Ο τίτλος και μόνο σε βάζει σε σκέψεις. Ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία και παρόλα αυτά καλείται η ευαισθησία μας να αφυπνισθεί για να σώσουμε κάποια παιδιά. Γιατί άραγε?

Όσο και αυτάρεσκα δηλώνουμε ενημερωμένοι, “υποψιασμένοι”, ευαισθητοποιημένοι πολίτες δίπλα μας όλο και κάποια κρούσματα σημειώνονται παιδικής κακοποίησης, παιδικής εκμετάλλευσης  ή εγκατάλειψης από τους ίδιους τους τους γονείς ή από άτομα που τα παιδιά γνωρίζουν ή/και εμπιστεύονται…..περισσότερα

Δύσκολο να μιλήσεις με τα παιδιά που δεν πέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και  τους γονείς τους.  Δεν τολμάς oύτε να τους τηλεφωνήσεις για άλλους λόγους. Τα παιδιά αυτά- χαμένα, χωρίς σχολή, χωρίς πυξίδα-μαζεύουν τώρα τα κομμάτια τους. Κάποια αρχίζουν να αναρρωτιούνται δειλά-δειλά τι θα κάνουν. Kάποια δεν θέλουν να το συζητήσουν καθόλου και κλείνονται στο καβούκι τους. Ξέρουν ότι έχουν ήδη τη ρετσινιά της αποτυχίας για την Ελληνική κοινωνία?

?? Καλύτερα να έβλεπα το όνομά μου στο τελευταίο χωριό στα σύνορα, παρά αυτό το τίποτα» μου είπε χαρακτηριστικά μια «αποτυχημένη» κοπέλα, κομμένη από το μέτρο του απαραίτητου 10.

Γιατί, άραγε, να μην είχε μπει στην ανθοκομία, στη  φωτογραφία, στην τυποποίηση προϊόντων, να  αποκτήσει η ίδια σκοπό και να δώσει επιστημονικό επίπεδο στα απλά πρακτικά επαγγέλματα, χωρίς να είναι απαραίτητα άριστη μαθήτρια; _: Διάβαζα στη γαλλική «Le Monde» για τους μαθητές  στη Δανία, «τους πιο ευτυχισμένους νέους». Η ιδέα της αποτυχίας δεν υφίσταται στο εκεί σύστημα Παιδείας. Αυτό που

ενδιαφέρει είναι το κτίσιμο της προσωπικότητας, οι εμπειρίες. Το βιογραφικό δεν λογίζεσαι ως ένας κατάλογος από διπλώματα, αλλά . ως σύνολο ενδιαφερόντων. Σημασία – λένε – έχει να βρεις τον εαυτό σου.,Εκεί, οι σχολικές τάξεις – διαβάζω – δεν έχουν , ; βαθμολογίες. «Οποιαδήποτε ιδέα για ιεράρχηση · ‘ των μαθητών θα ήταν απαράδεκτη», κατά τονκαθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιαο της Κοπεγχάγης Σβεν Μόρς.«Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, προσπαθούν πάντα να βρίσκουν  θετικά σε κάθε παιδί».Το αποτέλεσμα? Σε έρευνα σε νέους 17 χωρών βρέθηκε ότι το 60% των Δανών θεωρούν το μέλλον τους ευοίωνο και το 61% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη ζωή τους. Ενώ σε άλλες  χώρες, όπως η δική μας, οι νέοι θεωρούν ότι η αποτυχία «στα μικράτα τους» είναι καθοριστική για  τη ζωή τους, οι νεαροί Δανοί, με μπόλικη, αυτοπεποίθηση και οικονομική αυτονομία, χάρη σε υποτροφίες, κρατικά δάνεια και δουλειές μερικής απασχόλησης, ενθαρρύνονται vα εξερευνούν» να ταξιδεύουν Και vα ονειρεύονται. Οι νέοι μας αριστεύουν? στο να είναι νέοι !», λέει ο Μορς. Σας φαίνεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Έχετε δίκιο-για την Ελλάδα  είναι!

Όλοι, ή σχεδόν όλοι, ευγνωμονούμε την καλή μας τύχη που μας έκανε να γεννηθούμε σε ένα αιώνα που έχει να επιδείξει τόσα πολλά και τόσα σπουδαία τεχνολογικά επιτεύγματα! Που βελτίωσαν τις ζωές μας, τις έκαναν ανετότερες, ακοπότερες, πιο ασφαλείς! Έτσι είναι!!! Ακόμα και αν μερικές φορές μας πιάνουν οι γκρίνιες μας κανείς και με τίποτα δεν θα ήθελε να γυρίσει πίσω, εκεί που έπρεπε να σκάψει το χωράφι με την αξίνα, να απολυμάνει τις πληγές του με πυρωμένο σίδερο (χωρίς αναισθητικό-αναλγητικό, βέβαια!!!), να μάθει τα γεγονότα, όσα προλάβαινε δηλαδή, μετά την πάροδο εβδομάδων, μηνών ή και χρόνων. Έτσι είναι!!! Τι θα ήταν όμως όλα αυτά τα θαύματα αν ρίχναμε τους Γαλιλαίους στην πυρά, αν βασανίζαμε όσους επινοούσαν εμβόλια, αν τιμωρούσαμε όποιον ήθελε να πετάξει με αεροπλάνο ή διαστημόπλοιο. Πόση εξέλιξη θα είχαμε αν φυλακίζαμε όποιον τολμούσε να χρησιμοποιήσει το facebook για να εκφράσει τις απόψεις του; Πιστέψτε με, σίγουρα καμιά! Καμιά εξέλιξη δεν θα ήταν για μας, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι κανόνες που λέγονται ανθρώπινα δικαιώματα και προασπίζουν το δικαίωμά μας στη ζωή, τη μόρφωση, την εξέλιξη, την έκφραση!!!

Μεγαλύτερο λοιπόν θαύμα του αιώνα μας δεν είναι τα τεχνολογικά επιτεύγματα, αλλά το δικαίωμα να γυρίζεις σπίτι σου το βράδυ με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.Το να αποκτήσουν οι χαιρετισμοί: καλημέρα, καληνύχτα, καλό δρόμο, ένα τυπικό περιεχόμενο και όχι ουσιαστικό που είχαν κάποτε. Τότε που δεν ήξερες στ’αλήθεια αν θα έβγαζες τη νύχτα σου ή τη μέρα σου, γιατί έτσι μπορεί να αποφάσιζε η αυθαιρεσία και η αμάθεια των υπολοίπων ανθρώπων. Πάρε μια ιδέα εδώ

Τι είναι όμως ανθρώπινα δικαιώματα;

Μια Χάρτα κανόνων που υπογράφτηκε μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο από όλα τα έθνη-μέλη του Ο.Η.Ε με την ευχή και την ελπίδα να μην ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τέτοια σφαγή!…………περισσότερα…..περισσότερα

Ανάλυση έννοιας

Aνθρώπινα Δικαιώματα

Ορισμός: είναι η δυνατότητα που πρέπει έχει ο άνθρωπος να ζει, να εκφράζεται ελεύθερα, να μορφώνεται, να δημιουργεί και να αναπτύσσει χωρίς εμπόδια τη δραστηριότητά του σύμφωνα με το νόμο και τον αλληλοσεβασμό. 

Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων:

·        Οι διώξεις πολιτών για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις

·        Οι χωρίς ένταλμα ή δίκη συλλήψεις, κρατήσεις και φυλακίσεις πολιτών (ολοκληρωτικά καθεστώτα)

·        Η παρέμβαση ισχυρών οικονομικά κρατών στα εσωτερικά αδυνάτων (οικονομική εκμετάλλευση)

·        Η χρήση τεχνολογικής, υλικής ή ψυχολογικής βίας και τα κάθε είδους βασανιστήρια.

·        Οι φυλετικές διακρίσεις

·        Η λογοκρισία του τύπου και των ΜΜΕ που αλλοτριώνουν τη βούληση του ανθρώπου.

·        Η παραβίαση του απορρήτου των επιστολών και της επικοινωνίας

·        Η ανισότητα και αδικία στην απόλαυση των αγαθών

·        Η παρεμπόδιση της μόρφωσης και της πολιτικής έκφρασης

·        Η παρεμπόδιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών 

Ποιοι φορείς και ποια μέσα προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα; 

·        Ο ΟΗΕ προσπαθεί να επιλύσει τα προβλήματα με ειρηνικά μέσα.

·        Η ΟΥΝΕΣΚΟ

·        Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δικάζει διεθνείς υποθέσεις

·        Το Διεθνές Δίκαιο, με θεσμούς και νόμους προστατεύει τα δικαιώματα των κρατών.

·        Το Σύνταγμα κάθε κράτους με τους νόμους του προστατεύει τα δικαιώματα του ανθρώπου, ατομικά και πολιτικά. 

Συνέπειες (Θετικές): Αν προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα:

·        Τα άτομα ζουν, δραστηριοποιούντα ελεύθερα και έχουν αξιοπρέπεια και ασφαλεια.

·        Ελεύθερη έκφραση ιδεών και πολιτικών πεποιθήσεων 

·        Οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και των πολιτών προς το κράτος γίνονται αρμονικές και αποδοτικές.

·        Επικρατεί στην κοινωνία και στην πολιτεία ομόνοια, ειλικρινής συνεργασία, κατανόηση και λείπουν οι καχυποψίες και οι αντιθέσεις.

·        Επικρατεί τους πολίτες, στην κοινωνία και το κράτος πνεύμα γαλήνης, δημοκρατικότητας, ελευθερίας και ενδιαφέροντος για τα κοινά

.·        Αρμονική και κοινωνική συμβίωση. 

Συνέπειες:

Αρνητικές: Αν τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται:

·        Περιφρονείται η αξία «άνθρωπος» και εξευτελίζεται η προσωπικότητά του.·        Χάνεται η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του ανθρώπου. Επικρατεί δυσπιστία και καχυποψία.

·        Λείπει η συνεργασία, η κατανόηση, η αλληλεγγύη.

·        Δημιουργείται άνιση κατανομή αγαθών.

·        Προκαλείται έλλειψη εμπιστοσύνης στο συνάνθρωπο.

·        Mειώνεται το κύρος της χώρας στο εξωτερικό και το εξωτερικό.

·        Αναστατώνεται η ατομική, οικονομική και κοινωνική ζωή και αναστέλλεται η πρόοδος και η κοινωνική ανάπτυξη.

·        Δημιουργούνται αισθήματα μισαλλοδοξίας.

·        Επικρατεί αναρχία, βία και εκμετάλλευση. 

Μέτρα-Προϋποθέσεις

Ανθρωπιστική παιδεία

Καλλιέργεια ανθρωπιστικών αρχών (δικαιοσύνης, συνεργασίας, αλήθειας, αλληλεγγύης.

Καταπολέμηση του φανατισμού.

Παγκόσμια προσπάθεια για την ίδρυση νέων διεθνών οργάνων για την καταστολή των παραβιάσεων.

Δημοκρατικοποίηση και αποκέντρωση των εξουσιών του κράτους.

Κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.

Κατάλυση των ανελεύθερων καθεστώτων και εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.

Αγώνας για την επικράτηση των αξιών της ζωής.

Επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων(ανεργία, ναρκωτικά)

Πίστη στις αξίες, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ανθρώπινη προσωπικότητα.  Κάνε τη φωνή σου να ακουστεί: υπόγραψε την αίτηση για τα δικαιώματά σου…εδώ

Τα δικαιώματα της γυναίκας είναι ανθρώπινα δικαιώματα,… εδώ

και εδώ

και τα παιδιά είναι άνθρωποι και έχουν δικαιώματα!!!!! Το ξέρατε αυτό;…..εδώ

Και σήμερα όπως κάθε χρόνο έγινε η γιορτή σε ανάμνηση της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Θα έλεγε κανείς ότι ξεκίνησε σα μια σεμνή, απλή τελετή με ποιήματα και τραγούδια. Όμως δεν έγιναν τα πράγματα ακριβώς έτσι! Τα παιδιά μας με τη ζωντάνια τους, το λαμπερό, καθάριο βλέμμα τους, με τη σπιρτάδα της νιότης τους και τις ζεστές φωνές τους μας απογείωσαν!!! Έσπασαν τα σύνορα της τυπικής υποχρέωσης και έδωσαν τον παλμό της ψυχής τους σε όλους μας! Το αμφιθέατρο συγκλονιζόταν από παλμό και συγκίνηση κάνοντας μας (ξανά) να θυμηθούμε όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να αγωνίζεται κανείς. Και αν κάποιες φορές η κούραση που συσσωρεύουν στους ώμους μας οι ευθύνες και τα χρόνια μας κάνουν να ξεχνάμε και να απελπιζόμαστε και να συμβιβαζόμαστε, αυτά τα παιδιά μας έδωσαν ξανά την υπόσχεση ότι, όταν έρθει η ώρα τους, είναι ικανά για σπουδαία πράγματα. Μακάρι μόνο αυτά τα σπουδαία πράγματα να είναι μέσα σε κλίμα ειρήνης, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Και μέσα από αυτές τις γραμμές μπορώ να το πω δημόσια: σας ευχαριστώ, σας ευχαριστούμε, που μας δείξατε πόσο όμορφο μπορείτε να κάνετε τον κόσμο σας….αύριο!!!!!

Δείτε το γιατί… more…

http://rapidshare.com/files/163865599/__________.doc.html

http://rapidshare.com/files/163866993/________________.doc.html

 Η βία ενυπάρχει στον πολιτισμό. Τούτος είναι βαθύτατα καθορισμένος από το θάνατο και τη βία. Το έδαφος πάνω στο οποίο οικοδομείται είναι ποτισμένο με το αίμα των ανθρώπων. Επιβάλλεται και διατηρείται με τη βία και παρέχει στους ανθρώπους τα μέσα της καταστροφής. Μακράν του να μεταμορφώνει το ανθρώπι­νο γένος σε μια διαδικασία ηθικής προόδου, ο πολιτισμός πολλαπλασιάζει το δυναμικό της βίας. Της παρέχει τεχνητά μέσα και θεσμούς, στάσεις και δικαιολο­γήσεις. Το πόσο ο πολιτισμός υπηρετεί τη βία φαίνεται αν εξετάσουμε λεπτο­μερειακά τους διαφορετικούς τομείς του.Στον πυρήνα του υλικού πολιτισμού ανήκει και η παραγωγή όπλων. Κανένα άλλο τεχνούργημα δεν προσέλκυσε τόση ερευνητική ενέργεια όσο το όπλο. Το ανθρώπινο δημιουργικό πνεύμα δεν αρκείται στην επινόηση διαρκώς νέων παρα­γωγικών μέσων. Άλλη τόση ενέργεια καταναλώνει για την ανάπτυξη νέων κατα­στροφικών μέσων. Από πολύ νωρίς, οι άνθρωποι κατέβαλαν προσπάθειες για ν’ αυξήσουν τις καταστροφικές τους δυνάμεις, για να υπερκεράσουν τους εχθρούς τους και να προστατέψουν έτσι τον εαυτό τους. Μέχρι σήμερα, οι ικανότεροι τεχνικοί, μηχανικοί και επιστήμονες εργάζονται για την τελειοποίηση των μέσων της βίας. Η τεχνολογία των όπλων δεν είναι υποπροϊόν του πολιτισμού. Είναι ένα από τα πλέον προτιμώμενα πειραματικά πεδία. Ιδιαίτερα στην εποχή της επιστή­μης, πολλά νέα αγαθά χρήσης είναι συχνά υποπροϊόντα της έρευνας για πολεμικά όπλα. Παρέχοντας, όμως, ο πολιτισμός όλο και πιο αποτελεσματικά όπλα, ενθαρ­ρύνει και τη χρησιμοποίηση τους. Οι δυνατότητες ζητούν να δοκιμαστούν και να υλοποιηθούν. Ό,τι είναι δυνατό, γίνεται κιόλας. Γι’ αυτό και η πρόοδος της τεχνικής συντείνει άμεσα στην πρόοδο της βίας. Ο εκμηχανισμός του κόσμου επεκτείνεται και στον εκμηχανισμό του θανάτου. Όσο πιο αναπτυγμένος είναι ο υλικός πολιτισμός μιας κοινωνίας, τόσο αποτελεσματικότερη είναι η βία. Έτσι, ο πολιτισμός και η βία αλληλοκαθορίζονται. Η αρχή των τεχνητών μέσων αντιστρέ­φεται. Τα πράγματα που έπρεπε να μας προστατέψουν από τη βία και το θάνατο προκαλούν το θάνατο και την καταστροφή. Εάν επισκοπήσουμε την ιστορία των υλικών πολιτισμών από την αναγκαία απόσταση, φαίνεται σαν οι άνθρωποι να εξοπλίζουν τον κόσμο τους με τόσα πολλά αντικείμενα, για να μπορούν πάλι σε λίγο να τα καταστρέψουν. Το να μετατρέψουν κάποτε τα σπαθιά σε υνιά είναι εντελώς απίθανο. Το ουτοπικό σλόγκαν δεν αγνοεί μόνο την ιστορική εμπειρία, αλλά και τον θεμελιακό κύκλο του υλικού πολιτισμού, τον κύκλο της κατασκευής και κατανάλωσης, της πρώτης ύλης και του απορρίμματος, της παραγωγής και της καταστροφής. Τα ανθρώπινα όντα του πολιτισμού σπαταλούν αμέτρητη ενέργεια για να καταστρέψουν ό,τι κατασκεύασαν. Ο πολιτισμός παρέχει την τεχνολογία μέσω της οποίας καταστρέφεται ο ίδιος. Δύσκολα μπορούμε να σκεφτούμε με­γαλύτερη κατασπατάληση.29Αλλά και οι θεσμοί του κοινωνικού πολιτισμού αυξάνουν το μέγεθος και την επενέργεια της βίας. Οι θεσμοί προσφέρουν διάρκεια στη δράση και στη σκέψη. Δημιουργούν συνήθειες και κανονικότητες που με τον καιρό παγιώνονται σε κανό­νες. Όμως οι συμβάσεις ορίζουν παρεκκλίσεις, οι οποίες πρέπει να καταπιεστούν και να εξαλειφτούν. Το έγκλημα είναι μια επινόηση του θεσμού. Αυτός εμπεριέχει το δυναμικό της βίας. Το δίκαιο, αυτό το αξιόπιστο όργανο της ομοιογενούς συλλογικότητας, ορίζει την ενοχή, εκδίδει την καταδικαστική απόφαση και εκτελεί την ποινή. Το σύστημα της έννομης δίωξης συγκεντρώνει την αρμοδιότητα σχετικά με το θάνατο. Όποιος δεν συμμορφώνεται με το νόμο αξίξει να χάσει την ελευθε­ρία, την ακεραιότητα, τη ζωή του. Η πίστη σε απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώ­ματα είναι εντελώς πρόσφατη στην ιστορία. Η εξάπλωση της είναι περιορισμένη η ισχύς της με κανέναν τρόπο εξασφαλισμένη. Το σύγχρονο δόγμα συγκάλυπτα, ωστόσο, το γεγονός ότι η καταδίωξη, τα βασανιστήρια και η θανατική ποινή δεν είναι εκφυλισμένες μορφές του δικαίου, αλλά ο ιστορικός του πυρήνας. Η σύλλη­ψη, η ταπείνωση, ο τραυματισμός και η θανάτωση των ανθρώπων ανήκαν πάντα στις κεντρικές πρακτικές του θεσμοποιημένου αγώνα ενάντια στο κακό. Μέχρι και σήμερα, η συμμορία των διωκτών βρίσκεται στην υπηρεσία της εκτελεστικής εξουσίας. Η τελευταία ντύνει τους δράστες με στολές, τους εξοπλίζει και τους ξαμολάει, όταν έρθει η στιγμή. Τα πάθη της βίας δεσμεύονται πρόσκαιρα μέσω κανόνων, εντάσσονται στο σχεδιασμό και μετατρέπονται σε νόμιμο εργαλεία Μόλις όμως η κοινωνία καταπιάνεται με την επιβολή των κανόνων της κοινότη­τας, στέλνει τ