

[27 & 29–31  ΙΟΥΛΙΟΥ / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

 

Το Ηρώδειο θα μετατραπεί σ΄έναν μαγευτικό θερινό κινηματογράφο για μια βραδιά, και το κοινό, στον διττό ρόλο του ακροατή-θεατή, θα απολαύσει την προβολή του αριστουργήματος του Τσάρλι Τσάπλιν και του βωβού σινεμά «ο Χρυσοθήρας» (1925), με τη ζωντανή συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, στη μουσική που είχε συνθέσει ο ίδιος ο Τσάπλιν ειδικά για την ταινία του. Αξιοσημείωτο είναι ότι η παρτιτούρα περιλαμβάνει μουσική που «περιγράφει» φυσικά φαινόμενα (μια καταιγίδα), κοινωνικές κατα- στάσεις (έναν τσακωμό) ή ακόμα κι έναν ξαφνικό λόξυγκα, παράλληλα με μια παλέτα από συ- ναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις. Στις μελωδίες εντοπίζονται, επίσης, αρκετές αναφορές σε ορχηστρική μουσική άλλων συνθετών (π.χ. Ρίμσκυ Κόρσακοφ και Τσαϊκόφσκι) ή σε δημοφιλείς σκοπούς της εποχής. κεντρικός ήρωας είναι και εδώ ο περίφημος «αλήτης», ο χαρακτήρας που επινόησε και εμφάνισε στη μεγάλη οθόνη ο Τσάπλιν ακριβώς πριν από 100 χρόνια!

[23 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Παραγωγικότητα, όραμα, επιμονή στις δυσκολίες, εξωστρέφεια, ορμή, άνοιγμα στη διεθνή σκηνή, αξιοζήλευτες δισκογραφικές επιτυχίες: με τέτοια όπλα στη φαρέτρα τους η Καμεράτα – ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, σε όργανα εποχής, και ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου, που τιμήθηκαν με το Διεθνές βραβείο Όπερας 2013  για τον Αλέξανδρο  του Χαίντελ, παρου- σιάζουν στο κοινό ένα άγνωστο αριστούργημα του γιόχαν Άντολφ Χάσσε, σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών με τη βασιλική Όπερα των βερσαλλιών. Πρόκειται για την τρίπρακτη όπερα Σιρόης, ο βασιλιάς της Περσίας, γραμμένη το 1728  και πλούσια σε θησαυρούς μου- σικής γραφής και θεατρικής πλοκής.

[24 & 25 ΙουνΙου / ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ]

 

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φιλοξενεί την Φιλαρμονική ορχήστρα της νοτιοδυτικής Γερμανίας, της οποίας κορυφαίος αρχιμουσικός είναι από το 2005 ο Βασίλης Χριστόπουλος. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας η γερμανική ορχήστρα θα ερμηνεύσει την μεγαλοπρεπή  Συμ- φωνία αρ.41 ή Συμφωνία του Διός, η οποία αποτελεί την κορωνίδα της συμφωνικής δημιουργίας του Μότσαρτ. Στο δεύτερο μέρος οι δύο ορχήστρες, ενωμένες σε ένα μεγάλο σύνολο θα πα- ρουσιάσουν την Συμφωνία των Άλπεων του Στράους, τιμώντας την 150η επέτειο από την γέννηση του μεγάλου γερμανού συνθέτη.

[8 Ιουλιου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Σε δεύτερη εμφάνιση και η Καμεράτα, αυτή τη φορά με σύγχρονα όργανα, «τραγουδάει» πειραγμένα, με ροκ, μπαρόκ και συμφωνική διάθεση, τα πιο αγαπημένα κομμάτια των Μπητλς, υπό τη διεύθυνση ενός μεγάλου φαν των Σκαθαριών, του Μίλτου Λογιάδη.

[17 Ιουλίου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Το νεαρό σύνολο μουσικής δωματίου kyklos ensemble γεννήθηκε σε πείσμα των δύσκολων καιρών που διανύουμε, με δυο σημαντικά ονόματα της μουσικής μας ζωής στο τιμόνι του –τον Δημήτρη Δεσύλλα και τον γιώργο κουμεντάκη–, και έχει δώσει ήδη σημαντικά δείγματα γραφής. Στο Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει έργα του Μάλερ για μικρό σύνολο.

 

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ & ΜΟΥΣΙΚΑ ΘΕΑΜΑΤΑ

 

Μια κατεξοχήν κοσμοπολίτισσα του τραγουδιού, που μπορεί να κινείται με άνεση στα πιο δια- φορετικά μουσικά τοπία, μια «μάγισσα» της εκλεπτυσμένης ατμόσφαιρας ενός σύγχρονου καμπαρέ, η Μελίνα Τανάγρη, επιλέγει μελωδίες, στίχους, πεζά κείμενα και ποιήματα και, με συντα- ξιδιώτες τρεις μουσικούς, έρχεται στην Πειραιώς για να μας δείξει πώς μοιάζει και πώς ακούγεται ο προσωπικός της «χάρτης».

[4 (23:00) & 5 (21:00) ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Ε)]

 

Ο Τσαρλς Λόυντ και η Μαρία Φαραντούρη έχουν μια μουσική σχέση που διαρκεί χρόνια, είναι γόνιμη και πολυβραβευμένη, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. η μεγάλη ερμηνεύτρια συναντά ξανά τον τζαζ σαξοφωνίστα στο ηρώδειο, για να μοιραστούν με το κοινό τις ιδιαίτερες επιλογές και τη μοναδική ατμόσφαιρα των συναυλιών τους.

[20 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Με δύναμη από την καλαμάτα. ο συνθέτης Στάθης Γυφτάκης συνέθεσε τη μουσική ενός μουσικού παραμυθιού που έχει πολλά να πει για την αξία της προσφοράς, σε γονείς και σε παιδιά. Τη χορογραφία υπογράφει ο Δημήτρης Σωτηρίου, η Λίλλυ Τριαντάρη την αφηγηματική προσαρμογή, και η Αιμιλία Μπαντούνα τα σκηνικά και τα κοστούμια.

«Η δική μας Πετρόσουπα βασίζεται στην κινέζικη εκδοχή του παραμυθιού. Διαποτισμένη από έννοιες όπως η δύναμη της προσφοράς, ο φόβος του Άλλου, η σημασία της ατομικής συνει- σφοράς στο σύνολο, μας θυμίζει, κυρίως, ότι η ευτυχία είναι τόσο απλή, όσο το να φτιάξεις μια πετρόσουπα».

Με τη συμφωνική ορχήστρα νέων, την Παιδική-εφηβική Χορωδία και το φωνητικό σύνολο «Μελίφωνον» του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας.

[21 Ιουνίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η) /18:30 & 20:00]

 

Μια –όχι και τόσο– απρόβλεπτη έκπληξη συνιστά η συναυλία της Μαίρης Λίντα με τη συμμετοχή νεανικών γκρουπ, όπως οι Ιmam Baildi, που εξαρχής δεν έκρυψαν την αδυναμία  τους στο ρεπερτόριο του Μανώλη Χιώτη – η σκηνική τους συνάντηση με τη μούσα του δεν ήταν παρά μια ευχή που έπρεπε επιτέλους να πραγματοποιηθεί!

[25 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

 

Δύο «γκουρού» της κρητικής παράδοσης, ο μύστης-λυράρης και Έλληνας bluesman Ψαραντώνης και ο νεότερος Δημήτρης Αποστολάκης, των Χαΐνηδων, «διαβάζουν» τον «Ερωτόκριτο» ως ένα μεικτό θέαμα που, χωρίς να παραβλέπει το σήμερα, κλείνει το μάτι στις μεσαιωνικές λαϊκές γιορτές και εισάγει τον όρο «τραγουδαφήγηση». η δική τους εκδοχή, βασισμένη σε μια ιδέα του Αποστολάκη,  επιστρατεύει,  εκτός  από τη μουσική  και το τραγούδι,  ειδική κινησιολογία, χορό και ακροβατικά. Μαζί τους το μουσικό σχήμα Χαΐνηδες, σε πλήρη ανάπτυξη, η ομάδα ΚΙ ΌΜΩς ΚΙΝΕΙΤΑΙ.

[30 ΙουνΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Ένας πρωτότυπος μουσικός διάλογος ανάμεσα σε δύο κορυφαίους αλλά και πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, Έλληνες δημιουργούς, τον Τσιτσάνη και τον Χατζιδάκι, μιά μελωδική συνομιλία μέσα από τα αξέχαστα τραγούδια τους, με όχημα τη μοναδική φωνή του Μανώλη Μητσιά και τη συμμετοχή ορχήστρας νυκτών Εγχόρδων. ο Μανώλης Μητσιάς είχε την τύχη να συνερ- γαστεί και με τους δύο μεγάλους μας συνθέτες κι επανέρχεται στο ηρώδειο μ’ ένα πρόγραμμα κλασικών πλέον ελληνικών τραγουδιών, που αφηγουνται με μελωδικό τρόπο την πρόσφατη ιστορία μας.

[2 Ιουλιου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Για τα 150 χρόνια της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα (στις 21 Μαΐου 1864), τα Επτανησιακά Σωματεία συνδιοργανώνουν με το Φεστιβάλ Αθηνών τη μεγάλη εορταστική συναυλία: Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!, αφιερωμένη στο έργο τεσσάρων από τους δημοφιλέστερους εκπροσώπους της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής, δηλαδή του ιδρυτή της, και συνθέτη του ελληνικού Εθνικού  Ύμνου, νικόλαου Χ. Μάντζαρου, καθώς και των Παύλου καρρέρ,  Διονύσιου λαυράγκα και Σπυρίδωνα  Σαμάρα. Πολυπληθής και, κατά κύριο λόγο, επτανησιακής καταγωγής είναι και η καλλιτεχνική ομάδα που θα «συστρατευθεί» στη σκηνή του ηρωδείου. Αποτελείται από έξι προβεβλημένους λυρικούς τραγουδιστές, τους οποίους πλαι- σιώνουν δώδεκα από τις αντιπροσωπευτικότερες χορωδίες των Επτανήσων, καθώς και η συμφωνική ορχήστρα, υπό τον Ιάκωβο Κονιτόπουλο. η σκηνοθετική επιμέλεια είναι του Τώνη Λυ- κουρέση.

[4 Ιουλιου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

 

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, από τους, σπουδαιότερους και διασημότερους και εκτός Ελλάδας, σύγχρονους Έλληνες συνθέτες, με μουσικό ιδίωμα που ισορροπούσε πάντοτε θαυμαστά μεταξύ της λόγιας και της λαϊκής μουσικής θα πραγματοποιήσει συναυλία στο ηρώδειο με πλήθος συντελεστών, που θα ανακοινωθούν σύντομα.

[6 ΙουΛΙου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Συμπληρώνονται  φέτος  20  χρόνια  από τον θάνατο  της Μελίνας  Μερκούρη, κι ακόμα δεν μπορεί να αναμετρηθεί κανείς με τη λάμψη, την προσωπικότητα και την πολύ ιδιαίτερη ερμηνευτική σφραγίδα της. Από τις πιο δυναμικές, αξιόλογες και ερμηνευτικά πολυτάλαντες παρουσίες της νεότερης γενιάς τραγουδιστών, η Ελεονώρα Ζουγανέλη δεν έχει την πρόθεση να την μιμηθεί, έχει όμως τα προσόντα να δώσει τη δική της ερμηνευτική διάσταση σε μελωδίες και στίχους που ακόμα «καθρεφτίζουν» τη Μελίνα του τραγουδιού μας.

Τη μουσική παράσταση σκηνοθετεί ο Πέτρος Ζούλιας.

[10 Ιουλιου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

 

Η Νάνα Μούσχουρη δεν είναι απλώς μια Ελληνίδα της διασποράς με διεθνή ακτινοβολία, ούτε απλώς η πιο ευπώλητη τραγουδίστρια  με περισσότερα από 400 εκατομμύρια δίσκους. Είναι μία ακαταπόνητη καλλιτέχνις, που ξεκίνησε από πέρυσι μια μεγάλη διεθνή περιοδεία, με τίτλο Happy Birthday Tour. Σ’ αυτήν εντάσσεται και η μεγάλη συναυλία που θα δώσει στο ηρώ- δειο, όπου πλαισιωμένη από τέσσερις μουσικούς, σταθερούς συνεργάτες της, αλλά και την επίσης τραγουδίστρια κόρη της λενού (Ελένη) θα γιορτάσει, όπως λέει η ίδια, «την τύχη να έχω φτάσει τόσο μακριά στη ζωή μου χάρη στα τραγούδια μου, στους δημιουργούς τους και στην αγάπη του κόσμου».

[14 Ιουλίου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

Η Μόνικα ήρθε φρέσκια, ταλαντούχα και ουρανοκατέβατη στα μουσικά μας πράγματα το 2008, για να αντιστρέψει, με ποιοτικούς όρους, την αριθμητική υπεροχή των ανδρών τραγουδοποιών και να αναδειχτεί ως σημαντικότατη εκπρόσωπος μιας νέας, κοσμοπολίτικης γενιάς γυναικών δημιουργών, που εκφράζονται με αγγλόφωνο στίχο και ωραίες μελωδίες. Πριν καν πατήσει τα 30, έχει τρεις δισκογραφικές δουλειές στο ενεργητικό της –Avatar (2008), Exit (2010) και το πρόσφατο Primal (2013)–, πολλά αγαπημένα απ΄το κοινό τραγούδια και αμέτρητες ώρες εμπει- ρίας ζωντανών εμφανίσεων. Στο ηρώδειο θα τη συνοδεύσουν Αμερικανοί μουσικοί που συμμε- τείχαν στη ηχογράφηση του νέου της δίσκου, ενός αμαλγάματος από αμερικάνικη φανκ, r&B και uptempo ρυθμούς, με την πρόσμιξη των ελληνικής καταγωγής μελωδιών της.

[16 Ιουλίου / ΗΡΩΔΕΙΟ]

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ στη Μικρή Επίδαυρο

 

ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ

Επικίνδυνη ηλικία

του Άγγελου Τριανταφύλλου

 

Η Νατάσα Μποφίλιου έχει πάρει ήδη το χρίσμα του κοινού αλλά και του χώρου της, που την κα- ταχώρισε στις μεγάλες ερμηνεύτριες της νεότερης γενιάς. Με κλίση εξαρχής στο «έντεχνο», προσθέτει τώρα στο βιογραφικό της μια δουλειά που ταιριάζει στη φωνή και την ιδιοσυγκρασία της: έναν κύκλο μελοποιημένης –από τον Άγγελο Τριανταφύλλου– ποίησης μειζόνων Ελλήνων δημιουργών (Σολωμός, καβάφης, Σεφέρης, Σαραντάρης, Πολυδούρη, Σκαρίμπας, ουράνης, λειβαδίτης, Ασλάνογλου κ.ά), με κοινό θεματολογικό άξονα το τέλος της νεότητας και τίτλο «Επικίνδυνη ηλικία». για την πρώτη παρουσίαση  αυτής της δουλειάς συμπράττει με 15μελή κλασσική ορχήστρα και μεικτή χορωδία. [4, 5 Ιουλίου]

 

Vassilikos

Sunday Cloudy Sunday

 

Kαι μόνο ο τίτλος Synday Cloudy Sunday αυτής της συναυλίας  αρκεί για να παραπέμψει στην αριστουργηματική «Συννεφιασμένη κυριακή» του βασίλη Τσιτσάνη και, ταυτόχρονα, να υπαινιχθεί μιαν ανατρεπτική προσέγγιση του πολύτιμου υλικού που μας κληροδότησε ο μεγάλος αυτός «κλασσικός» του λαϊκού μας τραγουδιού. Φυσικά το εγχείρημα  ανήκει στον βασιλικό, που πα- ρουσιάζοντας για πρώτη φορά ζωντανά τον ομώνυμο δίσκο του μας ξανασυστήνει εμβληματικά τραγούδια του Τσιτσάνη – με τον ιδιαίτερο τρόπο του και με την καθοριστική συμμετοχή της Δήμητρας γαλάνη και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, αλλά και του βασίλη Τριανταφυλλόπουλου στα πλήκτρα και του νίκου Μαυρίδη στο ηλεκτρικό βιολί.

[11,12 Ιουλίου]

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΗΣ & ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ

Το τραγούδι του μετανάστη

 

Η μετανάστευση, πικρό κεφάλαιο της ιστορίας του κόσμου, και της Ελλάδας, που δεν βρίσκεται μόνον στις πίσω μας σελίδες αλλά και στο παρόν μας, ενέπνευσε ένα αντίστοιχα μεγάλο κεφά- λαιο στο ελληνικό τραγούδι. Την ανθολόγησή του κάνουν με τον δικό τους τρόπο, σε μια μουσική παράσταση που σχεδιάστηκε ειδικά για το Ελληνικό Φεστιβάλ, δύο καταξιωμένοι και πολύ σπουδαίοι ερμηνευτές: ο Δημήτρης Μπάσης και η γιώτα νέγκα ερμηνεύουν τραγούδια που αποτύπωσαν τον ξεριζωμό των Ελλήνων τα τελευταία 100 χρόνια, μέχρι και σήμερα.

[18, 19 Ιουλίου]

 

 

Ο Χορός στο Φεστιβάλ Αθηνών 2014

 

Γέφυρες με την παγκόσμια χορευτική σκηνή, αλλά και βήμα σε νέους Έλληνες χορογράφους συνιστούν τους βασικούς στόχους του Φεστιβάλ για τον χορό την τελευταία  οκταετία. Στην εφετινή διοργάνωση μπορεί κανείς να διακρίνει: Πρώτα απ’ όλα, μια έμφαση στην εκτεταμένη γεωγραφία του σύγχρονου χορού, μέσα από το άνοιγμα στη χορογραφική σκηνή της νότιας Αφρικής, λόγου χάριν, ή της Αυστραλίας. Τη σταθερή προσήλωση στη μετάκληση σημαντικών δημιουργών που αποτελούν ορόσημα στην ιστορία του χορού του 20ού και του 21ου αιώνα – η Τρίσα Μπράουν και ο γίρζι κύλιαν επιστρέφουν στην Πειραιώς 260. Επίσης, την ανάδειξη υβριδικών προσεγγίσεων του χορευτικού σώματος σε αλληλεπίδραση με τα εικαστικά, τη βίν- τεο-αρτ, το τσίρκο ή και το απλό, καθημερινό σώμα – οι δουλειές των Μίκαελ κλίεν, Τζένης Αρ- γυρίου και Μαριάννας καβαλλιεράτου ανήκουν στον χώρο της περφόρμανς. Τέλος, ενισχύεται το εγχώριο δυναμικό μέσα από την ανάθεση νέων παραγωγών (Ίρις καραγιάν), προσφέροντας ταυτόχρονα κίνητρα σε πρωτοεμφανιζόμενους χορογράφους (Ερμίρα Γκόρο), όσο και σε κατα- ξιωμένους δημιουργούς(Κωνσταντίνος Ρήγος, Λίντα Καπετανέα).

 

ΟΜΑΔΑ KLOKWORKS – ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑβΑΛΛΙΕΡΑΤΟΥ

Stations

 

Η νέα δημιουργία της Μαριάννας Καβαλλιεράτου, Stations, είναι καρπός της συνεργασίας της με τον μουσικό συνθέτη dom Bouffard και τον εικαστικό καλλιτέχνη charles sandison. Πρόκειται για ένα work-in-progress που ξεκίνησε στο Watermill center (ν. υόρκη) το καλοκαίρι του 2013, με το ανθρώπινο σώμα να λειτουργεί σαν κινούμενος καμβάς σε ένα ατελείωτο ταξίδι ρυθμών, φωτός και ηχοχρωμάτων.

[1 & 2 ΙουνΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ΝΤΑΝΤΑ ΜΑΖΙΛΟ

Η λίμνη των κύκνων

 

Η νεαρή ντάντα Μαζίλο, γεννημένη στο Γιοχάνεσμπουργκ της νότιας Αφρικής, από τις πιο διάσημες χορεύτριες στην πατρίδα της και απόφοιτος της σχολής της Ανν Τερέζα ντε κερσμάεκερ στις βρυξέλες, αποπειράται μια προκλητική και παράτολμη διασκευή της Λίμνης των κύκνων – του πιο διάσημου ρομαντικού μπαλέτου. και κάνει την έκπληξη με μιαν ανάγνωση  που σπάει τα στερεότυπα του κλασσικού μπαλέτου, αλλά και τις ομοφοβικές διαθέσεις που καταδυναστεύουν το κοινό στην πατρίδα της, και όχι μόνο. Δεκατέσσερις κύκνοι, άνδρες και γυναίκες, με πόδια γυμνά, φορώντας tutus, κάνουν την εμφάνισή τους με την πλάτη γυρισμένη στο κοινό και με μια κίνηση στη λεκάνη που θυμίζει αφρικανικούς χορούς. η πρώτη σκηνή δεν είναι παρά μια πρό- γευση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει σε επίπεδο συμβόλων και ταμπού…

[7-9 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩς 260 (Η)]

 

CIRCA / KOYΑΡΤΕΤΟ ΝΤΕΜΠΥΣΣΥ

Opus

 

Γέννημα της συνάντησης ανάμεσα στη μουσική δωματίου από το κουαρτέτο ντεμπυσσύ και την ομάδα τσίρκου circa από την Αυστραλία είναι το Opus: ένα απροσδόκητο θέαμα αλχημείας, ένα μικρό θαύμα με χορευτές-πουλιά, ακροβάτες-αιλουροειδή και τους ήχους από τα κουαρτέτα για έγχορδα του Σοστακόβιτς να ερμηνεύονται ζωντανά από τους τέσσερις μουσικούς. Ένα θέ- αμα-ακρόαμα που διαθέτει δύναμη και ευαισθησία, δεξιοτεχνία και ευθραυστότητα, δομή και ελευθερία, εκεί που ένα ευφάνταστο κινητικό υλικό, ανοιχτό στο ρίσκο και την περιπέτεια, συναντά την ανάγκη του μουσικού να εκφράσει το άφατο.

[7- 9 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΚΩνΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΟΣ – ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΟΚΤΑΝΑ

Αρκαδία

 

Οκτώ χρόνια μετά το Σχεδίασμα Β΄- Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, ο Κωνσταντίνος Ρήγος επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια παράσταση για τη (μάταιη) αναζήτηση της ευτυχίας. η Αρκαδία, ως αφετηρία αλλά και ως τελικός προορισμός, αποτελεί το κοινό σημείο αναφοράς των επεισο- δίων που συνθέτουν την παράσταση. Δώδεκα χορευτές επιχειρούν να ανακαλέσουν στη μνήμη του θεατή εικόνες οικείες, εμπνευσμένες από τον ειδυλλιακό τόπο της Αρκαδίας.  Ωστόσο, ο κόσμος της αιώνιας αθωότητας, της ευτυχισμένης και ελεύθερης ζωής έχει οριστικά πια χαθεί. η Αρκαδία είναι ένα ρέκβιεμ για τη φύση, αφού το όνειρο της Αρκαδικής ουτοπίας υποχωρεί κάτω από το βάρος της παράλογης καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και της συνειδη- τοποίησης της θνητότητας.

[16 & 17 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩς 260 (Δ)]

 

amorphy.org – ΤΖΕΝΗ ΑΡΓΥΡΙΟΥ

Memorandum – Α mechanism of reminder!

Η δουλειά της Τζένης Αργυρίου είναι ένα υβρίδιο που κινείται στα όρια μεταξύ εγκατάστασης και περφόρμανς, σε γειτνίαση με τις εικαστικές τέχνες και την επιστημονική σκέψη. Το Memo- randum, μια δημιουργία σε συνεργασία με τον εικαστικό βασίλη γεροδήμο, διερευνά τους μηχανισμούς της μνήμης και τον τρόπο που αυτή μετουσιώνεται σε κομμάτι του συλλογικού ασυ- νείδητου και της ιστορικής συνείδησης.

[18 & 19 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ΜΙΚΑΕΛ ΚΛΙΕΝ

Jerusalem – Choreography for Greece

Ο αυστριακής καταγωγής Μίκαελ Κλίεν εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών, με μια ζωντανή διαδραστική εγκατάσταση. Προτιμά μη θεατρικούς χώρους για τα δρώμενά του και στο Jerusalem – Choreography for Greece χρησιμοποιεί μια μεικτή ομάδα χορευτών –επαγγελματιών και μη–, διαφορετικής ηλικίας, φύλου, σωματότυπου, κοινωνικής τάξης. Το κοινό θα έχει τη δυνα- τότητα να κυκλοφορεί ελεύθερα γύρω από τη δράση, σε μια περφόρμανς που στέκεται μακριά από το κατασκευασμένο θέαμα, ενσωματώνοντας κοινωνικούς προβληματισμούς για το παρόν. [27-29 ΙουνΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Α)]

 

ΟΜΑΔΑ Χορου ΖΗΤΑ – ΙΡΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝ

Tracing

Η Ίρις Καραγιάν επιστρέφει στην Πειραιώς 260,  μετά την πετυχημένη πορεία  της εντός και εκτός Ελλάδας με τις Μητέρες – επίσης παραγωγή του Φεστιβάλ (2012).  Εμμένοντας στην αφαιρετική αντίληψη για την κίνηση του σώματος, πειραματίζεται με εργαλεία όπως οι εντάσεις, οι δυναμικές και οι ταχύτητες, για την αναδιαμόρφωση του χώρου. Το Tracing είναι ένα τρίο που ανιχνεύει τη σχέση μεταξύ κίνησης και ίχνους, μακριά από μονοσήμαντες λογικές. Απώτερη αφετηρία για τη δουλειά αυτή αποτελεί η Γενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου όντος (2001) του Ραούλ Βανεγκέμ, ο οποίος οραματίζεται μια ιδεατή κοινωνία.

[27 (21:00) & 28 (23:00) ΙουνΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ΓΙΡΖΙ ΚΥΛΙΑΝ

East Shadow

Μοναδικός και αδιαμφισβήτητος ο σπουδαίος Τσέχος δημιουργός, φορέας της πολύτιμης κληρονομιάς της κεντροευρωπαϊκής ευαισθησίας, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών. Αυτή τη φορά, πηγή της έμπνευσής του αποτελεί το μπεκετικό σύμπαν του θεάτρου του Παραλόγου, που προ- σφέρεται ως αφορμή για σκηνικούς αναστοχασμούς γύρω από την ευάλωτη ανθρώπινη ύπαρξη. Το East Shadow, μια τραγικωμωδία για το αδύνατο της συνύπαρξης και τη φθαρτότητα, ζωντανεύει στη σκηνή, αλλά και στην οθόνη, από τη sabine kupferberg και τον gary chryst. να υπενθυμί- σουμε την τομή που επέφερε ο κύλιαν στα σκηνικά του θεάματα χρησιμοποιώντας ώριμους ηλι- κιακά ερμηνευτές, αποσυνδέοντας έτσι τον χορό από το πνεύμα της νεότητας, ή την επίδειξη δεξιοτεχνίας,  και οδηγώντας  μας να ανακαλύψουμε άλλες, λιγότερο  προφανείς  πτυχές  της προσωπικότητας ενός χορευτή στο απόγειο της ωριμότητας.

[28 & 29 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

ΓΙΟΥΒΑΛ ΠΙΚ

Score

Ο Γιουβάλ Πικ, χορευτής και χορογράφος ισραηλινής καταγωγής και από το 2011 διευθυντής του Χορογραφικού κέντρου rillieux-la-pape (στα περίχωρα της λυόν), μας συστήνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το Score, δημιουργία εμπνευσμένη από τη γενέτειρά του. Τρεις χορευτές μεταφέρουν στη σκηνή στοιχεία από τη δύναμη, τον παροξυσμό ή την επιθετικότητα σε σχέση με τον άλλο –που είναι κυρίαρχα στη χώρα του–, χωρίς ωστόσο από το κινητικό λεξιλόγιο να λείπει, πέρα από τις δραματικές εντάσεις, και η γλυκύτητα. Όλο αυτό το μωσαϊκό συγκινήσεων «πατάει» σε ηχητικό υλικό και μαρτυρίες που συνέλεξε ο ίδιος ο χορογράφος από τους δρόμους του Τελ Αβίβ.

[28 & 29 ΙουνΙου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Η)]

 

 

ΜΑΜΑΖΑ [ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΤΑΦΟΥΝΗΣ – ΦΑΜΠΡΙΣ ΜΑΖΛΙΑ]

Eifo Efi

Το Φεστιβάλ Αθηνών έχει στεγάσει και στο παρελθόν τους πειραματισμούς της ιδιότυπης κολ- λεκτίβας ΜΑΜΑζΑ (το όνομα από τα αρχικά των συντελεστών: γιάννης Μανταφούνης, Φαμπρίς Μαζλία και Μάι ζάρυ). Φέτος επανέρχονται με τη νέα τους αναζήτηση Eifo Efi – ένα ντουέτο με ερμηνευτές τον γιάννη Μανταφούνη και τον Φαμπρίς Μαζλία. Εμπνέονται από τη φιλοσοφία του Μπερξόν και του Μπαντιού, και πιο συγκεκριμένα από την «οντολογία της πολλαπλότητας», διερευνώντας τα όρια ανάμεσα στον περφόρμερ, τον χώρο και το κοινό. Επιλέγουν ως σκηνικό ένα πάτωμα-καθρέφτη που διαθλά και αντανακλά την εικόνα των σωμάτων τους. η «μετα-εννοι- ολογική» προσέγγισή τους αναδεικνύει ένα παράδοξο: τι συμβαίνει όταν οι ερμηνευτές παρατη- ρούν ερμηνεύοντας και οι θεατές ερμηνεύουν παρατηρώντας;

[1 & 2 ΙουΛΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ROOTLESS ROOT – ΛΙΝΤΑ ΚΑΠΕΤΑΝΕΑ

W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory)

ιδρυτικό μέλος της ομάδας rootllessroot –την οποία  πρωτοπαρουσιάσαμε στο Φεστιβάλ το

2007– και εξαιρετική χορεύτρια με διεθνή παρουσία, η λίντα καπετανέα επιστρέφει στη σκηνή με ένα δυναμικό σόλο. η νέα αυτή δημιουργία, την οποία συνυπογράφει με τον γιόζεφ Φρούτσεκ, διερευνά τη γυναικεία φύση μέσα από το πρίσμα  της τραγικής ηρωίδας: Φαίδρα, Μήδεια, Πασιφάη – ηρωίδες που απεκδύονται τον παραδοσιακό ρόλο της στοργικής μητέρας και πιστής συζύγου, εγκαταλείπουν τα κοινωνικά στερεότυπα και αφήνονται στον άλογο κόσμο του πά- σχοντος σώματος. η ανάγνωση που επιχειρεί η ομάδα rootlessroot ξεπερνά τα όρια της μιμητικής αναπαράστασης, για να προσεγγίσει το σύνθετο ψυχολογικό σύμπαν αυτών των γυναικών μέσα από τη δυναμική του σώματος και της κίνησης.

[4 & 5 ΙουΛΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Ε)]

 

ΕΡΜΙΡΑ ΓΚΟΡΟ

A Quiet Voice

Η Ερμίρα Γκόρο, χορεύτρια και επί σειρά ετών στενή συνεργάτις του διάσημου χορογράφου λόυντ νιούσον (ιδρυτή των dV8), δοκιμάζει για πρώτη φορά τις δυνάμεις της σε μια χορογρα- φία-ντοκουμέντο γύρω από το θέμα της πολυπολιτισμικότητας στην Αθήνα της κρίσης. η παρά- σταση A Quiet Voice ερευνά τον τρόπο με τον οποίο συνομιλούν οι διαφορετικές εθνότητες και κουλτούρες, αποδίδοντας έτσι ένα ξεχωριστό κράμα πολιτισμών. Μια συγκινητική, ανθρωπιστική προσέγγιση των βιωμάτων που κουβαλούν οι μετανάστες όταν πρωτοφθάνουν στη χώρα μας, ένα οδοιπορικό που συνοψίζει το πέρασμα από την ατομική στη συλλογική εμπειρία.

[7 & 8 ΙουΛΙου / ΠΕΙρΑΙΩς 260 (Δ)]

 

ΟΜΑΔΑ Χορου ΤΡΙΣΑ ΜΠΡΑΟΥΝ

Watermotor, For M. G.: The Movie, Son of Gone Fishin’, Rogues

Το Φεστιβάλ Αθηνών υποδέχεται για τρίτη φορά την trisha Brown dance company, μετά το 2008  και το 2010,  αποτίνοντας φόρο τιμής σε μια ακαταπόνητη εξερευνήτρια της κίνησης. η Τρίσα Μπράουν παραμένει αναμφίβολα η σημαντικότερη από τους χορογράφους του αμερι- κανικού μεταμοντέρνου χορού. Το τεράστιο εύρος της δημιουργικότητάς της και την τεράστια ανθεκτικότητα (1961–2011) παρακολουθούμε νοερά μέσα από έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα : Το Watermotor (1978), κινηματογραφημένο σόλο με την ίδια, από τα έργα της πρώιμης περιόδου της, φέρνει σε πρώτο πλάνο τη σχέση της Τρίσα με το απλό κα- θημερινό σώμα, αναδεικνύοντας τη φυσική κίνηση. Το For M.G.: The Movie (1991) παρουσιάζει έναν χορευτή ακίνητο, στο μέσον μιας χορογραφικής δομής που, καθώς εξελίσσεται, αφυπνίζει μοναδικά λογική και ευαισθησία, ενώ ταυτόχρονα παραπέμπει ευθέως στους πειραματισμούς του judson dance theater στα 1960. Στο Rogues (2011) αφετηρία για το έργο στέκεται η προ- νομιακή σχέση της με τις πλαστικές τέχνες – γλυπτική και καλλιγραφία. Τέλος, στο Son of Gone Fishin’ (1981) η πολυπλοκότητα των δομών που χαρακτηρίζει το έργο της φθάνει στο απόγειό της, όπως σημειώνει και η ίδια. Από την εμβληματική της κίνηση αναδύεται η διαρκής ροή, με ατέρμονες μετακινήσεις του κέντρου βάρους, που οδηγούν σε απρόσμενες κατευθύνσεις στον χώρο, ενώ το σώμα των χορευτών, κατά ένα μαγικό τρόπο, δεν υπακούει σε εντάσεις.

[11 & 12 Ιουλίου / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Δ)]

 

Τα Εικαστικά στο Φεστιβάλ Αθηνών 2014

 

Η ένταξη των εικαστικών στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ αποτελεί πια θεσμό. Φέτος παρουσιά- ζονται τέσσερις διαφορετικές δράσεις: μια έκθεση φωτογραφίας, διαλέξεις, μια εγκατάσταση και, τέλος, τη συμμετοχή της χώρα μας στην 55η Μπιενάλε της βενετίας (2013).

 

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ (έκθεση φωτογραφίας)

Αντένες

Ο ουρανός είναι το κυρίαρχο στοιχείο της δουλειάς που παρουσιάζει ο φωτογράφος Πάτροκλος Σκαφίδας. «Το μόνο μέρος που κατάφερα να αποδράσω ήταν προς τα επάνω. Ένα πρόσωπο στραμμένο προς τον ουρανό – αυτό είναι η συλλογή, φωτογραφισμένη μέσα ή γύρω από ελλη- νικές πόλεις».

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (ΑΠΟΘΗΚΗ)]

 

ΝΕΟΝ –  ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ

Για πέμπτη συνεχή χρονιά συνεχίζεται η επιτυχημένη συνεργασία  του Φεστιβάλ Αθηνών με το ΝΕΟΝ – Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δ. Δασκαλόπουλου. Το φετινό θέμα της συνεργασίας είναι η δημόσια τέχνη. Συνεχίζοντας τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε τον Φεβρουάριο 2014 σε συνεργασία με την ΑΣΚΤ, πραγματοποιούνται δύο συζητήσεις με θέμα τη διεύρυνση της σύγχρονης τέχνης στον δημόσιο χώρο σε εποχές κατάρρευσης και ταραχής της δημόσιας ζωής.

Τις διαλέξεις επιμελείται και συντονίζει ο επιμελητής τέχνης Θεόφιλος Τραμπούλης.

[4 & 18 ΙουνΙου / 20:00 / ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Α)]

 

 

 

ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΣΤΡΟΥΖΑ – ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ βΑΣιλοΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

Σε έναν ορισμένο βαθμό η ιερότητα βρίσκεται στο βλέμμα του θεατή

Πρόκειται για μια εικαστική και ηχητική εγκατάσταση εν εξελίξει. Έχει κεντρικό θέμα τον διάλογο ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή (και αντιστρόφως), ο οποίος βρίσκεται σε εκκρεμότητα ήδη από τότε που ξεκίνησε, 81 χρόνια πριν, με το κίνημα των μοντερνιστών και με δυο ημερομηνίες σταθμούς: το 1933, με το ταξίδι του λε κορμπυζιέ και άλλων σημαντικών εκπροσώπων  του κινή- ματος των μοντερνιστών από τη Μασσαλία  προς την Αθήνα, και το 1969,  με την ταινία Μήδεια του Πιέρ Πάολο Παζολίνι. η καλλιτέχνις Στεφανία Στρούζα και ο επιμελητής Απόστολος βασιλό- πουλος προτείνουν έναν αναστοχασμό πάνω στη νεότερη ελληνική ιστορία και τις ασυνέχειές της.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Α)]

 

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΙΒΟΠΟΥΛΟΣ

Ιστορία Μηδέν

Το Μουσείο κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το έργο που εκ- προσώπησε τη χώρα μας στην 55η Μπιενάλε της βενετίας το 2013.

Το έργο αποτελείται από τρεις προβολές. Μέσα από τις ιστορίες τριών διαφορετικών ανθρώπων αμφισβητείται η αξία του χρήματος και ερευνάται ο ρόλος του στις ανθρώπινες σχέσεις. Μία συλ- λέκτρια έργων τέχνης, ένας μετανάστης που αναζητά αντικείμενα στα σκουπίδια κι ένας καλλιτέχνης που συλλέγει εικόνες αποτελούν τις τρεις διαφορετικές εκδοχές του ίδιου νομίσματος.

Επιμέλεια έκθεσης: Συραγώ Τσιάρα

[23 ΜΑΙου – 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ / ΜΟΥΣΕΙο ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ]

 

Τη φετινή οπτική ταυτότητα του Φεστιβάλ Αθηνών  & Επιδαύρου 2014  υπογράφει η Στεφανία Στρούζα. καλλιτέχνις που ζει και εργάζεται στη Βιέννη και την Αθήνα, σπούδασε αρχικά αρχιτεκτονική, ενώ το 2010  αποφοίτησε από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα art, space and nature του Edinburgh College of Art. Αυτή την περίοδο συνεχίζει τις σπουδές της στην Ακαδημία Kαλών Τεχνών της Bιέννης, ενώ ταυτόχρονα εργάζεται σε μια σειρά νέων έργων, που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ μοντερνιστικού λεξιλογίου και ιστορικής τεκμηρίωσης.

 

Τετράδιο 11 του Οίκου Antoine Vitez – Miroirs tragiques, fables modernes – σύγχρονοι έλληνες  θεατρικοί συγγραφείς

Είκοσι πέντε έλληνες θεατρικοί συγγραφείς θα παρουσιαστούν στην ειδική έκδοση του οίκου antoine Vitez στις Éditions théâtrales, με αποσπάσματα από έργα τους μεταφρασμένα στα γαλλικά. Τον συντονισμό της έκδοσης αυτής έχει αναλάβει η μεταφράστρια Μυρτώ Γόντικα.

Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει τον ιούνιο του 2014  και με την ευκαιρία της έκδοσης αυτής, θα γίνει η πρώτη του παρουσίαση  στο γαλλικό ινστιτούτο Αθηνών, πριν από την παρουσίαση  στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Αvignon.

Κείμενα  των: Λ. Αναγνωστάκη, Γ. Διαλεγμένος, Δ. Δημητριάδης, Α.Δήμου, Μ. Ευσταθιάδη, Α. Φλουράκης, β. Χατζηγιαννίδης, β. κατσικονούρης, Δ. κεχαΐδης, λ. κιτσοπούλου, Μ. λαϊνά, γ. Μανιώτης, γ. Μαυριτσάκης, β. Μαυρογεωργίου, Ε. Πέγκα,  Μ. Πόντικας, λ. Προυσσαλίδης, Σ. Σερεφάς, Α. Στάϊκος, Α. Σταμάτης, Μ. Τσίπος, γ. Τσίρος, Μ. βιρβιδάκης, κ. Τζήκας, κ.& Α. κουφαλή.

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο πλαίσιο του προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014.