Η Καπνιά είναι ένα έργο που δημιουργήθηκε στο σεμινάριο Ψηφιακής Αφήγησης. Επιλέγοντας ένα από τα ψηφιακά εργαλεία, στη χρήση των οποίων  εκπαιδευόμασταν, έπρεπε να φτιάξουμε μία ιστορία, για την  πλοκή της οποίας θα έπρεπε να χρησιμοποιή-σουμε  μία από τις εικόνες που μας δίνονταν.
Επειδή ήθελα η ιστορία να φτιαχτεί κατά το μεγαλύτερο μέρος από τα παιδιά επέλεξα το πρόγραμμα toondoo.
Δείχνοντας τις εικόνες στα παιδιά, την προσοχή τους τράβηξε μία μαύρη γάτα που όλοι λένε πως  φέρνει γρουσουζιά. Θέλησαν λοιπόν να φτιάξουν μια ιστορία που θα έδειχνε πόσο άδικη είναι αυτή η προκατάληψη.
Αφού φτιάχτηκε η ιστορία μας και την κατέγραψα χρησιμοποιήσαμε το πρόγραμμα   toondoo για να την εικονογραφήσουμε. Το πρόγραμμα αυτό έχει πολλές εικόνες για να επιλέξουμε για τους πρωταγωνιστές, για φόντο, κ.λ.π.
Δυστυχώς όμως αργότερα  καταργήθηκε και χάθηκε όλη η δουλειά μας. Μαζί και οι εικόνες που είχαμε επιλέξει.
Παρακάτω παραθέτουμε την ιστορία μας με τις εικόνες που είχαμε χρησιμοποιήσει στο προσχέδιο.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια γάτα που την λέγανε Καπνιά. Το όνομά της το χρωστούσε στο κατάμαυρο στιλπνό τρίχωμά της. Ζούσε σε ένα αγρόκτημα αρκετά μεγάλο στην εξοχή, παρέα με τα άλλα τρία αδελφάκια της.

 

 

Στο κτήμα επίσης έμεναν ένα αλογάκι, δύο αγελάδες, ένα γουρουνάκι, μερικές κοτούλες και ένας σκύλος που ήταν ο φύλακας του σπιτιού και του αγροκτήματος. Οι ιδιοκτήτες ήταν δύο πολύ καλοί άνθρωποι που τα φρόντιζαν και τα αγαπούσαν. Είχαν και δύο αγοράκια . Τα ζωάκια έκαναν μεγάλες χαρές όταν έρχονταν να τα ταΐσουν. Αλλά και τα παιδιά χαίρονταν να παίζουν μαζί τους

 

 

Και ενώ αγαπούσαν όλα τα ζώα, στην Καπνιά φέρονταν πολύ άσχημα. Επειδή ήταν μαύρη την θεωρούσαν γρουσούζα και δεν την ήθελαν στο αγρόκτημα. Το γατάκι για να γλιτώσει από αυτή την βίαιη συμπεριφορά σκαρφάλωνε σε ένα δέντρο όλη μέρα. Κατέβαινε μόνο το βράδυ που τα παιδιά πήγαιναν για ύπνο.

 

 

Τα άλλα ζωάκια ήταν πολύ λυπημένα που η Καπνιά αναγκαζόταν να ζει απομονωμένη πάνω στο δέντρο. Σκέφτονταν συνεχώς τρόπους  να την βοηθήσουν για να μπορεί να ζει και αυτή φυσιολογικά και να παίζει μαζί τους.

 

 

Ένα βράδυ όταν τα παιδιά πήγαν για ύπνο και η Καπνιά κατέβηκε από το δέντρο συγκεντρώθηκαν όλα μαζί στο στάβλο και έκαναν συμβούλιο. Οι προτάσεις για να βρεθεί μια λύση ήταν πολλές: Ο σκύλος πρότεινε να δαγκώσει τα παιδιά, τα γατάκια να τα γρατζουνίσουν , οι  αγελάδες  να σταματήσουν  να δίνουν  το γάλα και οι κότες να μην γεννούν αβγά.

 

 

Καμία από αυτές τις προτάσεις δεν άρεσε στην Καπνιά. Τα αγαπούσε τα παιδιά, δεν ήθελε το κακό τους. Εξάλλου δεν ήθελε να τους φερθεί με τον άσχημο τρόπο που της φέρονταν. Προτιμούσε να ζει πάνω στο δέντρο ελπίζοντας κάποια μέρα να αλλάξει η συμπεριφορά τους και να την αγαπήσουν, συνειδητοποιώντας ότι δεν φέρνει γρουσουζιά επειδή έχει μαύρο χρώμα.

 

 

Έτσι περνούσε ο καιρός χωρίς όμως να καλυτερεύουν τα πράγματα. Ώσπου η λύση για το μικρό γατάκι μας ήρθε ανέλπιστα όταν μια μέρα πέρασε από κει ο  διάσημος τραγουδιστής, ο Μάκης Ροκάς. Είδε την Καπνιά πάνω στο δέντρο και νόμισε ότι δεν μπορούσε να κατέβει. Έτσι προσπάθησε να την βοηθήσει κατεβάζοντάς την.

 

 

Τα παιδιά μόλις τον είδαν έτρεξαν  αμέσως να του ζητήσουν αυτόγραφο και όταν τον είδαν να κρατά το γατάκι στην αγκαλιά του είπαν να την αφήσει κάτω γιατί  είναι μαύρη και  φέρνει  γρουσουζιά.  Ο τραγουδιστής τους απάντησε πως αυτά που λένε είναι βλακείες. Δεν υπάρχουν γρουσούζικες και τυχερές γάτες. Μάλιστα το συμπάθησε τόσο πολύ το γατάκι που θα το έπαιρνε στο σπίτι του για να παίζουν τα παιδιά του.

 

 

Τα παιδιά κατάλαβαν το λάθος τους και η ιδέα να χάσουν το γατάκι δεν τους άρεσε καθόλου. Έτσι ζήτησαν συγνώμη από το γατάκι  παρακαλώντας το να μείνει μαζί τους. Εκείνο δεν δίστασε ούτε στιγμή  ποιόν να διαλέξει. Αποφάσισε να μείνει μαζί με τα παιδιά που τα αγαπούσε. Και από τότε η ζωή του ήταν πάντα υπέροχη